ตอนที่ 143 พิธีอภิเษกสมรสขององค์รัชทายาท

ต๭นที่ 143 พิธีอภิเษกสมรสขององค์รัชทายาท ทันใดนั้น ทุกคนต่างก็ลุกขึ้นยืน ที่แท้ขบวนโออ่าน่าเกรงขามแถวหน้าได้เคลื่อนตัวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ ภายในราชรถมังกรสีเหลืองอร่ามนั้น ที่นั่งอยู่คือผู้ที่มีอำนาจสูงสุดฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน เมื่อราชรถมังกรใกล้เข้ามาถึง ทุกคนคุกเขาลงและตะโกนอย่างพร้อมเพรียงกันว่า “ องค์จักรพรรดิอายุยืนหมื่นปีหมื่นปีหมื่นหมื่นปี!” ฮ่องเต้ถูกคนประคองลงจากราชรถมังกรและนั่งในตำแหน่งที่สูงสุด เขาไม่ได้มาด้วยตัวเปล่า เพราะว่าในมือของเขายังถือป้ายตั้งบูชาวิญญาณอีกอันหนึ่งอยู่ นั่นคือป้ายตั้งบูชาวิญญาณของฮองเฮาองค์ก่อน ฮองเฮาองค์ก่อนเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดองค์รัชทายาท ในวันนี้ เธอต้องถูกเชิญมาแน่ เพียงแต่ฮ่องเต้กลับถือป้ายตั้งบูชาวิญญาณของเธอด้วยตัวเอง จากนั้นวางไว้ที่โต๊ะบูชาด้านหน้าอย่างเคารพนับถือ แสดงให้เห็นว่าฮ่องเต้ให้ความสำคัญกับเธอมากเพียงใด ถึงแม้เธอจะจากไปหลายปีแล้ว แต่ยังคงรักเธอไม่เปลี่ยนแปลง เชื่อว่าเมื่อพระสนมองค์อื่นๆเห็นภาพแบบนี้ ในใจคงจะไม่รู้สึกมีความสุข ถึงแม้ฮ่องเต้จะโปรดปรานพวกเธอมากเท่าใด ก็เป็นเพียงแค่ความโปรดปรานไม่ใช่ความรัก ในฐานะที่เป็นผู้หญิง ใครจะไม่หวังความรักจากสามีบ้างล่ะ แต่ตั้งแต่วินาทีที่พวกเธอเข้าวัง ก็สามารถเข้าใจในชะตาชีวิตของตัวเองได้แล้ว ไม่ใช่เพียงแค่พวกเธอ แม้แต่ลูกๆของพวกเธอก็ต้องแบกรับชะตากรรมเดียวกันกับพวกเธอไว้ ในฐานะผู้หญิง นี่ไม่ใช่เรื่องที่น่าเศร้าหรอกหรือ ฮ่องเต้กับฮองเฮาองค์ก่อนก็มาแล้ว คนทุกคนก็มาอย่างพร้อมเพรียงกันหมดแล้ว เช่นนั้นต่อไป พิธีการแต่งงานนี้ก็ได้เวลาเริ่มขึ้น ไม่นานนัก องค์รัชทายาทเป่ยจื่อเฉินก็พาพระชายาของเขาปรากฏตัวออกมาต่อหน้าทุกๆคน ถึงแม้จะสวมใส่ชุดแต่งงานสีแดง ก็สามารถมองออกได้ว่าใช้ใจในการแต่งกายพอตัว น่าเสียดายที่พื้นฐานที่ไม่ดี จะมองอย่างไรก็มองไม่เห็นเสน่ห์อันสง่างามของเจ้าบ่าวได้ รูปร่างที่เตี้ยและอ้วนท้วม ยิ้มแหยๆอย่างโง่เขลา แต่ใครให้ชีวิตเขาดีขนาดนี้ล่ะ เขาเป็นองค์รัชทายาทผู้สูงส่ง ด้วยฐานะนี้ของเขาก็พอที่จะบดขยี้ทุกคนได้แล้ว เพียงแต่เฉินซูเสียนที่ดื้อรั้น หยิ่งยโส และหัวสูงอย่างเธอ กลับยอมแต่งงานกับเขา นี่เป็นสิ่งที่ทำให้คนไม่สามารถจินตนาการออกได้ เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านั้นเธอหลงรักจนเป็นบ้าและยังเคยพูดว่าไม่ใช่เขาก็จะไม่แต่งงาน ผลสุดท้ายตอนนี้ผ่านไปเพียงไม่กี่ วัน เธอก็เลือกตัวเลือกอื่นและยังจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่อีก เมื่อฤกษ์งามยามดีมาถึง พิธีก็ดำเนินการได้แล้ว! “ หนึ่ง คำนับฟ้าดิน! ” ผู้นำพิธีตะโกนเสียงสูง เป่ยจื่อเฉินกับเฉินซูเสียนจับปลายผ้าไหมสีแดงคนละด้านไว้ในมือ แล้วโค้งคำนับทางด้านนอก “ สอง คำนับพระทัยของฮ่องเต้!” ทั้งสองคนหมุนตัวกลับมา ครั้งนี้คุกเข่าลงและก้มหัวคำนับฮ่องเต้กับป้ายตั้งบูชาวิญญาณของฮองเฮาองค์ก่อน “ สาม คำนับกันและกัน ” ภายใต้การประคองของนางกำนัล ทั้งสองคนยืนเผชิญหน้ากัน จากนั้นก็โค้งคำนับพร้อมกัน “ ส่งเข้าเรือนหอ เป็นอันเสร็จสิ้นพิธี!” บรรดาขุนนางทั้งหมดตะโกนอย่างพร้อมเพรียงกัน “ องค์รัชทายาทอายุพันปี พันปี พันพันปี พระชายาอายุพันปี พันปี พันพันพันปี! ” ในตอนนี้ ฐานะของเฉินซูเสียน ก็เป็นพระชายาขององค์รัชทายาทอย่างเป็นทางการแล้ว ในเวลานี้ สีหน้าของหลินจือและซูเฟย ดูไม่น่ามองอย่างเห็นได้ชัด ก่อนหน้านั้นที่เธอยังไม่ใช่พระชายาขององค์รัชทายาทก็เอาแต่ใจไร้เหตุผลขนาดนั้นแล้ว ตอนนี้ฐานะของเธอสูงกว่าพระสนมอย่างพวกเธออีก หลังจากนี้ยิ่งไม่รู้เลยว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นในอนาคต ตำหนักนางสนมหลวงนี้จะต้องไม่มีวันสงบสุขแน่ มองดูเฉินซูเสียนถูกคนประคองไป แววตาของจางยวี่โหร่วก็ประกายไปด้วยแสงอันเยือกเย็นเฉียบแหลม ในตอนนั้น มือของเธอกลับถูกคนกุมมือไว้ เมื่อเงยหน้าขึ้น ก็เจอกับดวงตาสีดำอันเยือกเย็นคู่หนึ่งภายใต้หน้ากาก ความในใจของเธอทั้งหมด ไม่สามารถปิดบังเข้าได้เลย และสิ่งต่างๆที่ส่งเสริมให้สถานการณ์ของวันนี้ลุล่วงด้วยดี ก็ไม่อาจขาดการชี้นำของเขาได้ เมื่อพูดถึง จางยวี่โหร่วก็ควรจะขอบคุณเขาอย่างมากจริงๆ ไม่อย่างนั้นเธอก็คงไม่สามารถเยือกเย็นเหมือนอย่างตอนนี้ได้ ... พิธีอภิเษกสมรสขององค์รัชทายาท งานเลี้ยงเฉลิมฉลองก็ต้องยิ่งใหญ่อลังการเป็นธรรมดา ดื่มเหล้าตั้งแต่กลางวันยังกลางคืน การแสดงฟ้อนรำร้องเพลงอีกเพลงไปอีกเพลง นอกจากนี้ยังมีกลุ่มนักแสดงกายกรรมที่เชิญมาจากนอกวังโดยเฉพาะ แสดงให้เห็นว่าฮ่องเต้ให้ความสำคัญกับการแต่งงานขององค์ชายมากมากเพียงใด นี่เป็นเพียงแค่วันแรก แต่งานเลี้ยงฉลองกลับจัดขึ้นสามวันเต็มๆ มองดูเป่ยจื่อหัวดื่มเหล้าไปหลายต่อหลายแก้ว หลินจือคอยตักเตือนอยู่ข้างๆ แต่กลับไม่สามารถหยุดได้ เมื่อวานเขาเพิ่งจะยืนยันความจริงจากปากของหลินจือว่า เสด็จพี่ใหญ่ที่เขานับถือมาตลอดนั้นเป็นคนแบบนั้น วันนี้กลับต้องถูกบังคับให้มาร่วมอวยพรงานแต่งงานของเขาด้วยความจริงใจ เขาจะยอมรับได้อย่างไร ตอนนี้เขาไม่สามารถระบายความกลัดกลุ้มในใจของตัวเองได้ จึงทำได้เพียงแค่ดื่มเหล้าคนเดียวอย่างกลุ้มใจเท่านั้น เมื่อยืนอยู่ในตำแหน่งของเขา เขารู้สึกทุกข์ใจอย่างมากจริงๆ เนื่องจากหลินขือเข้าใจจิตใจของเขา ดังนั้นจึงมองเขาอย่างปวดใจมาก