ตอนที่ 108 กสิณต้องการเป็นผู้ตัดสิน

ต๭นที่ 108 กสิณต้องการเป็นผู้ตัดสิน การแข่งขันใกล้เข้ามาแล้ว และมีการแอบสมรู้ร่วมคิดกันเงียบๆ ครรชิตเคาะประตูสองครั้ง แล้วจากนั้นก็เปิดเข้าไปในห้องทำงานของกสิณ กระแอมไอและแสร้งทำเป็นคำนวนด้วยนิ้ว “มีไอของความไม่พอใจตามที่คาดเลยแฮะ ไม่สงสัยเลยว่าทำไมณิชาถึงได้บอกว่ามีผีสิงในตึกของเรา” ใบหน้าของกสิณดำมืดไปมากกว่าครึ่ง แน่นอนว่าเขามองออกว่าครรชิตล้อเล่น “นายกลายเป็นหมอผีไปเมื่อไหร่กัน งั้นในเมื่อจะคำนวณก็จับเลย มอบให้นายจัดการยังไงก็ได้” เขากัดฟันและในดวงตามีแววคุกคาม “ผมไม่กล้าหรอกครับ ผีตนนั้นระดับสูงเกินไป ผมกลัวว่าจะเป็นผมน่ะสิที่ตาย” ครรชิตทำเป็นลูบหน้าอกเหมือนกลัวมาก ฮ่าฮ่า...สามารถทำให้กสิณอับอายได้ มันช่างเยี่ยมมากจริงๆ กสิณแสร้งยิ้ม “หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว แล้วก็เลิกสนใจอะไรที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเองซะ” “โอเคครับ ได้ได้ กฎเดิมกำลังเปลี่ยน คุณตามผมขึ้นมามีอะไรครับ” ครรชิตนั่งอยู่ตรงข้ามเขา และไม่มีการหัวเราะอีกต่อไป “ณิชาก็อยากเข้าร่วมการออดิชันด้วยใช่ไหม” “เอ๊ะ คุณรู้ได้ยังไง” เขาจำไม่ได้ว่ามีการเปิดเผยข้อมูลนะ หรือว่าเป็นณิชาที่บอกกับเขาด้วยตัวเอง กษิณจีบปากอย่างไม่เป็นธรรมชาติ หรือจะต้องบอกว่าเขาแอบฟังงั้นเหรอ มันเป็นเรื่องน่าอัปยศสำหรับเขาที่เป็นประธานบริษัทตระกูลอรียาสกุลที่ทำสิ่งนั้น “นายไม่ต้องสนใจ ฉันต้องการเป็นผู้ตัดสินในครั้งนี้” “อะไร...นะครับ” ครรชิตสะดุดจนเกือบตกจากเก้าอี้ เขาไม่ได้ยินผิดใช่ไหม “คุณกำลังจะบอกว่าคุณต้องการที่จะเป็นผู้ตัดสินในการออดิชันครั้งนี้เหรอครับ” กสิณเลิกคิ้วอย่างหงุดหงิด “ฉันเป็นไม่ได้หรือไง” “แน่นอนว่าไม่ใช่ครับ คุณเป็นประธาน คุณอยากจะทำอะไรก็ได้อยู่แล้ว ผมแค่แปลกใจ คุณไม่เคยเข้าร่วมกับในเรื่องนี้เลย จะว่าไปแล้ว มันก็ไม่ใช่กิจกรรมที่ใหญ่อะไรด้วยนี่สิครับ” มันน่าตกใจมาก ยิ่งกว่ามีคนพุ่งมาบอกว่ามีระเบิดอยู่ในสำนักงานเสียอีก กสิณไม่เคยมีส่วนร่วมในกิจกรรมสันทนาการ นอกเสียจากว่ามันจะเป็นงานปาร์ตี้ใหญ่จริงๆ ถ้าไม่จำเป็นก็ยากที่จะได้พบ แต่ในวันนี้เขากลับมาเสนอที่จะเป็นผู้ตัดสินในการออดิชัน! “จัดการให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และอีกอย่าง