บทที่ 80 เขารักตัวเองเท่านั้นแหละ

บ๗ที่ 80 เขารักตัวเองเท่านั้นแหละ ผู้ชายตัวใหญ่คนนั้นมองหน้าเฉียวเมิ่งเยว่ด้วยสายตาต่ำตม “อยู่นิ่งๆ เวลาไหนควรจะทำตัวยังไงเธอก็น่าจะรู้ตัวดี อย่าคิดจะหนี อย่างบังคับให้พวกเราต้องลงไม้ลงมือ!” หลังจากพูดจบ เขาก็กระแทกประตูและเดินออกไป เฉียวเมิ่งเยว่รู้สึกดีใจที่ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ปิดไฟ เธอพยายามลงจากเตียง แล้วก็เดินไปที่หน้าต่างอย่างระมัดระวัง นอกหน้าต่างมีแต่ความมืด แสงไฟเล็กๆทำให้เธอได้เห็นซากปรักหักพังของตึกเก่าๆอยู่ ดูจากพลาสติกที่ปกคลุมก็รู้ได้ว่าที่นี่น่าจะถูกทิ้งร้างมานานแล้ว ถึงเห็นไป ก็ไม่มีประโยชน์อะไร หลังจากที่ได้เถียงไปเถียงมากับผู้ชายคนเมื่อกี้ เธอก็ได้ข้อมูลเพิ่มเติมมาสองอย่าง ข้อที่หนึ่งคือ ที่นี่ยังมีคนอื่นอยู่อีก ข้อที่สอง พวกเขายังไม่รู้จะจัดการกับเธอยังไงดี นั่นมันหมายความว่าก่อนที่เขาจะคิดแผนได้ เธอก็จะปลอดภัย ว่าแต่คนที่เป็นตัวการที่ให้จับตัวเธอมา แต่ยังไม่ได้คิดวิธีจัดการเธอคือใครกันนะ? หรือว่าพวกเขากลัวเห้ออี้ลั่ว? เห้ออี้ลั่วจะหาเธอเจอไหมนะ?” เฉียวเมิ่งเยว่รู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก เธอยืนอยู่ตรงริมหน้าต่างนานมาก เพื่อพยายามคิดหาทางออก จนคิดต่อไม่ไหวแล้ว เธอก็เลยไปนอน วันรุ่งขึ้น เฉียวเมิ่งเยว่ถูกปลุกด้วยการตบหน้า เธอรู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก พอผู้ชายตัวใหญ่คนเมื่อวานเห็นว่าเฉียวเมิ่งเยว่ลืมตาแล้ว ก็ถึงคอเสื้อเธอแล้วลากเธอให้ลุกขึ้นมา เฉียวเมิ่งเยว่ถูกลากไปตามแรงของเขา จนมาถึงชั้นล่าง จากการที่เธอสำรวจดู ก็พบว่าที่นี่เป็นคฤหาสน์ร้าง รอบข้างก็ไม่มีใครเลยซักคน นอกจากนายตัวโตคนนั้น ในลานหน้าบ้านยังมีคนอีกหลายคนเลย ตอนนี้ที่เธอเห็นคือมีห้าคน แต่นอกจากนั้นเธอก็ไม่รู้แล้วว่าทั้งหมดมีกี่คนกันแน่ พอผู้ชายคนนั้นลากเฉียวเมิ่งเยว่มาจนถึงห้องรับแขกแล้ว ก็ออกนอกประตูไป เย่ชิงนั่งอยู่ในห้องรับแขกนั้น แล้วก็มองหน้าเฉียวเมิ่งเยว่ด้วยสีหน้าเย็นชา พอเฉียวเมิ่งเยว่ตั้งท่าได้แล้ว ก็มองหน้าเธอตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย เย่ชิงพูดออกมาอย่างไม่พอใจว่า “เฉียวเมิ่งเยว่ เธอก็เป็นซะแบบนี้ ยังจะเสแสร้งทำเป็นเย็นชาอะไรอีก?” “เสแสร้งทำเย็นชางั้นเหรอ?” เธอคิดว่าเธอกำลังถูกยั่วยุอยู่ “เธอรู้ไหมว่าฉันรำคาญอะไรในตัวเธอมากที่สุด? ก็เห็นอยู่ชัดๆว่าอะไรก็สู้ฉันไม่ได้ แต่ยังทำหน้าแบบ ‘ฉันดีเลิศที่สุด พวกเธอมันโง่’อยู่ได้” เฉียวเมิ่งอยู่เงียบไปครู่นึง เธอไม่รู้ว่าเธอเคยเป็นแบบนั้นด้วย เฉียวเมิ่งเยว่เงียบอยู่พักนึง แล้วก็ถามต่อว่า “ถ้างั้น