ตอนที่117หอกข้างแคร่

ต๭นที่117หอกข้างแคร่ แววตาของเขาเวลานี้แทบให้นางคุ้นเคยมากเกินไปแล้วทุกคืนก่อนที่นางจะถูกกินแล้วเช็ดจนสะอาดเขาล้วนมีประกายตาเช่นนี้ ผู้ชายคนนี้...เขาก็ไม่สามารถหยุดลงสักคราได้หรือ? จางยวี่โหร่วยังไม่ทันได้มีเวลาที่จะพูดทั้งคนก็ถูกอุ้มขวางขึ้นมาโดยตรงหลังจากนั้นวางลงบนเตียงแล้ว มองดูนางสวมใส่เบาบางลักษณะเสื้อผ้าเย็นสบายดวงตาของเขาพลันเปลี่ยนเป็นลึกซึ้ง ดูไปแล้วพระชายาที่รักได้เตรียมพร้อมอย่างดีมานานแล้วถ้างั้นเปิ่นหวังจะไม่ทำให้พระชายาผิดหวัง” อะไรเป็นอะไรกันเขาเพิ่งกลับมาหรือว่าไม่มีอะไรจะพูดกับนางหรือขึ้นมาถึงก็จะทำเรื่องนี้? ถ้าเขาไม่มีนางยังมีวาจาคิดจะพูดกับเขาอ่า แต่สายเกินไปแล้วเพราะเขาได้ถอดเสื้อผ้าบนร่างของตนเองสามสี่ห้าทีผู้เป็นวิทยายุทธ์นี่แตกต่างกันจริงๆทำอะไรก็คล่องแคล่วว่องไวไร้เทียมทานไปหมดชั่วพริบตาเดียวเสื้อผ้าก็กระจัดกระจายไปทั่วพื้น ในขณะที่จางยวี่โหร่วจ้องตะลึงอ้าปากค้างร่างนางก็ได้ถูกเขากดทับไว้เบื้องล่างชุดกระโปรงผ้าบางเบาบนร่างนั้นก็ได้จากนางไปด้วย ไม่ได้มิอาจเป็นเช่นนี้อ่า! “เจ้า...ไม่เอา...”นางเพิ่งเรียกออกไปคำเดียวจูบอันร้อนแรงก็ได้กดทับลงมาราวกับปูพรมคลุมฟ้าไว้หมดแย่งชิงเอาการหายใจของนางไปหมดสิ้น ทุกครั้งเขาล้วนเป็นเช่นนี้“สำเร็จในคราเดียว”ไม่ถึงคราที่นางได้ตอบสนองอะไรออกมาโดยสิ้นเชิงก็ถูกเขาพาเข้าไปแล้วในบัดดล แต่คราวนี้จางยวี่โหร่วยังได้ค่อยๆหาสติกลับมาได้เล็กน้อยในความร้อนรนของเขา “เจ้า...เดี๋ยวก่อนข้ามีเรื่องจะพูดกับเจ้า!”“มีเรื่องอะไรรอพรุ่งนี้ค่อยคุยตอนนี้หน้าที่ของเจ้าก็คือปรนนิบัติรับใช้เปิ่นหวังดีๆ” นังหนูนี่รู้ว่าอะไรเรียกว่า“ธนูพาดบนคันศรมิอาจไม่ยิง”หรือไม่?ใครให้ทุกครั้งเวลาที่เขาได้เห็นนางนางมักแสดงท่าทีเย้ายวนเขาออกมาจนเขาไม่สามารถควบคุมได้อย่างสิ้นเชิง แม้กระทั่งนางนั่งอยู่ที่นั่นอย่างเงียบๆเขาก็รู้สึกว่าเป็นการยั่วยวนชักนำอันไร้เสียงชนิดหนึ่งจางยวี่โหร่วยังสามารถพูดอะไรได้ เวลาอื่นก็แล้วกันไปเถอะแต่คราวนี้เกิดเรื่องค่อนข้างเร่งด่วนมากจริงๆนางต้องปรึกษากับเขาทันทีแน่นอนมิฉะนั้นปล่อยให้ตามใจเขาเช่นนี้ต่อไปอีกสักพักนางต้องถูกเขาป่วนจนเหนื่อยสลบไปพรุ่งนี้ก็ไม่เจอเขาอีกแล้ว จางยวี่โหร่วไม่ได้ให้ความร่วมมือสักนิดต่อต้านปฏิเสธมาตลอดผู้ชายถูกนางต่อต้านจนหมดอารมณ์สนุกไปหมดสิ้นรู้สึกหมดความสนุกสนานถึงขีดสุดได้แต่เพียงหยุดลงก่อนชั่วคราว “ที่แท้เจ้าเป็นอะไรไปแล้ว?”