บทที่129 ตายก็ไม่เสียใจ2

บ๗ที่129 ตายก็ไม่เสียใจ2 ในใจเขาตกใจและคิดว่า: หญิงสาวหลังวังของเรามีสามพันกว่า! จะเอาหญิงกี่คนก็ได้! ไม่มีหญิงงามใดทำให้เราขาอ่อนฮวบเช่นนี้ได้ หญิงผู้นี้เป็นใครกัน? หรือว่านางจะเป็นนางฟ้าที่เทพส่งมาจริงๆ? ทำไมเรามีความรู้สึกว่าผูกพันกับนางมาก่อน? ซินเหยาพูดว่า: “ถ้าทุกคนอนุญาต! เช่นนั้นก็ตกลง! ข้าเปิดกล่องวิเศษได้ พวกเจ้าทุกคนก็หุบปากและไส้หัวกลับบ้านใครบ้านมันไปซะ!” ถางเปิ้นกลางพูดว่า: “ถ้าเจ้าเปิดกล่องวิเศษไม่ได้ เจ้ากับจวนอ๋องโจว๋ก็ต้องรับโทษด้วยกัน!” ซินเหยายิ้มและพูดว่า: “ตกลง!” นายท่านโจว๋ไม่ค่อยไว้ใจและพูดว่า: “ซินเหยา! เด็กโง่ เจ้าอย่าทำให้ตัวเองตกในอันตรายสิ!” ซินเหยาพูดตอบว่า: “ท่านปู่ นี่ไม่อันตรายเสียหน่อย!” นายท่านโจว๋ก็พูดว่า: “ร้อยปีมานี้ไม่มีใครเปิดกล่องวิเศษได้! เจ้าจะเปิดได้อย่างไรกัน? และอีกอย่าง แม้เจ้าจะเปิดได้ข้างในมีอะไรก็ยังไม่รู้เลย! อาจจะมีสิ่งอันตรายก็ได้! เจ้าอย่าเอาตัวเองไปอยู่ในอันตรายเลย!” ซินเหยาพูดอย่างมั่นใจว่า: “ท่านปู่วางใจได้! เชื่อซินเหยาสิ! ได้ไหมเจ้าคะ?” ที่จริงนางอยากพูดว่า: ข้างในมีเครื่องสำอางพาสปอร์ต เงินอเมริกา…… ไม่มีอันตรายใดๆหรอก? หรือว่าจะมีสัตว์ประหลาดกระโดดออกมางั้นเหรอ? นายท่านโจว๋ยังคงรู้สึกเป็นกังวลอยู่แต่พอฟังซินเหยาพูดแล้ว ก็ไม่พูดมากอะไรอีก เขาสัญญาในใจว่า รอซินเหยาเปิดกล่องวิเศษไม่ได้ เขาก็จะสั่งให้มือหนึ่งของตระกูลโจว๋ปกป้องซินเหยา โจว๋เหวินเฟิงทุกคนรีบหนีไป อย่ากลับมาในเมืองอีก! สิ่งที่สำคัญที่สุดคือต้องปกป้องซินเหยา โจว๋เหวินเฟิงและลูกศิษย์ต่างยังเป็นหนุ่ม ต่อไปต้องตั้งตระกูลโจว๋ขึ้นมาใหม่อีกครั้งได้แน่นอน! โจว๋เส้ากลาง โจว๋เส้าฉีทุกคนต่างไม่เชื่อว่าซินเหยาจะเปิดกล่องได้ แต่ก็ห้ามไม่ได้ ตอนนี้ต้องขอฟ้าคุ้มครองแล้ว หวังว่าจะมีเรื่องมหัศจรรย์ปรากฎขึ้น…… แต่ว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นจริงเหรอ? ฮ่องเต้อำมหิตยิ้มมุมปากและพูดว่า: “หมอผี! ส่งกล่องวิเศษไปให้นาง!” “ฝ่าบาท! จะทำเช่นนี้จริงเหรอพ่ะย่ะค่ะ? อาจจะทำให้เทพโกรธได้……”หมอผีต่างไม่อยากให้ซินเหยาทำเช่นนี้ ฮ่องเต้อำมหิตมองพวกเขาด้วยความโกรธและพูดว่า: “ซินเหยาเป็นทูตสวรรค์ คำพูดนี้พวกเจ้าเป็นคนพูดเอง? ตอนนี้ยังบอกเราว่า ซินเหยาเปิดกล่องวิเศษจะทำให้ฟ้าโกรธ?” หมอผีพูดว่า: “กระหม่อมมิบังอาจพ่ะย่ะค่ะ!” ฮ่องเต้อำมหิตพูดว่า: “เราให้เจ้าทำอะไรก็ทำตามพอ! อย่าพูดมาก! ถ้าพวกเจ้าหมอผีมีประโยชน์จริง ก็ไม่ต้องรอตั้งร้อยกว่าปีก็ยังไม่มีใครเปิดได้! ตอนนี้พวกเจ้ายังกลัวเด็กผู้หญิงคนเดียวเปิดงั้นเหรอ?” “กระหม่อม! กระหม่อมมิบังอาจพ่ะย่ะค่ะ!” หมอผีสองคนต่างตกใจกลัวจนตัวสั่น สายตาฮ่องเต้อำมหิตเหมือนไฟลุกโชนขึ้นมาได้จริงๆ! เขามองไปก็รู้แล้วว่าพวกเขาคิดอะไรกันอยู่! ถางเปิ้นกลางพูดอย่างทนไม่ไหวว่า: “ให้นางลองจะเป็นอะไรไป! ข้าไม่เชื่อเรื่องทูตสวรรค์อะไรทั้งแหละ!” ถางเปิ้นขุยเห็นด้วยกับคำพูดของท่านลุง ตอนที่เขาคิดว่าซินเหยาเป็นทูตสวรรค์เหมือนที่หมอผีพูด แค่อยากให้ฮ่องเต้อำมหิตแต่งตั้งนางให้เป็นฮองเฮา ให้เด็กที่ไม่มีมารยาทเช่นนี้เข้าวังไป ต้องทำให้จวนอ๋องโจว๋เป็นอันตรายได้แน่……. ทูตสวรรค์? เกรงว่าขนาดหมอผียังไม่เชื่อคำพูดตัวเองเลย! เทพผีอะไรก็แค่ใช้มาหลอกลวงประชาชนเท่านั้น ทหารทุกคนต่างไม่เชื่อซินเหยาว่าจะเปิดกล่องวิเศษได้…… ซินเหยากลับไม่สนใจสายตาทุกคน เดินไปหากล่องวิเศษตรงหน้าพูดว่า: “หึๆ! ลูกรัก พวกเราเจอกันอีกแล้วนะ!” ทุกคนต่ามองไปที่ซินเหยา พูดอย่างจริงจังก็คือ ต่างมองไปที่ของที่อยู่ในมือนางมากกว่า มือขาวใสสะอาด…… “ลูกรัก ร้อยสามสิบปีมาแล้วนะ หวังว่าทุกอย่างจะเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเสียหาย” ซินเหยาถอนหายใจและยื่นมือไปหากล่องวิเศษ…… ตอนนั้นในร้านพักป่ายเหอ นางตื่นขึ้นมาและเอากล่องวิเศษออกมาจากใต้เตียง แต่กลับเห็นว่าเป็นกล่องหน่วยซีลของตัวเอง…… และด้านนอกยังมีร้อยกว่าคนมาจับตามองร้านพัก ทั้งหมดนี้เพื่อบอกนางว่า ตระกูลโจว๋มีภัย ดังนั้นนางก็เลยรีบมายังไม่ทันได้เปิดดูกล่อง ก็แอบออกจากร้านพักป่ายเหอ กลับมาที่จวนอ๋องโจว๋ และแอบเอากล่องมาไว้ในจวนอ๋องโจว๋ต่อ…… ดังนั้นโจว๋เส้าฉีเลยไปเอามาได้ ข้อนี้โจว๋เส้าฉีกับตระกูลโจว๋ก็เลยต่างตกใจอึ้ง พวกเขาไม่รู้เลยว่าโจว๋เจ้าสามเอากล่องวิเศษมาส่งให้ซินเหยา และซินเหยาก็แอบเอามันกลับมาอีกครั้ง…… “นางเปิดกล่องวิเศษได้จริงเหรอ?” ทุกคนต่างสงสัยกันทั้งนั้น! ทุกคนก็ตื่นเต้นกันหมด! ต่างตั้งตารอคอย…… โดยเฉพาะคนของตระกูลโจว๋ ต่างรอปาฏิหาริย์ปรากฎ! แม้พวกเขาจะรู้ว่า ปาฏิหาริย์ที่จะปรากฎขึ้นนั้นอาจจะน้อยมาก…… ทันใดนั้น โจว๋เส้าฉีก็มือของซินเหยาจับกล่องวิเศษ ในใจก็คิดว่าต้องมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นแน่นอน! หรือว่าพวกเขาคิดผิดมาตลอด? หรือว่า การกระทำของน้องสามถูกแล้ว? เขาบอกว่าต้องสามารถเปิดกล่องวิเศษได้! เขายอมใช้ชีวิตตัวเองมาแลกกับความคิดนี้! แม้แต่ท่านพ่อและพี่ชายต่างกดดันเขา ใช้กำลังก็แล้ว เขาก็ยังไม่เสียใจทีหลัง! ความคิดที่แปลกประหลาดก็เข้ามาในหัวแค่แป๊บเดียว……