ตอนที่ 65 ปาร์ตี้ (5) ต่างคิดไม่ดีกัน

ต๭นที่ 65 ปาร์ตี้ (5) ต่างคิดไม่ดีกัน นิมมานและผลิตายืนตรงหน้ากระจกห้องน้ำ นิมมานกำลังจัดทำผม ส่วนผลิตาเอาลิปออกมาเติม “ เธออยากจะร่วมมือยังไง?” นิมมานมองผลิตาตรงหน้ากระจก ในตามีความเหยียดหยาม “ ต่างช่วยเหลือกัน เพื่อได้สิ่งที่ต้องการ“ “ฮาๆ......พี่ค่ะ หนูไม่จำเป็นต้องแย่ง ไม่จำเป็นต้องชิง ก็ได้ทุกอย่างที่อยากได้ พี่ลืมแล้วหรอว่าลุงหมูคือใคร? เขารักฉันมากที่สุด เตรียมการไว้ให้ฉันตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ฉันไม่แพ้หรอด” เธอเป็นลูกเทพ ผลิตาหัวเราะให้กับนิมมานตรงหน้ากระจก “ใช่หรอ ฉันว่าไม่ใช่มั้ง กรีนทร์ก็เป็นตัวอย่างที่ดีในชีวิตน่ะ?” ในการหัวเราะนั้นมีการดูถูกปนอยู่มากน้อย สีหน้านิมมานเปลี่ยนไปทันที “หื้ม ฉันไม่ได้ชนะ แล้วพี่ล่ะ ก็แพ้อย่างอนาถไม่ใช่หรอ ถูกปฏิเสธต่อหน้าผู้คนอีกมากมาย” ยังจะกล้ามาว่าเธออีก คนเดิมห้าสิบก้าวหัวเราะคนเดิมร้อยก้าว แต่สุดท้ายก็ไม่ต่างอะไรกัน ผลิตาหันหน้าเข้ามา ในตามีความโหดเหี้ยมประกายอยู่ “ฉะนั้น เราไม่ควรเป็นศัตรูกัน ณิชาต่างหากที่เป็นเป้าหมายต้องกำจัดของเรา เธอไม่อยากจะกำจัดมันหรอ?” “ แล้วพี่ล่ะ พี่มีเป้าหมายอะไร เป็นเพราะว่ากรินทร์หือปริพล?” นิมมานมีความหวั่นไหวกับข้อเสนอของเธอ “เธออย่างยุ้งเลยจะดีกว่า ยังไงเราก็ต่างได้อย่างที่ปรารถนากัน เธอช่วยฉันให้ได้ในสิ่งที่ฉันอยาก ฉันก็จะช่วยเธอในสิ่งที่เธออยาก มีแต่ความสุขกัน” ผลิตากลบเกลื่อนประเด็น ความคิดของเธอจะให้นางร้ำได้ยังไงกัน นิมมานคิดดูอีกครั้งถึงแม้ว่าผลิตาจะน่าลำคาญ แต่ก็มีฝีมือไม่เบา เป็นศัตรูกับเธอก็ไม่มีประโยชน์อะไร อีกอย่างได้เพื่อนช่วยมาขึ้น ต่อไปจะได้มีแรงกำจัดณีชา พอนึกถึงคำเตือนที่ก่อนกรินทร์ไปแล้วพูดไว้ เธออยากจะให้เขาเห็นตอนณิชาตกอับมากจริงๆ และแน่นอนเธอกำลังหลอกใช้ผลิตางั้นๆ “เค งั้นเราร่วมมือกัน” “ฉันขอยินดีกับเธอด้วย ที่เลือกทีมถูก” ผลิตายิ้มออกมาอย่างมั่นใจ เป้าหมายของผลิตามีแค่อันเดียว ณิชาและนิมมานเป็นหินทับถมใต้เท้าเธอ เพียงพอที่จะดึงพระจันทร์ที่อยู่บนฟ้า “ วันนี้โอกาสที่ดีขนาดนี้ เราจะพลาดได้ยังไงกัน เธอมีแผนอะไรป่ะ”ผลิตาหัวเราะอย่างร้ายกาจ ไม่มีท่าทางของคนอ่อนแอเลยสักนิด “แน่นอน แต่ว่าพี่มีแผนที่ดีกว่านี้ไหมล่ะ?” นิมมานตาสว่างขึ้นมา มีอารมณ์อยากจะรู้มาก ผลิตาควงนิ้วก้อยกับนิมมาน นิมมานเข้าใกล้ ผลิตาพูดกระซิบข้างหูเธอ นิมมานฟังจนตาค้างไปเลย “ ให้ตายเหอะ ผลิตา พี่ร้ายกาจมาก พี่ไม่มีความเป็นมนุษย์เลยอ่ะ พี่ควรจะลงนรก” เธออึ้งมาก หันหน้าเข้าหาผลิตา “ แต่ว่าฉันชอบมาก วันนี้ก็ใช้ของเธอแล้วกัน” ผลิตาจับแขนนิมมานไว้ แล้วมองไปที่กระจกพร้อมกัน “นิมมาน เราต่างเป็นคนพวกเดียวกัน เธอก็ไม่ได้ดีอะไรเกินกว่าฉัน” เธอจับแก้มที่นุ้มเด้งของนิมมาน แล้วจ้องมองตัวเองที่กระจก “ นางมาได้ไงเนี่ย? ไม่ใช่ว่ามาสะกดรอยตามปริพลน่ะ หน้าด้านจริงๆ เขาทั้งสองคนดีกันจนป่านี้แล้ว หรือว่ายังอยากจะยุ่งเกี่ยว?” ณิชากินอาหารอย่างสงบ พร้อมกับได้ยินเสียงพูดนินทาเหล่านั้น “ ไม่ว่าจะพูดยังไง ก็ไม่ยอมสินะ เนี่ยแหละที่เขาเรียกว่าเวรกรรมตามสนอง เธอทำให้กรินทร์ต้องไป ตอนนี้ยังไม่ถึงเดือนก็ถูกปริพลทิ้งล่ะ” “ ยังไม่เคยเจอคนอัปลักษณ์ขนาดนี้มาก่อนเลย ยังมีหน้าตามตูดมาอีก ปริพลกับพี่ผลิตาขนาดนี้แล้ว เธอยังไม่ตายใจอีก ก็อย่างที่เขาว่าน่ะ คนทุเรศ ใจก็ทุเรศ” หัวเราะอย่างอึดอัด เธออย่ากลั้นใจไม่ไหวแล้วลุกขึ้นมาตบเถียงกับคนพวกนี้เลย ปริพลเองที่บังคับให้เธอมา กรินทร์ไปก็ไม่ใช่เพราะเธอ แต่ว่ามันจำเป็นป่ะ? ก็ไม่ป่ะ ขอแค่เธอรู้อยู่แก่ใจว่าตัวเองไม่ผิดต่อใครก็เพียงพอแล้ว เธอเลียตรงมุมปาก อาหารอร่อยมาก ทำไมพวกเขาไม่นำเวลาที่ด่าเธอ ไปตั้งใจลิ้มรสอาหารอร่อยพวกนี้ล่ะ เยอะขนาดนี้ กินไม่หมดคงจะต้องถูกเททิ้งหละสิ “น้องณิชา” ใครอ่ะ? ณิชาเงยหน้าขึ้น เห็นผลิตายืนอยู่ตรงหน้าเธอ