已经是第一章了
ตอนที่ 2 ความอับอายของพิธีหมั้น
ตอนที่ 2 ความอับอายของพิธีหมั้น
จารวีผลักประตูที่กำลังแง้มอยู่อย่างสงสัย มีผู้ชายร่างสูงใหญ่คนหนึ่งกำลังยืนหันหลังเข้าหาเธอ ซึ่งกำลังคุยอะไรสักอย่างกับผู้ชายใส่แว่นดำอีกคน เธอจับใจความเนื้อหาที่พวกเขาคุยกันไม่ได้ละเอียดมากนัก แต่ได้ยินอย่างคร่าวๆว่า “......กดราคาหุ้นของยาหวน!”
จารวีตะลึงงันไปในชั่วขณะ บริษัทยาหวนจำกัด ก็คือบริษัทของคุณลุง…. ผู้ชายคนนี้ คนที่จะหมั้นกับพี่ในงานหมั้น ไม่นึกเลยว่าจะมีแผนการร้ายที่จะซื้อบริษัทของพี่ จริงๆแล้วเขาเป็นคนยังไงกันแน่นะ ในขณะที่อยู่ภาวะตกใจอยู่นั้น จารวีก็ใช้นิ้วกดไปที่ปุ่มอัดวิดีโอบนโทรศัพท์มือถือ
“ครับผม คุณชาย พวกเราซื้อหุ้นของบริษัทยาหวนจำกัดไปแล้วไม่น้อยเลย….”
“ชิ…” ทันทีที่จารวีแตะไปที่ประตูห้อง เสียงอุทานที่อยู่ๆก็ดังขึ้น ทำให้ทั้งสามคนตกอยู่ในสถานการณ์ที่ตึงเครียด
ผู้ชายที่สวมแว่นดำคนนั่นนิ่งไป ร่างกายอันป่าเถื่อนของยศพลหันไปตามเสียงอย่างรวดเร็ว จารวีใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เธอรีบเอาโทรศัพท์มือถือซ่อนไว้ที่อก แล้วเดินถอยหลังไปทีละก้าว
“ฉันไม่ได้เห็นอะไรทั้งนั้น ฉันไปก่อนนะ….”
ยศพลหรีตาลง ดวงตาดำขึ้น เขาชิงตัดหน้าไปขวางหน้าเธอที่ทางเดิน สายตาที่รวดเร็วและดุดันชำเลืองมองไปที่โทรศัพท์มือถือของเธอ พูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธอย่างไม่เกรงใจว่า “เอาโทรศัพท์มือถือมาให้ฉัน….”
จารวียังคงเดินถอยหลัง มือทั้งสองยังคงคอยระแวดระวังมือถือที่ซุกซ่อนไว้ที่อ้อมอกของตน “ไม่ ไม่ให้ คุณอย่าเข้ามานะ….” ยศพลโบกแขนที่ยาวออกไป จารวีแทบจะไม่มีวิธีหนีรอด ทันใดนั้นก็โดนเขาฉุด
ลากเข้ามาแล้วผลักเธอกระแทกกำแพง เธอเจ็บหัวมาก จารวีโดนกระแทกที่หัวเข้าจนมึน ผู้ชายคนนี้มือหนักจริงๆ
หลังจากชายที่สวมแว่นดำคนนั้นเดินออกไปจากห้อง ประตูห้องก็ถูกปิดอย่างแรง สีหน้าที่ดุดัน แววตาทั้งสองที่เรียวเล็กและมีสีดำราวกับหินออบซิเดียนของยศพลแผ่รังสีที่ดุดันอันตรายราวกับเสือชีตาห์
“เอามานี่!” เสียงทุ้มต่ำสยบทุกอย่างด้วยกำลังอย่างไม่ต้องสงสัย เขาขู่เข็ญเธอจนจนมุม
“คุณมันเป็นคนเลวทราม ฉันไม่ให้แผนการอันชั่วร้ายของคุณสำเร็จหรอก….”
“งั้นเหรอ?” ร่างที่สูงใหญ่ของยศพลค่อยๆ เอามือข้างหนึ่งยันผนังไว้แล้วโค้งตัวเข้าไปหาจารวี
ยศพลมองเธอจากมุมสูง ฝ่ามือเรียวเล็กข้างหนึ่งที่วางทาบอกอยู่ที่อกค่อยๆกางออก เผยให้เห็นผิวเนียนสีนวลอันบริสุทธิ์ที่ไร้รอยแผลเป็นอย่างเต็มตา ขนตาที่หนากระพริบราวกับปีกผีเสื้อ ลูกตาดำที่ใสซื่อ
แฝงไปด้วยความตื่นตระหนก ความตกใจและยังซ่อนความรู้สึกโกรธแค้นขุ่นเคืองอยู่ภายใน แต่สีหน้าของเธอยังคงเหมือนไม่รู้สึกสะทกสะท้านอะไร
มุมปากยศพลกระตุกพร้อมรังสีความชั่วร้ายที่แผ่ออกมา ผู้หญิงแบบนี้ เขาเห็นมาเยอะแล้ว….เขาเอามือใหญ่อีกข้างมากักเธอไว้ที่มุมกำแพงอย่างไร้อารมณ์
“จะส่งมือถือมาดีๆ หรือจะให้ฉันใช้กำลังกับเธอตอนนี้เลย …..”
ใบหน้าที่สวยงามของจารวีเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่มีความเคืองโกรธ “ยศพล คุณมันเป็นคนชั่ว ถ้าคุณมาแตะต้องแม้แต่ปลายเล็บของฉัน ได้เห็นดีแน่”
“อยากลองดูมั้ยล่ะ”
ยศพลพูดหยอกล้อพลางมองเธอ “ฉัน ยศพลคนนี้ เกิดมาไม่เคยโดนคุกคามขนาดนี้มาก่อนเลยนะ โดยเฉพาะผู้หญิง”
ทันใดนั้นเขาก็ยื่นมือมาฉีกเสื้อเชิ้ตสีเหลืองอ่อนแบบเจ้าหญิงของเธอออก กระดุมทั้งแถบถูกเขาทึ้งจนไม่มีชิ้นดี แล้วกระเด็นกระดอนอยู่บนพื้น เสื้อเปิดอ้าออกเป็นรูขนาดใหญ่ เผยให้เห็นบราสีอ่อนข้างในและยังปรากฏให้เห็นเนื้อสีขาวเนียนของเด็กสาวแรกรุ่น สายตายศพลเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ชั่วร้าย
“อยากตะโกนมั้ยล่ะ? ให้ทุกคนเห็นไปเลยว่ามีนังแพศยาเล่นชู้กับพี่เขยในงานหมั้นของพี่สาวตัวเอง เชื่อสิว่าพี่สาวเธอต้องดีใจมากแน่ๆ…..จารวีอับอายจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี เธอนึกไม่ออกเลยจริงๆว่าถ้าผู้ชายคนนี้ลงมือกับเธอจริงๆ นึกไม่ถึง ด้วยซ้ำว่าเขาใช้วิธีการที่ชั่วช้าแบบนี้คุกคามเธอ “แกมันระยำ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่งั้นแกจะได้เสียใจภายหลังแน่!”
“ส่งมือถือมาให้ฉัน เร็วเข้าสิ ฉันจะนับหนึ่งถึงสามนะ ถ้าเธอยังไม่ให้อีก คนที่จะเสียใจภายหลังก็คือเธอ…..”ใบหน้าของยศพลเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่เหมือนกับปีศาจร้าย
已经是最新一章了
加载中