จางยวี่โหร่วไม่ได้จะหวังให้เขารับมือกับเสด็จพี่ของเขาจริงๆ เธอหวังแค่เขาจะสามารถเตรียมตัวให้พร้อม หลังจากนี้หากมีเรื่องอะไรที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นอีก เขาสามารถมีจุดยืนที่มั่นคงและมีพละกำลังรับลืมกับเรื่องแบบนี้ได้ มองไปทางด้านเป่ยจื่อห้าว เขาก็รู้สึกไม่ดีเช่นกัน มองดูงานแต่งงานขององค์รัชทายาท เสด็จพ่อให้ความสำคัญถึงเพียงนี้ งานเลี้ยงแต่งงานก็ยิ่งใหญ่อลังการ เฉลิมฉลองกันทั่วทั้งแผ่นดิน เขาเป็นโอรสของฮ่องเต้เช่นเดียวกัน แต่ตัวเขาเองในตอนนั้น เจ้าสาวขึ้นเกี้ยวผิดและเข้าพิธีแต่งงานกับชายคนอื่น เดิมทีแล้วเขาคิดว่าเป็นแค่เรื่องที่ไม่คาดคิดเท่านั้น ต่อมาถึงรู้ว่าบทความหนึ่งในนั้น ผู้หญิงที่สมควรตายคนนั้นจงใจวางแผนที่จะทรยศเขาเพื่อทำให้เขาอับอายขายหน้า แต่ว่าเสด็จพ่อของเขากลับไม่ได้รักษาความยุติธรรมให้เขาเลย และกลับให้เขายอมรับความอัปยศอดสูครั้งใหญ่นี้ ถ้าหากเปลี่ยนเป็นองค์รัชทายาท เขาจะทำแบบนั้นไหม? เขาไม่เพียงแต่ทำ แต่ยังพยายามคุ้มครองเขาอย่างเต็มที่ ช่วยเขาทวงความยุติธรรมคืน เหตุใดโชคชะตาจึงไม่ยุติธรรมเช่นนี้ เป็นลูกชายของเขาเหมือนกัน กลับได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างกันเช่นนี้ เสด็จพ่อช่างลำเอียงจริงๆ ความโกรธแค้นในใจของเป่ยจื่อห้าวนี้ ไม่ว่าอย่างไรก็กล้ำกลืนมันลงไปไม่ได้ ตอนนี้เขาเกลียดชังที่งานแต่งงานขององค์รัชทายาทได้รับความโปรดปรานอย่างมีเกียรติอยู่ข้างๆ มองดูด้านหน้าที่ไม่ไกลนัก อ๋องชิงผินกับจางยวี่โหร่วสองสามีภรรยาท่าทางรักใคร่กลมเกลียว ความเคียดแค้นในใจของเขาแทบจะเก็บกดไว้ไม่อยู่ เขาดื่มเหล้าอย่างกลัดกลุ้มใจ สายตาที่จ้องมองจางยวี่โหร่วเคลื่อนไปยังองค์รัชทายาท สมควรตาย พวกคนที่ทำร้ายเขาและทำให้เขาได้รับความอัปยศอดสู เขาจะไม่มีวันปล่อยพวกมันไปแน่ ตอนนี้ต้องจัดการทีละคนทีละคน วันนี้เป็นวันอภิเษกสมรสใหญ่ของเป่ยจื่อเฉิน เมื่อเห็นเหล่าขุนนางมากมายต่างมาร่วมแสดงความยินดี และยังมีเสด็จพ่อที่จัดงานแต่งงานเพื่อเขาด้วยตัวเองอีก ความรู้สึกภาคภูมิใจในใจของเขานั้นยากที่จะใช้คำใดมาแสดงได้ เขาเป็นถึงองค์รัชทายาทผู้สูงส่ง ได้รับเกียรติอย่างที่คนอื่นไม่มีวันได้รับ ใครก็เทียบกับเขาไม่ได้เลยสักนิด ต่อให้เหล่าพี่น้องของเขาจะเก่งกาจกว่าเขาแล้วยังไง ตำแหน่งและฐานะไม่ได้อยู่ภายใต้เขาหรอกหรือ สำหรับองค์ชายสอง ในใจของเขาไม่เพียงแต่ไม่มีความรู้สึกผิด กลับยังรู้สึกว่าเขาทำลายเรื่องดีๆของตัวเอง ทำให้เขาไม่พอใจอย่างมาก เป่ยจื่อเฉินภาคภูมิใจในตัวเอง แต่กลับไม่รู้อะไรเลยว่า ตัวเองได้ถูกดวงตาที่นับไม่ถ้วนจับจ้องแล้ว เขาจะต้องจ่ายค่าตอบแทนเพราะความโขล่าไร้ปัญญาของตัวเอง