ตอนที่ 94 ความคิดเห็นของครรชิต

ต๭นที่ 94 ความคิดเห็นของครรชิต เธอสละออกจากคุกอันนึงอีกไม่นานก็จะถูกตกเข้าไปยังคุกอีกอันนึง ครั้งนี้เธอจะไม่อ่อนแออีก หนีไม่พ้นถ้าอย่างั้นก็เผชิญหน้ากับมัน ..................................................................................................................... บรรยากาศในคลับเงียบเชียบ เธอนั่งอยู่ข้างๆเวทีร้องเพลงอย่างไร้ความรู้สึก “เดินมาตั้งนานแล้วเหนื่อยแน่ๆ ห่างจากเขาก็ช่างมันเถอะ ความรู้สึกตรงไปตรงมา ห่างเขาไม่เท่ากับว่าโลกของเธอจะพังทลายแม้มันจะคดโค้งแต่เธอก็ยังจะบินแต่ก็อย่าเพราะเขาร้องไห้อย่าให้เขามาทำร้ายเธออีกเลย ก็คิดว่าโง่เขลานิดหน่อยเสียใจอีกนิดหน่อย ก็ไม่ต้องตกที่นั่งลำบาก…” คำพูดเรียบๆปนด้วยความเศร้า คนและสิ่งของเรื่องราวต่างก็ค่อยๆจมลงไปกับความมืดมน สองวันมานี้ เธอทำเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นในไนท์คลับ เธอคุยกับคนในคลับ ความรู้สึกตื่นตระหนก หวาดกลัว โศกเศร้าหรือความรุนแรงดุเดือดของเมื่อวานเป็นเรื่องหลอกหลวง แบบนี้ใบหน้าของคนที่ใกล้ชิดเด็กผู้หญิงไม่น่าจะแสดงออกมาแบบนั้น ปริพลวันนี้เขาไม่ได้มา ตั้งแต่ที่ณิชามาทำงานที่นี่เขาก็ไม่เคยมารายงานตัวตรงเวลา วันนี้ที่เขาไม่มาก็เพราะอารมณ์ไม่ดีเนื่องจากณิชาเขาโดนต่อยไปไม่น้อยเวลานี้ไม่รู้จะทำอย่างไรมาแก้ไขอารมณ์นี้ดี ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าความเจ็บปวดของณิชานั้นมาจากไหน ณิชามองรอบๆไน์คลับ วันนี้ดีจริงๆใครก็ไม่โผล่มาวันนี้ตอนที่เธอเดินผ่านโปสเตอร์ตั้งใจอ่านข้อความบนโปสเตอร์อีกครึ่งเดือนเขาก็จะกลับมาแล้ว ตอนนี้ทุกวันเธอได้กาปฏิทินรอวันที่ใช้ปากกาสีแดงวงกลมวันนั้นวันที่เธอจะไปรับเขาด้วยท่าทีที่ดีที่สุด พอถึงเวลา เธอก็ไม่ต้องกลัวอีกแล้ว กสิณสองสามวันมานี้เขาไม่ออกมาจากบริษัทเขาทำโอทีทุกวันจนลูกน้องร้องออกมาว่าเมื่อก่อนเจ้านายไม่ได้เป็นแบบนี้เมื่อก่อนเจ้านายแม้ว่างานจะสำคัญมากแค่ไหนก็ไม่รบกวนเวลาส่วนตัวของตัวเอง ช่วงไม่กี่เดือนนี้เขากลับเป็นอีกคน “แกดูนี่อะไรสักหน่อยสิ” ครรชิตเดินเข้ามาที่ห้องทำงานของกสิณ เอาโปสเตอร์มาให้เขาดูตรงหน้า บนโปสเตอร์คือกรินทร์ ดาวดวงใหญ่กลับมาบนโปสเตอร์ รอยยิ้มนั้นถ้ามองในมุมของกสิณมันก็คือการท้าทาย เขายังคงไม่ยอมตายใจหรอ ตั้งแต่ที่เขาไปฝรั่งเศสเมื่อ4ปีก่อน หลายปีผ่านมาก็ไม่ได้ติดต่อกับเขาอีกเลย ตัดการติดต่อกับเขา กสิณรู้เขาคือคนที่เขาเกลียด “อย่างไรล่ะนี่จะให้ฉันดูหรอ ลูกชายของตระกูลอรียาหล่อมากใช่ไหม” กสิณพูดเล่นออกมา “ใช่แล้วๆ คนที่หล่อที่สุดในโลกกลับชาติมาเกิดอยู่ในตระกูลอารียาหมดแล้วอาจเป็นเพราะฮวงจุ้ย” ครรชิตพูดอย่างไม่โกรธ หน้าของเขาดูสงบ “ท่านประธานใหญ่ เขาเป็นหลานของคุณใช่ไหมแต่ว่าทำไมคุณถึงเอาคนดีๆให้กับบริษัทการบันเทิงอื่นละ “นี่เป็นการเลือกของเขาฉันไม่มีสิทธิ์์ที่จะก้าวก่าย”สองสามปีมานี้เขาวางมือจากบริษัทบันเทิงให้กับผู้เชี่ยวชาญไปดูแล