อย่าให้เสื้อผ้าของณิชาเปิดเผยมากเกินไป ถ้าเป็นกรณีเฉพาะ ฉันจะดูก่อน” กสิณพูดอย่างเป็นทางการมาก มันเหมือนกับการพูดคุยเกี่ยวกับความร่วมมือทางธุรกิจ ครรชิตยิ้มเต็มที่ขึ้นมา ที่แท้ก็เพราะเรื่องของณิชา “ท่านประธาน มองไม่ออกเลยนะครับว่าคุณสนใจณิชาขนาดนี้ แต่ผมก็เข้าใจดี แล้วทำไมณิชาถึงหนีออกจากบ้านล่ะครับ แล้วแถมยังไม่ญาติดีกับคุณอีก หรือว่ามีเรื่องลับซ่อนเร้นอะไรในนั้นงั้นเหรอครับ” คำพูดของเขาจี้จุดสำคัญของกสิณ “ครรชิต นายควรไปเป็นผู้อำนวยการหญิงนะถ้าจะชอบนินทาขนาดนี้ หรือผมจะย้ายคุณไปเป็นนายหน้าดี จะได้มีโอกาสที่จะขุดคุ้ยคนมากขึ้น” ครรชิตรีบโบกมือ “อย่านะครับ ก็แค่ล้อคุณเล่นเอง ผมเข้าใจแล้ว มันจะถูกจัดการโดยเร็วที่สุด” เขาลุกขึ้นและหันเดินไปไม่กี่ก้าวก็หยุดอีกครั้ง “ณิชาน่ะยอดเยี่ยมมาก ผมแน่ใจ เธอจะเป็นดาวที่สว่างที่สุด” “นายชอบเธอ” เมื่อกสิณหลุดปากออกไปก็เพิ่งรู้ว่าไม่สมควร “ในแง่ของรุ่น ผมเป็นลุงของเธอได้ แล้วจะทำสิ่งผิดศีลธรรมอย่างนั้นได้ยังไงกันครับ” ครรชิตไม่เห็นสีหน้าท่าทางที่ต่างจากเดิมของกสิณ “แต่คุณ ผมได้ยินมาว่า ตอนนี้เมียเก็บของคุณคือผลิตา” กสิณไม่ใส่ใจเขา “แล้วยังไง” ไม่มีการปฏิเสธก็แสดงว่ายอมรับ “ไม่ยังไงหรอกครับ ก็แค่ถามดู ท่านประธานน่ะ รสนิยมของคุณไม่ได้ดีขึ้นเลยนะ แต่ความสามารถของคุณในการไม่ต่อต้านความชั่วร้ายกำลังเพิ่มสูงขึ้นนะครับ” “เธอเป็นแค่เครื่องมือที่ฉันซื้อด้วยเงิน จะดีหรือชั่วไม่ใช่ขอบเขตของฉัน” แน่นอนว่ากสิณก็สามารถมองออกว่าผลิตาเป็นผู้หญิงที่เจ้าแผนการ แต่สามารถทำให้เขาสนใจในร่างกายของเธอ นั่นคือความสามารถของเธอ วงการบันเทิงเป็นดินแดนแห่งการวางแผนอยู่แล้ว ครรชิตแย้มยิ้ม “นั่นมันก็จริงครับ แต่ถ้าเธอยื่นหนวดออกไปหาณิชาล่ะ บางทีเมียเก็บและลูกสาวบุญธรรม ก็ยังคงต้องเป็นคนรักที่ได้รับความสำคัญมาก่อนนะครับ ผมไปล่ะ” เสียงปิดประตูเขย่าหัวใจของกสิณ ผลิตาจะลงมือกับณิชางั้นเหรอ เธอไม่ควรมีความกล้าขนาดนั้น ถ้าเป็นอย่างนั้น เขาจะเหวี่ยงเธอเข้าคุก ณิชาเลือกเพลงที่ชอบออกมา 8 เพลง เรียงลำดับตามความชอบ เขียนลงบนกระดาษแล้วส่งให้ครรชิต เขารับมันมา มองไปที่ชื่อเพลงแรก มันเหมือนกับสิ่งที่เขาเลือก ที่จริงแล้วเขาได้คัดกรองมาคร่าวๆก่อนหน้านี้แล้ว