ตอนที่ 187 โชคดีหล่นจากฟ้า

ต๭นที่ 187 โชคดีหล่นจากฟ้า “แต่ว่า.......พวกเขาไม่ได้แสดงอะไรออกมาเลย แม้ว่าจะมีการเตรียมพร้อมระวัง แต่พวกเราจะทำอย่างไร?” จ้าวซินซินบอกความสงสัยภายในใจออกมา “เจ้าเพียงนำเรื่องนี้ไปบอกกับองค์ชายสาม เขาจะรู้ได้เองว่าควรทำอย่างไร ตอนนี้องค์ชายรองมีเบื้องหลังที่ใหญ่ที่สุด ไม่ใช่เพียงตระกูลแม่ของซูเฟย คนที่สนับสนุนเขาในตำหนักจาวก็มีตระกูลจางเป็นผู้นำ ปัญหาตื้นๆ เหล่านี้สามารถเห็นได้ชัดเจนแล้ว” หลังจากที่เธอพูดขึ้น จ้าวซินซินเองก็เข้าใจแล้ว จะว่าไปแล้วก็ใช่ ตอนนี้แม้แต่ว่าองค์ชายรองต้องการจะแย่งชิงบัลลังก์หรือไม่เธอก็ยังไม่แน่ชัด ดังนั้นจึงไม่ต้องพูดไปถึงเรื่องอื่น และตอนนี้จางอวี่โหร่วกับองค์ชายรองก็ไม่ได้มีความเคลื่อนไหวผิดปกติอะไร แม้ว่าจะดูสงบดี แต่คิดดูแล้วก็ไม่ปกตินัก นี่จะต้องเป็นความสงบก่อนพายุฝนกระหน่ำเท่านั้น ยิ่งเบื้องหน้าเป็นเช่นนี้ ก็แสดงให้เห็นว่าพวกเขาซ่อนเอาไว้ยิ่งลึก ยิ่งไม่ควรดูถูก “เอาเถอะ เจ้าวางใจได้ ข้าจะรายงานต่อ เพียงแต่เจ้าเป็นใครกัน เหตุใดจึงช่วยข้า?” แม้ว่าจ้าวซินซินจะมองไม่เห็นใบหน้าของเธอ แต่ว่าน้ำเสียงของเธอเป็นผู้หญิงอย่างแน่นอน และเธอก็ยังเห็นว่าภายในตาของเธอประกายความครุ่นแค้นออกมาเมื่อกล่าวถึงจางอวี่โหร่ว การเป็นผู้หญิงเหมือนกันทำให้เธอเข้าใจว่าสายตาเช่นนั้นซ่อนอะไรเอาไว้ภายใน เหมือนอย่างที่ก่อนหน้านี้เธอรักและทุ่มเทให้กับองค์ชายสาม แต่องค์ชายสามกลับต้องการเพียงแต่งกับจางอวี่โหร่ว แม้ว่าภายหลังเธอจะรู้ว่าความรู้สึกที่เขามีต่อเธอมากไปด้วยการใช้ประโยชน์ แต่ว่าแม้แต่สิ่งเหล่านั้นตัวเธอก็ยังไม่มี ดังนั้นหญิงผู้นี้จะต้องมีความแค้นบางอย่างกับจางอวี่โหร่วแน่นอน และอาจจะเป็นเรื่องของความรักความสัมพันธ์ จางอวี่โหร่วแต่งกับผู้อื่นไปแล้ว แต่ก็ยังอยู่ไม่สงบอีก ไม่รู้ว่าไปยั่วยวนชายที่ใดเข้า ถึงได้สร้างศัตรูมากเพียงนี้ “ตัวตนของข้า เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้ ทางที่ดีเจ้าเพียงเชื่อฟังข้า ไม่ต้องทำอะไรเกินความสามารถของตัวเอง ไม่อย่างนั้นมันก็ไม่ได้มีผลดีอะไรต่อตัวเจ้า” เย่นอิ่งเอ่ยเตือนด้วยความเยือกเย็น การเจรจากับผู้หญิงอย่างจ้าวซินซินนั้น แน่นอนว่าเธอไม่อาจเผยด้ามดาบของตัวเอง ไม่เช่นนั้นไม่แน่อาจจะถูกเธอเปิดโปงได้ เย่นอิ่งไม่โง่เขลาเพียงนั้นอย่างแน่นอน เมื่อรู้ว่าไม่อาจจะถามอะไรออกมาได้แล้ว จ้าวซินซินก็ทำได้เพียงถอดใจ แต่ว่าในใจของเธอยังคงอยากรู้มากว่าผู้หญิงคนนี้คือใคร “เช่นนั้นก็ได้ เพียงแต่เจ้าไม่อาจให้ข้ารีบร้อนตอบกลับ องค์ชายสามเป็นคนมีนิสัยขี้สงสัย เขาจะต้องแปลกใจมากแน่ว่าข้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร ถ้าหากข้าไม่ให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลแก่เขา เขาก็ไม่มีทางเชื่อ” แม้ว่าเธอจะเป็นเพียงสายลับ แต่เธอก็จะเป็นสายลับสอดแนมที่ทำงานได้ดี “เจ้าก็บอกกับเขาไป จางอวี่โหร่ว......ตอนนี้รู้เรื่องที่เขาลอบเลี้ยงกองทหารเอาไว้แล้ว ถ้าหากเขาไม่คิดแผนการรับมือ แม้ว่าเขาอยากจะใช้กองทหารก่อกบฏก็ไม่มีทางสำเร็จ” เมื่อได้ยินเรื่องนี้ จ้าวซินซินก็ตื่นตกใจขึ้นมา เห็นได้ชัดว่ามันเป็นเรื่องที่สำคัญมาก! องค์ชายสามลอบเลี้ยงกองทหารเอาไว้ลับๆ? ความลับนี้แม้แต่ตัวเธอเองก็ยังไม่รู้ จางอวี่โหร่วรู้ได้อย่างไร และหญิงผู้นี้คือใคร ทำไมถึงรู้เรื่องมากมายเช่นนี้อย่างแน่ชัด เพราะว่าตื่นตกใจเกินไป เธอจึงไม่ได้พูดอะไรออกมาเนิ่นนาน เย่นอิ่งขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ “เจ้าฟังว่าข้าพูดอะไรอยู่หรือไม่? เจ้าไม่ได้อยากจะช่วยองค์ชายสามชิงบัลลังก์หรือ เขาคงจะมอบผลประโยชน์ให้เจ้าไม่น้อย ถ้าหากเรื่องนี้สำเร็จ ก็คงจะทำให้เจ้าได้รับเกียรติมากมาย อย่าได้พลาดโอกาสครั้งนี้เชียว” จ้าวซินซินได้สติกลับมาอย่างว่องไว หลังจากนั้นก็พยักหน้า “ได้ อีกสักพักข้าจะส่งสัญญาณบอกเรื่องนี้แก่องค์ชายสาม ถ้าหากว่าในอนาคตองค์ชายสามกระทำสำเร็จแล้ว ข้าจะต้องชื่นชมเจ้ากับเขาแน่” นี่คือความดึงรั้งที่จ้าวซินซินมีต่อเธอแล้ว แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเธอจะเหยียดยิ้ม ก่อนจะพูดออกมา “ไม่จำเป็น จุดประสงค์ของทุกอย่างที่ข้าทำ เพียงแค่ต้องการให้จางอวี่โหร่วตายไปก็เท่านั้น ส่วนเรื่องอื่นข้าไม่สนใจ!” ดังนั้น ที่แท้เธอก็ทำทุกสิ่งเพื่อจางอวี่โหร่ว เพียงแต่จ้าวซินซินแปลกใจนัก จางอวี่โหร่วไปทำอะไรให้เธอเกลียดชังได้เพียงนี้กัน ถ้าหากเธอรู้ความลับของจางอวี่โหร่วมากมายเช่นนี้ ก็คงจะต้องเป็นคนใกล้ตัวแน่ หรือจะเป็นคนที่อยู่ในตำหนักอ๋องชิงผิง? ในตำหนักอ๋องชิงผิง เธอยังสามารถยั่วยุให้เกิดความจงชังเรื่องความสัมพันธ์ได้อีก? อ๋องชิงผิง? ความคิดนี้ลอยขึ้นมาในหัวของเธอ ก่อนจะถูกปฏิเสธไปอย่างรุนแรง ไม่ ไม่มีทางเป็นไปได้ เขาเป็นคนที่หญิงสาวผู้ใดในหนานหชู่ได้ยินก็พากันหน้าถอดสี แม้ว่าแต่งกับเขาแล้วจะไม่ต้องเข้าสู่ประตูแห่งความตาย