ตอนที่ 145 ตรวจสอบสาเหตุการตาย

ต๭นที่ 145 ตรวจสอบสาเหตุการตาย สำหรับคนอื่นๆ สีหน้าของทุกคนของล้วนแตกต่างกันไป ลี่เฟยภายนอกดูตื่นตระหนก แต่ในใจกลับพึงพอใจอย่างมาก หลินจือรู้สึกเพียงแค่ไม่สบายใจอย่างมาก องค์รัชทายาทสิ้นพระชนม์แล้ว เช่นนั้นต่อจากนี้ควรจะไปยังจุดสิ้นสุดอย่างไรดี? เมื่อครู่นี้ยังไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง ลี่เฟยก็ยังกล้าเอ่ยปากพูด ตอนนี้เห็นลักษณะการสิ้นพระชนม์ขององค์รัชทายาทกับตาตัวเองจริงๆแล้ว ใครจะกล้าพูดอะไรอีก? หลังจากความเงียบแห่งความตายผ่านไป ฮ่องเต้ตัวสั่นเทาขึ้นมา จากนั้นก็ระเบิดความโกรธขึ้นมาทันที “ พวกเจ้า จับพวกขันทีและนางกำนัลที่อยู่ที่นี่ทั้งหมดซะ ข้าจะประหารชีวิตพวกมันเก้าชั่วโคตร! ” ทันใดนั้น เสียงร้องไห้ก็ดังยิ่งขึ้นทันทีและเสียงก้มหัวร้องขอความเมตตาก็ดังลั่นสนั่น นี่ทำให้คนต่างพูดอะไรไม่ออก องค์รัชทายาทสิ้นพระชนม์ เกี่ยวอะไรกับคนเหล่านี้ด้วย สิ่งสำคัญที่สุด คือ การตรวจสอบสาเหตุการตายขององค์รัชทายาทไม่ใช่หรือ? แต่ว่าในเวลานี้ใครจะกล้าออกหน้าช่วยพูดแทนพวกเขากัน นั่นมันเป็นการข้ามหัวฮ่องเต้ไม่ใช่หรือไง? ในที่สุดจางยวี่โหร่วก็อดทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอรีบออกหน้าพูดว่า “ ฝ่าบาทเพคะ สิ่งที่สำคัญที่สุดในเวลานี้ ควรจะเรียกแพทย์หลวงมาตรวจสอบก่อนนะเพคะ เหล่าขันทีและนางกำนัลนั้นเป็นเบาะแสบุคคล การที่พวกเขาไม่ดูแลองค์รัชทายาทให้ดีนั้นสมควรตายก็จริง แต่อย่างน้อยก็ต้องรอจนกว่าจะตรวจสอบความจริงให้ชัดเจนและจากนั้นค่อยตัดสินโทษก็ยังไม่สาย เพื่อจะได้ไม่ปล่อยฆาตกรตัวจริงหลุดมือไปได้นะเพคะ ” คำพูดครั้งนี้ของจางยวี่โหร่วนั้นปราดเปรื่องอย่างมาก ทั้งเตือนสิ่งสำคัญให้ฮ่องเต้ ทั้งช่วยชีวิตของคนรับใช้เหล่านี้ไว้ชั่วคราว ตอนนี้ฮ่องเต้จะต้องเกลียดชังฆาตกรที่ฆ่าองค์รัชทายาทคนนั้นเข้ากระดูกแน่นอน จะต้องดึงตัวฆาตกรออกมาแน่ การฆ่าตัดเป็นชิ้นๆก็ยากที่จะระบายความโกรธแค้นในใจได้ คนเหล่านี้ล้วนรับใช้อยู่ที่วังตะวันออก พวกเขาจะต้องรู้ถึงสาเหตุและผลลัพธ์แน่นอน ตอนนี้ไม่ควรจะตัดสินใจภายใต้แรงกระตุ้นเช่นนี้จริงๆ เมื่อครู่นี้เขาโกรธจนสับสน ยอมรับไม่ได้โดยสิ้นเชิง ถึงออกคำสั่งแบบนั้นออกมา องครักษ์ที่อยู่ด้านนอกรีบเข้ามา กำลังเตรียมที่จะจับกุมขันทีและนางสนมเหล่านั้น แต่กลับถูกเขาโบกมือให้หยุดลง “ สมควรตาย พวกเจ้าบอกข้าตอนนี้ดีกว่าว่า องค์รัชทายาทตายอย่างไรกันแน่ ถ้าหากหาสาเหตุไม่ได้ ข้าจะฆ่าพวกเจ้าทั้งหมด! ” พวกเขาเป็นแค่คนรับใช้ต้อยต่ำเท่านั้น ตอนนี้เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นขนาดนี้ ตัวของพวกเขาเองต่างก็ตกใจจนจิตใจเตลิดเปิดเปิงไปหมดแล้ว บางคนตัวสั่นเทา บางคนร้องขอความเมตตา บางคนก็พูดจาไม่รู้เรื่อง แต่ยังสามารถปะติดปะต่อข้อความที่สมบูรณ์อันหนึ่งจากคำพูดของพวกเขาได้ “ ตอนที่องค์รัชทายาทเข้าห้องหอยังคงปกติดีอยู่ แต่หลังจากที่พวกเราออกไป ผ่านไปครู่หนึ่งถึงจะเกิดเรื่องขึ้น พอพวกเราเข้ามา องค์รัชทายาทก็...” “ ตอนที่เกิดเรื่องขึ้นกับองค์รัชทายาท ด้านในมีเพียงแค่พระชายาคนเดียวเท่านั้นเพคะ! ” นี่มันหมายความว่า องค์รัชทายาทถูกพระชายาฆ่าตายไม่ใช่หรือ? เมื่อเห็นสายตาอันเคียดแค้นของฮ่องเต้มองมา เฉินซูเสียนก็ตัวสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ คุกเข่าก้มหัวลงกับพื้นอย่างสุดชีวิตในทันที “ ฝ่าบาทโปรดสืบสวนให้ละเอียด เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องอันใดกับข้า องค์รัชทายาทเป็นสามีของข้า แต่งงานออกเรือนมาอยู่กับสามี ข้าจะฆ่าสามีของตัวเองในคืนวันแต่งงานได้อย่างไรกันเพคะ ” เฉินซูเสียนคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่า ก่อนหน้านั้นเธอยังภาคภูมิใจอยู่ วินาทีต่อมาจะได้ลิ้มรสสวรรค์ตกสู่ลงนรกจริงๆ ไม่ว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับเธอหรือไม่ ชีวิตของเธอก็ถูกทำลายไปแล้ว แม้ว่าจะไม่ถูกฮ่องเต้ประหารชีวิต ก็จะตกเป็นชื่อของตัวโชคร้ายที่ฆ่าสามีตายในคืนวันแต่งงาน ตอนนี้เธอควรเข้าใจถึงความเจ็บปวดของอ๋องชิงผินแล้ว อ๋องชิงผินทำให้พระชายาตายมาเจ็ดคน ถูกเล่าต่อๆกันจนทำให้คนที่รู้ข่าวสีหน้าเปลี่ยนไป เหมือนในสถานการณ์แบบนี้ของเธอ ทำให้ตายนั้นคือองค์รัชทายาทองค์ปัจจุบัน มกุฎราชกุมารของหนานชู่ ความผิดร้ายแรงแบบนี้ยากที่จะบอกได้ว่าเธอจะมีชีวิตรอดไหม ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องแต่งงานหลังจากนี้ ฮ่องเต้สีหน้าเคร่งขรึม จ้องมองเธออย่างเอาเป็นเอาตาย “ หุบปาก! ตอนที่องค์รัชทายาทเสียชีวิตมีแค่เจ้าที่อยู่ที่นั่น ไม่ใช่เจ้าแล้วจะเป็นใคร? คนที่เจ้าชอบก่อนหน้านั้นไม่ใช่องค์รัชทายาทเลยสักนิด อยู่ดีๆก็ให้พ่อของเจ้าเข้าวังมาขอพระราชโองการอย่างไร้เหตุผล นี่คือแผนการที่เจ้าคิดมาอย่างดีใช่หรือไม่? ” เสียงพูดเพิ่งจบลง เฉินกั๋วกงก็คุกเข่าลงกับพื้นคลานเข้าไปตรงหน้าของฮ่องเต้ ตอนนี้เรื่องราวเกี่ยวพันมาถึงตัวพวกเขาสองพ่อลูก เขาตกใจจนขาอ่อน และรีบเข้ามาอธิบายอย่างสุดชีวิต “ ฝ่าบาทผู้ทรงปรีชาสามารถ เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับพวกเราจริงๆพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาททรงลองไตร่ตรองดู องค์รัชทายาทฐานะสูงส่ง การที่ลูกสาวของกระหม่อมได้แต่งงานกับองค์รัชทายาทก็นับว่าเป็นเกียรติของวงศ์ตระกูล ถ้าหากองค์รัชทายาทสิ้นพระชนม์ จะมีประโยชน์อันใดกับพวกเราหรือพ่ะย่ะค่ะ? นี่จะต้องเป็นการวางแผนใส่ร้ายอย่างแน่นอน ฝ่าบาทโปรดสืบสวนให้ละเอียด สืบสวนความจริงให้ชัดเจนเพื่อทวงความยุติธรรมคืนแก่องค์รัชทายาทนะพ่ะย่ะค่ะ! ” ตอนนี้อารมณ์ของฮ่องเต้ทั้งตกใจ ทั้งโมโห ทั้งเจ็บปวด วันมงคลดีดีกลับกลายเป็นแบบนี้ไปได้ ลูกชายที่รักที่สุดของเขา กลับตายอย่างน่าอนาถ จะให้เขายอมรับผลลัพธ์แบบนี้ได้อย่างไรกัน ในตอนนั้นที่ฮ่องเต้องค์ก่อนสวรรคต ความหวังสุดท้ายเพียงอย่างเดียว คือ หวังว่าเขาจะสามารถดูแลลูกชายของพวกเขาได้ เขาฝากความหวังสูงสุดไว้ที่องค์รัชทายาทมาโดยตลอด แม้ว่าเขาจะมีคุณสมบัติธรรมดา เขาก็ปกป้องเลี้ยงดูอย่างสุดกำลัง แต่ผลสุดท้ายกลับทำให้เขา... หัวใจของฮ่องเต้เจ็บปวดราวกับเข็มทิ่มแทง จนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี แต่ตอนนี้มีสิ่งหนึ่งที่เขามั่นใจอย่างมาก นั่นก็คือเรื่องนี้ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน แม้ว่าเฉินซูเสียนจะไม่ใช่คนทำ ก็ต้องเป็นคนอื่นอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะมุ่งเป้าไปยังตระกูลเฉิน หรือว่าจะมุ่งเป้าไปยังองค์รัชทายาทก็ตาม ถ้าหากให้เขาสืบหาความจริง ไม่ว่าจะเป็นใคร เขาก็จะไม่ปล่อยไปอย่างแน่นอน ในขณะนั้น หมอหลวงได้รับข่าวก็รีบมาทันที เมื่อเข้ามาก็เห็นคนคุกเข่าลงทั่วทั้งห้อง ฮ่องเต้สีหน้าเคร่งเครียด คนอื่นสีหน้าเคร่งขรึมและหวาดกลัว เมื่อมองไปที่เตียงอีกครั้ง เหล่าหมอหลวงแทบจะวิญญาณหลุดลอยออกจากร่างไป ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการก้าวไปข้างหน้า ถ้าหากเป็นองค์ชายท่านอื่นหรือนางสนมเสียชีวิต พวกเขาไม่ตกใจจนเป็นแบบนี้แน่ แต่เป็นเพราะคนคนนั้นคือองค์รัชทายาท เป็นดวงใจอันล้ำค่าของฮ่องเต้ ก่อนหน้านั้นเพียงแต่เจ็บป่วยเล็กน้อย ฮ่องเต้ก็ห่วงจนไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว หากองค์รัชทายาทย่นคิ้วเพียงเล็กน้อย ก็จะตำหนิพวกเขาหมอหลวงด้วยความโมโห ตอนนี้องค์รัชทายาทสิ้นพระชนม์แล้ว เช่นนั้นฮ่องเต้จะบังคับพวกเขาให้ช่วยชีวิตองค์รัชทายาทไหม ถ้าหากช่วงชีวิตไม่ได้ หัวของพวกเขาจะไม่หายไปหรอกหรือ นี่คือภาพวาดในใจที่เหล่าหมอหลวงคิดหลังจากเข้าประตูมา หมอหลวงกลุ่มใหญ่ยืนแข็งทื่ออยู่หน้าประตู ไม่กล้าก้าวมาข้างหน้าแม้แต่ก้าวเดียว “ พวกเจ้ายืนนิ่งทำอะไร ยังไม่รีบมาดูองค์รัชทายาทอีก สืบหาสาเหตุการตายขององค์รัชทายาทและบอกมาข้าเดี๋ยวนี้! ” ฮ่องเต้เห็นพวกเขาเป็นแบบนั้น ความโกรธก็ปะทุขึ้นมาในทันที ถ้าหากไม่ไปก็ตาย ไปแล้วอาจจะยังมีโอกาสอยู่รอด ดังนั้นพวกเขาจึงพยักหน้าขานรับทันที จากนั้นก็รีบไปที่เตียงขององค์รัชทายาท การตายของเขาน่าเวทนาจริงๆ เลือดสีดำพุ่งออกมาจากดวงตา จมูก และหูของเขา สีหน้าก็เขียวเข้มเป็นสีดำ เห็นได้ชัดว่า นี่คือสัญญาณของการถูกยาพิษ เพียงแต่พิษนี้น่ากลัวมากจริงๆ สามารถทำให้มีลักษณะการตายเช่นนี้ได้ ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าที่นี่มีคนเยอะ ใครจะกล้าไปจ้องมอง หลังจากกลับไปจะต้องฝันร้ายตอนกลางคืนแน่ เหตุการณ์แบบนี้ชาติก่อนจางยวี่โหร่วเห็นมาไม่น้อย ดังนั้นเธอจึงค่อนข้างสงบนิ่ง แต่หลินจือตกใจจนหน้าขาวซีดไปตั้งนานแล้ว ถ้าหากเป่ยจื่อหัวไม่ได้กอดเธอไว้ เธอจะต้องอยู่ยืนไม่ไหวแน่นอน