ตอนที่ 173 กลิ่นหอมของชะมด
1/
ตอนที่ 173 กลิ่นหอมของชะมด
พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ
(
)
已经是第一章了
ตอนที่ 173 กลิ่นหอมของชะมด
ตนที่ 173 กลิ่นหอมของชะมด หลังจากที่จางยวี่โหร่วออกมาจากจ้าวซินซินก็ไม่ได้กลับไปที่ห้องทันที แต่ออกจากพระตำหนักแล้ว เวลานั้นนางได้สั่งให้เสี่ยวเฟิงไปทำงานนั้นให้นาง ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่จะไปเก็บเกี่ยวผลสักคราแล้ว รถม้าได้หยุดลงที่โรงแพทย์ซึ่งค่อนข้างห่างไกลผู้คนในบริเวณชานเมืองของเมืองหลวงบ้างแล้ว กล่าวไปก็แปลก โรงแพทย์ใหญ่หลายแห่งซึ่งมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันดีในเมืองหลวงนี้ ขุนนางหลายคนที่เจ็บไข้ได้ป่วยก็จะเชิญไปเยี่ยมไข้ที่จวน ทำไมนางได้สละใกล้ขอพึ่งในที่ไกลเช่นนี้น่ะ? หลังจากที่จางยวี่โหร่วเข้าประตูมา ก็มีคนมาทักทายต้อนรับทันที “คุณหนูจาง!” เด็กร้านยานั้นคำนับนางอย่างสุภาพมีมารยาทมากที่สุด “ใต้เท้าได้รอท่านอยู่ข้างในแล้วขอรับ” จางยวี่โหร่วพยักหน้า เดินเข้าไปภายใต้การนำของเขา เสี่ยวเฟิงก็ได้มาถึงแล้ว รออยู่ที่นั่น ทันทีที่ได้เห็นนางรีบวิ่งมาอย่างตื่นเต้นแล้ว “คุณหนู ทำไมท่านถึงมาได้เพิ่งมาค่ะ!” “เพราะมีเรื่อง ดังนั้นจึงได้ล่าช้าไปแล้วเล็กน้อย!” จางยวี่โหร่วเดินไปที่หน้าโต๊ะ ทักทายคำนับอย่างมีมารยาทกับชายชราในชุดผ้าสีเขียว หนวดเคราสีขาว “แพทย์ลี่ ยวี่โหร่วถือวิสาสะเข้าเยี่ยมชม นี่เป็นเรื่องที่เดิมทีไม่อยากทำแบบนี้ แต่มีเหตุให้ต้องทำจริงๆ ยังขอแพทย์ลีอย่าได้เห็นเป็นเรื่องแปลก” ก่อนที่นางจะพูดจา ความสนใจของชายชรามุ่งเน้นไปที่กองกากยากองนั้นตรงหน้าเขา แต่เมื่อได้ยินเสียงนาง เขาก็ได้หันศีรษะมา “คุณหนูจาง ท่านให้ผู้เฒ่าไม้ใกล้ฝั่งรับได้อย่างไร? ชีวิตผู้เฒ่าไม้ใกล้ฝั่งนี้ก็ได้รับการช่วยเหลือจากจางไท่ซือเอี้ย ๆ เจ้า ในปีนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ไหนเลยมีผู้เฒ่าไม้ใกล้ฝั่งในวันนี้ ประมาณเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนก็ต้องถูกฝังไปแล้ว” “ท่านแพทย์ลี่ ท่านอย่ากล่าววาจาเช่นนี้ ท่านทำการรักษาเป็นแพทย์มาตลอดชีวิต ช่วยคนจะตายพยุงผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ สั่งสมคุณงามความดี คนดีเช่นท่านอย่างนี้ เดิมก็ควรมีอายุยืนร้อยปี เมื่อเริ่มแรกเอี้ย ๆ ข้าช่วยท่าน ต้องเป็นเพราะสืบเนื่องจากทำนองคลองธรรมวิถีมนุษย์ มิอาจทนเห็นท่านที่เป็นคนใจดีเช่นนี้ตายอย่างมิควร ท่านก็ไม่ต้องกล่าววาจาเป็นมารยาทเช่นนี้อีกแล้ว” ดูไปแล้ว ฐานะตัวตนของชายชราคนนี้ มีความเป็นมาที่ใหญ่ยิ่งจริง ๆ ตามฐานะของจางไท่ซือ คิดจะปกป้องชีวิตของคนคนหนึ่งไม่ใช่เป็นเรื่องง่ายดายมากหรอกหรือ แต่จากน้ำเสียงของผู้เฒ่า