已经是第一章了
ตอนที่ 1 คนบ้าในกองถ่าย
ตอนที่ 1 คนบ้าในกองถ่าย
ณ ห้องแต่งตัวในกองถ่าย
เชี้ยวอิน สาวน้อยที่จบด้านการแสดงโดยตรง หลายคนชมว่าเธอมีรูปหน้าที่เรียวสวยและงดงามดั่งผู้ดี เธอมีงานประจำเป็นนักแสดงสมทบทั่วไป พอตกค่ำเธอก็เปิดช่องถ่ายทอดสดเป็นงานเสริม
เช้าอันสดใสมีลมเย็นพัดมาเบาๆ เชี้ยวอินถูกผู้กำกับเร่งให้ไปเติมหน้าที่ห้องแต่งตัว บทในวันนี้ก็ยังคงเป็นบทคนตายที่ไม่มีบทพูดเช่นเคย แค่วิ่งผ่านหน้ากล้องไม่ถึงนาที แต่อาจเป็นเพราะเมื่อคืนเชี้ยวอินถ่ายทอดสดลามจนถึงเช้า จึงทำให้เธอดูเมื่อยล้าและเอื่อยเฉื่อย
"จะเร่งอะไรกันแต่เช้า เร่งให้รีบไปตายหรือไงกัน" เชี้ยวอินบ่นพร้อมสวมชุดนางกำนัล แล้วรีบวิ่งเข้าฉาก
ในกองถ่ายนอกพระราชวัง ผู้กำกับถือโทรโขงตะโกนเรียกกลุ่มคนที่มีเชี้ยวอินรวมอยู่ด้วย คำพูดของผู้กำกับพูดเน้นตรงไปที่เชี้ยวอินว่า "อีกเดี๋ยวต้องทำหน้าให้นิ่ง และต้องเข้าให้ถึงตัวละคร จำไว้ว่าต้องหวาดกลัว เข้าใจกันหรือยัง?"
ผู้กำกับนามว่า หลิวเต๋อหลง ผู้ที่มีรูปร่างอวบอ้วนเล็กน้อย สวมเสื้อยืดสีขาวและกางเกงตัวใหญ่ มีความคล้ายคลึงกับ หลิวเต๋อหวา พระเอกในดวงใจของเชี้ยวอินอยู่บ้าง ซึ่งนอกกองเธอจะเรียกผู้กำกับด้วยความสนิทสนมว่า พี่หลง
"เข้าใจแล้วค่ะ~"
เชี้ยวอินตอบกลับด้วยน้ำเสียงขี้เกียจ คนที่จบด้านการแสดงอย่างเธอแถมมีใบหน้างดงาม ที่เต็มไปด้วยความร่าเริงสดใส ถือว่าเป็นนักแสดงทั่วไปที่หน้าตาโดดเด่นเลยทีเดียว
นักฆ่าทั้งหก ถือดาบวิ่งไล่ฆ่าเชี้ยวอินที่แสดงเป็นนางกำนัล
สูด~~!
เชี้ยวอินสูดลมหายใจเข้าปอดเพื่อตั้งสติ หวาดกลัว..จงหวาดกลัว!
"action!"
"ช่วยด้วย!" เชี้ยวอินจับชายกระโปรงวิ่งหนีพลางร้องตะโกน ตามหลังมาด้วยเหล่านักฆ่าที่ถือดาบตามไล่ฆ่าเธอ
"โอ๊ย!!"
เชี้ยวอินสะดุดล้มเนื่องจากเผลอเหยียบชายกระโปรงตัวเอง
เชี้ยวอินแอบยิ้มอยู่ภายในใจ แล้วนอนลงไปกองอยู่ที่พื้นอย่างราบรื่น แค่ฉากตายไม่กี่วิถือว่าเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับเชี้ยวอิน
และในระหว่างที่เชี้ยวอินกำลังรอคำสั่ง 'คัท' ของผู้กำกับ ก็ได้มีเสียงตะโกนดังสนั่นขึ้นจนเชี้ยวอินสะดุ้งเล็กน้อย
"หยุดนะ!"
เหล่าผู้คนรวมทั้งเชี้ยวอินหันไปมองที่เจ้าของเสียงนั้น ด้านหน้าของเชี้ยวอินมีชายหนุ่มรูปงามที่สวมชุดสีทองเหลืองอร่ามยืนเด่นสง่า มีออร่าความน่าเกรงขามแพร่ออกมาจากตัวเขาเต็มไปหมด
"ใครเนี่ย?หรือว่ามีฉากเพิ่มเข้ามาใหม่?" เชี้ยวอินหรี่ตาขึ้นเล็กน้อย ชายตรงหน้ายืนหันหลังให้กับเชี้ยวอินพร้อมพูดขึ้นว่า "ไล่ฆ่าผู้คนกลางวันแสกๆเยี่ยงนี้ ไม่เกรงกลัวกฎหมายบ้านเมืองกันเลยหรืออย่างไรกัน ข้าจะลงโทษพวกเจ้า!"
ไม่รู้ทำไม เชี้ยวอินได้ยินคำพูดที่แสนเคร่งขรึมของชายคนนี้แล้วรู้สึกขำ เธอจึงลุกขึ้นแล้วถามเขาด้วยสายตาปนขำว่า "ท่านคือฮ่องเต้งั้นหรือ?"
"แม่นางเจ้าไม่ต้องกลัว ข้าจะปกป้องเจ้าเอง..เมื่อกี้เจ้าว่าไงนะ นอกจากข้าแล้วยังมีฮ่องเต้คนที่สองรึ?" ชายหนุ่มถามพร้อมกับขมวดคิ้วแล้วหันไปตะโกนเสียงดังใส่นักฆ่าทั้งหก "ข้าคือฮ่องเต้ตัวจริงเสียงจริง คนเจ้าเล่ห์อย่างพวกเจ้า ริอาจตั้งกลุ่มก่อกบฏ ข้าจะทวงคืนบัลลังก์และฆ่าล้างชั่วโคตรพวกเจ้า"
"หุหุ…" เชี้ยวอินหัวเราะเบาๆ นักแสดงคนนี้มาจากไหนเนี่ย น่าสนใจดีแฮะ!
"นี่น้องชาย นายมาผิดกองหรือเปล่าเนี่ย?" หนึ่งในนักฆ่าถามด้วยน้ำเสียงหัวเราะเยาะ
นักฆ่าอีกคนก็หยอกล้อตาม "เจ้าว่าเจ้าเป็นฮ่องเต้ ถ้างั้นวันนี้ข้าและพี่น้องของข้า ขอเล่นชิงบัลลังก์กับเจ้าให้สาแก่ใจหน่อยละกันฮ่าๆๆ!"
เชี้ยวอินก็กำลังจะหัวเราะตาม แต่สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนี้ ทำให้เชี้ยวอินหุบปากแทบไม่ทัน ทำได้เพียงยืนอึ้งอยู่กับที่
"พวกเจ้านี่อาจท้าทายอำนาจข้า!"
ชายหนุ่มขู่ด้วยเสียงทุ้มต่ำพร้อมโดดเข้าไปชกต่อย เชี้ยวอินมีสีหน้าที่ตกใจ ถึงแม้นักแสดงชายพวกนี้จะไม่หล่อเท่า พี่หวา พระเอกในดวงใจของเธอ แต่ร่างกายและพละกำลังของพวกเขาแข็งแกร่งกว่าคนธรรมดาหลายเท่า ทำไมถึงโดนล้มได้ง่ายขนาดนี้ล่ะ
"นี่นายเป็นไส้ศึกที่กองถ่ายข้างๆจ้างมาก่อกวนหรือเปล่าเนี่ย!" เชี้ยวอินถามด้วยเสียงตกตะลึง สายตาจับจ้องไปที่ชายหนุ่ม น่าประหลาดใจยิ่งนัก 'คนคนนี้ หน้าตาก็หล่อเหลา ฝีมือก็ดี หรือว่าจะเป็นซุปตาร์ชายในกองถ่ายแถวนี้?'
พอคิดได้ เชี้ยวอินรีบยื่นมือทักทายด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวังและความชื่นชม "สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเชี้ยวอิน คุณชื่ออะไรคะ?"
ชายหนุ่มยืนมองด้วยสายตางุนงงไปครู่นึง "ข้าชื่อ โม่เชียนเฉิน แม่นางเจ้าก็ข้ามนิติมาเหมือนข้ารึ?"
เชี้ยวอินมีสีหน้ามึนงงเล็กน้อย ตอบกลับด้วยน้ำเสียงรู้ทันว่า "ข้ามมิตรงมิติอะไรกัน อ้อ!... ฉันรู้แล้ว! นายแสดงหนังข้ามภพข้ามมิติอยู่ใช่ป่ะล่ะ?"
ผู้กำกับเดินมาด้วยสิน่าชื่นชม มองประเมินชายหนุ่มตรงหน้า "อื้ม ทำได้ไม่เลว ดีมาก!"