แต่เพื่อเคารพความคิดเห็นของเธอ จึงให้เธอได้เลือกอีกครั้ง “คุณมีวิสัยทัศน์ที่ดีนะ คุณรู้ไหมว่าใครเขียนเพลงนี้” เขายิ้มอย่างมีความสุข “ไม่รู้ค่ะ แต่ว่าดีมากเลยนะคะ จังหวะรู้สึกว่าสมูทผ่อนคลายทำให้จิตวิญญาณนุ่มนวลมาก” เธอพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดเกี่ยวกับเพลง นักร้องคือถังอวี่อ้าย ชื่อเพลงว่าการเต้นรำของนางฟ้า “ณิชา เธอช่างประจบสอพลอนักนะ” “คุณหมายถึงอะไรคะ” เธอเปิดตากว้างอย่างไม่เข้าใจ แต่ในไม่ช้าก็เข้าใจ “คุณจะบอกว่านี่คือเพลงที่คุณสร้างขึ้นมาเหรอคะ คุณเก่งมากเลยค่ะ” หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความประทับใจ ไม่คาดคิดว่าเพลงโปรดของตัวเองจะถูกสร้างขึ้นโดยครรชิต ครรชิตหยอกล้อ “อย่าใช้ตาโตๆของคุณมองผมแบบนั้น ผมจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว งั้นเราก็เลือกเพลงได้แล้วสินะ” สามวันเต็มที่เธอฝึกซ้ำแล้วซ้ำอีก มีสตูดิโอพิเศษในสตูดิโอ ไม่เพียงแต่เป็นฉนวนกันเสียงที่ดีมาก ยังให้ผลการร้องออกมาดีกว่า บวกกับเสียงที่ยอดเยี่ยมของเธอ เมื่อครรชิตได้ฟังก็ทำให้ขนลุกอยู่หลายต่อหลายครั้ง ผลงานของเขาถูกตีความอย่างเต็มที่โดยเธอ ณิชาได้หายไปจากห้องฝึกซ้อมหลายวัน ผู้มาใหม่คนอื่นๆที่กำลังยุ่งอยู่กับการฝึกซ้อมอย่างหนักก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าหลายวันนี้เธอไปไหน จนข่าวลือทุกชนิดเริ่มลอยไป ในห้องน้ำหญิงมีผู้มาใหม่หลายคนมารวมกันเพื่อพูดคุย “ได้ยินว่าณิชาจะเข้าร่วมออดิชัน ผู้อำนวยการครรชิตกำลังสอนด้วยตัวเองเลย” “จะว่าไปแล้ว ฉันเคยเห็นเธอเข้าไปในตึกดำ นั่นคือที่สตูดิโอของผู้อำนวยการครรชิต” “มันไม่ยุติธรรมเลย แล้วจะต้องคัดเลือกอะไรกันอีก แค่ผลักดันเธอตรงๆเลยก็ได้ แล้วยังพูดเรื่องการแข่งขันที่ยุติธรรมอีกเหรอ มันน่ารำคาญมาก” หัวใจของทุกคนเกิดความไม่มั่นใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ผลิตาที่อยู่ในห้องน้ำได้ยินบทสนทนาเข้าพอดี ในช่วงเวลานี้เธอกำลังจะซ้อมการแสดง ดังนั้นจึงจ้างโค้ชศิลปะการต่อสู้มาเป็นพิเศษเพื่อดำเนินการจัดเรียงการเคลื่อนไหว มีร่องรอยของเงาในแววตาของเธอ แผนร้ายแห่งการสมรู้ร่วมคิดในจิตใจเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว