ตอนที่111งานอภิเษกสมรสขององค์รัชทายาท

ต๭นที่111งานอภิเษกสมรสขององค์รัชทายาท “ฮ่องเต้หรือว่าฝ่าบาทไม่ทรงกังวลพระทัยแล้ว?”ลี่เฟยอดทนแล้วอดทนเล่ายังคงอดไม่ไหวต้องกล่าววาจาออกมา“ฐานะตระกูลจางในราชสำนักได้เป็นมือเดียวปิดกั้นฟ้าแล้วตอนนี้ธิดาของพวกเขาก็ได้อภิเษกสมรสกับอ๋องชิงผินที่กุมอำนาจทางทหารไว้ในมือฮ่องเต้ทรงทราบเหตุผลการมีผลงานดีเด่นสูงส่งย่อมสะเทือนสะท้านเจ้านายหรือไม่เพค่ะ?” ตามหลักแล้วพระสนมห้ามร่วมในการว่าราชการทางราชสำนักตอนนี้นางกล่าววาจาเช่นนี้จริงๆแล้วผิดสถานะแต่นางก็มิอาจใส่ใจแล้ว ฮ่องเต้น่านทรงสดับฟังแล้วได้ทอดพระเนตรดูนางอย่างลึกซึ้งคราหนึ่งสีพระพักตร์ค่อนข้างหนักพระทัยบ้าง “บังอาจ!” วาจาล้วนได้กล่าวออกมาจากปากแล้วสายเกินไปที่จะกู้คืนมาลี่เฟยคุกเข่าลงกับพื้นแสดงออกอย่างระมัดระวังรอบคอบ นางต้องเดิมพันสักคราตอนนี้ข้างนอกคำร่ำลือซุบซิบนินทามากมายขนาดนั้นนางไม่เชื่อว่าฮ่องเต้ไม่ได้รู้อะไรสักนิดบทเรียนจากคนรุ่นเก่าย่อมเป็นกระจกเงาของคนรุ่นหลังมากมายเช่นนั้นในยุคสมัยก่อนๆพระองค์ไม่ทรงกลัวว่าตนเองจะจบเห่ลงแบบนั้นด้วยหรือ? “หม่อมฉันเป็นสนมรู้ว่าวาจาสัตย์จริงไม่รื่นพระกรรณแต่ไม่ว่าอย่างไรจิตใจหม่อมฉันเพื่อฮ่องเต้ทั้งสิ้นคิดเผื่อองค์รัชทายาทเพค่ะ” ฮ่องเต้ทรงเอาพระหัตถ์ไพล่หลังเดินช้าๆไปทั่วห้องเห็นได้ชัดว่าในพระทัยพระองค์ทรงกำลังครุ่นคิดใคร่ครวญ ในที่สุดพระองค์ก็ทรงเอ่ยพระโอษฐ์ตรัสอย่างช้าๆ“ถ้างั้นเจ้าก็มาบอกเจิ้นว่าทำไมเจ้าจึงได้คิดเช่นนี้ตระกูลจางเป็นขุนนางผู้มีคุณปการในการก่อตั้งประเทศสัตย์ซื่อจงรักภักดีเพื่อประเทศมาสามรุ่นและอ๋องชิงผินยิ่งได้นำกองทัพเหล่าทหารเขตชายแดนร่วมเป็นตายเพื่อเขตแดนของหนานหชู่แล้วจึงได้ปกป้องหนานหชู่เราไม่ถูกรบกวนโดยแคว้นเยแคว้นเชียวทั้งสองประเทศถ้าแม้แต่ขุนนางที่ซื่อสัตย์เช่นนี้เจิ้นยังสงสัยต้องระวังแล้วทั้งสิ้นไยมิใช่ทำให้พวกเขาผิดหวังต่อการลงแรงเกินไปแล้วถ้าเช่นนั้นเจิ้นมีอะไรแตกต่างจากทรราชที่ไม่แยกแยะความผิดถูกเหล่านั้นหรือ?” ในใจลี่เฟยจมดิ่งทันทีหรือว่า...นางเดิมพันผิดแล้ว? ความเชื่อถือของฮ่องเต้ในตัวพวกเขาถึงขั้นมิอาจปกป้องการรุกรานได้แล้วจริงๆหรือ?