บทที่ 210 เป็นเจ้าจริงๆ ด้วย1

บ๗ที่ 210 เป็นเจ้าจริงๆ ด้วย1 แต่ว่านางไม่อยากรบกวนการเข้าฌานของเสี่ยวป๋าน ขณะที่กำลังเบื่อหน่าย ทันใดนั้น ก็มีเสียงร้องเพลงซึ่งเพี้ยนจังหวะจะโคนสุดฤทธิ์ดังลอยเข้ามา ครั้นเยาว์วัยเคยรักในการตามฝัน หัวใจดวงหนึ่งเพียงนึกอยากโบยบินไปเบื้องหน้า เสียงเพลงไม่เสนาะ