บทที่ 100 คุณเป็นแบบนี้ หลังจากนี้ถ้าผมไม่มีคนอื่น คงจะอยู่ยากแล้ว

บ๗ที่ 100 คุณเป็นแบบนี้ หลังจากนี้ถ้าผมไม่มีคนอื่น คงจะอยู่ยากแล้ว เฉียวเยว่เมิ่งสะบัดตัว ก่อนที่จะอิงแนบอยู่ในอ้อมกอดของเขาอย่างว่านอนสอนง่ายทันที “ฉันทำเสียงดังปลุกให้คุณตื่นหรอคะ? ฉันแค่จะลุกไปนั่งสักครู่” “ข้างนอกอากาศหนาว จะเป็นหวัดได้ง่าย” เห้ออี้ลั่วเอาคางวางไว้ตรงขวัญศีรษะที่ขาวบางของเธอ “อย่าดื้อ ผมไม่อยากบังคับคุณ” เฉียวเยว่เมิ่งอดไม่ได้ที่จะยกมุมปากขึ้น “คืนนี้พวกเราไม่ได้กลับบ้าน เสี่ยวเป่าจะไม่มีปัญหาหรอคะ?” “ผมจะบอกกับเขาว่า ผมกับคุณจำเป็นต้องมีเวลาฝึกฝนความรู้สึก เขาเข้าใจได้” “อ้อ” “เสี่ยวเป่าเพียงแค่ต้องพูดคุยและติดต่อสื่อสารกับคนอื่น เขาไม่ได้แตกต่างจากคนที่บรรลุนิติภาวะแล้ว ไม่ต้องกังวลใจเกี่ยวกับเขาจนเกินไป คุณเพิ่งอายุ 26 ปี ไม่ต้องรีบทำให้ตัวเองอยู่ในบทบาทแม่ของลูกหรอก” “ฉันหมายความว่าอย่างจริงๆ” เฉียวเยว่เมิ่งยิ้มอย่างไม่สบายใจ “หลังจากนี้ คุณต้องหาเวลามาเชื่อมความสัมพันธ์กับพวกเรา” “ฉันทำได้ค่ะ” เฉียวเยว่เมิ่งยื่นมือไปกอดเห้ออี้ลั่วเอาไว้ หัวเราะอย่างเป็นบ้า “คุณเศรษฐี ฉันดีใจจริงๆ” “หืม?” เห้ออี้ลั่วถามกลับด้วยความเหนื่อยล้าอ่อนเพลีย “เฮ้เฮ้ เมื่อก่อนฉันคิดว่าฉันจะแต่งงานกับคนหล่อๆ รวยๆ มีสามีที่ดูดี คิดไม่ถึงเลยว่ามันจะเป็นจริงโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ ช่วงก่อนหน้านี้ฉันยังคิดเลยว่า ฉันต้องหาเวลาจัดการคุณให้อยู่ และตอนนี้มันก็เป็นจริงแล้ว” เห้ออี้ลั่วตีไปที่ก้นน้อยๆของเธอ “ทำไมคุณถึงพูดแบบนี้ออกมา คุณคิดไหมว่าผมจะมีปฏิกิริยาตอบโต้ยังไง?” เฉียวเยว่เมิ่งหัวเราะออกมา นัวเนียอย่างนุ่มนวลในอ้อมกอดของเห้ออี้ลั่วเหมือนเด็ก จากนั้นก็หลับตาลงอย่างว่านอนสอนง่าย เห้ออี้ลั่วมองใบหน้าที่กำลังหลับ ไม่มีอะไรมาป้องกันแม้แต่น้อย ก่อนที่เขาจะประทับรอยจูบลงบนหน้าผากของเธอ ** วันต่อม เฉียวเยว่เมิ่งที่กำลังนอนหลับถูกปลุกด้วยเสียงของโทรศัพท์ ตาของเธอยังคงปิดอยู่ ยื่นมือควานหาโทรศัพท์ที่อยู่บนเตียง “ฮัลโล” “เฉียวเยว่เมิ่ง!” “ว่าไงคะแม่?” “เทพบุตรของแม่กำลังจะแต่งงานแล้ว!!!” ลั่วหมิงเม่ยร้องตะโกน รู้สึกไม่ค่อยโอเค อาการง่วงนอนของเฉียวเยว่เมิ่งถูกคำพูดของลั่วหมิงเม่ยขจัดจนหมดสิ้น “ข่าวการแต่งงานของโม่มู่เฉินถูกปล่อยออกไปแล้วหรอคะ?” “ทำไมพูดแบบนี้ นี่ลูกรู้มาก่อนหน้านี้แล้วหรอ?” “หนูก็เพิ่งจะรู้เมื่อวันก่อน คิดว่าจะจัดการงานแต่งกันแบบเงียบๆ” “ดาราเกินกว่าครึ่งของวงการบันเทิงได้รับเชิญให้เข้าร่วม ไม่รู้ถึงเบื้องหลังของฝ่ายหญิง