已经是第一章了
ตอนที่ 3 ไม่จบไม่สิ้น
ตอนที่ 3 ไม่จบไม่สิ้น
ภายในห้องนอนที่ให้ความรู้สึกที่แสนอบอุ่น แต่งเติมด้วยผ้าม่านสีชมพู เชี้ยวอินทิ้งตัวลงบนเตียงโอบกอดผ้าห่มที่แสนนุ่มของเธอ เพื่อไล่อาการเมื่อยล้าในร่างกายที่สะสมมาทั้งวัน
"ดวงซวยอะไรอย่างนี้เนี่ย เหนื่อยมาทั้งวันไม่ได้ค่าตอบแทนสักบาท ซวยจริงๆเลย"เชี้ยวอินบ่นพึมพำ
เจอคนบ้าที่คิดว่าตัวเองเป็นฮ่องเต้ที่ทะลุมิติมา แค่คิดก็กลัวจนตัวสั่นแล้ว
เชี้ยวอินเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มาดูเวลา ยังไม่ถือว่าดึกมาก นอนบิดขี้เกียจสักแป๊บแล้วค่อยไปอาบน้ำดีกว่า
หลังอาบน้ำเสร็จ เชี้ยวอินหยิบสคริปต์ที่หนาประมาณครึ่งนิ้วขึ้นมาอ่าน และทำความเข้าใจอย่างใจจดใจจ่อ
สคริปต์แบ่งเป็น 2 แบบ แบบแรกเป็นสคริปต์แบบเนื้อเพลงหรือบทเพลง อีกแบบนึงเป็นประเด็นพูดคุยสั้นๆ ผู้ชมสมัยนี้เรื่องมากจะตาย ประเด็นปกติก็หาว่าธรรมดาเกินไป ไม่มีความแปลกใหม่ ไม่มีความดึงดูดและไม่น่าสนใจ จะมีก็แต่ประเด็นพูดคุยแปลกๆที่ได้รับความชื่นชอบจากผู้ชม แต่ในระหว่างการถ่ายทอดสด เชี้ยวอินมักไม่สาวความยาวเกินขอบเขต เพราะถือว่าเป็นเรื่องที่ต้องใช้ EQ เป็นอย่างมาก เชี้ยวอินรู้สึกว่าอย่างน้อยตนก็ยังมีดีทางด้านหน้าตา รูปหน้าทรงไข่ ผิวนุ่มน่าสัมผัส บวกกับการที่จบการแสดงโดยตรงทำให้เชื่อดิมีออร่าที่แตกต่างไปจากคนอื่น อย่่งน้อยก็ถือว่ายังมีเรื่องดีๆอยู่บ้าง
ข้างโต๊ะทำงานคือห้องเสื้ออันหรูหราที่เต็มไปด้วยกางเกงขาสั้น ชุดเดรสยาวโชว์เนินอก เสื้อยืดคอวีเว้าลึกและมินิเดรสคอลเลคชั่นต่างๆ
ใบหน้าที่งดงามบวกกับบุคลิกที่สง่างามเพิ่มความมั่นใจให้เธอเป็นอย่างมาก ทำให้เชี้ยวอินสามารถแสดงความสามารถของเธอออกมาได้ทันทีที่ถ่ายทอดสด แม้จะมีแฟนคลับไม่ถึงแสน แต่การถ่ายทอดสดก็ทำให้เธอได้เงินมาไม่น้อยเลยทีเดียว อย่างน้อยก็พอใช้ประคองชีพในแต่ละเดือน เงินที่เหลือก็เก็บเข้าในบัญชี พอถึงต้นเดือนก็โอนกลับไปให้ทางบ้าน
วันนี้เธอสวมเสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่ ใส่หูฟังแล้วเปิดคอมพิวเตอร์เพื่อทำการถ่ายทอดสด
หลังจากที่เปิดหน้าถ่ายทอดสดขึ้นมา ก็มีแฟนคลับจำนวนไม่น้อยที่หลั่งไหลเข้ามารออยู่หน้าจอแล้ว
"เชี้ยวอิน การถ่ายทำวันนี้เป็นยังไงบ้าง แล้วเมื่อไหร่จะได้แสดงเป็นนางเอกสักที?"ความคิดเห็นจากแฟนคลับคนหนึ่ง
"แหะแหะ..เรื่องเป็นนางเอกคงจะยาก" เชี้ยวอินยิ้มอ่อน ทุกครั้งที่ได้คุยกับแฟนคลับ ทำให้เชี้ยวอินรู้สึกได้ถึงความเป็นห่วงที่อบอุ่นใจเสมอ "เออนี่ รู้ไหมวันนี้เจอเรื่องสนุกในกองถ่ายด้วยแหละ มีผู้ชายคนนึงโผล่มาอ้างว่าตัวเองเป็นฮ่องเต้ที่ข้ามมิติมาด้วย ขนาดรถยนต์ก็ยังไม่รู้จักเลย"
