ตอนที่ 148 จับทีเดียวให้หมด จัดการให้ราบคาบ

ต๭นที่ 148 จับทีเดียวให้หมด จัดการให้ราบคาบ “ นั่นสิเพคะ หม่อมฉันคิดว่า ฝ่าบาททรงควรรับสั่งให้นำตัวนางกำนัลคนนี้ไปทรมานอย่างหนัก หรือโทษประหารนางเก้าชั่วโคตร หม่อมฉันไม่เชื่อหรอกว่านางจะไม่ยอมคายความจริงออกมา! ” หลันเชียงกับลี่เฟยตกใจจนวิญญาณออกจากร่างในเวลาเดียวกัน ทรมานอย่างหนัก สู้ตายไปเลยซะเลยยังจะดีกว่า เธอทนรับการลงโทษเหล่านั้นไม่ไหวแน่และสารภาพความจริงทุกอย่าง อีกทั้งที่เธอยอมให้ตัวเองตาย ไม่มีอะไรมากไปกว่าการที่ลี่เฟยรับประกันกับเธอว่า หลังจากที่เธอตายแล้วจะดูแลครอบครัวของเธออย่างดีแน่นอน และรับรองว่าพวกเขาจะกินดีอยู่ดีไปชั่วชีวิต มิเช่นนั้นเธอจะสละชีวิตทำขนาดนั้นทำไม แต่ตอนนี้กลับบอกว่าจะโทษประหารเก้าชั่วโคตร หลันเชียงตกใจจะหน้าซีดเผือกทันที ล้มลงพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง ตอนนี้เธอควรจะทำอย่างไรกันแน่ ถ้าหากฮ่องเต้จะฆ่าครอบครัวของเธอจริงๆ ลี่เฟยจะสามารถปกป้องพวกเขาได้อย่างนั้นหรือ? เมื่อลี่เฟยเห็นสถานการณ์ก็ร้อนใจขึ้นมาทันที เป็นไปได้มากที่จะไม่ดีต่อตัวเอง จึงเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงที่แหลมคมเล็กน้อย “ ซูเฟย ท่านไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของคนอื่นมากตลอด เหตุใดตอนนี้จู่ๆถึงมั่นใจว่าเสียนเฟยไม่ใช่ฆาตกรล่ะ? จู่ๆข้าก็นึกขึ้นมาได้ว่า ดูเหมือนก่อนหน้าที่องค์รัชทายาทจะอภิเษกสมรส เคยมีความขัดแย้งกับว่าที่พระชายาสองมาก่อน ต่อมาเธอได้รับบาดเจ็บและถูกคนหามออกมาจากวังตะวันออก หมดสติเป็นเวลาหลายวันติดต่อกัน ถ้าหากเสียนเฟยไม่ใช่ เช่นนั้นท่านคิดว่าฆาตกรเป็นใครกันล่ะ? ” พระนางลี่เฟยคนนี้ช่างโหดเหี้ยมยิ่งนัก! เมื่อครู่นี้เพิ่งพุ่งหอกไปยังเสียนเฟย เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่เอื้ออำนวย ก็เปลี่ยนมายังซูเฟย ถ้าหากบอกว่าเสียนเฟยไม่มีแรงจูงใจในฆ่า เช่นนั้นซูเฟยก็ควรจะมีสินะ ลูกสะใภ้ของเธอเกือบจะโดนองค์รัชทายาทดูถูกเหยียดหยาม และยังแทบจะสูญเสียชีวิต ถึงแม้จะประกาศต่อภายนอกว่าเป็นเพียงความเข้าใจผิด แต่คนที่อยู่ในสถานการณ์ล้วนรู้ว่าการกระทำขององค์รัชทายาทในตอนนั้นเลวร้ายขนาดไหน เป็นไปได้ไหมที่ซูเฟยจะโกรธแค้นอยู่ในใจและรอโอกาสที่จะจัดการกับองค์รัชทายาท? นอกจากนี้ หลายปีที่ผ่านมา ราชสำนักส่งเสียงดังเอะอะโวยวายมาตลอด ต่างพูดกันว่าองค์รัชทายาทขาดคุณสมบัติและไร้ความสามารถ องค์ชายสองถึงจะเพียบพร้อม เป็นบุคคลที่มีความปรีชา จึงเป็นคนที่ควรจะสืบทอดราชบัลลังก์มากที่สุด ดังนั้นซูเฟยมีความคิดที่จะกำจัดองค์รัชทายาทมาตั้งนานแล้วและต้องการให้ลูกชายของเธอสืบทอดราชบัลลังก์ใช่หรือไม่? ไม่ว่าแรงจูงใจแบบไหน