ตอนที่120หน้าต่างมีหู

ต๭นที่120หน้าต่างมีหู จางยวี่โหร่วและหลิงจือเข้าพระราชวังด้วยกันคนหนึ่งไปเยี่ยมเสียนเฟยคนหนึ่งไปเยี่ยมซูเฟย ซูเฟยก็จะได้เป็นแม่สามีของหลิงจือในไม่ช้ารอนางอภิเษกสมรสกับองค์ชายสองแล้วก็ต้องเรียกพระนางว่าพระมารดาคำหนึ่งอีกทั้งซูเฟยเป็นคนง่ายๆมีความสัมพันธ์ที่ดีกับหลิงจือคาดว่าจะไม่มีความขัดแย้งระหว่างแม่และลูกสะใภ้หลังจากที่นางได้อภิเษกสมรสแล้วจริงๆต้องมีความสุขเต็มเปี่ยมมีความรักใคร่ปรองดองกันแน่ๆ ความรักล้วนพึ่งพาซึ่งกันและกันไม่สงสัยเลยว่าทำไมหลิงจือชอบเข้าวังไปเยี่ยมยามที่ว่างเว้นแม้แต่นางได้ไปพระตำหนักอ๋องสองเพียงไม่กี่ครั้งล้วนเป็นเป่ยจื่อหัวมาหานางตลอด เป่ยจื่อหัวยังมีคำบ่นต่อว่าในเรื่องนี้ยังได้บ่นต่อหน้าซูเฟยไปหลายครั้งพระนางซึ่งกำลังจะเป็นยายคนนี้ได้แย่งเอาสะใภ้ของเขาไปแล้ว ในเมื่อได้เข้าพระราชวังด้วยกันทำไมจึงต้องแยกจากกันไปที่พระราชวังของเสียนเฟยโดยตรงมิดีกว่าหรือแล้วค่อยไปเรียกซูเฟยพร้อมกันทุกคนได้พูดคุยหัวเราะด้วยกันก็ไม่เลวนัก ต่อให้ไม่ใช่เหตุเพราะพวกนางเดิมความสัมพันธ์ระหว่างซูเฟยกับเซียนเฟยก็ดีมากมาตลอดแต่ตอนนี้รุ่นหลังของพวกนางก็ได้ใกล้ชิดกันนี่เห็นได้ชัดมากว่าเป็นเรื่องดีอ่า เป่ยจื่อหัวไม่พลาดโอกาสที่ดีเช่นนี้เป็นธรรมดาก็ตามเข้ามาร่วมสนุกสนานด้วยกัน เดิมองค์หญิงฉางลื่อได้ถูกเสียนเฟยอุ้มไว้ในอ้อมแขนเมื่อเห็นจางยวี่โหร่วและหลิงจือมาพลันดิ้นออกจากอ้อมแขนของนางวิ่งด้วยฝีเท้าน้อยนิดมาหาพวกนาง “ป้ายวี่โหร่วป้าจือเอ๋อ” จางยวี่โหร่วรีบอุ้มนางขึ้นมาแล้วจูบไปบนใบหน้าน้อยๆของนางหลายครั้ง เจ้าสาวน้อยที่น่ารักนี่ช่างน่ารักน่าเอ็นดูเช่นนี้ทุกครั้งที่ได้เห็นนางหัวใจก็แทบจะหลอมละลายออกมาแล้ว องค์หญิงฉางลื่อเป็นสมบัติอันล้ำค่าน้อยๆซึ่งเป็นที่รักโปรดปรานของทั้งพระราชวังยากที่จะให้ผู้คนไม่รักชอบนางได้หลิงจือที่มีนิสัยเงียบๆก็ยังถูกเร้าขึ้นมาเห็นจางยวี่โหร่วอุ้มนางก็ยื่นมือออกมาคิดจะกอดแต่ครึ่งทางกลับถูกรั้งไว้ “พระเชษฐารอง!”เมื่อองค์หญิงฉางลื่อได้เห็นเป่ยจื่อหัวปรากฏขึ้นพลันก็มีเรียกคำหนึ่งอย่างมีความสุขอีกนี่เป็นพระเชษฐาที่รักนางตามใจนางที่สุดอ่า ในบรรดาพระเชษฐาทั้งหมดที่นางชื่นชอบที่สุดคือพระเชษฐารองคนนี้แล้ว เป่ยจื่อหัวมองนางทั่วหน้าแสดงรักโปรดปรานหลังจากนั้นเอื้อมมือไปแตะที่หน้าผากของนางเบาๆครั้งหนึ่ง “ป้าจือเอ๋ออะไรกันภายหน้าเจ้าควรเรียกนางว่าพระเชษฐนี” “พระเชษฐนี?”