ตอนที่ 146 ฆาตกรคือใคร

ต๭นที่ 146 ฆาตกรคือใคร หลังจากการตรวจสอบอย่างละเอียดของหมอหลวงสองสามคน ก็รีบเข้ามารายงานตัวสั่นเทาด้วยความกลัว “ กราบทูลฝ่าบาท องค์รัชทายาทถูกพิษพ่ะย่ะค่ะ นี่คือเหล้าพิษชนิดหนึ่งของแคว้นตะวันตก คุณสมบัติรุนแรง ผู้ที่ถูกพิษใช้เวลาสิบนาทีเลือดก็จะไหลออกช่องทั้งเจ็ดจนตายพ่ะย่ะค่ะ ” อะไรนะ ถูกพิษหรอกหรือ ใครมันมีความกล้าพอที่จะวางยาพิษองค์รัชทายาทได้ เฉินซูเสียนร้องไห้และพูดทันทีว่า “ ฝ่าบาททรงได้ยินแล้วว่า กาออกฤทธิ์ของเหล้าพิษจำเป็นต้องใช้เวลา ตอนนั้นพวกเขาเพิ่งจะถอนตัวออกไป องค์รัชทายาทก็เกิดเรื่องขึ้นแล้ว เห็นได้ชัดว่าหม่อมฉันไม่สามารถเป็นฆาตกรได้นะเพคะ ” พูดได้ถูกต้อง เป็นไปไม่ได้ที่เหล่านางกำนัลเพิ่งจะออกไป แล้วด้านในก็เกิดเรื่องขึ้นทันที เว้นแต่ว่าเธอจะใช้อาวุธเหมือนมีดพกอะไรประเภทนั้นถึงจะสามารถทำร้ายได้สำเร็จ แต่หลังผ่านการตรวจสอบของหมอหลวง บนร่างกายของเขาก็ไม่มีบาดแผลอื่นใด สาเหตุการตายมีแค่เพราะถูกยาพิษเท่านั้น แต่ว่านี่ก็พูดไม่ถูกนัก อธิบายได้แค่ว่าเฉินซูเสียนพ้นจากการเป็นผู้ต้องสงสัยส่วนหนึ่งแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่มีความน่าสงสัย หากคำนวณตามเวลา พิษขององค์รัชทายาทเป็นไปไม่ได้ที่จะถูกคนวางยาตอนอยู่ที่งานเลี้ยงฉลอง ความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวคือหลังจากที่เขากลับไปวังตะวันออก ฮ่องเต้รีบตามบรรดาคนรับใช้ที่คุกเข่าลงกับฟื้นตัวสั่นเทา ถามด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดว่า “ เช่นนั้นหลังจากที่องค์รัชทายาทกลับไปได้ทานหรือดื่มอะไรหรือไม่? ” “ กราบทูลฝ่าบาท หลังจากที่องค์รัชทายาทกลับมาไม่ได้รับทานอะไร ทรงเดินตรงเข้าที่ห้องหอ สิ่งเดียวที่ดื่มก็คือถ้วยสุรามงคลถ้วยนั้นเพคะ! ” ถ้วยสุรามงคล! ตอนนี้สิ่งที่น่าสงสัยที่สุด เกรงว่าจะเป็นถ้วยสุราใบนั้น! ทันใดนั้นก็มีคนนำถ้วยสุราและกาที่พวกเขาเพิ่งจะดื่มไปมาให้แก่ฮ่องเต้ หมอหลวงเข้าไปดมเบาๆเล็กน้อย แล้วตกใจจนหน้าซีดทันที “ กราบทูลฝ่าบาท ในถ้วยสุราและกาใบนี้มียาพิษจำนวนมากพ่ะย่ะค่ะ เห็นได้ชัดว่ามีคนกำลังคิดจะทำร้ายองค์รัชทายาท! ” แววตาของลี่เฟยประกายไปด้วยความตื่นตระหนก แต่เธอปกปิดได้ดีมากและหายวับไปทันที “ ยาพิษ เหตุใดในถ้วยสุรามงคลขององค์รัชทายาทถึงมีของแบบนี้ได้ ใครมันบังอาจกล้าทำเช่นนี้! ” ฮ่องเต้โกรธจัด อำนาจที่น่าเกรงขามของฮ่องเต้เผยออกมาจนหมดสิ้น ลี่เฟยเตือนขึ้นมาหนึ่งประโยคในเวลาที่เหมาะสม “ ใครเป็นคนรับผิดชอบสุรานี้ ขอแค่ฝ่าบาทตรวจสอบเล็กน้อยก็ทราบแล้ว ” ในขณะนั้น จู่ๆก็มีนางกำนัลคนหนึ่งที่รับผิดชอบเรื่องนี้รายงานทันที “ กราบทูลฝ่าบาท