นอกจากจะดูแบบรายงานอย่างอื่นเขาก็ไปดูแลน้อยมาก ที่สำคัญตอนนี้คือการขยายระดับโรงแรม “ด้วยความเคารพเมื่อปีนั้นฉันถามเขาสนใจที่จะเป็นดาราไหม เขาก็บอกว่าไม่ ได้ แค่แวบเดียวเขาก็ไปเป็นลูกน้องของบริษัทpkไปแล้ว” แม้ว่าจะมีอำนาจกับพวกเขา “เขาไปอยู่กับบริษัทpkหรอ” บริษัทบันเทิงที่ใหญ่ที่สุดในโลก ไม่กี่ปีก่อนก็ถูกบริษัทไอบีเอรับซื้อไป เจ้านายของพวกเขาเป็นคนที่รวยที่สุดของโลกตะวันออกและตอนนี้เป็นบุคคลที่รวยที่สุดในโลกคนนั้นก็คือเจษฎา “ใช่ พวกเธอหาต้นไม้ใหญ่หรือต้นไม้นั้นไม่ควรจะขย่ม ได้ยินมาว่าเจษฎาขุดคุ้ยด้วยตนเอง “เป็นเรื่องที่ดี เป็นสิ่งที่พิสูจน์ได้ว่าเขานั้นยอดเยี่ยม “เฮ้อ น่าเสียดายคนที่เก่งๆแบบนั้นเป็นของคนอื่นไปแล้ว” ครรชิตรอกรินทร์นานแล้ว ครั้งแรกที่พบเขาก็ตกตะลึงทั้งหมดนี้เป็นสิ่งเหมาะสมกับการเป็นดารา “อยากจะให้คุณลองแสดงเป็นคุณลุงพาไอ้หนุ่มมา” กสิณถามกลับ “ผมรู้สึกว่ามันไม่มีประโยชน์ ผมว่าผมควรมีลักษณะของผมเอง อีกอย่างยังต้องทำให้คุณเจษฎาพอใจ เขาเก่งมากไม่ใช่หรอ คุณก็แสดงความคิดเห็นให้มันน้อยๆหน่อย บุคคลที่มีความสามารถคุณก็ยังหาใหม่ได้ “งั้นก็ดี กรินทร์คุณไม่พูดผมก็รู้ว่ามันไม่มีวิธี งั้นณิชาก็ได้สิ เอาเธอมาให้ฉันเถอะ” เสียงธรรมชาติ เขาต้องจองละสิ่งนี้ถึงเป็นจุดประสงค์ที่แท้จริงของเขา กสิณโยนข้อมูลทิ้ง ”ฉันบอกว่า ครรชิตตาของคุณจ้องไปจ้องมาทำไมต้องจ้องแต่ตระกูลอรียา ข้างนอกไม่มีคนแล้ว” “ไม่ใช่ไม่มีคน มันคือไม่มีอันที่ดีแล้ว ณิชาก็ฟังคุณตลอดไม่ใช่หรอ” ครรชิตไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์ของพวกเขาแค่รู้ว่าเจอณิชาแล้วเธอไม่ยอมกลับบ้าน “ตอนนี้ไม่ฟังแล้ว” กสิณพูดอย่างเย็นชา ในใจรู้สึกหล่นหายนิดหน่อย คนนึงคือหลานของเขาอีกคนนึงก็คือผู้หญิงที่เขาเลี้ยง ทุกคนต่างก็เกลียดเขาและเขาไม่อาจจะให้โลกภายนอกรู้ “เธอทะเลาะกับเขาหรอ” การชินปฏิเสธขึ้นมา ดูออกแล้วพูดถึงแล้วไม่ใช่เรื่องที่ดี มันเป็นเพราะเรื่องอะไรกันเขาก็ไม่อนุญาตให้รู้ “ถือว่าใช่ก็ได้” กสิณผงกหัว ยักไหล่ อดไม่ได้ยิ้มออกมา “แต่ไงก็เธอตอนนี้เธอไม่ยอมกลับแน่ฉันก็ไม่รู้จะเอาเธอมายังไง” ครรชิตหันกลับมายิ้ม ในใจคิดถึงเรื่องนึง “งั้นถ้าผมเอาเธอกลับมาที่บริษัทบันเทิงได้ล่ะคุณจะคัดค้านไหม” “คัดค้าน” มีหลากหลายมากมายมีเพียงแค่ความคิดของคนคนเดียวเท่านั้น “แต่ถ้าเป็นอย่างนั้น เขาก็เป็นได้แค่คนต่ำต้อยสำหรับคุณ คุณนะควบคุมเธอเมื่อไหร่ก็ได้อีกอย่างเธอก็เป็นท่านประธานบางกิจกรรมต้องการรับหรือว่าไม่ใช่คุณปฏิเสธครรชิตไม่ละทิ้งการพูดเล่น กสิณถูกเขาพูดกระตุ้น อันนี้เป็นวิธีที่ดี “แต่ว่าเธอต้องรู้ว่าผมเป็นลูกน้องบริษัทแกคงไม่มาแน่” “ไม่มีปัญหาฉันสามารถใช้นามบริษัทเชิญแก เพียงแค่เซ็นสัญญาเธอก็หนีไม่พ้นแล้ว” ครรชิตขยิบตาอย่างเจ้าเล่ห์ให้กับกสิณ ราวกับเหมือนคนเจ้าเล่ห์ “ได้ แต่ว่านี่เป็นความคิดเห็นของแกอย่าถือว่าเป็นความคิดของฉัน” กสิณปัดความรับผิดชอบ “ใช่ ท่านประธานของผมเพียงแค่คุณไม่ขัดขวางผมก็พอ”