เธอคิดอะไรอยู่เหรอ? คิดว่าการที่เธอลักพาตัวฉัน แล้วเธอจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้งั้นเหรอ?” “ทำไมฉันต้องกลับไปเป็นเหมือนเดิม? โจว่จื่อหยางก็เลิกกับฉันแล้ว ทำไมฉันต้องถอยอีก?” เฉียวเมิ่งเยว่มองหน้าเย่ชิงอย่างประหลาดใจ แล้วก็ยิ้มออกมา “มันก็เป็นเข้าใจได้ง่ายๆไม่ใช่เหรอ? เมื่อก่อนก็มีฉันเป็นตัวอย่างแล้วนี่ แต่เธอก็ไม่รู้จักเรียนรู้จากมัน ยังพยายามกระโจนเข้าใส่อย่างสุดชีวิต” “เธอมองว่าฉันน่าตลกมาตลอดเลยเหรอ?” “ฉันมีอะไรให้ตลกงั้นเหรอ? ฉันไม่เข้าใจ เธอหน้าตาก็สวย ฐานะทางบ้านก็ดี แถมยังฉลาดอีกต่างหาก ทำไมต้องมาติดแหงกอยู่กับคนอย่างโจวจื่อหยางด้วย? เธอคิดว่าตอนแรกที่ฉันถูกเขาทิ้งเพราะว่าฉันไม่ดีพองั้นเหรอ? พวกเราทั้งสองคนต่างรู้ดีว่า เขาใช้พวกเราเป็นกระดาน คนแรกคือฉัน คนต่อมาก็คือเธอ เธอคิดว่าถ้าเธอจะฆ่าฉันตอนนี้เพื่อให้ได้เขาคืนมา หรือเพื่อพิสูจน์คุณค่าของตัวเธอเอง? พิสูจน์ว่าเธอดีเลิศกว่าฉัน มีเสน่ห์มากกว่าฉัน? การตัดสินความดีเลิศบนโลกใบนี้ก็ต่างเป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นมาเอง คนที่มองมาคนละคน การตัดสินของพวกเขาก็ต่างกัน เธอก็ฉลาดจะตายทำไมเรื่องแค่นี้ถึงไม่รู้ล่ะ?” “จนตอนนี้แล้วเธอยังจะมาสอนฉันอีกหรอ? เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ฉันกับโจวจื่อหยางก็จะได้แต่งงานกันแล้ว” เฉียวเมิ่งเยว่มองหน้าเย่ชิง ก็เห็นว่าดวงตาเธอแดงก่ำ แถมยังหน้าซีดเซียว ก็พลางถอนหายใจออกมา “ถ้างั้นเธอคิดจะทำยังไง? เธอคิดว่าที่เธอกับโจวจื่อหยางเป็นแบบนี้เพราะว่าฉันงั้นเหรอ? ฉันมีผลกระทบต่อพวกเธอมากขนาดนั้นเลยหรอไง? ฉันน่ะมีสามีแล้ว จะให้ฉันไปเสวนากับผู้ชายที่ทิ้งฉันไปเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ?! ถึงฉันจะยังไม่ได้แต่งงาน ฉันก็ไม่เอาเขาหรอกนะ” “แต่ว่าเขารักเธอ！” “เขาก็แค่รักตัวเอง” เฉียวเมิ่งเยว่มองหน้าเย่ชิงอย่างจำใจ “คุณผู้หญิง เธอก็แค่เสียคนรักไป พวกเราอย่ามาทำร้ายกันเองเลยไม่ได้เหรอ? แค่เพราะว่าเธอเลิกกับผู้ชายคนนึง เธอก็ไม่ควรจะไปลักพาตัวแฟนเก่าเขาไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่ยังงั้นเธอก็ต้องไปลักพาตัวแฟนเก่าของเก่าของเขาอีกคนนึงสิ” “เธอรู้ไหมว่าตอนที่เขาบอกเลิกฉันเขาพูดว่าอะไร? ถ้าฟังจบแล้วฉันคงทนไม่ไหวที่จะฆ่าเธอให้ตาย！เขาบอกว่าเขาไม่เคยรักฉัน เขารู้สึกผิดต่อเธอ เขาขอให้ฉันปล่อยเขาไปซะ เขายอมแม้แต่คุกเข่า เขายอมยกเงินเก็บและบ้านให้ฉัน แค่เพื่อให้ฉันยอมปล่อยเขาไป！”