ถ้วยสุรามงคลขององค์รัชทายาทกับพระชายานี้ ใช้เหล้าดอกกุ้ยฮวาที่ตำหนักพระนางเสียนเฟยส่งมาเพคะ ฝ่าบาทกับองค์รัชทายาทต่างทรงโปรดปรานเป็นอย่างมาก ดังนั้นข้าน้อยจึงเลือกมาทำสุรามงคลเพคะ ” ต่อจากนี้ เรื่องราวก็มาเกี่ยวข้องกับเสียนเฟยอย่างรวดเร็ว สายตาของฮ่องเต้มืดครึ้มและกวาดสายตาไปอย่างโหดเหี้ยม “ เสียนเฟย เจ้ามีอะไรจะพูดหรือไม่? ” เหล้าของเธอทำให้คนตาย เธอจะต้องมีอะไรมาชี้แจง ตอนนี้ฮ่องเต้ไร้เหตุผลแล้ว จับใครได้ก็อยากจะกัดอย่างรุนแรงและไม่สนใจว่าคนที่เขาสงสัยจะเป็นผู้หญิงที่เขาเคยโปรดปรานอย่างมากก็ตาม เสียนเฟยรีบคุกเข่าลงทันทีและพูดอย่างซื่อสัตย์และหวาดกลัว “ ฝ่าบาทโปรดสืบสวนอย่างละเอียด หม่อนฉันเป็นผู้บริสุทธิ์นะเพคะ หม่อนฉันกลั่นสุราดอกกุ้ยฮวา เพราะองค์รัชทายาทชื่นชอบและมักจะสั่งให้คนส่งไปที่วังตะวันออกประจำ หากหม่อมฉันต้องการวางยาพิษ ก็ไม่จำเป็นต้องรอให้ถึงวันนี้แล้วจึงลงมือหรอกเพคะ อีกทั้งเป้าหมายนี้ชัดเจนเกินไป หากในสุรามีพิษ ก็จะต้องสงสัยมาถึงตัวหม่อนฉันได้อย่างง่ายดาย หม่อนฉันจะทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไรกันเพคะ? ” ในตอนนั้นลี่เฟยกลับพูดด้วยน้ำเสียงเหน็บแนมเล็กน้อย “ หากไม่เข้าถ้ำเสือแล้วจะจับเสือได้อย่างไร ไม่แน่อาจจะมีคนใช้หลักการนี้พอดี? ” “ ลี่เฟย ท่านหมายความว่าอย่างไร เหตุใดข้าจะต้องทำร้ายองค์รัชทายาท ข้าไม่มีเหตุผลที่จะทำเช่นนั้นเลยสักนิด ” เป็นความจริง หากพระสนมคนอื่นทำร้ายองค์รัชทายาทเพื่อต้องการให้ลูกชายของตัวเองได้ขึ้นครองราชย์บัลลังก์ถือว่าเป็นปกติ แต่เสียนเฟยมีแค่องค์หญิงเพียงคนเดียว เพิ่งจะอายุ 5 ปี ต่อให้เธอทำเช่นนั้นก็ไม่มีประโยชน์อะไรกับเธอ เพียงแต่ตอนนี้ในใจของฮ่องเต้สับสนวุ่นวายไปแล้ว การตายขององค์รัชทายาทกระทบกระเทือนเขามากเกินไป เขาใกล้จะรับไม่ไหวแล้ว “ ตรวจสอบ ตรวจสอบเรื่องนี้อย่างละเอียด ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ข้าจะไม่ปล่อยไปแม้แต่คนเดียว เสียนเฟย ในเมื่อสุรานี้มาจากตำหนักของเจ้า เจ้าจะต้องรับผิดชอบ หากหาความจริงไม่ได้ ข้าจะมาคิดบัญชีกับเจ้า! ” “ เพคะ องค์รัชทายาทประสบข่าวร้ายอย่างกะทันหัน อาวุธที่ใช้ทำร้ายยังเป็นสุรามาจากตำหนักของหม่อมฉัน หม่อนฉันรู้ตัวว่ายากที่จะพ้นผิดและจะให้ความร่วมมืออย่างแน่นอน สืบหาความจริงและค้นหาฆาตกรเพื่อแก้แค้นให้กับองค์รัชทายาท ” เรื่องมาถึงตอนนี้ ถึงแม้ภายนอกเสียนเฟยจะดูตื่นตระหนกเล็กน้อย แต่ว่าเธอได้เตรียมใจพร้อมไว้แล้ว นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว สู้ฉวยโอกาสในครั้งนี้ไปกำจัดคนที่มีอันตรายซ่อนเร้นข้างกายดีกว่า หลันเชียงนั้นเป็นคนของลี่เฟย ตราบใดที่เธออยู่ข้างกาย