已经是第一章了
บทที่ 16 แต่งงาน
บ๗ที่ 16 แต่งงาน
"คุณดูละครทีวีมากเกินไปไหม" เห้ออี้ลั่วตอบอย่างเย็นชา
เฉียวเยว่เมิ่งตกตะลึงสูญเสียความเป็นตัวของตัวเองไปชั่วขณะด้วยความคาดไม่ถึง
"ฉันต้องเชื่อว่าคุณรักฉันรึเปล่า ในสมองของฉันไม่ได้มีแต่น้ำนะ"
เห้ออี้ลั่วอดไม่ได้ที่จะจับใบหน้าเล็ก ๆ ของเฉียวเยว่เมิ่ง
"ปฏิกิริยาของคุณสงบเกินไปรึเปล่า ผู้หญิงคนอื่นพอได้ยินผมพูดว่าจะแต่งงานกับเธอ ก็แทบรอไม่ไหวรีบกระโดดเข้ามาแล้ว ผู้หญิงที่ไม่มีตาอย่างคุณเท่านั้นแหละที่จะคอยหลีกเลี่ยงอยู่ได้"
“แล้วคุณคิดว่าฉันควรจะเชื่อไหมว่าคนที่รวยที่สุดในเมืองเยว่เฉิงจะตกหลุมรักฉัน
เรื่องแบบนี้มันมีแค่ในนิยายไม่ใช่เหรอ"
"คุณหมายความว่าจะปฏิเสธข้อเสนอของผมงั้นเหรอ"
"ฉันมีเหตุผลที่จะตอบตกลงด้วยเหรอ"
เห้ออี้ลั่วเข้ามาหาเฉียวเยว่เมิ่งด้วยรอยยิ้ม "ผมเป็นคนแรกของคุณ คุณจะไม่แต่งงานกับผมได้อย่างไร"
"เหอะ เหอะ" เฉียวเยว่เมิ่งหัวเราะอย่างเย้ยหยันพร้อมกับปรายตามองเห้ออี้ลั่วด้วยหางตา
เห้ออี้ลั่วพบว่า เขาไม่ได้มีเสน่ห์ดึงดูดผู้หญิงคนนี้เลยจริงๆ
"คุณผู้หญิง หลังจากแต่งงานกับผมแล้ว ความบริสุทธิ์และชื่อเสียงของคุณได้รับการปกป้อง คุณยังจะไม่พอใจอะไรอีก นอกจากนี้ หลังจากแต่งงานกับผม คุณสามารถเยาะเย้ยผู้หญิงสองคนนั้นได้
คุณสามารถฆ่านกสามตัวได้ด้วยหินก้อนเดียว ดังนั้นการที่คุณปฏิเสธผม ในหัวคุณคงมีแต่น้ำ"
"คุณสืบเรื่องของฉันเหรอ!!"
"คุณยังมีอะไรให้ต้องสืบอีกเหรอ?"
"เรื่องของฉัน ฉันจะแก้มันเอง"
"นั่นมันไม่ใช่แค่เรื่องของคุณ!"
เฉียวเยว่เมิ่งมองดูเห้ออี้ลั่วอย่างงงงวย
"คุณจะหลอกลวงสื่อและสมองของคุณได้ยังไง ฉันคิดว่าคุณกำลังพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนิตยสารที่ลงข่าวเกี่ยวกับเราสองคน! สื่อบอกว่าคุณโง่ คอยหลบเลี่ยงผู้หญิงอย่างกับเจองูพิษ คุณช่วยอธิบายสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่ตอนนี้ได้ไหม? "
"สำหรับผู้หญิงที่ผมรัก ผมต้องหลบเลี่ยงไหม "
"คุณสามารถหลบเลี่ยงได้!" เฉียวเยว่เมิ่งมองค้อน
เห้ออี้ลั่วหัวเราะ "จะให้ผมจะปล่อยให้ใครไปกับคุณ เพื่อแสดงตัวกับพ่อแม่ของคุณงั้นหรือ
คุณคิดว่าพวกท่านจะไม่ทราบเกี่ยวกับข่าวนั้นหรือ"
เฉียวเยว่เมิ่งแทบเป็นลมเมื่อได้ยินคำพูดของเขา เธอพูดไม่ออก
เห้ออี้ลั่วเชยคางของเฉียวเยว่เมิ่งขึ้นมา "รับปากผม แล้วผมจะช่วยคุณแก้ปัญหา"
เฉียวเยว่เมิ่งปัดมือของเห้ออี้ลั่วอย่างอารมณ์เสีย "ไม่มีทาง!"