เชี้ยวอินเปิดประเด็นพูดคุยด้วยเรื่องแปลกที่เธอในวันนี้ และแน่นอนรอแฟนคลับก็ทยอยแสดงความเห็นกันเยอะเลยทีเดียว
มีแฟนคลับบางส่วนที่รู้สึกว่าน่าสนใจ และยังมีแฟนคลับอีกส่วนที่แสดงตัวว่าไม่เชื่อเรื่องที่เชี้ยวอินเล่า
"นี่ไงเห็นไหม นี่คือก้อนเงินโบราณที่ฮ่องเต้คนนั้นให้ฉันมากับมือ" เชี้ยวอินโชว์ก้อนเงินในมือให้แฟนคลับดู เพียงชั่วครู่หน้าจอคอมก็เต็มไปด้วยความคิดเห็นของเหล่าแฟนคลับ บ้างก็ว่าเชี้ยวอินสร้างเรื่อง บ้างก็ว่าเชี้ยวอินจงใจสั่งทำก้อนเงินโบราณปลอมขึ้นมาเพื่อดึงดูดแฟนคลับ
เชี้ยวอินอยากหัวเราะและร้องให้ในเวลาเดียวกัน "นี่เป็นของจริงนะ ฉันจะโกหกแฟนคลับที่น่ารักของฉันได้ยังไงกัน"
เหล่าแฟนคลับรีบส่งของขวัญเพื่อแสดงความภักดีกันยกใหญ่ ทำให้เชี้ยวอินดีใจจนแทบจะกรี๊ดออกมา "ขอบคุณที่ทุกคนเชื่อใจกันนะคะ เพื่อตอบแทนความเชื่อใจของทุกคน ฉันจะร้องเพลงที่เพิ่งเรียนมาใหม่ให้ฟังนะคะ หวังว่าทุกคนจะชอบนะคะ~~"
เชี้ยวอินหยิบกีต้าร์ขึ้นมาดีดแล้วเริ่มร้องเพลงด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข
ภายในห้องเต็มไปด้วยเสียงเพลงของเชี้ยวอิน เหล่าแฟนคลับทั้งส่งของขวัญทั้งแสดงความคิดเห็นชื่นชมมากันเต็มหน้าจอคอมพิวเตอร์
ทันใดนั้นเองเชี้ยวอินก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์เข้า ดึกป่านนี้แล้วใครโทรมาเนี่ย เชี้ยวอินคิดในใจ
"ขอโทษด้วยนะทุกคน ขอตัวไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ" เชี้ยวอินพูดเสียงหวาน แล้วรีบปิดไมค์
ที่แท้ก็ผู้กำกับนี่เองที่โทรมา ด้วยรูปร่างหน้าตาและบุคลิกของเชี้ยวอินที่ถือว่าเป็นสาวงาม จึงทำให้ผู้กำกับสนใจเธอเป็นพิเศษ และมักใช้ข้ออ้างเรื่องงานชักชวนเธอออกไปดินเนอร์ด้วย
ทุกครั้งที่ออกไปสองต่อสอง เชี้ยวอินจะแต่งตัวมิดชิดเป็นพิเศษ เพราะจนถึงตอนนี้เชี้ยวอินยังคงจำเรื่องนั้นได้ไม่ลืม มีครั้งหนึ่งที่ถ่ายทำหนังกันจนถึงเช้า ผู้กำกับจึงอาสาไปส่งเธอที่บ้าน ในระหว่างทางเขาคิดจะลวนลามเธอตั้งหลายครั้ง แต่มีหรอที่เธอจะยอม เธอไม่ใช่นักแสดงสาวที่สวยอึ๋มแต่ไร้สมองพวกนั้น ด้วยคำพูดหว่านล้อมของเธอ จึงทำให้เธอรอดมาได้จนถึงทุกวันนี้
"ฮัลโหล สวัสดีค่ะพี่หลง"
ถึงแม้จะไม่ชอบก็เหอะ แต่เธอก็ต้องบังคับให้ตัวเองพูดจาอ่อนหวานออกมา เพราะเธอยังต้องพึ่งงานจากพี่หลงอีกนาน ซึ่งค่าใช้จ่ายต่างๆของเธอในชีวิตประจำวันก็มาจากการแสดงหนังนี่แหละ
"เชี้ยวอิน นี่ก็ดึกแล้วออกมาหาอะไรกินกันหน่อยไหม?"
อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด เชี้ยวอินทำตามองบนแล้วรีบเปลี่ยนเป็นสีหน้าปกติตามเดิม "นี่ก็ดึกแล้วนะพี่หลง แถมวันนี้ก็เหนื่อยมาก ไว้วันหลังละกันค่ะ"
พี่หลงรีบหาข้ออ้าง "เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว การถ่ายทำในวันนี้เกิดเหตุขัดข้อง พี่ก็เลยอยากคุยเรื่องความคืบหน้าของงานกับเราน่ะ"
'เชื่อก็โง่แล้ว…' เชี้ยวอินด่าในใจ จ้องโทรศัพท์ด้วยสายตาดุดัน สักครู่ก็เปลี่ยนกลับมาเป็นใบหน้ายิ้มอ่อนๆ "พี่หลง เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้จะโทษหนูฝ่ายเดียวก็ไม่ได้นะคะ คนคนนั้นคือใครโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้"
พี่หลงบอกเชี้ยวอินว่าไม่ได้โทษเธอ แถมยังถามอีกว่าพรุ่งนี้พาโม่เชียนเฉินไปกองถ่ายด้วยได้ไหม เพราะพี่หยงรู้สึกว่าโม่เชียนเฉินมีพรสวรรค์ในด้านนี้ จึงอยากผลักดันเขา
แถมพี่หลงยังบอกอีกว่า ตอนนี้มีหนังตั้งหลายเรื่องที่กำลังจะถ่ายทำ ถ้าโม่เชียนเฉินตอบตกลงรับงานนี้ก็จะได้เงินก้อนโต
เชี้ยวอินฟังแล้วแทบจะกัดลิ้นตัวเอง แล้วตอบปฏิเสธไปว่า "พี่หลง คนที่วันๆเอาแต่พูดว่าตัวเองเป็นฮ่องเต้ที่ทะลุมิติมา แถมยังเรียกรถยนต์เป็นรถม้าอีก หนูว่าคนแบบนี้ก็ปล่อยไปเถอะค่ะ"
"หะ!"
น้ำเสียงของพี่หลงแสดงถึงความไม่พอใจนิดหน่อย เชี้ยวอินรู้สึกถึงความผิดปกติ การที่ถูกปฏิเสธไปสองรอบไม่โมโหก็แปลกแล้ว
"งั้นเอางี้ ฉากในวันนี้ต้องถ่ายใหม่พรุ่งนี้มาเช้าหน่อยละกัน"
"ตู๊ด!"
เฮ้อ……
เชี้ยวอินถอนหายใจเฮือกใหญ่ กว่าจะหนีจากคนบ้าอย่างโม่เชียนเฉินมาได้ก็เหนื่อยแทบแย่ ใครจะโง่ถึงขั้นพากลับบ้าน
แม้ว่าค่าตอบแทนจะสูง แต่เชี้ยวอินไม่คิดจะเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงหรอก
"พรุ่งนี้ต้องไปกองถ่ายแต่เช้า งั้นวันนี้ก็ปิดการถ่ายทอดสดเร็วหน่อยละกัน" พูดจบเชี้ยวอินก็ทำหน้ายิ้มแย้มถ่ายทอดสดต่อไป
การถ่ายทอดสดปิดอีกทีก็ปาไปตีหนึ่งแล้ว เชี้ยวอินนั่งดูของขวัญที่แฟนคลับให้มา พร้อมกับบิดขี้เกียจอย่างมีความสุข
"หิวจัง~~"
ท้องของเชี้ยวอินเริ่มทำการประท้วงหนัก เธอเปิดกระเป๋าตังค์อันว่างเปล่าด้วยสีหน้าจะเป็นจะตาย "โธ่สวรรค์ เดือนนี้ฉันซื้ออะไรไปบ้างเนี่ย?"
เชี้ยวอินหันไปมองมุมห้องที่เต็มไปด้วยกล่องไปรษณีย์ขนาดต่างๆที่กองทิ้งไว้ เดิมทีเธอคิดจะลงทุนสร้างจุดสนใจให้ตัวเอง จึงได้เอาเงินเก็บทั้งหมดที่มีไปซื้อพวกเครื่องสำอาง เครื่องประดับและเสื้อผ้าไปจนหมด
รุ่งเช้า แสงแดดสาดส่องเข้ามาตามริมม่าน เชี้ยวอินรีบลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว เมื่อคืนเผลอทำให้ผมกลับไม่พอใจ วันนี้ต้องแสดงให้ดีที่สุด เชี้ยวอินคิด
已经是最新一章了
加载中