ซูเฟยก็มีความสงสัยในการก่ออาชญากรรมอย่างเห็นได้ชัด เป็นไปอย่างที่คิด เมื่อได้ยินคำพูดยุยงของลี่เฟย ฮ่องเต้ก็เลื่อนสายตาไปยังซูเฟย แววตามีความสงสัยและสำรวจอย่างเห็นได้ชัด หัวใจของซูเฟยเต้นรัว จึงรีบทำให้ตัวเองสงบลงอย่างรวดเร็ว และมองไปที่ลี่เฟยอย่างเยือกเย็น “ ฆาตกรคือใคร ต้องอ้างอิงหลักฐาน ไม่ใช่ฟังคำพูดเพียงด้านเดียวของใครก็ตามที่อยู่ที่นี่ แล้วลี่เฟยล่ะ เมื่อครู่นี้ท่านเพิ่งจะพูดยุยงว่าเสียนเฟยคือฆาตกร ตอนนี้กลับมาสงสัยที่ตัวข้า ดูเหมือนว่าท่านหวังให้พวกเราเป็นฆาตกรอย่างมาก! ” “ ท่าน...” ลี่เฟยถูกเธอบีบจนตายคาที่ด้วยประโยคเดียว เธอทำผิดพลาดร้ายแรงอย่างมากในวันนี้ ลี่เฟยทำตัวแปลกประหลาดมากจริงๆ เธอระมัดระวังรอบคอบอยู่เสมอและไม่สร้างศัตรูกับใครมาตลอดไม่ใช่หรือ เหตุใดคำพูดในวันนี้ทุกประโยคล้วนพูดให้คนตายทั้งนั้น “ พอแล้ว หยุดเถียงกันได้แล้ว! ” พวกผู้หญิงส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวจนฮ่องเต้หัวจะระเบิด เดิมทีแล้วหลักฐานทุกอย่างล้วนชี้ไปที่เสียนเฟย ตอนนี้ดูเหมือนว่าทุกคนล้วนน่าสงสัย ฆาตกรที่สังหารองค์รัชทายาท เขาจะต้องหาตัวออกมาให้ได้ คนคนนี้จิตใจโหดเหี้ยมอย่างเห็นได้ชัด ฆ่าองค์รัชทายาทแล้วยังสามารถหาหมากมาปกป้องตัวเองไว้ได้และดึงตัวเองออก ถ้าหากปล่อยให้แผนชั่วร้ายของเขาสำเร็จจริงๆ เช่นนั้นฮ่องเต้ก็คงเป็นคนที่ไม่เต็มใจที่สุด เมื่อเห็นว่าสถานการณ์วุ่นวายมากขึ้นเรื่อยๆ เฉินกั๋วกงกับเฉินซูเสียนก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกพร้อมกันโดยไม่ตั้งใจ ไม่ว่าตอนนี้พวกเขากำลังสงสัยใครอยู่หรือพวกเขาทะเลาะกันจนเป็นแบบไหน ตราบใดที่เรื่องไม่มาเกี่ยวข้องกับตัวพวกเขาก็พอแล้ว ถึงกระนั้น พวกเขาก็รู้สึกอับอายและเสียหน้าอย่างมาก ทำให้องค์รัชทายาทเสียชีวิตในคืนแต่งงาน ความผิดนี้จะลบล้างไม่ออกอย่างแน่นอน ชื่อเสียงของตระกูลเฉินเกรงว่าจะต้องล้มลงจากจุดสูงสุดจริงๆ “ หลันเชียง ข้าจะถามเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย ใครเป็นคนสั่งให้เจ้าวางยาองค์รัชทายาทกันแน่ เจ้าควรบอกความจริงตอนนี้ดีกว่า ความอดทนของข้ามีขีดจำกัด หากเจ้าบอก ข้ายังสามารถรับรองศพของเจ้าได้ ” ลอบสังหารองค์รัชทายาท เดิมทีก็คือโทษประหารอยู่แล้ว ต่อให้จะฆ่าตัดเป็นชิ้นๆก็ยากที่จะคลายความแค้นในใจของเธอได้ เพียงแต่ ฮ่องเต้หมายความว่าอย่างไรกัน หมายถึงจะประหารชีวิตแค่เธอ และไม่ลงโทษคนในครอบครัวของเธอใช่หรือไม่? ลี่เฟยมองความลังเลใจในสายตาของหลันเชียงออกอย่างชัดเจน จึงส่งสายตาเคร่งขรึมไปทางเธออย่างรวดเร็ว หากเธอกล้าสารภาพผิด ต่อให้ฮ่องเต้จะปล่อยครอบครัวของเธอไป