ตอนที่ 121 แผนในแผน เกมในเกม

ต๭นที่ 121 แผนในแผน เกมในเกม เป่ยจื่อหัวรีบลุกขึ้นทันทีคิดจะจับนางกลับมา เวลานี้จางยวี่โหร่วกลับส่งสายตาให้เขา ปรามเขาอย่าใจร้อนหงุดหงิด เวลานี้ นางจงใจพูดเสียงดัง “ฝ่าบาทองค์รัชทายาทนี่กับคุณหนูเฉินช่างเป็นคู่ที่ฟ้าสวรรค์บันดาลกันจริง องค์รัชทายาททรงเป็นฮ่องเต้ในอนาคตของประเทศ ข้างพระวรกายย่อมต้องมีพระชายาผู้ทรงเปี่ยมคุณธรรมและจริยธรรมองค์หนึ่งมาช่วยท่านเป็นธรรมดา คุณหนูเฉินเป็นผู้รับการคัดเลือกที่เหมาะสมที่สุด ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนข้ากับคุณหนูเฉินจะมีข้อขัดแย้งกันบ้าง แต่ตอนนี้นางได้เป็นพระชายาองค์รัชทายาทแล้ว ย่อมต้องใจกว้าง ไม่มาคิดเล็กคิดน้อยกับข้าแล้วแน่นอน อีกอย่างทุกคนล้วนเป็นพี่น้องกันน่ะ” หลิงจือและเสียนเฟยย่อมเข้าใจว่านางหมายถึงอะไรกันแน่ รู้ว่าวาจานี้นางจงใจกล่าวให้หลันเชียงที่ข้างนอกได้ยิน แต่ว่าซูเฟยและเป่ยจื่อห้าวกลับมีสภาพเซ่อซ่าทั่วหน้า ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ ๆ นางกล่าววาจาเช่นนี้ หลังจากได้เห็นการแสดงออกของนางต่อความเงียบของพวกเขา พวกเขาจึงได้เริ่มที่จะช่วยให้ความร่วมมือขึ้นมา “ใช่อ่า ยวี่โหร่ว ก่อนหน้านั้นเจ้ากับคุณหนูเฉินได้เกิดเรื่องที่เทียนเวียงโหลวเป็นเพียงการเข้าใจผิดฉากหนึ่งเท่านั้น ความเข้าใจผิดได้แก้ไขก็ดีแล้ว นางเป็นพระชายาองค์รัชทายาท ต้องไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเจ้า” เป่ยจื่อหัวยิ่งฉลาดมากขึ้น แสดงสภาพถอนหายใจออกมาโดยตรง “คุณหนูเฉินสวยและใจกว้าง ก่อนหน้านี้นางดีต่อเปิ่นหวัง เปิ่นหวังจดจำไว้ในใจทั้งหมด ผู้หญิงเช่นคุณหนูเฉินนี้ควรค่าแก่ผู้ชายที่ยิ่งดีกว่าไปรัก แต่โชคดีที่ตอนนี้ได้พบกับพระเชษฐา พระเชษฐาทรงมีฐานันดรศักดิ์เป็นองค์รัชทายาท องค์รัชทายาทแห่งหนานหชู่ เปิ่นหวังดีใจกับนางด้วยจริงอ่า” พวกเขาไม่กี่คนคนหนึ่งร้องเพลงคนหนึ่งประสานเสียงกัน ในไม่ช้าจางยวี่โหร่วก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเบา ๆ ระลอกหนึ่งที่ข้างนอกค่อย ๆ ห่างหายไป ละครเรื่องนี้พวกเขาเล่นได้ดี เพียงแต่ต่อไปผลบั้นปลายจะเป็นอย่างไร ชั่วคราวกลับมิอาจคาดการณ์ได้ ได้แต่รอคอยข่าวเท่านั้นแล้ว ภายใต้การแจ้งเตือนของหันยี่ฉี จางยวี่โหร่วก็เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งทันทีว่าการแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ถึงแก่นสาเหตุก็ต้องอยู่ที่องค์รัชทายาทนั่นเอง ขอเพียงองค์รัชทายาทสิ้นพระชนม์ทันที เช่นนั้น ปัญหาทั้งหมดก็ถูกแก้ไขให้หมดไปได้อย่างง่ายดายแล้ว แต่ว่าการสังหารให้ร้ายองค์รัชทายาทของประเทศ นั่นเป็นความผิดที่ร้ายแรงต้องถูกฆ่าล้างโคตรเก้าชั่วคน ถ้าจัดการไม่ดีก็จะถูกคนพบเห็น ฮ่องเต้ทั้งรักโปรดปรานและปกป้ององค์รัชทายาทยิ่งนัก จางยวี่โหร่วไม่สามารถไปเสี่ยงอันตรายนี้อย่างเด็ดขาด เรื่องสำคัญขนาดนี้ เป็นไปไม่ได้ที่นางจะพูดกับเสียนฟย ซูเฟยและองค์ชายสองแน่นอน แม้แต่หลิงจือ นางก็ไม่ได้บอก ก่อนหน้านี้ลี่เฟยได้ลงมือต่อเป่ยจื่อเฉินไปแล้วครั้งหนึ่ง ถ้างั้นคิดว่าครั้งที่สองต้องชำนาญลู่ทางดีจึงถูก ยืมดาบฆ่าคน นี่จึงเป็นวิธีที่นับว่าเยี่ยมยอดจริง ๆ ... ทุกอย่างเป็นไปตามความคาดคิดของจางยวี่โหร่ว ลี่เฟยตกใจอย่างมากเมื่อได้ยินข่าวจากรายงานของหลันเชียง “เจ้าแน่ใจนะว่าพวกเขาพูดอย่างนั้น ไม่ได้ฟังผิด?” “บ่าวมิกล้าหลอกลวงปกปิดพระนาง วันนี้คุณหนูจางและคุณหนูหลินเข้าพระราชวัง ซูเฟยและองค์ชายสองก็ได้ทรงเสด็จมายังห้องพระบรรทมของเสียนเฟย บ่าวคิดว่าพวกเขาต้องมีอะไรบางอย่างที่สำคัญต้องถกอภิปรายปรึกษากัน ดังนั้นจึงได้เฝ้าดูตลอด หลบซ่อนแอบฟังอยู่ข้างนอกหลังจากนั้นก็ได้ยินพวกเขาหยิบยกปัญหาเรื่องอภิเษกสมรสขององค์รัชทายาทขึ้นมา ยังยืนยันว่าคุณหนูเฉินกลายเป็นพระชายาองค์รัชทายาทเป็นเรื่องสมเหตุสมผล มีนางอยู่ ตำแหน่งขององค์รัชทายาทก็จะยิ่งแข็งแกร่งมั่นคงขึ้น วาจาพรรค์นั้น บ่าวรู้สึกถึงสถานการณ์ร้ายแรงสาหัส ดังนั้นจึงรีบมารายงานพระนางแล้วเพค่ะ” เวลานี้ เป่ยจื่อห้าวก็อยู่ที่นี่ ยังได้ยินนางกล่าววาจาเหล่านี้ด้วย เดิมเขาก็ได้มีข้อสงสัยในเฉินกั๋วกง เพียงแต่สิ่งเหล่านั้นที่เขากราบทูลพระองค์ในตอนนั้นช่างน่าเย้ายวนเกินไป ทำให้พระองค์รู้สึกมีเหตุผลมาก มิอาจปฏิเสธได้อย่างสิ้นเชิง อีกทั้งเฉินกั๋วกงยังแสดงให้เห็นถึงความจริงใจอย่างมากมาย ถวายทรัพย์สินที่ได้เก็บออมไว้ก้อนโตของตนแก่พระองค์ และทั้งสองฝ่ายยังได้ลงนามเป็นพยาน รอจนงานสำเร็จแล้วค่อยจัดแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์อีกครั้ง เขารู้สึกว่าเรื่องนี้เป็นสิ่งตายตัวแน่นอน ไม่มีปัญหาอะไร ประมาณว่าข้อสงสัยเหล่านั้นก็เป็นเขาคิดมากไปแล้วด้วย หลังจากเข้าพระราชวัง เขาได้ทูลเสด็จแม่ สองแม่ลูกกำลังปรึกษากันอยู่น่ะ ตอนนี้หลันเชียงก็ได้นำข่าวมา ทำให้พวกเขารู้สึกว่าในเรื่องนี้ยังมีปัญหาใหญ่ “เจ้าแน่ใจนะว่าเจ้าได้ยินชัดเจนแล้ว? พวกเขาคนมากมายเช่นนั้นอยู่ร่วมกัน แล้วยังต้องถอยไปอยู่ซ้ายขวา เจ้าเป็นนางกำนัลเล็ก ๆ คนหนึ่งจะมีโอกาสอะไรที่สามารถไปได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดกัน? หลันเชียง เจ้าควรรู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ถ้าเจ้ากล้าหลอกเปิ่นหวังและเสด็จแม่ เราจะก็จะให้เจ้าตายโดยไร้ที่ฝังศพ” หลันเชียงรีบคุกเข่าลงกับพื้นทันทีด้วยความกลัว กราบทูลว่า “องค์ชายสามทรงปราดเปรื่องยิ่งนัก บ่าวซื่อสัตย์ต่อพระนางและองค์ชายสามเพค่ะ!” เวลานี้ลี่เฟยซึ่งอยู่ด้านข้างก็ช่วยทูล “ลูกเอ๋ย นี่เจ้าวางใจได้ หลันเชียงเป็นเปิ่นกงอบรมเลี้ยงดูมา เป็นคนสนิทของเปิ่นกง