บทที่ 108 นิติเวชและองค์การตํารวจอาชญากรรมเกี่ยวข้องกับคดี

บ๗ที่ 108 นิติเวชและองค์การตํารวจอาชญากรรมเกี่ยวข้องกับคดี โรงเรียนมัธยมเยว่เฉิงเป็นโรงเรียนชั้นสูงที่มีชื่อเสียง เพียงค่าเล่าเรียนและค่าธรรมเนียมเบ็ดเตล็ดอย่างเดียวก็สามารถที่จะทำให้ครอบครัวธรรมดานั้นยากลำบากมาก และยิ่งไม่ต้องพูดถึงครอบครัวที่อาศัยอยู่หมู่บ้านในเมือง แต่แววตา รูปร่างและพฤติกรรมของเฉินหลิ่วเฟยนั้น มันไม่เหมือนกับเด็กที่ถูกเลี้ยงดูมาโดยครอบครัวที่ยากจนเลย สมมติว่าพ่อแม่ของเขารักเขามาก ไม่ให้เขาทำงานบ้านอะไรเลย ก็เข้าใจได้ว่าเขาเลยมีน้ำมีนวลเหมือนกับเด็กในเมือง แต่ในระหว่างที่เขาอยู่ที่โรงพยาบาล ความเย็นชาเฉยเมยของพ่อแม่เขา ทำให้เฉียวเมิ่งเยว่ปฏิเสธความคิดนี้อีกครั้ง เฉียวเมิ่งเยว่ขับเข้าไปในที่ที่ทรุดโทรมตามที่อยู่นั้น แต่กลับพบว่ามีรถตำรวจจอดอยู่ตรงกลางหนึ่งคัน เห็นแพทย์นิติเวชหญิงและองค์การตํารวจอาชญากรรมยืนพูดคุยกันอยู่ข้างรถ พอได้ยินเสียงฝีเท้าจากด้านหลัง ทั้งสองคนก็หันมา เฉียวเมิ่งเยว่พยักหน้าไปยังสองคนนั้น “ พวกคุณมีเบาะแสใหม่อะไรไหมคะ ? ฉันมีข้อสงสัยบางอย่าง อยากจะพูดคุยแลกเปลี่ยนกับคุณ ” แพทย์นิติเวชหญิงพูดว่า : “ เชิญคุณว่ามา ” เฉียวเมิ่งเยว่อธิบายความสงสัยของเธอ : “ ฉันคิดว่าเรื่องนี้มันมีเงื่อนงำ สมมติว่าเฉินหลิ่วเฟยนั้นเป็นลูกของเวยฉั่ยเจีย แม่คนหนึ่งที่ไม่สนใจไม่ถามไถ่ลูกของตัวเองเลย ทว่ากลับออกมาและรับผิดชอบเขาทันทีที่เขาประสบอุบัติเหตุ และเพียงแค่แสดงอารมณ์โกรธ ไม่ได้มีความเศร้าเสียใจ ฉันคิดว่ามันแปลกๆ ” “ ที่คุณพูดก็ถูก ทางเราได้ตรวจสอบความสัมพันธ์ทางสังคมและประวัติการทำงานของเวยฉั่ยเจีย เธอแต่งงานเมื่อ 23 ปีก่อน หลังจากแต่งงาน 5 ปี เธอไม่ได้มีลูก ต่อมาสามีเก่าก็ได้หย่ากับเธอ จากนั้นเธอก็เคยแต่งงานมาแล้วสองครั้งและระยะเวลาของการแต่งงานนั้นไม่ยาวนานเลย ยังคงไม่พบการบันทึกข้อมูลการมีบุตรของเธอ ประวัติของเฉินหลิ่วเฟยนั้นค่อนข้างคลุมเครือ วันนี้ที่ฉันพร้อมกับหัวหน้าชิวมาก็ได้ถามเพื่อนบ้านรอบๆ พวกเขาไม่รู้เลยว่าเวยฉั่ยเจียมีลูกชาย และหลังจากที่เธอหายตัวไปเมื่อสี่เดือนก่อน พวกเขาก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย ” แพทย์นิติเวชหญิงพูด จากนั้นก็เอามือก่ายหน้าผาก : “ ขอโทษที ฉันลืมแนะนำตัว ฉันเฉิง เฉิงเจียงเสี่ย เป็นแพทย์นิติเวชสาขาย่อยของโรงพยาบาลคุณ ท่านนี้คือจางหยาง เป็นหัวหน้าทีมตํารวจอาชญากรรมของสาขาเรา คุณสามารถเรียกเขาว่าคุณจางได้ ” “ คุณเฉิง คุณจาง สวัสดีค่ะ อย่างนี้เป็นไปได้ไหมว่าเวยฉั่ยเจียตั้งใจผลักความรับผิดชอบเฉินหลิ่วเฟยให้กับโรงพยาบาล ? ให้โรงพยาบาลรับผิดชอบ ” เฉิงเจียงเสี่ยพยักหน้า “ ข้อสันนิษฐานทั้งหมดสามารถเป็นไปได้ ฉันอยากถามหน่อยว่าเมื่ออุบัติเหตุไม่กี่เดือนก่อนนี่ใครเป็นคนพาเขาส่งแผนกฉุกเฉิน ? ” “ ทางโรงเรียนค่ะ เฉินหลิ่วเฟยฆ่าตัวตายที่โรงเรียน ” “ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมทางเราจะติดต่อโรงเรียนไปอีกครั้ง และถ้าหากว่าคุณหมอเฉียวยังมีข้อมูลอื่นๆ หวังว่าคุณจะสามารถรู้ทุกสิ่งทุกอย่างได้ ” เฉียวเมิ่งเยว่พยักหน้า พลางมองไปยังบ้านที่ทรุดโทรมด้วยความครุ่นคิด ** เฉียวเมิ่งเยว่กลับมาถึงบ้าน เป็นเวลาประมาณสองทุ่มกว่าแล้ว เมื่อแม่บ้านเห็นว่าเธอเดินเข้ามาก็รีบไปเชิญให้มาทานอาหารเย็นและพูดด้วยความเป็นห่วงว่า : “ คุณผู้หญิง มีเคสฉุกเฉินอีกแล้วหรอคะ ? ” เฉียวเมิ่งเยว่พยักหน้า เธอเปลี่ยนรองเท้าที่ทางเข้า และพยุงร่างกายที่เหนื่อยล้า ไปนั่งยังโต๊ะอาหาร “ แล้วเห้ออี้ลั่วกับเสี่ยวเป่าล่ะ ? ฉันเห็นรถของเขาจอดอยู่ที่ลาน ” “ คุณผู้ชายกับคุณชายเล็กอยู่ที่ห้องสมุดค่ะ ” “ อ้อ อ้อ ” เฉียวเมิ่งเยว่ค่อยๆกินข้าวเย็นอย่างช้าๆ กินไปพลางก็คิดเกี่ยวกับเรื่องต่างๆที่เจอในระหว่างวันไป ยังมีสิ่งที่ทำให้เธอสงสัยอยู่อีกไม่น้อยเลย ขณะที่เธอกินกำลังจะเสร็จ ประตูห้องสมุดชั้นบนก็ถูกเปิดออก เสี่ยวเป่ามองเห็นเฉียวเมิ่งเยว่ที่ห้องอาหาร ก็วิ่งลงมาหา “ แม่ ” เฉียวเมิ่งเยว่เอาแฮมที่กำลังจะกินใส่เข้าไปในปากของเสี่ยวเป่า “ ทำการบ้านเสร็จหรือยัง ? ” เสี่ยวเป่ากลืนแฮมชิ้นนั้น และพูดอย่างคลุมเครือว่า : “ ทำเสร็จแล้ว การบ้านง่ายๆแบบนั้นคนงี่เง่าถึงจะเขียน ” “ รู้ว่าลูกอัจฉริยะ คืนนี้เรียนวิชาอะไร ? ” “ ประวัติย่อของโลก พ่อสอนเอง ” “ หืม ? พ่อบ้านเผด็จการอย่างพวกเราทำเรื่องนี้ได้หรอ ? ” “ เขานอกจากการมีลูกไม่เป็นแล้วนั้น เรื่องอื่นก็ทำได้หมด ” “ พูดไปก็ใช่ ลูกขึ้นไปอาบน้ำเถอะ แม่แปรงฟันเสร็จ พวกเราค่อยมาคุยกันต่อ ” เสี่ยวเป่าพยักหน้า และหอมแก้มเธอเบาๆหนึ่งครั้ง ก่อนที่จะวิ่งกลับขึ้นห้องไปอาบน้ำ เฉียวเมิ่งเยว่มองดูร่างเล็กๆของเขาหายไป ก็ปรากฏให้เห็นรอยยิ้มที่ผ่อนคลาย เสี่ยวเป่าเป็นอิสระมาก ตั้งแต่หลังจากที่เขายอมเปิดปากพูด ก็ไม่มีใครคิดว่าเขาเป็นเด็ก และเขาก็ชอบการพูดคุยที่มีหัวข้ออิสระ เท่าเทียมอย่างนี้ นอกจากที่แรงน้อยแล้ว บางครั้งการสวมเสื้อก็จะต้องการความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่เพราะคอเสื้อติดหัว ส่วนเรื่องอื่นๆนั้นเขาจะแก้ไขได้เอง เฉียวเมิ่งเยว่รู้สึกว่าชีวิตของเธอดูราบรื่นราวกับสายน้ำเกินไปแล้ว การทำงานบางครั้งวุ่นวายนิดหน่อยแต่ก็เป็นเรื่องปกติ การต่อสู้ของพวกคนมีอำนาจในนิยายในละครนั้น