กระทั่งความสงสัยแม้แต่น้อยนิดก็ไม่มีเชียวหรือ? “หม่อมฉันหม่อมฉัน...”เสียงนางสั่นจนมิกล้าเอ่ยปากบ้างอีกแล้ว เดิมวาจาเหล่านี้ที่นางกล่าวในวันนี้ก็เป็นเรื่องร้ายแรงละเมิดกฏเกณฑ์ถ้ากระตุ้นพระพิโรธของฮ่องเต้ขึ้นมาอีกถ้าเช่นนั้นนางก็ได้ยกหินทุ่มใส่เท้าของตนเองแล้ว ขณะที่ในใจนางกำลังคิดไม่หยุดว่าควรจะหาเหตุผลวิธีการอย่างไรที่จะผ่อนผันให้ผ่านเรื่องนี้ไปได้กลับไม่คิดว่าเวลานี้ฮ่องเต้ทรงตรัสออกมาอีก “แต่สิ่งที่เจ้ากล่าวไม่ผิดด้วยไม่ว่าเรื่องอะไรล้วนต้องป้องกันเหตุร้ายไว้ก่อนเป็นดีตอนนี้เจิ้นประทับนั่งบนเก้าอี้มังกรตัวนี้พวกเขาไม่กล้าที่จะทำอะไรแต่ถ้าองค์รัชทายาทขึ้นครองบัลลังก์ในวันข้างหน้ายากที่จะรับประกันได้ว่าจะเกิดเรื่องอะไรผิดปกติขึ้นในราชสำนัก” การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันในทัศนคติของพระองค์ทำให้ลี่เฟยแทบจะมิสามารถตอบสนองกลับมาได้ทันทั้งหมด อย่าดูว่าฮ่องเต้ที่ปกติมีลักษณะมีน้ำใจใจกว้างจะกล่าวอย่างไรพระองค์ก็ทรงเป็นฮ่องเต้องค์หนึ่งด้วยถ้าไม่มีความคิดอันแยบยลสักนิดก็มิอาจสามารถประทับนั่งบนบัลลังก์นี้ได้อย่างมั่นคงเช่นนี้ความคิดอ่านในใจของพระองค์ก็ไม่ใช่สิ่งที่คนปกติสามารถคาดเดาได้ และเมื่อนางได้ยิน“ใจแปลก”คำนี้ลี่เฟยอดที่จะรู้สึกกินปูนร้อนท้องมิได้รู้สึกว่าตนเองได้ถูกหุ้มห่อไว้ภายใน “ใช่แล้วถ้าพวกเขาสามารถจริงใจตลอดมาก็เป็นเรื่องดีแน่นอนแต่เป็นเรื่องยากที่จะรับประกันได้ว่าหลังจากที่พวกเขาร่วมกันแข็งขันแล้วจู่ๆจะเกิดใจทะเยอทะยานถึงเวลานั้นทั้งประเทศหนานหชู่จะมีใครสามารถยับยั้งได้อีกเล่า?” ประมาณว่านางก็ดูอะไรออกมาได้บ้างแล้วด้วยในตอนนี้ในเมื่อฮ่องเต้พระองค์ทรงตรัสวาจาเช่นนี้ออกมาก็แทนความหมายว่าพระองค์ไม่ได้เชื่อถืออ๋องชิงผินและตระกูลจางทั้งหมดอย่างสิ้นเชิง ตอนนี้พระองค์ทรงใช้สอยพวกเขาเพียงเพราะคิดต้องการใช้พวกเขาเพื่อเสริมสร้างเสถียรภาพของประเทศสถานการณ์ความมั่นคงเพียงถือว่าพวกเขาเป็นเครื่องมือที่ใช้สอยเท่านั้นนี่ก็เป็นศิลปะในบารมีของฮ่องเต้ “เรื่องเหล่านี้ก็ไม่ต้องให้เจ้าเป็นห่วงแล้วเพราะเจิ้นได้ทรงดำริวิธีดีแล้วเจิ้นได้เตรียมพระราชกฤษฎีกาเสร็จเรียบร้อยแล้วพระราชทานเฉินซูเสียนธิดาคนโตของตำหนักเฉินกั๋วกงอภิเษกสมรสเป็นพระชายาองค์รัชทายาทจะประกาศในวันพรุ่งนี้” อะไร?