ตลอดที่ผ่านมาก็เป็นนางที่ช่วยส่งข่าวที่เป็นประโยชน์มากสำหรับเรา นางไม่สามารถหลอกเราได้เด็ดขาด” แต่เป่ยจื่อห้าวมีนิสัยช่างสงสัย มิอาจเชื่อได้อย่างง่ายดายขนาดนั้น? “ถ้างั้นพวกเจ้าแน่ใจได้อย่างไรว่าสิ่งที่พวกเขากล่าวนั้นเป็นความจริง เจ้าแน่ใจว่าตนเองไม่ได้เปิดเผยร่องรอย ไม่ใช่พวกเขาจงใจที่จะแสดงละครฉากเช่นนี้ต่อหน้าเจ้า?” คนที่ช่วยพูดจา ยังเป็นลี่เฟย “ลูกเอ๋ย เจ้าก็วางใจเถอะ หลังจากที่หลันเชียงได้ไปปรนนิบัติข้างพระวรกายเสียนเฟยแล้ว ก็ได้รับความไว้วางใจอย่างลึกซึ้งจากเสียนเฟยมาตลอด นับเป็นนางกำนัลชั้นหนึ่งข้างพระวรกายพระนาง สามารถเข้านอกออกในได้อย่างอิสระ ก่อนหน้านั้นก็เป็นนางเองที่ได้วางยาพิษในระหว่างหมักสุราดอกหอมหมื่นลี้ที่เสียนเฟยทรงหมักผลิตด้วยพระหัตถ์พระนางเอง คนของเปิ่นกงเจ้ายังไม่วางใจอีกหรือ? ตอนนี้เราอย่ายุ่งเรื่องของนางแล้ว ยังคงคิดดี ๆ ว่าควรจัดการเฉินซูเสียนอย่างไรดี เปิ่นกงคิดอย่างไรรู้สึกอย่างไร ว่าเฉินกั๋วกงนี่มีแผนชั่วร้ายต่างหากโดยสิ้นเชิง เจ้าอย่าหลงกลเขาเด็ดขาดอ่า” เดิมหัวข้อเรื่องที่พวกเขาโต้แย้งกันก็คือเป่ยจื่อห้าวเชื่อมั่นในเฉินกั๋วกง แต่นางกลับกำลังสงสัย ตอนนี้มี “หลักฐาน” แล้ว ในจิตใจของลี่เฟยย่อมมีทัศนคติต่อจุดนี้แล้วแน่นอน “ถ้าเช่นนั้นเสด็จแม่รู้สึกเฉินกั๋วกงได้มอบโฉนดที่ดิน โฉนดบ้านเรือน ทรัพย์สินเงินทองมากมายไว้ในมือของลูก จุดนี้หมายความว่าไร? นี่ไม่เท่ากับว่าเขาได้เอาจุดอ่อนที่ให้เราจัดการได้มาไว้ในมือเรา ถ้าเขากล้าทำเรื่องทรยศออกมา เขาก็จะตายโดยไร้ที่ฝังเองเช่นนั้น” ถึงแม้ว่าลี่เฟยจะอยู่ในวังหลัง แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นในราชสำนักนางก็รู้ได้ชัดเจนดี ในเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างฮ่องเต้กับองค์ชายสองสามพระองค์ นางยิ่งเห็นได้กระจ่างแจ้งในใจดุจกระจกใส “ไม่จําเป็น บุตรสาวของเขาได้อภิเษกสมรสกับองค์รัชทายาท นั่นเขาก็คือพ่อตาฮ่องเต้ในอนาคต ฮ่องเต้ทรงลำเอียงรักอย่างไร้เปรียบปาน ทุ่มเททุกสิ่งต่อองค์รัชทายาท แม้ว่าพระองค์จะทรงรู้ว่าเฉินกั๋วกงทุจริตรับสินบน แต่เพื่อองค์รัชทายาท เห็นแก่หน้าของเฉินซูเสียน พระองค์ก็ต้องทรงปกป้องพวกเขาด้วย ในเรื่องการเคลื่อนไหวของเฉินกั๋วกง ในมุมมองของเปิ่นกง อาจเป็นกับดักอันหนึ่งอย่างสิ้นเชิง หรือเพียงแค่คิดพยายามที่จะปลอบประโลมเจ้า ปล่อยให้พวกเราผ่อนคลายความระมัดระวังต่อเขา เมื่อเป็นเช่นนี้บุตรสาวของเขาก็จะได้เป็นพระชายาองค์รัชทายาทโดยไม่มีผู้ใดสามารถหยุดขวางไว้ได้แล้ว” ที่จางยวี่โหร่วใช้ก็คือนิสัยช่างสงสัยของพวกเขา ดังนั้นจึงได้วางเกมแบบนี้เกมหนึ่ง ความจริงใจของเฉินกั๋วกงที่อยู่ในจิตใจของพวกเขาตอนนี้ถูกบิดเบือนไปอย่างสมบูรณ์ ถ้าให้เขารู้เรื่องนี้เข้า ต้องโกรธมากแทบตายและเกลียดตัวเองที่มีตาหามีแววไม่