ฉางลื่อเบิ่งตาโตทั้งคู่ที่เยิ้มฉ่ำจ้องดูนางแววตาเต็มไปด้วยความสงสัยและไม่เข้าใจ“พระเชษฐาสองเจ้าหลอกคนป้าจือเอ๋อยังไม่ได้แต่งงานกับท่านแล้วนางจะเป็นพระเชษฐนีของหนูได้ยังไงป้าจือเอ๋อสวยมากแบบนี้รอหนูโตขึ้นแล้วหนูจะแต่งงานกับนางน่ะ?” คำพูดนี้ของนางแย่เล่นจนทำให้คนทั้งห้องอดไม่ได้ต้องหัวเราะออกมา นางสาวน้อยห้าหรือหกปีกลับกล้าพูดคำพูดเช่นนี้ออกมาน่ารักเกินไปแล้ว “อะไรตอนนี้เปิ่นหวังยังไม่ได้อภิเษกสมรสจือเอ๋อเข้าประตูมาเจ้ากลับเริ่มที่จะคิดถึงพระชายาในอนาคตของเปิ่นหวังแล้วพระเชษฐารองอะไรก็ยอมให้เจ้าได้แต่มีเพียงจือเอ๋อให้ไม่ได้” เป่ยจื่อหัวทำท่าราวกับล่มสลายออกมาแต่ในน้ำเสียงกลับไม่ได้มีความหมายต่อว่าสักกึ่งยังเต็มไปด้วยความรักโปรดปราน ซูเฟยหัวเราะพลางกล่าวว่า“พูดขึ้นมาแล้วเจ้ากับจือเอ๋ออยู่ร่วมกันยังเป็นด้ายเส้นแดงที่ฉางลื่อช่วยจูงให้น่ะ” เป็นเช่นนี้จริงๆเวลานั้นถ้าไม่ใช่นางดึงความสนใจของเป่ยจื่อหัวมายังร่างหลิงจือพวกเขาทั้งสองอาจจะไม่ได้มีบุพเพสันนิวาสเช่นนี้ตอนนี้พวกเขาได้อยู่ด้วยกันก็ได้พึ่งอาศัยองค์หญิงฉางลื่อน่ะ ฉางลื่อจ้องเขาแล้วทำหน้าฮึ่มโกรธพูดว่า“พระเชษฐารองท่านไม่รักข้าแล้วก่อนหน้านี้ข้ารักอะไรเจ้าล้วนให้ข้าตอนนี้เจ้าแย่งชิงป้าจือเอ๋อกับข้าเชื่อหรือไม่ว่าข้าจะร้องไห้ให้เจ้าดู” เจ้านังหนูนี่กลับยังขวางลำใส่เขาโดยตรง เป่ยจื่อหัวทั้งขำทั้งจนใจน้องสาวคนนี้ของเขาฉลาดและมีไหวพริบแต่ทำอย่างไรได้น่ะเขามิอาจอดใจยั่วให้นางร้องไห้ได้ได้แต่ลูบหลังของนางปลอบใจอย่างอดทน “ลื่อเอ๋อเจ้าเป็นเด็กผู้หญิงทำไมผู้หญิงสองคนสามารถแต่งงานกันได้น่ะ?นอกจากนี้เจ้ายังเด็กจือเอ่อได้ถึงอายุที่จะแต่งงานแล้วเจ้าอย่าหน่วงเหนี่ยวจนทำให้ความสุขทั้งชีวิตของนางต้องเสียไปถ้านางแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นเจ้าอาจจะไม่ได้เจอนางอีกแต่ถ้านางแต่งงานกับข้านั่นคือพี่สะใภ้ของเจ้าเรายังเป็นครอบครัวเดียวกันภายหน้าเจ้าคิดจะเห็นนางเมื่อใดก็ได้นี่ไม่ดีมากหรือ?” เด็กน้อยก็เป็นเด็กน้อยหลอกล่อได้ง่ายฉางลื่อได้ฟังก็รู้สึกว่ามีเหตุผลมากทันทีอ่า “นั่น...พระเชษฐารองท่านรีบแต่งงานกับป้าจือเอ่อกลับมาบ้านดีแล้ว” ทุกคนล้วนถูกนางยั่วเย้าจนหัวเราะแล้วสมบัติล้ำค่ามีชีวิตคนหนึ่งเช่นนี้ใครบ้างจะไม่ชอบอ่า เวลานี้ฉางลื่อเล่นพัวพันกับนิ้วมืออีก“โอ้แล้วป้ายวี่โหร่วล่ะทำยังไงดี?