บทที่80 แผนการ（1）

บ๗ที่80 แผนการ（1） เฉิงเสี้ยงพูดต่อว่า “เรื่องนี้ก็อาจจะเป็นไปได้!” “ไร้ประโยชน์!” ฮ่องเต้โมโหขึ้นมาและพูดว่า “เจ้ามันไร้ประโยชน์!เจ้าดูไม่ออกเหรอ?เรื่องนี้มันมีแผนการอยู่!” เฉิงเสี้ยงรีบพูดอย่างลนลานว่า “ฝ่าบาทได้โปรดอธิบายให้กระหม่อมฟังเถิด!กระหม่อมหารู้ไม่!” ฮ่องเต้อำมหิตตะโกนอย่างโมโหว่า “เจ้าดูไม่ออกจริงๆเหรอ?รูปพระวาดเหมือนเราเกือบทั้งหมด และรูปลักษณ์น่าเกลียด ทำให้เราดูเหมือนตัวตลก!” “ฝ่าบาททรงพูดมีเหตุผลพ่ะย่ะค่ะ”เฉิงเสี้ยงพูดต่อ “นี้เป็นแผนการ!แผนการทำให้เราดูไม่ดี เหตุการณ์ที่ทำให้บ้านเมืองต้องพังพินาศ!ร้านหนังสือพี่สี่เป็นแค่ฉากกำบัง เบื้องหลังยังมีคนคอยสั่งการ!ทำให้รูปลักษณ์ลักษณะภายนอกเราดูแย่ก่อน ไซอิ๋วเป็นแค่จุดเริ่มต้น อาจจะมีไซอิ๋วภาคสองออกมาก็ได้” ฮ่องเต้อำมหิตโกรธจนตัวสั่น “วันนี้อาจจะเป็นพระ พรุ่งนี้ก็อาจจะเป็นพระโรคจิตก็ได้” เฉิงเสี้ยงได้ยินแล้ว ก็รู้สึกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ฮ่องเต้อำมหิตพูดต่อว่า “พวกเจ้าทั้งสอง ไม่รู้เลยหรือไง?จะให้เราพูดให้ชัดเจนอีกเท่าไหร่กัน?คนที่เคยเห็นหน้าเราก็มีแต่ขุนนางทั้งหลกาย ใครกล้าเอาหน้าข้าไปวาดเป็นตัวตลกกัน?ใครกัน!” พูดถึงสุดท้าย เสียงเขาก็สั่นคลอนไปด้วยความโกรธ! วูซื่อที่ฟังอยู่ข้างๆก็รู้แล้วว่าฝ่าบาททรงพูดอะไรอยู่! “ฝ่าบาททรงฉลาดนัก!คนที่เห็นพระรูปฝ่าบาทได้ก็มีแต่ขุนนางแต่ใครกันจะกล้าเอาพระรูปฝ่าบาทเผยแพร่ออกไปเช่นนี้?นี้ถือเป็นความผิดใหญ่!ถ้าขุนนางขนาดความผิดฐานตายยังไม่กลัว เช่นนั้นเขาคงไม่กลัวอะไรแล้วพ่ะย่ะค่ะ!” เฉิงเสี้ยงได้ยินที่นักโหราศาสตร์พูด เขาก็รู้อยู่แล้ว “ฝ่าบาท เรื่องนี้ให้กระหม่อมไปจัดการเถอะพ่ะย่ะค่ะ!กระหม่อมรู้ว่าต้องจัดการยังไง!กระหม่อมจะส่งคนไปแอบสืบร้านหนังสือพี่สี่ จะไม่ทำให้พวกเขารู้ตัวก่อน กระหม่อมจะจับคนที่อยู่เบื้องหลังออกมาให้ได้พ่ะย่ะค่ะ!” เฉิงเสี้ยงพูดอย่างจริงจัง ฮ่องเต้อำมหิตดูแล้วก็พยักหน้า “ออกไปเถอะ เรื่องนี้ก็ให้เจ้าจัดการแล้วกัน!” “พ่ะย่ะค่ะ!กระหม่อมจะจับตัวคนร้ายให้ได้!” “นักโหราศาสตร์” ฮ่องเต้อำมหิตเรียก “กระหม่อมอยู่พ่ะย่ะค่ะ”นักโหราศาสตร์รีบตอบ “เราจะสั่งให้เจ้าช่วยเฉิงเสี้ยง ภายในสามวันต้องจัดการให้เสร็จ!” “พ่ะย่ะค่ะ!ฝ่าบาท!” นักโหราศาสตร์กับเฉิงเสี้ยงรู้สึกใจหายวาบ! ภายในสามวัน? เวลาสามวันน้อยไปแล้ว? ช่างสมชื่อฮ่องเต้อำมหิตเสียจริง! ตอนนี้ฮ่องเต้อำมหิตอารมณ์ไม่ดี ถ้าทำให้เขาอารมณ์เสียจะเสียการเอา! เฉิงเสี้ยงกับนักโหราศาสตร์ออกมาจากท้องพระโรงอย่างกล้าๆกลัวๆ ฮ่องเต้อำมหิตดูเสี่ยวเหรินซูในมือ ก็พูดพึมพำว่า “ไซอิ๋ว?