ความยากลำบากของแม่ไม่ได้สะท้อนชีวิตในตอนนี้ของเธอ ความสัมพันธ์ของตระกูลเห้อนั้นเรียบง่าย ไม่ได้มีการต่อสู้ทางธุรกิจและการกดขี่ข่มเหงอื่น ๆ ; และเสี่ยวเป่าก็เป็นเด็กฉาด เธอไม่ต้องห่วงเลย แม้แต่ผู้ชายอย่างเขา เห้ออี้ลั่ว ที่ควรจะโดนผู้หญิงทุกคนตามจีบ ก็มีบรรทัดฐานชีวิตที่แปลกๆ ชีวิตประจำวันของเขานั้นปกติและเรียบง่ายกว่าผู้ชายคนอื่นๆ เฉียวเมิ่งเยว่ลูบหน้าด้วยความหงุดหงิด รู้สึกว่าความคิดของตัวเองในวันนี้นั้นแปลกไปเล็กน้อย หรือว่ามันจะต้องตื่นเต้นเหมือนในนิยายในทีวีแบบนั้น เธอถึงจะรู้สึกว่าชีวิตในแต่ละวันผ่านไปอย่างพิเศษ เนื้อเรื่องในนิยายในละครนั้นมันมีไว้สำหรับอนาคต จึงต้องเขียนบทออกมาให้ไม่เรียบง่ายไม่มั่นคงแบบนั้น และแสดงข้อบกพร่องทั้งหมดในธรรมชาติของคนเรา แต่เธอนั้นอยู่ในชีวิตจริง เห้ออี้ลั่วเป็นคนฉลาดมาก การศึกษาของเขาจะต้องไม่เหมือนกับพวกคนในนิยายในทีวี เขารู้ถึงการยอมรับหรือการปฏิเสธ รู้ว่าทำอย่างไรจึงจะทำให้ชีวิตของตัวเองผ่านไปด้วยดี ทำให้คนอื่นรู้สึกสบายใจ ตัวเองก็สบายใจด้วย ตัวละครในนิยายในละครนั้นสุดท้ายจะถูกกำหนดตั้งค่าโดยผู้เขียนบท รวมถึงใช้วิสัยทัศน์และมุมมองของพวกเขาในการตัดสินใจ ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องเหมือนกันกับคนแบบเห้ออี้ลั่วนี้ เมื่อคิดถึงนี่ เฉียวเมิ่งเยว่ก็เก็บตะเกียบเก็บถ้วยและขึ้นไปข้างบน เธอหยิบแท็บเล็ตออกมาดูครู่หนึ่ง รอให้อาหารย่อยเสร็จ จึงหยิบเสื้อผ้าพร้อมกับเดินเข้าไปอาบน้ำ เมื่อออกมาก็เห็นเห้ออี้ลั่วนอนพิงอยู่ที่หัวเตียงและเล่นแท็บเล็ตอยู่ และเมื่อเขาได้ยินเสียงของการเปิดประตูห้องน้ำ ก็พูดโดยไม่เงยหน้าขึ้นมองว่า : “ วันนี้เกิดเรื่องอะไรใช่ไหม ? ” เฉียวเมิ่งเยว่เช็ดผมพร้อมกับพูดว่า : “ อะไรก็ปิดคุณไม่มิดเลย คนไข้คนหนึ่งของฉันวันนี้เสียชีวิตแล้ว ญาติของเขามาหาเรื่อง ” “ เรื่องมันวุ่นวายไหม ? ” “ มันยังอยู่ในขอบเขตที่ฉันสามารถจัดการได้ เพียงแต่ฉันมีข้อสงสัยเล็กน้อย ฉันคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องยากลำบากนิดหน่อย แต่ตอนนี้นิติเวชและองค์การตำรวจอาชญากรรมได้เข้ามามีส่วนเกี่ยวข้อง ทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆนิดหน่อย อ้างอิงจากวิธีการจัดการกับคนไข้ที่ตายแล้ว จะไม่มีนิติเวชหรือองค์การตำรวจอาชญากรรมเข้ามาเกี่ยวข้อง นอกจากนี้ นิติเวชและองค์การตำรวจอาชญากรรมนอกเหนือจากกรณีที่สำคัญ ที่ยุ่งยากแล้ว ถึงจะปรากฏตัว และสำหรับคนไข้ที่ไม่มีแรงกำลังอีกทั้งยังเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลมาเป็นเวลานาน การตายของเขานั้นมันไม่ได้แปลกมากนัก ทำไมพวกเขาถึงเลือกที่จะส่งตำรวจมา ? ”