ถ้านางแต่งงานกับพระเชษฐาสามแล้วถ้างั้นก็เป็นครอบครัวเดียวกันด้วยแต่ตอนนี้นางแต่งงานกับลุงแปลกหน้าคนหนึ่งภายหน้าข้าก็จะไม่ได้เจอนางอีกแล้วใช่ไหม?” เมื่อได้ยินคำพูดนี้สีหน้าทุกคนดูเปลี่ยนไปทันทีทำไมอยู่ดีๆจึงเอ่ยถึงองค์ชายสามขึ้นมาแล้ว ตอนนี้ชื่อขององค์ชายสามเป็นข้อต้องห้ามต่อหน้าจางยวี่โหร่วอ่า ตอนนี้นางป็นพระชายาอ๋องชิงผินไม่มีความสัมพันธ์ใดๆกับองค์ชายสามอีกทั้งสิ้นทางที่ดีที่สุดอย่าเอามาอยู่ด้วยกันอีก จางยวี่โหร่วยิ้มเบาๆหลังจากนั้นลูบสัมผัสผมของนาง “ใครบอกข้าจะหมั่นเข้าไปในพระราชวังเยี่ยมเจ้าอ่าทำไมจึงจะไม่เห็นกันอีกน่ะ?ลื่อเอ๋อของเราน่ารักเช่นนี้ป้ายวี่โหร่วไม่เห็นวันหนึ่งก็คิดถึงนางมากน่ะ” ฉางลื่อจูบบนใบหน้าของจางยวี่โหร่วกล่าวเสียงเล็กเสียงน้อยว่า“ถ้างั้นพูดตกลงกันดีโอ้ป้ายวี่โหร่วมาเยี่ยมหนูบ่อยๆสัญญากันเกี่ยวก้อย” พวกเขาทั้งหมดได้ชุมนุมอยู่ด้วยกันคงไม่สามารถพูดคุยในประเด็นหัวข้อเพียงเรื่องเด็กหรอกน่ะนอกจากนี้ฉางลื่อยังเด็กไม่สามารถมีส่วนร่วมในกิจการของผู้ใหญ่ ดังนั้นเสียนเฟยจึงรับสั่งให้นางกำนัลอุ้มฉางลื่อไปพักผ่อนพวกเขายังมีเรื่องสำคัญที่ต้องคุยกัน แน่นอนก็ต้องเป็นเรื่องอภิเษกสมรสขององค์รัชทายาทซึ่งเป็นเรื่องวิเคราะห์นอกเหนือเรื่องต่างพรรคต่างพวกในราชสำนักในส่วนลึกของพระราชวังก็เป็นเหตุผลเดียวกัน เดิมองค์รัชทายาทยังทำให้พวกเขารู้สึกว่าไม่มีภัยคุกคามแต่อย่างใดทว่าตอนนี้องค์รัชทายาทได้อภิเษกสมรสกับเฉินซูเสียนแล้วพวกเขาทั้งหมดทุกคนต่างสัมผัสได้ถึงวิกฤตอันตรายแล้ว ซูเฟยก็มิอาจผลักภาระออกไปนอกกายสมัยก่อนเฉินกั๋วกงได้ดึงพวกเขาแม่ลูกเข้าเป็นพรรคพวกมากล้วนถูกพวกเขาปฏิเสธหลังจากนั้นโอรสของพระนางได้ประกาศอย่างเปิดเผยยืนอยู่ข้างจางยวี่โหร่วที่ท้องพระโรงอีกเป็นปฏิปักษ์กับพวกเขานี่บ่งชี้ชัดว่าได้ฉีกหน้าแตกหักกันไปแล้ว ตอนนี้เฉินซูเสียนได้อภิเษกสมรสกับองค์รัชทายาทนี่ไม่ใช่เผยไต๋ว่ามาเพื่อแก้แค้นหรือ? ถึงแม้ว่าพวกเขาแม่ลูกไม่ได้มีใจทะเยอทะยานกันมากขนาดนั้นแต่ก็มิสามารถไร้การเคลื่อนไหวอยู่นิ่งๆรอคอยให้ถูกผู้คนรังแกอ่า คนข้างในกำลังพูดคุยปรึกษาหารือกันอย่างลับๆใครมิอาจรู้ได้ขณะนี้ข้างนอกมีเงาร่างหนึ่งกำลังลับๆล่อๆอยู่ จางยวี่โหร่วอยู่ใกล้ประตูที่สุดเวลานี้จู่ๆนางได้ยินเสียงดังมาจากข้างนอกเสียงหนึ่ง“หลันเชียงเจ้าอยู่ที่นี่ทำอะไร?” หลันเชียง...ไม่ใช่นางกำนัลคนนั้นที่รินเหล้าพิษให้องค์รัชทายาทที่งานเลี้ยงในพระราชวังหรือ?ตอนนั้นจางยวี่โหร่วก็บอกว่าหล่อนเป็นสายลับของลี่เฟยและเป่ยจื่อห้าวซึ่งได้แซมไว้ข้างกายเสียนเฟยตอนนี้ดูเหมือนแล้วเป็นอย่างนี้จริงๆ ตอนนี้พวกเขาเจ้านายมากมายขนาดนี้กำลังพูดคุยกันอยู่ข้างในนั้นทั้งยังได้ถอยออกไปทั้งทางซ้ายและทางขวาแต่หล่อนยังคงลับๆล่อๆอยู่ข้างนอกเห็นได้ชัดว่าหล่อนคิดจะแอบฟังเอาข่าวหลังจากนั้นไปแจ้งให้ลี่เฟยทราบล่วงหน้า