เห้ออี้ลั่วปรายตามองเธอ ทันใดนั้นก็ยิ้มเห็นฟันขาว "ที่ผมถามคุณ เพราะผมอยากจะให้เกียรติคุณ ต่อให้คุณไม่ตกลง ผมก็ได้รับหนังสือรับรองการสมรสมาแล้วเรียบร้อย"
ดวงตาของเฉียวเยว่เมิ่งเบิกกว้างขึ้นอย่างไม่คาดฝัน "คุณหมายความว่ายังไง"
เรื่องแบบนี้ไม่ต้องให้เจ้าตัวไปขอใบอนุญาตเองก็ได้เหรอ? สำนักกิจการพลเรือนทำเรื่องแบบนี้ได้จริงเหรอ?
เห้ออี้ลั่วดึงสมุดโน้ตสีแดงเข้มสองอันออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจของเธอ
ทันใดนั้นเฉียวเยว่เมิ่งก็เหมือนถูกฟ้าผ่า เธอหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาด้วยมือที่สั่นเทา
เมื่อเห็นรูปถ่ายและชื่อที่อยู่ข้างใน เธอก็กลายเป็นหินในทันที หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีเสียงคำรามดังก้องไปทั่วท้องทะเล "เห้ออี้ลั่ว ทำไมคุณไม่ไปตายซะ !"
เห้ออี้ลั่วมองดูระเบิดโทสะลูกใหญ่ของผู้หญิงตัวเล็กๆตรงหน้าอย่างใจเย็น ทันใดนั้นก็คิดว่าดูน่าตื่นตาตื่นใจและสวยงามเป็นพิเศษ
เฉียวเยว่เมิ่งไม่เคยคิดฝันว่านี่คือวิธีที่เธอแต่งงาน
สำนักกิจการพลเรือนให้ความเห็นชอบได้อย่างไร มันดูน่ากลัวเกินไปแล้ว
เหตุใดเธอจึงไม่ทราบว่าหนังสือรับรองการสมรสสามารถจัดการได้หากไม่มีเธอ
หรือคนร่ำรวยได้รับสิทธิพิเศษใช่หรือไม่?
เฉียวเยว่เมิ่งพลิกหนังสือกลับไปกลับมาสองครั้ง จนแน่ว่าหนังสือสมรสไม่ใช่ของปลอม จึงทำท่าว่าจะฉีกมันด้วยมือ
เห้ออี้ลั่วพูดเตือนสติอย่างเย็นชา
"คุณฉีกหนังสือสองเล่มนี้ได้ ผมก็สามารถพิมพ์ออกมาใหม่ได้ ไม่ต้องกังวล"
เฉียวเยว่เมิ่งอยากจะเอาหนังสือสมรสฟาดเข้าไปที่หน้าของเห้ออี้ลั่ว
แต่ความกล้าหาญของเธอก็ไม่มากพอ เธอกระแทกมันเข้าไปในหน้าอกของเขาพลางร้องไห้และพูดว่า
"พี่ใหญ่ ท่านประธานเหอ พี่ใหญ่เหอ คุณเอาตาที่ไหนมามองฉัน คุณเปลี่ยนมันไม่ได้เหรอ
มีผู้หญิงตั้งมากมายบนโลกใบนี้ คุณจะเลือกใครก็ได้ ทำไมคุณต้องมารังแกฉันด้วย"
"ใครใช้ให้คุณช่วยลูกชายของผมล่ะ ถ้าคุณไม่ช่วย ผมก็คงจะไม่รบกวนคุณ"
"ถ้างั้น ฉันผิดใช่ไหม"
เห้ออี้ลั่วพยักหน้าอย่างเห็นด้วย
ตอนนี้เฉียวเยว่เมิ่งอยากจะควักหัวใจของเห้ออี้ลั่วออกมานัก
เห้ออี้ลั่วตบหลังเธอด้วยท่าทีสบาย ๆ แต่ยังคงราดน้ำมันลงบนกองไฟต่อไป
"อย่าโกรธเลยนะ เราก็แต่งงานกันแล้ว ต่อไปยังมีเวลาโกรธกันอีกเยอะ อย่าโกรธล่วงหน้าไปเลย
แบบนั้นมันจะคุ้มค่ากว่านะ"
เฉียวเยว่เมิ่งตอบโต้ด้วยการเตะเห้ออี้ลั่วอย่างแรงด้วยรองเท้าส้นสูง จากนั้นรีบขึ้นรถและขับออกไปอย่างรวดเร็ว
เห้ออี้ลั่วสะบัดทรายบนรองเท้าของเขา มองดูมาเซราตีของเขาถูกขับออกไป
…
已经是最新一章了
加载中