ดูไปแล้ว กลับสัตย์ซื่อจริงใจซาบซึ้งมาก นี่แสดงให้เห็นว่าเรื่องนี้ไม่ได้ง่ายอย่างนั้นเด็ดขาด บนร่างผู้เฒ่าคนนี้ อาจจะเกี่ยวข้องกับคดีถึงแก่ชีวิตที่น่ากลัวสะเทือนฟ้าสวรรค์อะไร หรืออาจถูกคนอะไรตามฆ่า ดังนั้นจึงได้ปกปิดชื่อแซ่ฝังตัวอยู่ในหีบเล็ก ๆ เปิดโรงแพทย์เล็ก ๆ โรงหนึ่ง ช่วยรักษาดูแลคนยากจนเหล่านั้นมานานหลายปี เกี่ยวกับฐานะตัวตนของผู้เฒ่าคนนี้ ไม่ใช่เรื่องที่ควรกล่าวถึงในวันนี้ วัตถุประสงค์ของจางยวี่โหร่วที่มาในวันนี้จึงเป็นเรื่องสำคัญของวันนี้ “แพทย์ลี กากยาเหล่านี้ท่านได้ดูแล้วไหม มีปัญหาอะไรไหม?” ผู้เฒ่าพยักหน้า “ยาในนี้ล้วนเป็นยาบำรุงที่สุดยอด แต่ละชนิดต่างเป็นของล้ำค่า มีประสิทธิภาพในการเสริมสร้างพลังและจิตวิญญาณได้” จางยวี่โหร่วรู้ว่านี่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ดังนั้นจึงมองดูเขาต่อไปคิดรอเขากล่าวต่อไป “แต่ว่า ในนี้กลับมียาสมุนไพรเกินมาชนิดหนึ่ง ชะมดหอม ชะมดหอมจำนวนน้อยมีผลช่วยเสริมความงาม เพิ่มประสิทธิภาพการไหลเวียนโลหิตช่วยสลายฟกช้ำ แต่ถ้าใช้มากเกินไปแล้ว ก็เป็นอันตรายต่อร่างกายของมนุษย์ โดยเฉพาะผู้หญิง ถ้าใช้เป็นเวลานาน ผู้หญิงตั้งครรภ์ก็จะแท้งตกลูกได้ รายที่ไม่มีการตั้งครรภ์ก็เป็นอันตรายต่อร่างกาย ในที่สุดนำไปสู่การไม่อาจตั้งครรภ์ได้ตลอดชีวิต!” ได้ยินคำพูดของเขา จางยวี่โหร่วแทบจะไม่กล้าเชื่อหูของตนเอง เขาพูดว่าอะไรนะ? คาดไม่ถึงว่าในยาบำรุงของนางมีชะมดหอมได้! ใครกันแน่ที่พยายามคิดจะทำร้ายนาง! นางได้ดื่มติดต่อกันมาหลายวันขนาดนั้น นางแทบจะไม่สามารถจินตนาการได้ว่าร่างกายนางได้กลายสภาพไปถึงขั้นไหน หรือว่าภายหน้านางไม่สามารถมีลูกได้อีกต่อไปแล้ว? ไม่ ไม่ได้! ผู้เฒ่าได้เห็นสีหน้าซีดขาวของนาง ถอนหายใจอย่างหมดหนทางบ้าง “นี่เป็นบาปกรรม บาปกรรมจริง ๆ คนนี้ใจอำมหิต วางยาพิษให้พบเห็นได้ง่าย ถ้าใส่มากเกินไปในครั้งเดียว แน่นอนก็จะรู้สึกได้ง่าย แต่ชะมดหอมในยากลับมีปริมาณน้อยมาก ดังนั้นฝ่ายตรงข้ามต้องคิดค่อย ๆ ทำร้ายทำลายร่างกายของเจ้าแทบไม่ทันรู้ตัว ถ้าผู้เฒ่าไม้ใกล้ฝั่งเดาไม่ผิดแล้ว เจ้าควรมีอาการแสดงบางอย่างปรากฏออกมาแล้ว ดังนั้นจึงได้พบเห็นเรื่องนี้?” จางยวี่โหร่วส่ายศีรษะเล็กน้อย “ไม่ใช่อย่างนั้น แม้ว่าไม่กี่วันนี้ข้าตื่นขึ้นมาในตอนเช้ารู้สึกเวียนศีรษะบ้าง แต่ร่างกายกลับไม่ปรากฏมีอะไรผิดปกติ แต่วันนี้ขณะเดินผ่านห้องครัว ได้เห็นซากมดบางส่วนบนโต๊ะ นี่จึงได้รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องอย่างรางเลือน เดาว่าใช่ไม่ใช่มีคนคิดวางยาพิษทำร้ายข้า เรื่องนี้อย่าได้เอ็ดไปจนกว่าจะสืบรู้ความจริงอย่างแน่ชัด หาฆาตกรออกมาได้ ดังนั้นข้าจึงได้แต่เพียงให้เสี่ยวเฟิงมากำชับท่านแล้ว” ผู้เฒ่ามองจางยวี่โหร่วแล้ว