ร้านหนังสือพี่สี่?คนที่อยู่เบื้องหลังคือใครกัน?ใครจะคิดเรื่องราวที่สนุกเช่นนี้ได้?หรือว่าเราควรจะไปเจอเจ้านายร้านหนังสือพี่สี่หน่อย……” “มีคนอยู่ด้านนอกไหม!”ฮ่องเต้อำมหิตเรียก! “ข้าน้อยอยู่พ่ะย่ะค่ะ!ฝ่าบาทมีอะไรรับสั่งพ่ะย่ะค่ะ”ขันทีโกอานก็รีบคลานเข่าเข้ามาทันที “แต่งตัวให้เรา!” “ฝ่าบาท ตอนนี้ยังเช้าอยู่เลยพ่ะย่ะค่ะ” “พูดพร่ำอะไรกัน?เราจะออกวังเดี๋ยวนี้!” “พ่ะย่ะค่ะ!ฝ่าบาท!” “ครั้งนี้เจ้าก็ออกไปก็เราด้วย!” “ขอบพระทัยฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ!” “เร็วสิ!” ซินเหยาใช้ฝ่ามือทั้งสองดันประตูห้องของโจว๋เจ้าสามออกไปอย่างแรง “แปลกจัง!ลุงสามไปแล้วเหรอ ทำไมถึงไม่ปิดห้องล่ะ?” และยังล็อคประตูจากด้านในอีก? หรือว่าในห้องจะซ่อนของมีค่าอะไรไว้อยู่? ซินเหยาใช้พละกำลังทำให้โซ่ขาด ดันประตูเข้าไป ในห้องไม่มีคนเลย เก้าอี้โต๊ะเตียงยังเรียบร้อยเหมือนยังไม่เคยมีคนมาแตะ…… ไม่มีอะไรแปลกนี่! ซินเหยามองรอบๆห้อง “ของอะไรน่ะ?” ซินเหยาสังเกตเห็น บนโต๊ะมีกระดาษวางไว้อยู่ ตัวหนังสือบิดๆเบี้ยวๆดูก็รู้ว่าเป็นตัวหนังสือของโจว๋เจ้าสาม ซินเหยาหยิบกระดาษขึ้นมา พออ่านแล้ว นางก็ต้องตกใจ! ด้านในเขียนไว้ว่า “เสี่ยวจิ่ว ลุงสามมีของขวัญให้เจ้า!แน่นอนก็อาจจะทำให้เจ้ามีปัญหา แต่ลุงสามดูออกแล้วว่า เจ้าไม่ใช่คนธรรมดา พวกเราตระกูลโจว๋ไม่มีใครที่มีความอดทนและฉลาดเท่าเจ้า ฮ่าๆ ลุงสามชมคนครั้งแรกเลยนะ!พอแล้ว ไม่พูดพร่ำแล้ว!ลุงสามอาจจะออกมาไม่ได้ตลอดกาล พวกเขาคงจะทรมานให้ข้าจนตาย!แต่เจ้าวางใจได้ คราวนี้ลุงสามเป็นอัศวิน!แม้จะต้องตาย ลุงสามก็จะไม่พูดออกไป!เสี่ยวจิ่ว ทั้งชีวิตนี้ของลุงสามคนอื่นก็คิดว่าข้าไม่มีอะไรดี วันๆเอาแต่เที่ยว ใช้เงินฟุ่มเฟือย ไม่เคยทำการใหญ่อะไรสำเร็จเลย!ครั้งนี้ ลุงสามมีความรู้สึกแปลกๆ เจ้าจะต้องช่วยลุงสามเปิดความลับของกล่องวิเศษได้แน่!เสี่ยวจิ่ว เจ้าจำเอาไว้นะ เรื่องกล่องวิเศษนี้จะต้องเก็บไว้เป็นความลับ!เช่นนี้ลุงสามตายไปก็คุ้มค่าแล้ว!ใช่สิ เขียนมาเยอะแล้ว ปวดมือจะตายอยู่แล้ว เขียนหนังสือยังเหนื่อยกว่าถือดาบเสียอีก!จำเอาไว้!เจ้าจะต้องเปิดความลับของกล่องวิเศษไว้ได้!กล่องวิเศษข้าซ่อนเอาไว้ที่ใต้เตียงเจ้า!จากโจว๋เจ้าสาม!” เขาก่อเรื่องแล้วจริงๆ! ซินเหยารู้สึกตกใจมาก! “โจว๋เจ้าสามเอ้ย ทำไมไม่เคยทำให้คนสบายใจเลย?” “ถ้าจะเป็นอัศวิน ก็ไม่ต้องใช้ชีวิตตัวเองไปสร้างก็ได้นี่?” “และขโมยกล่องวิเศษเป็นเรื่องที่โง่เง่าสิ้นดี!” “ความลับของกล่องวิเศษ ร้อยสามสิบปีกว่าแล้วยังไม่มีใครแก้ได้เลย!” “หรือว่าในนั้นไม่มีความลับด้วยซ้ำ เป็นแค่เรื่องตลก!”