"เชี้ยวอิน มีเพื่อนที่เธอพามาเหรอ?" ผู้กำกับถามเชี้ยวอิน เชี้ยวอินยักไหล่ตอบไปว่า "เปล่าค่ะ ฉันไม่รู้จักเขา ทีแรกยังนึกว่าพี่หลงเพิ่มฉากเข้ามาใหม่ซะอีก"
"เจ้าหนุ่ม ฉันว่านายดูมีความสามารถทางด้านนี้นะ สนใจเข้าร่วมหนังของฉันไหม ฉันอาจจะทำให้นายดังได้นะ สนไหม?" ผู้กำกับพูดพร้อมยื่นบุหรี่ไปตรงหน้าโม่เชียนเฉิน
เชี้ยวอินกำลังจะเอ่ยปากห้าม แต่เหมือนชายหนุ่มจะไม่สนใจเลยสักนิด แถมปัดมือผู้กำกับออกจนทำให้บุหรี่ตกลงบนพื้น ชายหนุ่มลากเชี้ยวอินไปใกล้ตัวเองแล้วขึ้นเสียงใส่ผู้กำกับด้วยความโกรธ "พวกเจ้าคิดจะติดสินบนข้ารึ เจ้าคิดว่าข้าจะร่วมมือกับกบฏอย่างพวกเจ้ารึ หากข้าได้บัลลังก์ของข้ากลับคืนมา ข้าจะยกทัพไปฆ่าหัวหน้ากบฏอย่างเจ้าให้หมด!"
"หึหึ...เชี้ยวอินเผลอหัวเราะออกมาเบาๆ พอหันไปเจอสีหน้าที่ไม่ค่อยดีของผู้กำกับ เธอเลยรีบแก้ตัวแทน "พี่ชาย ผู้กำกับสั่ง'คัท'ตั้งนานแล้วตอนนี้ผมกำลังถามความสมัครใจของนายอยู่นะ"
ผู้กำกับปัดมือไปมาเบาๆพร้อมพูดว่า "ไม่เป็นไร เอางี้ ฉันจะหานักแสดงฝีมือดีซักสองสามคนมาทดลองฝีมือนายละกัน"
"มานี่สิ!" ผู้กำกับกวักมือเรียกนักแสดงฝีมือดีที่นั่งพักอยู่ข้างๆให้มารวมตัวกัน
เชี้ยวอินเดินไปหลบข้างๆเพื่อเว้นที่ว่างให้ฮ่องเต้ท่านนี้…
"ย๊าก!!"
ชายหนุ่มพุ่งมาอุ้มตัวเชี้ยวอินไว้ในอ้อมกอด เชี้ยวอินรู้สึกได้ถึงกลิ่นกายหอมอ่อนๆและอุณหภูมิในร่างกายของเขา เสียงตะโกนด้วยความโกรธดังอยู่ข้างหู "พวกเจ้าช่างบังอาจ คิดจะแย่งชิงบัลลังก์จากข้างั้นหรอ หากข้ากลับวังไปได้ ข้าจะยกทัพไปฆ่าล้างฐานทัพกบฏของพวกเจ้า!"
"ปล่อย...นะ"
เชี้ยวอินหายใจไม่ออกจนหน้าแดง แถมยังโดนลากไปเป็นตัวประกันจนพ้นเขตถ่ายทำ ถึงได้ถูกปล่อยตัวลง หลังจากเชี้ยวอินถูกปล่อยก็รีบผลักโม่เชียนเฉินออกห่าง ความโกรธในใจขึ้นลงสุดขีด "นายทำบ้าอะไรเนี่ย ฉันยังถ่ายหนังไม่เสร็จเลยนะ!"
โม่เชียนเฉินทำหน้าตะลึงแล้วค่อยๆกลายเป็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธ "เจ้าต่างหากที่บ้า ถ้าไม่ได้ข่าช่วยไว้ ป่านนี้เจ้าคงโดนกบฏพวกนั้นฆ่าตายไปแล้ว เจ้า...ช่างไร้เหตุผลยิ่งนัก"
เชี้ยวอินทั้งอยากหัวเราะทั้งโกรธ "ฉันว่านายมันบ้า ดูไม่ออกหรือไงว่าเขากำลังถ่ายหนังกันอยู่?"
"ถ่ายหนัง...ถ่ายหนังก็ไม่ควรฆ่าคนไปเรื่อยบนแผ่นดินของข้า!" โม่เขียนเฉินเถียงกลับหน้าตาย "อ้อแล้วก็ นักฆ่าพวกมันก็ข้ามมิติมาเช่นกันรึ?"
"นักฆ่าข้ามมิติอะไรกัน ฉันว่านายคงถ่ายหนังจนเพี้ยนแล้วมั้ง หน้าตาก็ออกจะหล่อสมองเพี้ยนซะงั้น"เชี้ยวอินบ่นพรางกรอกตาไปมา
โม่เชียนเฉินปัดผมที่ยาวถึงเอวแล้วกวาดสายตามองสำรวจรอบๆอย่างใจจดใจจ่อ ไม่ได้ตั้งใจฟังที่เชี้ยวอินพูดเลยสักนิด
已经是最新一章了
加载中