ก็จะเป็นระเบิดเวลาได้ทุกเมื่อ แต่ว่าเธอกลับกำจัดหลันเชียงไม่ได้ เพราะว่าถ้าไม่มีหลันเชียง ลี่เฟยก็จะส่งคนอื่นมาอีกแน่ สู้ตอนนี้เธอหยุดนิ่งเพื่อรอดูการดำเนินการดีกว่า ฉากในวันนี้ ก็เป็นสิ่งที่เธอคาดการณ์ไว้ก่อนล่วงหน้า ดังนั้นเสียนเฟยจะต้องจัดการกับเรื่องนี้ด้วยสติที่มั่นคงและปลอดภัยที่สุด ตราบที่เธอทำตัวเปิดเผยและตรงไปตรงไป ใครก็ไม่สามารถทำอะไรเธอได้ ในตอนนั้นลี่เฟยรู้สึกลำพองใจเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าจะล้มเหลวในการทำร้ายองค์รัชทายาทครั้งที่แล้ว และถูกจางยวี่โหร่วเข้ามาก่อกวนระหว่างทาง แต่ครั้งนี้สิ่งเดียวกันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง ใครจะสามารถหยุดได้อีก? ถึงแม้จางยวี่โหร่วจะมีความสามารถอย่างมหัศจรรย์แค่ไหน เธอสามารถขัดขวางได้ครั้งหนึ่ง ยังจะสามารถขัดขวางได้อีกเป็นครั้งที่สองหรือ? แต่เธอไม่รู้เลยจริงๆว่า จางยวี่โหร่วนั้นสามารถขัดขวางได้จริง เพียงแต่ว่าเธอกลับไม่ทำ และยังจงใจทำให้สถานการณ์แบบนี้เกิดขึ้น เดิมทีแล้วอาจจะเป็นเพราะเธอยังไม่มีความกล้าพอที่จะลงมืออย่างรวดเร็ว แต่ว่าภายใต้การกระตุ้นของจางยวี่โหร่วทั้งเปิดเผยและลับหลัง เธอลงมืออย่างไม่สนใจ ตอนนี้จะต้องตรวจสอบจากต้นตอของเรื่องแล้ว หลังจากที่เหล้าดอกกุ้ยฮวานี้หยิบออกมาจากตำหนักของเสียนเฟย ระหว่างทางผ่านมือของคนกี่คน แต่หากไม่ตรวจสอบก็จะไม่รู้ การตรวจสอบครั้งนี้ทำให้ประหลาดใจ คนที่ส่งเหล้ามาเป็นนางกำนัลในตำหนักของเสียนเฟย เธอนำเหล้าวางไว้บนในห้องหอ แต่กลับไม่ได้จากไปในทันทีและยังอยู่ต่อ เมื่อองค์รัชทายาทกลับมาจากงานเลี้ยงฉลองและดื่มสุรามงคลกับเจ้าสาว นางกำนัลคนนั้นก็เป็นคนรินเหล้าด้วยตัวเอง หรือพูดอีกอย่างหนึ่งคือ จากตำหนักของเสียนเฟยถึงวังตะวันออกขององค์รัชทายาท เหล้าดอกกุ้ยฮวานี้ผ่านมือของเธอเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น และนางกำนัลคนนี้ตอนนี้ยังคุกเข่าอยู่ในฝูงชน ทุกคนสามารถมองออกได้ทันที หลันเชียงมองที่ลี่เฟยแวบหนึ่ง หลังจากที่เธอส่งสายตา ทันใดนั้นก็ร้องไห้เสียงดังและคลานออกมาจากในฝูงชน “ ฝ่าบาทโปรดไว้ชีวิตข้าด้วยเถิด ข้าน้อยถูกบังคับเพคะ! ” ดังนั้น เธอยอมรับเรื่องที่ตัวเองวางยาพิษแล้ว? ถึงแม้จะเตรียมใจยอมรับมาเรียบร้อยแล้ว แต่ในช่วงที่หลันเชียงออกมานั้น ใจของเสียนเฟยยังคงชาอยู่ครู่หนึ่ง เสียนเฟยปฏิบัติต่อเธออย่างดีมาตลอด แต่เธอกลับทำสิ่งที่ทรยศเธอออกมา ในสถานการณ์เช่นนี้ หากไม่ระมัดระวังเธออาจถูกส่งไปลานประหารได้ เธอจะมีคุณธรรมและใจนิ่งพอได้จริงๆงั้นหรือ? แต่ในเมื่อหลันเชียงทำเช่นนั้นแล้ว งั้นจะต้องไร้ศีลธรรมแน่นอน เธอได้รับประโยชน์อย่างมาจากในมือของลี่เฟย