พอเย่ชิงพูดจบ สายตาก็ปรากฏแต่ความเกลียดชัง “เฉียวเมิ่งเยว่ เธอเป็นใครถึงได้อยู่ในใจเขามานานขนาดนี้? ฉันพยายามมาหลายปีขนาดนี้ เธอกับเขามีสิทธิอะไรมามองว่ามันเป็นเรื่องน่าตลก? ความรู้สึกของฉันมันไม่ใช่ความรู้สึก ความพยายามของฉันมันไม่มีค่าเลยรึไง? ทำไมฉันถึงถูกกระทำแบบนี้?! ทำไม！เฉียวเมิ่งเยว่เธอตอบฉันมาสิว่าทำไม?” เฉียวเมิ่งเยว่เห็นสีหน้าเกลียดชังของเย่ชิงเลย ก็เริ่มกังวลว่าเธอจะบีบคอตัวเองตาย ตอนนี้เธอเป็นฝ่ายเสียเปรียบมากเกินไป แล้วก็ไม่มีทางให้ต่อต้านด้วย ตอนนี้ สิ่งที่ควรทำมากที่สุดคือทำให้อารมณ์ของเย่ชิงคงที่ เฉียวเมิ่งเยว่จัดการกับความคิดของตัวเอง แล้วก็พูดว่า “เธอรู้ไหมว่าทำไมเขาถึงทำแบบนี้? เธอคิดว่าเขาทำเพื่อฉันงั้นเหรอ? ฉันเลิกกับเขามาจะเจ็บปีแล้วนะ และในเจ็ดปีมานี้เขาไม่เคยติดต่อกับฉันเลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่พอเลิกกับเธอแล้วมาบอกว่าเขารักฉัน เธอไม่คิดว่ามันน่าขำไปหน่อยเหรอ? เขาเป็นผู้ชายฉลาดจะตาย ถ้าไม่โบ้ยความโกรธเกลียดของเธอไปให้คนอื่น เขาจะหนีการแก้แค้นของเธอกับครอบครัวเธอพ้นได้ยังไงกันล่ะ?” “เธอกำลังแถข้างๆคูๆ” เย่ชิงเริ่มมีเหตุผลขึ้นมาหน่อยแล้ว แต่ว่าอารมณ์ยังคงไม่คงที่เหมือนเดิม “ฉันแถอะไรกัน? ความสัมพันธ์ของฉันกับเขามันจบไปเจ็ดปีแล้ว เขาคงแค้นสามีฉันในการประชุมครั้งนั้น ถ้าเกิดตอที่เลิกกับเธอไม่โบ้ยความผิดให้คนอื่น เธอคิดว่าเขาจะเจออันตรายอะไรบ้างล่ะ? แล้วการกระทำของเธอในตอนนี้ก็แสดงออกมาชัดแล้วว่าโจวจื่อหยางรู้จักเธอดีมากจริงๆ!” “ฉันไม่มีทางเชื่อคำพูดของเธอหรอก” “จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ไม่สำคัญหรอก ที่สำคัญก็คือเธอคิดจะทำอะไร? เธอรู้ใช่ไหมว่าการลักพาตัวมีโทษอะไรบ้าง? เธอคิดว่าถ้าเห้ออี้ลั่วรู้ว่าฉันถูกลักพาตัวจะเกิดอะไรขึ้น? แล้วเธอรู้ไหมว่าเธอและครอบครัวสามารถรับมือกับการแก้แค้นของเห้ออี้ลั่วได้รึเปล่า?” “นี่เธอกำลังขู่ฉันเหรอ?！” “เธอคิดว่าฉันยังจะมีอารมณ์มาขู่เธออีกงั้นเหรอ? ฉันแค่อยากเตือนให้เธอหลุดพ้นจากการทำผิดพลาดครั้งใหญ่ เธออกหัก แน่นอนมันต้องรู้สึกเจ็บปวด แต่ถ้าเธอแก้ไขโดยการลักพาตัวแฟนเก่าของเขา ฉันรู้สึกทนไม่ได้ เธออายุก็ยังน้อย ยังมีหนทางที่ดีรออยู่ข้างหน้า แต่แค่เพราะผู้ชายชั่วๆเพียงคนเดียว จะทำลายอนาคตของเธอและครอบครัวเธอเอง เรื่องพวกนี้ไม่เข้าท่าเลย แน่นอน ถ้าเธอรู้สึกว่าเธอไม่ได้ฆ่าฉัน แล้วโลกนี้จะไม่สวยงาม นั่นฉันก็ไม่มีอะไรจะพูด แต่ว่าหลังจากที่ฆ่าฉันไปแล้วล่ะ เธอก็มีชีวิตต่อไปไม่ได้เหมือนกัน ต่อให้พวกเราตายทั้งคู่ โจวจื่อหยางก็จะยังมีชีวิตที่สุขสบาย เขายังสามารถใช้ใบหน้าและปากหวานๆของเขาไปหลอกผู้หญิงคนอื่นได้อีก แล้วก็แต่งงาน มีลูก มีชีวิตที่ดีของเขาต่อไป เธออยากให้มันจบแบบนี้ใช่ไหม?”