บทที่74 คุณชาย（1）

บ๗ที่74 คุณชาย（1） โจว๋หยุนถิงพูดอย่างไม่เชื่อว่า “เช่นนี้จะได้จริงเหรอ?” ซินเหยาก็พูดต่อว่า “ลองดูก็รู้แล้ว” “ได้!ถ้าเจ้าว่าได้ก็ลองดู!ยังไงทั้งหมดก็ขาดทุนอยู่ดีก็มีทุนแค่ห้าร้อยตำลึงเท่านั้น” หลังจากสองวันจะเป็นเวลาที่เหมาะสม 《ไซอิ๋ว》จะเปิดตัวในตลาดที่แท้จริง! ร้านใหม่ของโจว๋หยุนถิงก็ได้ทำการเปิดขึ้น มีชื่อเรียกว่าร้านหนังสือพี่สี่ ชื่อเรียกง่ายๆถึงจะทำให้ผู้คนจำง่ายขึ้น ร้านชาแห่งหนึ่ง ซินเหยาแต่งตัวเป็นชาย แต่งตัวเป็นเหมือนคุณชายรูปงาม ถือของเข้าไปในร้าน ฤดูร้อนในเวลาที่ร้อนอบอ้าว คนมากมายมารวมตัวกันจิบชาที่นี้ แบ่งเป็นโต๊ะๆกลุ่มๆ แต่ล่ะโต๊ะก็มีคนกินเม็ดทานตะวัน พูดคัยเหมามอยส์กัน “พวกเจ้าได้ยินหรือยัง?เมืองเขตตะวันออกโกหยวนไว่เมียของเขานอกใจ เมื่อคืนโดนจับได้ โกหยวนไว่โกรธจนเข้าไปตีทั้งสองคนจนตายเลย!” คุณชายสี่ห้าคนรวมตัวกันเหมานินทาเรื่องชาวบ้าน ซินเหยาเข้าไปและพูดว่า “พี่ชาย แบ่งที่ให้ข้ามานั่งคุยด้วยได้หรือไม่?” ผู้ชายอ้วนๆมองนางและพูดว่า “น้องชาย ทำไมข้าไม่เคยเห็นหน้าเจ้าเลย” ผู้ชายอ้วนๆคนนั้นก็พูดต่อว่า “ก็แค่เรื่องผู้หญิงแพศยานอกใจเป็นเรื่องที่ไม่ควรเล่า เรื่องนี้มีแทบทุกวันไม่ค่อยแปลกใหม่แล้ว ใช่สิ เจ้ามาจากเมืองเขตเหนือ มาเล่าเรื่องสนุกๆของเมืองเขตเหนือให้พวกเราฟังหน่อยสิ” ซินเหยาเห็นโอกาสก็พูดขึ้นอย่างลึกลับและพูดอย่างเงียบๆว่า “พวกเข้าไม่เคยได้ยินเรื่องไซอิ๋วเลยเหรอ?” ชายอ้วนๆกับคุญชายต่างมองนางด้วยความแปลกใจและถามไปอย่างสงสัยว่า “ไซอิ๋ว?มาจากไหน?ทำไมถึงไม่เคยได้ยินเลยล่ะ?” ซินเหยาทำท่าเงียบๆ ทำเป็นลึกลับมองซ้ายมองขวาจากนั้นก็พูดว่า “ข้ามีของดีมาให้ดู” ทุกคนต่างแปลกใจและพูดขึ้นว่า “ถ้ามีของดีก็เอาออกมาดูหน่อยสิ อากาศที่ร้อนเช่นนี้ ทุกคนก็รู้สึกเบื่ออยู่เลย” ซินเหยาก็เอาเสี่ยวเหรินซูออกมาจากกระเป๋า ชายอ้วนเห็นก็พูดขึ้นอย่างผิดหวังว่า “ก็แค่เสี่ยวเหรินซูนี้?บ้านข้ามีหนังสือเช่นนี้มีร้อยๆเล่ม เรื่องที่ไม่มีอะไรแปลกใหม่และยังน่าเบื่ออีก ข้าดูจนเบื่อแล้ว” ซินเหยายิ้มและพูดว่า “ครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องที่น่าเบื่อแน่นอน!เจ้ารู้ไหมว่าเล่มนี้แพงมากแค่ไหน?” ชายอ้วนๆก็พูดต่อว่า “จะแพงแค่ไหนกัน?ก็ค่เล่มล่ะสองเหรียญ?” ซินเหยาพูดต่อว่า “สองเหรียญงั้นเหรอ?เอาทองก้อนสองก้อนมาซื้อก็ยังไม่พอเลย!หนังสือเล่มนี้นะราคาตั้งยี่สิบตำลึง!” “อะไรนะ?” “ยี่สิบตำลึง?” “หนังสืออะไรเนี่ย?” “ทำมาจากทองหรือไงกัน?” “เสี่ยวเหรินซูหนึ่งเล่มขายตั้งยี่สิบเหรียญ?หรือว่าด้านในมีเรื่องราวที่น่าสนุกอยู่?” ทุกคนต่างตกใจกับราคาจนหน้าขาวหน้าซีดกันไปหมด ซินเหยาพูดต่อว่า “ยี่สิบเหรียญยังเป็นราคาที่ไม่ค่อยมีขายในตลาด!พวกเจ้ารู้ไหม ในเมืองเขตเหนือเสี่ยวเหรินซูเรื่องไซอิ๋วเช่นนี้ ตีพิมพ์แล้วยี่สิบสองเล่ม!และไม่ใช่คนธรรมดาที่จะหาซื้อได้ ทั้งเมืองหลวงมีแต่ร้านหนังสือพี่สี่เท่านั้นที่ขาย นี้เป็นหนังสือที่หายากเล่มหนึ่งเลย!ทุกคนแค่ดูปกก็โดนดึงดูดแล้ว!ไม่เชื่อพวกเจ้าก็ลองดูสิ!” “เรื่องน่าสนใจจริงเหรอ?” “ไม่เคยเห็นใครกล้าขายหนังสือเล่มล่ะยี่สิบตำลึงเลย!” “มา!ข้าอยากดูหน่อย!ถ้าน่าสนุกจริงๆ ข้าก็จะซื้อหนึ่งเล่ม” คุณชายทั้งหลายต่างก็ประกาศข่าวออกไป เริ่มแรกก็แค่เปิดดูด้วยความแปลกใจ แต่เปิดไปไม่กี่หน้าก็ถูกเนื้อเรื่องด้านในดึงดูด “ปีศาจลิงที่ออกมาจากหินงั้นเหรอ?” “ยังไปเขาที่วิเศษ?” “ต้องเดินทางหนึ่งแสนแปดพันลี้?” “สามารถแปลงร่างได้ถึงเจ็ดสิบสองร่าง?” “พระรูปงามในราชวงศ์ถาง?” “อุทิศทั้งชีวิตเพื่อไปอัญเชิญคัมภีร์พระพุทธศาสนา?” “ตลอดทางก็เจอมารปีศาจมากมาย?” ทุกคนต่างอ่านอย่างมีอรรถรส แค่หนังสือเล่มเดียวกลับทำเอาทั้งห้าคนแย่งกันอ่านและดู……