หลังจากนั้นกล่าวว่า “ถ้างั้นขอเจ้ายื่นมือออกมา ให้ผู้เฒ่าไม้ใกล้ฝั่งช่วยตรวจชีพจรเจ้าคราหนึ่งเถิด” มีเพียงรู้ว่าชีพจรของนางแล้ว จึงทราบได้ว่าตอนนี้ร่างกายของนางไปถึงขั้นไหนแล้ว เสี่ยวเฟิงที่อยู่ด้านข้างโกรธแค้นมาก ที่แท้เป็นใครโหดเหี้ยมอำมหิตเช่นนี้ กลับใส่ชะมดหอมลงในยาของคุณหนู คิดอยากให้คุณหนูไม่สามารถตั้งครรภ์ลูกได้ตลอดไป นี่เป็นวิธีการโจมตีที่โหดร้ายสำหรับผู้หญิงอ่า” ถ้าให้นังรู้ว่าใครเป็นฆาตกร นังจะไม่มีวันให้อภัยอย่างเด็ดขาด หลังจากตรวจจับชีพจรแล้ว คิ้วที่ขมวดไว้แน่นของผู้เฒ่าจึงได้ยืดออกเล็กน้อย “นับว่าเป็นความโชคดีมากในคราเคราะห์ ในร่างเจ้ามีสุขภาพที่ดีมาตลอด ชะมดหอมปริมาณเล็กน้อยนี้ไม่ทำอันตรายมากต่อร่างกายของเจ้าขอเพียงจัดการบำรุงก็ไม่มีปัญหาอะไร ข้าจะเขียนใบสั่งยาอีกอันให้เจ้า นี่ไม่เพียงแต่ช่วยอาการเจ็บไข้ได้ป่วยในสภาพปัจจุบันของเจ้า แต่ยังสามารถค่อย ๆ สลายสารพิษชะมดหอมที่ตกค้างในร่างกายของเจ้าออกไป เพียงแต่ยานี้ต้องให้ความสนใจ ภายหน้าต้องให้คนที่เชื่อถือได้ไปต้ม เพื่อหลีกเลี่ยงให้คนอื่นมีโอกาสอีกอ่า!” “ค่ะ ข้าทราบแล้ว ขอบคุณท่านแพทย์ลี่แล้ว” แม้ว่าการรู้เรื่องนี้ทำให้นางโกรธมาก แต่ผลที่ได้ในที่สุด ก็ยังทำให้นางมีความสุขบ้าง ถ้าร่างกายของนางถูกทำร้าย สูญเสียสิทธิที่จะเป็นแม่ไปแล้ว ถ้าเช่นนั้นนางจะต้องเศร้ามากแน่นอน ตั้งแต่ครั้งที่แล้ว ได้เข้าใจผิดไปว่าตั้งครรภ์ ทำให้นางตื่นเต้นไปเปล่า ๆ นางก็ได้ตัดสินใจที่จะบำรุงร่างกายดี ๆ ให้กำเนิดลูกแก่เขา แต่ถ้าในที่สุดทำเรื่องกันจนเกิดผลสิ้นสุดอย่างนั้นจริง ๆ เขาต้องผิดหวังมากด้วยแน่นอน นางแทบจะไม่สามารถจินตนาการได้ ออกมาจากท่านผู้เฒ่า จางยวี่โหร่วและเสี่ยวเฟิงขึ้นรถม้าไปแล้ว ก็ออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว ... หลังจากกลับไปที่พระตำหนักแล้ว สีหน้าจางยวี่โหร่วก็ยังดูเศร้าหมองมาตลอด เสี่ยวเฟิงที่ด้านข้างมิอาจอดกลั้นไว้แล้ว กล่าวอย่างโกรธมาก “คุณหนู เราต้องสืบค้นฆาตกรนี้ออกมาให้ได้อย่างแน่นอน ถ้าท่านดื่มยาเหล่านี้ไปทั้งหมด ถ้าเช่นนั้นผลที่ตามมาก็แทบมิอาจคิดจินตนาการได้อ่า มิฉะนั้นเราบอกเรื่องนี้แก่ท่านอ๋อง ให้พระองค์มาผดุงความยุติธรรม!” “ไม่นะ!” จางยวี่โหร่วแทบไม่ต้องคิดก็เอ่ยปากยับยั้งโดยตรง “ตอนนี้ยังไม่สามารถบอกเขาได้!” “ทำไมเหรอ?”เสี่ยวเฟิงแทบจะไม่เข้าใจว่าท่านอ๋องดีขนาดนั้นต่อคุณหนูบ้านนังมาตลอดทั้งหมด ถ้าท่านอ๋องรู้เรื่องนี้ต้องโกรธมากสุดขีด สั่งการให้ค้นหาฆาตกรตัวจริงออกมา ฆาตกรนี้ต้องถูกจับออกมาได้ทันทีแน่นอน!
已经是最新一章了
加载中
下载 LoveNovel
海量小说享免费阅读
立即下載
需支付:
0.00
ตอนที่ 173 กลิ่นหอมของชะมด
去登录
APP免费观看
自动购买下一章
余额:
0
充值
0
领星星
取消
发布
A
A
A
A
A