ทำไมยอดเยี่ยมขนาดนี้” “เจ้าสาวคือน้องของสามีหนู” “อะไรนะ? หวินซาน?” ลั่วหมิงเม่ยถามอย่างไม่กล้าเชื่อมากนัก “ใช่ค่ะ หนูยังได้เป็นเพื่อนเจ้าสาวให้หวินซานด้วย แม่คะ แม่จะมาด้วยกันกับพ่อไหมคะ แม่จะได้ชมเชยเสน่ห์ของเทพบุตรใกล้ๆ โม่มู่เฉินตัวจริงหล่อกว่าในโทรทัศน์มาก ตากล้องไม่สามารถถ่ายความดูดีของเขาได้ 100%” “จริงหรอ?” “จริงค่ะ แม่จะมาไหมคะ? อี้ลั่วบอกว่า หลังจากงานเลี้ยงจะส่งหนูกับเสี่ยวเป่ากลับไปพักที่บ้าน ถ้าหากว่าแม่กับพ่อมาร่วมงานแต่งจริงๆ พวกเราจะได้กลับพร้อมกันในตอนกลางคืน” ลั่วหมิงเม่ยต่อตัดสินใจอย่างยากลำบาก ก่อนจะพูดว่า “ช่างมันเถอะ ลูกกับลูกเขย และหลานชายไปกันเถอะ ถ้าหากว่าพ่อของลูกรู้ว่าขนาดแม่แก่ขนาดนี้แล้ว ยังหลงใหลในหนุ่มหล่อ เขาคงจะเสียใจ” “พูดเหมือนกับว่าตอนนี้พ่อไม่รู้ว่าแม่เจ้าชู้” “เฉียวเยว่เมิ่ง จะพูดคุยกันดีๆไม่ได้หรอ? พูดดีๆแบบเคารพผู้ใหญ่และรักเด็ก” “ก็ได้ก็ได้ค่ะ แม่คะ แม่ยืนยันแล้วใช่ไหมคะว่าจะไม่มา?” “แน่เสียยิ่งกว่าแน่ ลูกถ่ายรูปมาให้แม่หลายๆใบก็พอ” “ได้ค่ะ แม่จะพึงพอใจในความต้องการนี้แน่นอน” เฉียวเยว่เมิ่งพูดคุยเรื่อยเปื่อยกับแม่อีก 2-3 ประโยค ก่อนที่จะว่างสายอย่างไม่เต็มใจนัก เธอหาวอ้าปากกว้าง เดินเอ้อระเหยลงไปยังด้านล่าง แม้ว่าที่ที่พวกเขาอยู่จะเป็นกระท่อม แต่จริงๆแล้วมันก็คือบ้านพักตากอากาศ ที่นี่มีสิ่งของที่จำเป็นในชีวิตทั้งหมด อุปกรณ์เครื่องครัวในห้องครัวพร้อมใช้งาน แน่นอนว่า อาจเป็นเพราะเห้ออี้ลั่วมักมาพักที่นี่บางครั้งบางคราว เฉียวเยว่เมิ่งเดินลงมา เดินพร้อมส่งเสียงจนมาถึงหน้าประตูห้องครัว เห้ออี้ลั่วหันหลังให้เธอ กำลังวุ่นวายอยู่ที่หน้าเตา รูปร่างที่สูงโปร่งกระชับ ถูกห่อหุ้มด้วยเสื้อใส่อยู่บ้านแบบผ้าลินิน บวกกับกางเกงขาบาน ทำให้ดูผอมสูงและสง่างาม เสื้อผ้าแบบนี้มักเลือกคนสวมใส่ ลองเปลี่ยนให้คนอื่นใส่แทน จะกลายเป็นคนชนบททันที เฉียวเยว่เมิ่งน้ำลายไหล พร้อมกับควักโทรศัพท์ออกมา กดแชะถ่ายรูปอยู่หลายใบ เห้ออี้ลั่วได้ยินเสียงที่ประตู จึงหันศีรษะมา “ตื่นแล้วหรอ?” เฉียวเยว่เมิ่งยิ้มก่อนที่จะทำท่ากระโดดเหมือนกระโดดไปยังด้านหลังของเห้ออี้ลั่ว “คุณเศรษฐี คุณทำอะไรเป็นอาหารเช้าคะ?” “บะหมี่น้ำ” “อื้ม” เฉียวเยว่เมิ่งได้เห็นเครื่องทำเส้นกับวัตถุดิบอีกหลากหลายชนิด “คุณเก่งจังเลย” การทำบะหมี่น้ำ จะต้องเริ่มจากนวดแป้งบะหมี่ ทำเส้นบะหมี่ขึ้นมา มีแสวงหาอย่างแท้จริง ซึ่งเธอก็ไม่มีความอดทนนั้น มิน่าหล่ะ พ่อครัวที่ดีเลิศมักจะเป็นผู้ชาย พวกเขาแสวงหาการกินมากกว่าผู้หญิง ผู้หญิงจะขึ้นชื่อในเรื่องกินเก่ง ส่วนใหญ่แค่กินให้ได้จำนวนมากๆ ไม่ได้คัดกรอง ขอแค่กินได้และพึงพอใจในอาหารเลิศรส ไม่ต้องพูดถึงเรื่องคุณค่าทางอาหารทั้ง 4 ประการ รู้แค่ว่าชอบกินหรือว่ากินอะไร “ทำในสิ่งที่คุณไม่สามารถทำได้เมื่อมีเวลา” เห้ออี้ลั่วหัวเราะขบขัน “ไปล้างมือ แล้วมาช่วยผมปอกกระเทียม” “ได้เลย” เฉียวเยว่เมิ่งวางโทรศัพท์ลง ก่อนที่จะใช้แรงกอดที่เอวของเห้ออี้ลั่วแล้วจึงค่อยไปทำหน้าที่ เห้ออี้ลั่วไม่รู้ว่าควรจะพูดยังกับกิริยาท่าทางเดินเอ้อระเหยลอยชายของเธอ ก่อนที่จะยุ่งกับการทำอาหารต่อไป ** ทั้ง 2 คนยุ่งอยู่ประมาณ 1 ชั่วโมง ใช้ความพยายามในการทำน้ำบะหมี่ที่หอมเข้มข้นจนเสร็จ ไม่รู้ว่ามีความสุข หรือว่าบะหมี่น้ำนั้นอร่อย เฉียวเยว่เมิ่งกินหมดไป 2 ชามใหญ่ๆอย่างไม่ยอมแพ้ และยังถ่ายรูปอีกหลายใบ ก่อนที่จะเอนกายนอนอืดเป็นศพที่โซฟาเพื่อย่อยอาหาร ถึงเวลาทำความสะอาดโต๊ะอาหาร ไม่มีภาพลักษณ์ของการเป็นผู้หญิงแม้แต่นิดเดียว “หมอเฉียว หลังจากนี้รบกวนช่วยระวังภาพลักษณ์หน่อยเวลาอยู่ต่อหน้าผู้ชายของคุณ คุณเป็นแบบนี้ หลังจากนี้ถ้าผมไม่นอกใจ คงจะอยู่ยากแล้ว” “ภาพลักษณ์คืออะไร มันกินได้ไหม?” เฉียวเยว่เมิ่งเอียงหน้ามองเขา “คุณเศรษฐีคะ คุณทิ้งจานไว้อย่างนั้นเลยค่ะ เดี๋ยวฉันไปล้างเอง” “จะแสดงเจตนารมณ์ เอาไว้คราวหน้าเถอะ” “อื้ม ถ้าวันหลังคุณเข้าครัวอีก ฉันจะมีหน้าที่ล้างจาน ส่วนเสี่ยวเป่ามีหน้าที่กิน แบ่งงานได้อย่างสมบูรณ์แบบ” เห้ออี้ลั่วเผลอยิ้มออกมาขณะที่กำลังทำความสะอาดโต๊ะอาหารอยู่ ** ในตอนกลางวัน เฉียวเยว่เมิ่งและเห้ออี้ลั่วกลับมาคฤหาสน์เพื่อรับเสี่ยวเป่า เสี่ยวเป่ามองดู 2 คนนั้น จมูกไม่เป็นจมูก ตาไม่เป็นตา เห็นได้ชัดว่าเขาไม่พอใจกับทั้ง 2 คน จนกระทั่งเฉียวเยว่เมิ่งนำเค้กลายการ์ตูนที่สั่งทำพิเศษมอบให้เขา อารมณ์ขุ่นมัวของเขาก็ดีขึ้นไม่น้อย เขาจงใจนั่งกินเค้กตรงหน้าเห้ออี้ลั่ว เห้ออี้ลั่วถอนหายใจยาว ขี้เกียจดูแลเขา ทั้ง 2 คนรอให้เสี่ยวเป่านอนกลางวัน หลังจากนั้นเตรียมตัวที่ห้องแต่งตัว ห้องแต่งตัวนี้ถูกสร้างขึ้นไว้สำหรับให้ดาราที่มีชื่อเสียงใช้ในการเตรียมตัว นอกจากจะทำผมแล้ว ที่นี่ยังมีเสื้อผ้า และรับผิดชอบเรื่องการแต่งหน้าด้วย เดิมทีเฉียวเยว่เมิ่งเป็นคนที่แต่งหน้าน้อยมาก ทาแค่ผลิตภัณฑ์บำรุงผิว แต่เธอก็เข้าใจดีว่าการแต่งหน้าช่วยแก้ไขส่วนที่บกพร่องให้ผู้หญิงได้ ตั้งแต่ครั้งนั้นตอนที่เธอแต่งหน้าในวันแต่งงาน เธอก็เข้าใจอย่างลึกซึ้ง แต่มือของเธอยังไม่คล่อง อีกทั้งยังไม่มีเวลาไปเรียนแต่งหน้า เมื่อเข้ามาในห้องแต่งตัว พนักงานต้อนรับก็พาพวกเขาไปยังห้อง VIP เครื่องประดับภายในห้องดูทันสมัย มีความรู้สึกว่าบางอย่างมันก็ล้ำสมัย