ลี่เฟยก็จะไม่มีวันใจอ่อนอย่างแน่นอน เมื่อสังเกตเห็นสายตาของลี่เฟย หลันเชียงก็ตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว และรีบคุกเข่ากระแทกหัวลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว “ ฝ่าบาทเพคะ ข้าน้อยพูดความจริงทุกอย่าง พระนางเสียนเฟยสั่งให้ข้าวางยาพิษในสุราจริงๆ และก่อนหน้าวันอภิเษกสมรส พระนางซูเฟยก็มาที่ตำหนักของพระนางเสียนเฟยหลายครั้งและพูดคุยกันอย่างลับๆ ถึงแม้ข้าน้อยจะรู้สึกว่าแปลกเล็กน้อย แต่ก็ไม่กล้าถามอะไร ต่อมาเมื่อรู้ว่าสุราที่ใช้ในคืนเข้าห้องหอขององค์รัชทายาทคือสุราดอกกุ้ยฮวา พระนางเสียนเฟยก็สั่งให้ข้าใส่ยาพิษลงไป ข้าน้อยเป็นเพียงแค่นางกำนัลเล็กๆคนหนึ่งนะเพคะฝ่าบาท ถ้าหากไม่ทำตามที่เจ้าน้อยสั่ง พระนางจะต้องโบยข้าจนตายเป็นแน่ ” ตอนนี้เธอไม่เพียงแต่กัดเสียนเฟยไม่ปล่อย แต่ยังดึงซูเฟยเข้ามาด้วย สิ่งที่เธอพูดนั้นหมายความว่า ซูเฟยกับเสียนเฟยร่วมมือกันวางแผนลอบสังหารองค์รัชทายาทไม่ใช่หรือ? เรื่องราวต่อจากนี้ดูเหมือนจะอธิบายได้อย่างชัดเจนแล้วว่า ซูเฟยต้องการยืมมือของเสียนเฟยฆ่าองค์รัชทายาท ดังนั้นเมื่อครู่นี้เธอถึงขอความเมตตาให้เสียนเฟย มิเช่นนั้นเกิดเรื่องใหญ่โตขนาดนี้ ทุกคนล้วนต้องการหลีกเลี่ยง เหตุใดเธอถึงมาร่วมสนุกด้วยล่ะ? ดูเหมือนว่าความทะเยอทะยานของลี่เฟย จะยิ่งใหญ่มากจริงๆ! ตอนนี้ในใจของซูเฟยกับเสียนเฟยตกใจอย่างเห็นได้ชัด เดิมทีแล้วเธอคิดว่าพวกเขาแค่ต้องการชี้เป้าไปยังเสียนเฟย ตอนนี้ดูเหมือนว่าใครก็หนีไม่ได้แล้ว ยังดีที่จางยวี่โหร่วได้เตือนพวกเธอล่วงหน้ามาก่อนแล้ว ไม่อย่างนั้นเกรงว่าพวกเธอจะตื่นตระหนกจริงๆแน่และทำอะไรไม่ถูกทั้งสิ้น ความเงียบสงัด ไม่มีใครกล้าออกหน้าพูดอะไรสักคน ยิ่งพูดมากก็ยิ่งผิดมาก และเป็นไปได้มากที่ไม่เพียงแต่ไม่ช่วยอะไรพวกเขา แต่ยังทำให้เรื่องราวเข้าสู่สถานการณ์ที่ไม่เอื้ออำนวยมากขึ้นอีกด้วย เรื่องนี้ ก็มีเพียงแค่จางยวี่โหร่วที่กล้ามายุ่งวุ่นวายด้วยเท่านั้น “ หม่อมฉันข้อสงสัยหนึ่งในใจ ตอนนี้คงต้องพูดแล้ว ” คำพูดที่เธอพูดมาล้วนสมเหตุสมผลและตรงประเด็นมากมาตลอด ฮ่องเต้นั้นเชื่อใจเธอเล็กน้อย “ พูดมา! ” ในใจของลี่เฟยมีลางสังหรณ์ใจที่ไม่ดีอีกครั้ง การที่จางยวี่โหร่วออกหน้านี้ จะต้องไม่มีเรื่องดีแน่นอน “ พูดขึ้นมาก็น่าแปลกใจเล็กน้อย สุราที่องค์รัชทายาทกับพระชายาดื่มล้วนถูกเทมาจากกาเดียวกัน เหตุใดองค์รัชทายาทถูกพิษจนเสียชีวิต แต่พระชายากลับปลอดภัย นี่มันน่าแปลกเกินไปไม่ใช่หรือเพคะ? ” ตอนนี้เมื่อถูกเธอเตือนขึ้นมา ทุกคนถึงจะนึกถึงปัญหาเกี่ยวข้องที่สำคัญนี้ออก ใช่จริงๆ ในเมื่อสุราในกามีพิษอยู่ เหตุใดเฉินซูเสียนกลับไม่ถูกพิษตายล่ะ?