ข่าวนี้ทำให้ลี่เฟยยิ่งตกใจมากไร้ที่เปรียบปานนี่ก็กะทันหันเกินไปแล้ว “นี่ฝ่าบาททรงตัดสินใจอย่างกะทันหันเช่นนี้ได้อย่างไร?ก่อนหน้านี้คุณหนูเฉินไม่ใช่แสวงหาความตายคิดสั้นอยากอภิเษกสมรสกับองค์ชายสองหรือคิดไม่ถึงนางตอนนี้ยอมตกลงแล้วหรือเพค่ะ?” ฮ่องเต้ทรงสดับถ้อยคำอดที่จะทอดพระเนตรมองนางอย่างเย็นชาคราหนึ่ง“หรือว่าในสายตาเจ้าองค์รัชทายาทเทียบไม่ได้กับหัวเอ๋อโดยสิ้นเชิงหรือ?” “หม่อมฉันมิบังอาจตั้งแต่โบราณกาลมาโอรสธิดาของพระมเหสีพระสนมต่างมีฐานะต่างกันองค์รัชทายาททรงประสูติจากพระมเหสีในอดีตเป็นราชโอรสเพียงพระองค์เดียวของฮ่องเต้ต่อให้องค์ชายสองเลิศล้ำเยี่ยมยอดอย่างไรอีกก็มิอาจเทียบได้กับองค์รัชทายาทเพียงแต่เรื่องที่คุณหนูเฉินรักชอบองค์ชายสองล้วนเป็นที่รู้จักกันดีแล้วตอนนี้หม่อมฉันแค่รู้สึกประหลาดใจบ้างเท่านั้นเพค่ะ” ไยมิใช่เพียงแค่ตกใจแต่แทบเป็นความโกรธเกรี้ยวต่างหาก ทำไมทุกครั้งที่เกิดเรื่องขึ้นจึงไม่ได้อยู่ในความคาดหวังของพวกเขาน่ะ? ตั้งแต่ที่ได้รู้ว่าจางยวี่โหร่วไม่ได้เป็นหนึ่งเดียวกับพวกเขาแล้วลี่เฟยก็เริ่มค้นหาผู้สมัครเป็นพระชายาให้เป่ยจื่อห้าวใหม่ พลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของราชวงศ์นี้คือตระกูลจางถ้านับลงไปอันดับสองตามความต้องการนั่นก็คือตำหนักเฉินกั๋วกงแน่นอน ตอนนี้พวกเขาเกือบจะฉีกหน้ากับตระกูลจางไปหมดแล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเหตุการณ์เรื่องผงร่วมสุขแล้วก็เป็นสิ่งที่แทนถึงระหว่างพวกเขามิสามารถร่วมกันดังนั้นลี่เฟยจึงคิดอยากให้คุณหนูเฉินแห่งตำหนักเฉินกั๋วกงอภิเษกสมรสกับโอรสของนาง แม้ว่าองค์ชายสองได้ทูลขอพระราชโองการจากฮ่องเต้อภิเษกสมรสกับหลิงจือเป็นพระชายาแล้วเฉินซูเสียนมิอาจอภิเษกสมรสกับเขาเด็ดขาดแล้วตอนนี้นางต้องเต็มไปด้วยความโกรธแค้นต่อองค์ชายสองรวมทั้งจางยวี่โหร่วพวกเขาแล้วตำหนักเฉินกั๋วกงได้ต่อสู้ทั้งในที่แจ้งและวิวาทแย่งชิงในที่ลับกับตระกูลจางถ้ามีพวกเขาช่วยเหลือจึงสามารถกู้สถานการณ์ที่สูญเสียไปในปัจจุบันของพวกเขากลับมาได้ แต่นางยังไม่ทันได้มีเวลาวางแผนเรื่องนี้กับเป่ยจื่อห้าวข่าวนี้จากฮ่องเต้ก็ประดุจฟ้าผ่าในวันฟ้าใสโครมลงมาแทบทำให้นางตกใจอึ้งไปแล้ว “เจ้าไม่ต้องกังวลในเรื่องนี้แล้วเพราะการพระราชทานอภิเษกสมรสเรื่องนี้ยังเป็นเฉินกั๋วกงได้ทูลเชิญพระราชโองการกับเจิ้นเองและเป็นคุณหนูเฉินเองที่เต็มใจจะทำตามเจิ้นได้ถามชิงเอ๋อเขาก็พอใจในคุณหนูเฉินคนนั้นมากไยเจิ้นไม่ช่วยให้ผู้คนสมหวังกันเล่า?” อะไรให้ผู้คนสมหวังกันนี่เป็นการวางแผนอย่างแยบยลของเขาเองโดยสิ้นเชิง ตลอดที่ผ่านมาเป่ยจื่อเฉินก็มีลักษณะธรรมดาไร้ความสามารถได้แต่รับปากครับผมลูกเดียวเขาไหนเลยสามารถออกความเห็นอะไรได้ เฉินซูเสียนนั่นไยมิใช่รู้สึกว่าตนเองอภิเษกสมรสกับองค์ชายสองไม่สำเร็จดังนั้นจึงคิดเก็บปีนป่ายกิ่งสูงแล้วจงใจมาแก้แค้น ไม่ว่าลี่เฟยโกรธแค่ไหนก็ควรเข้าใจลูกคิดของนางล้มเหลวสูญเปล่าอีกครั้งแล้ว “ในเมื่อเป็นเช่นนี้นั่นเป็นเรื่องน่ายินดีที่ยิ่งใหญ่เรื่องหนึ่งอ่า!”นางพยายามที่จะเก็บรักษารอยยิ้มเล็กน้อยออกมาแต่ในใจกลับมีพายุบุแคมคลื่นที่น่ากลัวลูกหนึ่งขี้นมาตั้งนานแล้ว ฮ่องเต้เพื่อรักษาตำแหน่งขององค์รัชทายาท ทรงใช้สมองครุ่นคิดอย่างหนักจริงแท้แน่นอนก่อนหน้านี้ได้ทรงดำริคิดไปถึงจางยวี่โหร่วแต่ไร้ผลหลังจากนั้นก็ได้หมายตาเฉินซูเสียนอีก ตั้งแต่เรื่องที่จางยวี่โหร่วและเฉินซูเสียนได้ต่อสู้วิวาทกันที่เทียนเวียงโหลวจางแล้วตระกูลจางกับตำหนักเฉินกั๋วกงก็ได้มีสภาพดั่งน้ำไฟแล้วในช่วงเวลาดังกล่าวนี้ฮ่องเต้ได้พระราชทานเฉินซูเสียนให้อภิเษกสมรสกับองค์รัชทายาทเป็นพระชายาองค์รัชทายาทนั่นไม่เท่ากับหมายความว่าได้รับเฉินกั๋วกงเข้ามาอยู่ภายใต้ปีกสยายของตนแสดงออกต่อตระกูลจางว่าแตะต้องพวกเขามิได้หรือ?เมื่อเป็นเช่นนี้ในระหว่างการต่อสู้วิวาทของตระกูลจางกับเฉินกั๋วกงเห็นได้ชัดว่าอยู่ในสภาพเสียเปรียบอีกแล้ว ตอนนี้ลี่เฟยเองก็ไม่ได้รับส่วนแบ่งปันที่ดีอะไรเลยจึงได้แต่เพียงวิเคราะห์ข้อดีและข้อเสียจากเหตุการณ์ บางทีนี่อาจจะไม่ใช่เรื่องเลวร้ายนักนางจะได้เห็นการต่อสู้ระหว่างกองกำลังของพวกเขาสองสามด้านหลังจากนั้นนั่งเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ดุจเฒ่าประมงตกปลาได้ประโยชน์ก็ได้