จางยวี่โหร่วตอนนี้เสื้อผ้าสวมใส่ไม่เรียบร้อยเหนื่อยหอบแฮ่กแฮ่กสีหน้ายังประดับไว้ด้วยรัศมีรอยสีแดงอันมีเสน่ห์ได้เห็นนางแบบนี้ผู้ชายได้แต่รู้สึกว่าลำคอแน่นจุกไปทันทียิ่งไม่อยากปล่อยนางไปอย่างง่ายดายแล้ว “วันนี้หลิงจือมาบอกข้าว่าฮ่องเต้จะมีพระราชโองการพระราชทานอภิเษกสมรสให้องค์รัชทายาทและเฉินซูเสียนแล้ว” เพื่อหลีกเลี่ยงสันดานบ้าคลั่งของเขาระเบิดออกมานางตัดบทพูดเรื่องนี้อย่างตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อมลดทอนอีกสักพักเขาสูญเสียความอดทนก็มิอาจฟังสิ่งที่นางพูดจนจบอย่างสิ้นเชิง และแล้วหลังจากได้ยินเรื่องนี้สีหน้าของผู้ชายก็หม่นหมองลงทันทีเห็นได้ชัดว่าถูกเบี่ยงเบนความสนใจไปแล้วไม่มีความคิดที่จะไปคิดเรื่องนั้นแล้ว นี่ช่างเป็นข่าวที่ไม่คาดคิดจริงๆ” เขากลับไม่สงสัยในความถูกต้องของข้อมูลนี้ถ้าเป็นหลิงจือบอกนางถ้าเช่นนั้นข่าวของหลิงจือจะต้องได้รับจากองค์ชายสองและซูเฟยที่นั่นแน่นอนมีความน่าเชื่อถือได้มากแน่ๆ “ดังนั้นข้ากังวลรีบร้อนคิดจะบอกเจ้าอ่าใครจะรู้ได้เจ้า...”นางหดร่างของตนเข้าไปในผ้าห่มสีหน้ายิ่งแดงมากขึ้นแล้ว ผู้ชายถูกดึงดูดความสนใจไปแล้วอย่างสมบูรณ์ไม่ได้มีอารมณ์ที่จะล้อเล่นกับนางแล้วเพียงแต่ก้มศีรษะครุ่นคิดเรื่องนี้แววตาหม่นหมองลึกลงไปเล็กน้อย “เจ้ากลัวว่าหล่อนจะมาแก้แค้นเจ้าเมื่อหล่อนได้เป็นพระชายาองค์รัชทายาทแล้วหรือ?” “ไม่หล่อนแก้แค้นข้าเป็นเรื่องที่ปกติเพียงแต่ข้ากังวลว่าหล่อนจะใช้วิธีการแผนอำมหิตโฉดชั่วอะไรมาจัดการต่อการกับตระกูลจาง”ถ้าเฉินซูเสียนเป็นเพียงคุณหนูของตำหนักเฉินกั๋วกงยังไม่เพียงพอที่จะก่อให้เกิดพายุปั่นป่วนอะไรได้แต่ถ้าหล่อนได้เป็นพระชายาองค์รัชทายาทแล้วถ้าเช่นนั้นทุกอย่างก็เป็นเรื่องใหญ่จริงๆแล้ว “แต่น่าเสียดายที่คาดไม่ถึงว่าพวกเขาสามารถคิดวิธีการดังกล่าวมุ่งเป้าหมายไปยังองค์รัชทายาทแม้แต่เปิ่นหวังก็มิอาจไม่บอกกล่าวด้วยนี่เป็นวิธีที่ฉลาดมากวิธีหนึ่งจริงๆเฉินซูเสียนนิสัยแข็งกร้าวองค์รัชทายาทก็ไม่ใช่คู่แข่งของหล่อนอย่างสิ้นเชิงในไม่ช้าก็จะเป็นหุ่นเชิดในมือของหล่อนพวกเขาไม่ได้ต้องการที่จะลงมือเองในที่สุดเพียงต้องการใช้องค์รัชทายาทมาจัดการเราก็สามารถบรรลุเป้าหมายแล้วและองค์รัชทายาททรงเป็นโอรสองค์โปรดที่สุดของฮ่องเต้ไม่ว่าเขาทำเรื่องอะไรแล้วฮ่องเต้ก็ล้วนต้องลืมพระเนตรข้างหลับพระเนตรข้างแน่นอนเป็นวิกฤตใหญ่มากอันหนึ่งอ่า” เดิมจางยวี่โหร่วเพียงแต่กังวลใจนี่ยังไม่ทันได้มีเวลาครุ่นคิดถึงขั้นนี้ตอนนี้ได้ยินการวิเคราะห์ของเขาสีหน้านางพลันก็เปลี่ยนไปทันทีนี่เห็นได้ชัดว่ายิ่งรุนแรงมากขึ้นแล้วอ่า “ฮ่องเต้ทรงให้เฉินซูเสียนเป็นพระชายาองค์รัชทายาทนั่นไยมิใช่แสดงออกให้เห็นว่าวันข้างหน้าพระองค์ทรงดำริคิดปกป้องตำหนักเฉินกั๋วกงหรือว่า...ตอนนี้พระองค์ทรงกำลังคงไว้ซึ่งความคิดที่จะจัดการกับตระกูลจางแล้ว?”