เพียงเห็นหน้ากากที่น่ากลัวนั่นก็ตกใจจนตายกันแล้ว มีเพียงจางอวี่โหร่วที่อยู่ๆ ไม่รู้ว่าเส้นเอ็นเส้นไหนกระตุกถึงได้ยินดีแต่งกับเขา และยังสามารถรักใคร่กลมเกลียวฉันสามีภรรยาได้อีก แม้ว่าเธอจะไม่ถูกหน้ากากน่ากลัวนั่นทำเอาตกใจตาย ก็จะต้องถูกใบหน้าอัปลักษณ์ด้านหลังหน้ากากนั่นทำเอาตกใจตายอยู่ดี เรื่องนี้เธอไม่อาจจะจินตนาการได้เลย และที่ทำให้คนยิ่งไม่เข้าใจก็คือ เธอไม่ได้ตายไปในทันทีที่เจ้ามาในตำหนักอ๋องชิงผิงอย่างชายาทั้ง 7 คนก่อน ดูเหมือนว่าจางอวี่โหร่วจะดวงแข็งอยู่ไม่เบา “เจ้าวางใจเถอะ คำที่เจ้าบอกมา ข้าจะบอกแก่องค์ชายสามครบทุกคำไม่บิดเบือน” ในตอนนั้น ความรู้สึกไม่ดีในใจของจ้าวซินซินหายไปไม่น้อย เมื่อเห็นเงาร่างงดงามเย้ายวนในชุดดำหายไปจากห้องด้วยความว่องไว จ้าวซินซินก็หรี่ดวงตาลง ภายในแววตาของเธอประกายขึ้น ดูเหมือนว่าจะเป็นความโชคดีหลังจากที่พยายามจนสุดกำลังจริงๆ เธอกำลังคิดว่าจะไปสืบหาความลับของจางอวี่โหร่วอย่างไร ในตอนนั้นสวรรค์ก็โยนความโชคดีลงมาให้จริงๆ เธออยู่ที่ตำหนักอ๋องชิงผิงมานานหลายวัน แม้ว่าเบื้องหน้าจางอวี่โหร่วจะดีกับเธอมาก แต่ว่าเธอก็รู้ว่าจางอวี่โหร่วมีความป้องกันตัวยามอยู่กับเธออยู่ ทุกครั้งที่ถามถึงหลินจื่อ รวมทั้งองค์ชายรอง เธอมักจะเปลี่ยนหัวข้อการสนทนาไปด้วยไม่ให้สุ้มเสียง ถ้าหากว่าเธอยังพยายามถามต่อ จางอวี่โหร่วก็จะใช้น้ำเสียงเย็นชาไม่ให้เธอพูดต่อ ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าพูดอะไรมาก ในสถานการณ์แบบนี้ เธอจะไปสืบหาความลับอย่างไร แต่ว่าเมื่อได้รับการช่วยเหลือจากผู้หญิงคนนี้ ทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว เธอสามารถกินอยู่ที่นี่อย่างสบายใจ ดูแลพักฟื้นร่างกาย ส่วนเรื่องอื่นก็มีคนมาทำแทนให้ หรือไม่ใช่เรื่องที่ดีมากๆ หรืออย่างไร? เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ในใจของเธอก็สบายใจขึ้นมามาก ดูเหมือนว่าสวรรค์จะไม่ได้รังแกเธอขนาดนั้น ขอเพียงองค์ชายสามชิงบัลลังก์มาได้สำเร็จ เช่นนั้นแล้วความฝันในการเป็นกุ้ยเฟย หรือแม้แต่ฝันเป็นฮองเฮาของเธอ ก็เป็นเรื่องที่สามารถไขว่คว้าได้แล้ว ตอนนี้เธอสามารถจินตนาการได้แล้ว ในตอนนั้นเธอก็จะมีเกียรติสูงศักดิ์ สวมใส่ชุดทองประดับเครื่องเงิน ถูกคนห้อมล้อม ผู้คนมากมายคุกเข่าใต้เท้าให้ความเคารพแก่เธอ เมื่อคิดแล้ว เธอก็อดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้