ตอนที่ 27 เจอกับชายที่น่ารังเกียจอีกครั้ง

ต๭นที่ 27 เจอกับชายที่น่ารังเกียจอีกครั้ง *อารมณ์คือวังวนแห่งความสับสน บริสุทธิ์ ไม่บริสุทธิ์ มันยุ่งเหยิงเหมือนลูกแมวที่เล่นด้ายจนพันกัน คุณไม่สามารถหาต้นสายปลายเหตุและยิ่งไม่พบวิธีแก้ปมมันออกได้ ทางเดียวที่จะแยกพวกเขาออกจากกัน ก็คือต้องใช้มีดตัดมันออกจนยับเยินเท่านั้น ณิชาวิ่งออกมาไกลมากด้วยความเร็ว หัวใจเต้นอย่างบ้าคลั่ง ดูเหมือนเธอจะเข้าใจสิ่งที่อยู่ในดวงตาของเขา แล้วจะทำยังไงดี เธอไม่สามารถเข้าใกล้เขาได้อีกต่อไปแล้ว เมื่อครู่เขายังอยากจะจูบเธออีก เมื่อนึกถึงเรื่องนั้นก็หน้าแดงขึ้นมาทันที แตะริมฝีปากและนึกถึงรสจูบของคุณอา ยื้อยุดช่วงชิง โรมรันพันตู นั่นคือสิ่งที่คนรักทำกันไม่ใช่เหรอ คุณอากำลังคิดอะไรอยู่ ใบหน้าของเขาแวบเข้ามาในแววตาของเธอ ตึกตักตึกตัก...หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นจนเหมือนจะทะลุออกมานอกอก มันทำให้เธอกลัว สับสนวุ่นวาย เธอนั่งบนเก้าอี้ ส่ายหน้าไปมา พยายามสงบสติอารมณ์ลง ในที่สุดมันก็ไม่ยุ่งเหยิงอีก และเพิ่งค้นพบว่าเธอวิ่งเข้ามาในป่า นั่งอยู่บนชิงช้าที่ทำจากไม้ไผ่สีฟ้าที่เต็มไปด้วยเถาวัลย์ ดอกไม้สีม่วงพันเกี่ยวทั้งชิงช้า โดยรอบเป็นต้นไม้เหมือนอยู่ในป่า พื้นที่เงียบสงบและมีบรรยากาศสบายๆ ก้าวเท้าเหยียบถอยหลังแกว่งไกวชิงช้า ลมพัดกระทบมาด้านหน้า และผลักมันกลับมาอีกครั้ง “ยัยน่าเกลียด คว้าโต๊ะของฉันไปแล้วยังมาคว้าชิงช้าของฉันอีกเหรอ เธอมันเป็นโจร” ณิชาตกใจ จิตใต้สำนึกสั่งให้หันไป แต่ก็คิดได้ว่าไม่มีอะไรบนใบหน้าของตน จึงทำใจกล้าหันไปและกระโดดลงจากชิงช้าแล้วหนีไปอีกทาง ปริพลวิ่งตามไปด้วยความโกรธ เมื่อคู่เห็นครึ่งใบหน้าของเธอคิดว่าสวยมาก กรินทร์เป็นห่วงผู้หญิงคนนั้น เขาก็จะไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ ไม่คิดว่าเธอจะส่งตัวเองมาให้ถึงหน้าประตูเพื่อให้ฆ่าเธอ “หยุดเดี๋ยวนี้ หยุดข้างหน้านั่นเลยนะ” เขายิ่งเรียก เธอก็ยิ่งวิ่งเร็วขึ้น เธอไม่อยากยุ่งกับใครในโรงเรียนทั้งนั้น เธอเพียงต้องการที่จะใช้ชีวิตอย่างสงบในสถานศึกษาของเธอ “อ๊ะ...” เธอสะดุดล้มคว่ำ เหตุเพราะข้างหน้ามีหลุมโคลนขนาดใหญ่ “จับเธอได้แล้ว” ปริพลวิ่งมาดึงผมของเธอขึ้น เห็นโคลนบนใบหน้าของเธอเขารังเกียจจึงสะบัดออกไป ยืนขึ้นและปัดมือ เอาผ้าเช็ดหน้าสีฟ้าออกมาเช็ดมือไปมา จากนั้นก็โยนผ้าเช็ดหน้าทิ้งไป “ทั้งสกปรกทั้งน่าเกลียด กรินทร์ช่างมีรสนิยมที่แปลกจริงๆ ปฏิเสธพี่ผลิตา แต่กลับมาชอบผู้หญิงน่าเกลียดแบบนี้” ผลิตาเป็นสาวสวยของชั้นมัธยมต้น งดงามและมีเสน่ห์ ตอนนี้เป็นดาราหน้าใหม่ในวงการบันเทิง เป็นคนรักในฝันของปริพล แต่เขาเพิ่งอายุสิบหกปี โดยที่ผลิตาอายุสิบเก้าปีแล้ว เมื่อกรินทร์เข้ามา ผลิตาก็พยายามใกล้ชิดกับเขา บางคนก็ว่าชอบกรินทร์ บางคนก็ว่าเพื่อพยายามทำความรู้จักกับกสิณอาของกรินทร์ เพราะบริษัทตระกูลอรียาเป็นเจ้าของบริษัทการบันเทิงฮวยหยุน หลายปีที่ผ่านมาได้ฝึกฝนดาราชื่อดังมากมาย ถ้าซุปเปอร์สตาร์อันดับหนึ่งเข้าฮวยหยุนได้ก็สามารถตะเกียกตะกายได้น้อยลงกว่าสิบปี กสิณอยู่ในสายตาของสาธารณชน เป็นบุคคลในตำนาน ไม่เพียงแต่ตัวเขามีรูปลักษณ์เหมือนดารา เป็นเพราะทุกครั้งที่ปรากฏตัวเขาดูเป็นคนมีจิตใจอ่อนโยนหน้าตาที่มีสัมมาคารวะออกมาจากหัวใจ ทั้งที่จริงแล้วเขาอายุเพียงสามสิบปี แต่เขากลับอยู่ในแวดวงธุรกิจมาเป็นเวลาสิบปีแล้ว และเขาก็เป็นนักเรียนของโรงเรียนนี้ เมื่อเดินผ่านบอร์ดของโรงเรียน ณิชาจะเห็นรูปของคุณอาติดอยู่ที่นั่น เวลาที่เขายิ้ม มันดูดุเล็กน้อยแต่กลับดูไร้เดียงสาไปพร้อมๆ กันด้วย ซึ่งต่างจากตอนนี้