คิดมาถึงที่นี่ในใจจางยวี่โหร่วก็ยิ่งกลัวทันทีถ้ารู้แต่แรกเป็นเช่นนี้ยังปล่อยให้องค์รัชทายาทผู้นั้นตายไปเสียโดยตรงมิดีกว่าหรือขอเพียงสามารถพลิกผันจุดวิกฤติของเสียนเฟยได้ก็ดีตอนนี้ละชีวิตเขาชีวิตหนึ่งไว้กลับกลายเป็นให้ตัวเองเก็บหอกข้างแคร่อันหนึ่งไว้นางสำนึกเสียใจจริงๆอ่า ผู้ชายมองท่าทีเป็นกังวลของนางในเวลานี้เก็บไว้ในก้นบึงสายตาจนหมดสิ้นแต่กลับไม่ได้พูดอะไร แม้ว่าก่อนหน้านี้ฮ่องเต้ไม่ได้คิดจะจัดการกับตระกูลจางแต่เพื่อองค์รัชทายาทตอนนี้ก็จำเป็นต้องมีความคิดนี้แล้ว ก่อนนี้ฮ่องเต้ได้ทรงดำริคิดจะให้จางยวี่โหร่วอภิเษกสมรสกับองค์รัชทายาทเสมอมาแต่นางกลับเลือกองค์ชายสามในที่สุดได้เป็นพระชายาของพระองค์ดังนั้นกับองค์รัชทายาทก็ไม่มีทางโดยสิ้นเชิง อาการป่วยของฮ่องเต้เริ่มทวีความรุนแรงขึ้นแล้วทำไมจึงมิได้มีการคิดวางแผนการเพื่ออนาคตขององค์รัชทายาทได้อย่างไรกัน?จากช่วงเวลาที่นางได้เลือกองค์ชายสามวินาทีนั้นฮ่องเต้ก็ทรงคิดสร้างพลังที่สามารถแข่งขันกับตระกูลจางหรือเหนือกว่าตระกูลจางมาสนับสนุนองค์รัชทายาทขณะนี้ในราชสำนักบนล่างก็มีเพียงตำหนักเฉินกั๋วกงแล้ว พอดีเฉินซูเสียนยังไม่ได้ออกเรือนอีกทั้งรู้สึกท้อแท้ในองค์ชายสองคิดว่าฮ่องเต้ทรงได้จับจ้องมองหล่อนมานานแล้วคำกราบทูลขอของเฉินกั๋วกงก็ประจวบต้องพระประสงค์ของพระองค์พอดีพระองค์ก็ทรงเต็มพระทัยอย่างยิ่งยวดที่จะทรงถือโอกาสแสดงน้ำพระทัยดังกล่าว พระองค์ยังคงเพื่อองค์รัชทายาทจริงๆทรงไม่คำนึงถึงสรรพสิ่งทั้งปวงแต่ขอเพียงพระองค์ยังไม่ทรงเป็นทรราชเกินไปก็ควรรู้ว่าถ้าสูญเสียตระกูลจางไปแล้วทั้งราชสำนักก็จะวุ่นวายสาหัส เฉินกั๋วกงไม่ใช่ตะเกียงไร้น้ำมันอย่างสิ้นเชิงมิอาจมีหน้าที่เป็นผู้นำของขุนนางนับร้อยโดยเด็ดขาดดังนั้นฮ่องเต้ได้แต่เพียงปราบปรามตระกูลจางแต่ไม่ถึงกับกำจัดทิ้งเสียเพราะเขายังต้องเก็บรักษาพวกเขาไว้รับใช้หนานหชู่ เห็นได้ชัดว่าผู้ชายได้เห็นทุกสิ่งทุกอย่างทั้งหมดในเรื่องนี้อย่างทะลุปรุโปร่งแล้วแต่กลับไม่ได้วางแผนที่จะบอกจางยวี่โหร่ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ถ้างั้นก็ฉวยใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ทำทุกอย่างทั้งหมดให้วุ่นวายไปสิ้นจะดีกว่าฮ่องเต้ฝ่าบาททรงคิดสงสัยถ้างั้นก็ให้สงสัยไปถึงแก่นอีกนิดจะดีกว่า ขอเพียงสามารถสะกิดให้ความสัมพันธ์ระหว่างขัตติยวงศ์และตระกูลจางเกิดความแตกแยกได้อย่างราบรื่นแม้ว่าไม่มีการแทรกแซงของประเทศอื่นๆภายในของพวกเขาก็ได้ถูกทำลายแตกหักลง เมื่อแรกหนานหชู่ได้ถูกสร้างขึ้นบนพื้นฐานของความไม่ซื่อสัตย์คิดคดทรยศหักหลังเริ่มแรกประเทศแถบนี้ได้มาอย่างไรตอนนี้เขาก็จะทำลายอย่างนั้นและยังทำลายในมือของพวกเขาเอง