ตอนที่ 208 หญิงผู้ซึ่งตกหลุมรักหันยี่ฉี

ต๭นที่ 208 หญิงผู้ซึ่งตกหลุมรักหันยี่ฉี นางกำลังพูดอวยพรอยู่จริงหรือ？ ทำไมข้ากลับรู้สึกมีกลิ่นตุตุล่ะ？ นางอวยพรให้ด้วยความจริงใจถึงจะแปลก！ พวกเขารับรองได้แล้วว่าจ้าวซินซินก็คือไส้ศึกที่องค์ชายสามส่งมา ไม่ว่านางพูดอะไรพวกนางก็ไม่เชื่อ “เชอะ……ดูเหมือนเจ้าจะอวยพรเร็วไปหน่อยนะ ยังไม่มีพระราชโองการจากฮ่องเต้เลย หรือว่าคำพูดของจ้าวซินซินจะแม่นกว่าความประสงค์ของฮ่องเต้？ ถ้าเป็นเช่นนี้จริง ข้าก็คงต้องขอบใจเจ้ามาก” นางหลิงจือคนนี้ นางสุภาพอ่อนโยนมาตลอด มิใช่รึไง？ เหตุใดบัดนี้คำแต่ละคำที่พูดออกมาเจ็บแสบมาก สามารถทำให้คนโกรธได้จนตัวสั่น “เอิม……ข้าคงมิบังอาจหรอก ท่านก็พูดเล่นไปได้” จ้าวซินซินทำได้แค่ยิ้มตอบ พูดอะไรไม่ออก ถ้านางบอกไปว่าคำพูดตนแม่นกว่าพระราชโองการ ก็เหมือนกับการรนหาที่ตาย “เอาเถอะ ประเด็นนี้มันเร็วเกินไปที่จะมาพูด น้องจ้าวเจ้าก็ระวังคำพูดด้วยเช่นกัน บางเรื่องก็ไม่ควรพูด แม้ว่าฮ่องเต้จะให้องค์ชายสองปกครองประเทศ แต่ฮ่องเต้ก็ไม่ได้มีเขาเป็นลูกชายแค่คนเดียว บัดนี้องค์ชายสามก็โดดเด่นอยู่เช่นกัน มีหน้ามีตาในหมู่ประชาชน ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป เกรงว่าองค์ชายสามจะไม่พอพระทัย” จ้าวซินซินสายตาล่อกแล่กไปมา ดูลึกลับ จางยวี่โหร่วและหลิงจือเป็นผู้มีไหวพริบปฏิภาณ นางต้อนรับขับสู้กับพวกนางอยู่นาน แต่กลับเอาเปรียบกันไม่ได้แม้แต่น้อย งั้นนางควรจะทำอย่างไรดี？ มาหลิงจือทั้งทีไม่ง่ายเลย นางจะละเลิกความพยายามไม่ได้ ต้องเค้นความลับบางอย่างจากปากพวกเขามาให้ได้ ขณะนี้องค์ชายสองปฏิบัติภารกิจอันใหญ่หลวง ไม่รู้ว่าจะมีสักกี่คนที่เห็นเขาเป็นตอกหนาม องค์ชายสามแอบส่งคนมาแจ้งนาง ตอนนี้ทั้งสามแคว้นได้ส่งคนมา เพื่อที่จะล้มองค์ชายสอง นางจะล้มเลิกไม่ได้ ฉะนั้น นางจึงจัดการอารมณ์ของตนอย่างเร็ว ทำหน้าตายิ้มแย้ม “เออใช่ หลายวันก่อนพกเจ้าเข้าวังไป ทั้งสามแคว้นล้วนส่งองค์ชายองค์หญิงของตนไปสมรส พวกเจ้าก็ทำความรู้จักกันหมดแล้ว พวกเขามีเอ่ยถึงเรื่องกลั่นแกล้งอะไรบ้างหรือเปล่า แม้ข้าจะไปด้วยไม่ได้ แต่ข้าเป็นห่วงยิ่ง พี่หลินสวยขนาดนี้ ถ้าถูกเลือกไปคงแย่เลย ” เชอะ ปัญหานี้ พวกนางคิดหาวิธีได้นานแล้ว ไม่ต้องให้เจ้ามาเป็นห่วงหรอก จางยวี่โหร่วพูดขึ้นว่า “นางเป็นที่ว่าภรรยาขององค์ชายรอง ยังไงแล้วก็ไม่มีทางเลือกนาง ถ้าเป็นเช่นนี้จริง พวกเขาก็ช่างเหิมเกริมยิ่ง ข้อตกลงยุติสงครามที่ว่ากันไว้ ก็ไม่จำเป็นจะต้องดำเนินต่อไปอีก” “แต่ทว่า……เป็นที่เลื่องลือกันว่าองค์ชายใหญ่กำเริบเสิบสานเป็นที่สุด ตอนที่อยู่ที่แคว้นเย่น ขอแค่เป็นผู้หญิงที่เขาชอบใจ ไม่ว่าเขาแต่งแล้วหรือไม่ ยินยอมไหม ก็ล้วนแต่จะแย่งทั้งนั้น ถ้ามีใครขัดขืน ก็จะถูกฆ่าทั้งโคตร คนอย่างเขาระวังหน่อยจะเป็นอันดี” จางยวี่โหร่วมองนางด้วยสายตาประหลาด องค์ชายใหญ่แคว้นเย่นเป็นคนยังไงแม้แต่นางยังไม่รู้เลย เจ้าซินซินเป็นแค่ลูกนายอำเภอกระจอกๆ ไปรู้ข่าวนี้มาจากไหนกัน？ ที่จริงคำตอบง่ายมากๆ ที่นางรู้ลึกขนาดนี้ จะต้องเป็นเป่ยจื่อห้าวที่เป็นคนไปบอกนาง เจ้าซินซินเผยพิรุธของตนออกมาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว นางต้องการหาเบาะแสจากพวกนาง แต่ตนกลับเผยความลับออกไป ถ้าให้เป่ยจื่อห้าวรู้ว่านางโง่ปานนี้ เขาจะต้องโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแน่ “งั้นหรือ？ ดูเหมือนว่าแคว้นเย่นเห็นกฎเกณฑ์เป็นแค่ขี้ก้อนนึง เป็นถึงองค์ชาย แต่ไม่รู้จักทำตัวเป็นแบบอย่าง พฤติกรรมแบบนี้จะไปต่างอะไรกับอันธพาลเล่า ？ มิน่าวันนั้น เขาถึงไร้มารยาทกับองค์หญิงแคว้นเหลียงได้ขนาดนั้น” โชคดีที่จ้าวซินซินตักเตือน จางยวี่โหร่วถึงได้รู้จักองค์ชายใหญ่มากขึ้น คนแบบนี้ พวกเขาควรป้องกันไว้นานแล้ว คนบางคนก็ไม่ควรจะไปมองเขาเป็นคน เพราะไม่ต่างอะไรกับสัตว์เดรัจฉาน มู่โหรงจิ๋วก็น่าจะเป็นคนแบบนี้แหละ …… เวลานี้ ณ ที่พักในเมืองหลวง มู่โหรงจิ๋วและดวงมู่หย่าอยู่ด้วยกัน สีหน้าดูแย่อย่างเห็นได้ชัด “พวกเรามาได้สามวันแล้ว หนานชู่คนนี้ทนได้เสียจริง องค์ชายสองก็ช่างว่างสบายเป็นสุขเสียจริง วันแรกพาเราไปเที่ยวชมพระราชวัง วันที่สองพาเราไปท่องเที่ยวเมืองหลวง เมื่อวานพาเราไปเที่ยวชมทะเลสาบ เขาเห็นพวกเราเป็นตัวอะไรรึ เดินทางมาจากแดนไกลก็เพื่อชมป่าเขาลำเนาไพรอย่างนั้นหรือ？” ชมป่าเขาลำเนาไพรก็เป็นการเสพสุขอย่างนึง สำหรับคนที่คิดไม่ซื่อแล้ว ก็คงไม่สามารถรับรู้ถึงความสวยงามที่ยากต่อการพรรณนาได้ “ใช่เลย ไม่รู้ว่าในน้ำเต้าพวกนี้คือยาอะไร เดิมทีคิดว่าหลังจากมาถึงหนานชู่ จะสามารถสำรวจสภาพการณ์ส่วนในได้ เจอแบบนี้เข้าไป เสียเวลาหมดเลย ไม่แน่ว่านี้คือกลยุทธ์ในการถ่วงเวลาของพวกเขา แผนการล้ำลึกเหลือเกิน” พูดถูก แน่นอนว่าเป่ยจื่อหัวไม่มีทางให้พวกเขาเข้ามาสืบเสาะหาความลับของหนานชู่แน่ จะต้องคิดหาทางป้องกันไว้ล่วงหน้า “งั้นเราเอาไงดี？”ดวงมู่หย่าเป็นแค่ผู้หญิงคนนึง หลายๆเรื่องนางไม่สามารถเป็นเสาหลักได้ ยังไงก็ต้องถามความเห็นของมู่โหรงจิ๋วอยู่ดี “ทำไงดี？ เชอะ……ถ้าวันหลังมีกิจกรรมแบบนี้อีก ปฏิเสธทิ้งให้หมด แผลของข้ายังไม่หายดี เหน็ดเหนื่อยแบบนี้ทุกวันได้ที่ไหนกัน อีกอย่าง พวกเรามาเพื่อการสมรสสร้างสัมพันธ์ไมตรี ไม่มีเวลามานั่งเสียกับเรื่องพวกนี้หรอก” มู่โหรงจิ๋วพูดอย่างไร้เยื่อใย “เอาแบบนี้หรือ？เรื่องการสมรส เจ้ามีการตัดสินใจแล้วใช่ไหม เจ้าตกหลุมรักองค์หญิงแคว้นเหลียงผู้นั้นแล้วใช่ไหม？” ดวงมู่หย่ามองเขาด้วยสีหน้าหยอกเล่น ผู้หญิงคนนั้นท่าทีอ่อนปวกเปียก แต่กลับหาเรื่องวุ่นวายมาให้ตลอด กล้าเป็นศัตรูกับเจ้าต่อหน้าผู้คนมากมาย แคว้นเหลียงกล้าดีมาก เพียงแต่ไป๋หลิงกวงไม่ได้มีค่ากับเรามากนัก เจ้าก็ต้องทำอะไรก่อนคิด” ในเมื่อพวกเขาเป็นพันธมิตร ทุกเรื่องก็ควรมีการปรึกษาหารือกัน ดวงมู่หย่าก็แค่แสดงความคิดของตนออกมาก็เท่านั้น สายตาของมู่โหรงจิ๋วเต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน “ ใครบอกได้มาทั้งสองอย่างนั้นเป็นไปไม่ได้？องค์หญิงแคว้นเหลียงผู้นั้น เป็นหมูในอวยของข้า นอกจากนี้……อีกคน นางก็หนีไม่พ้นหรอก” อีกคนหรือ？ดวงมู่หย่าเริ่มไม่เข้าใจแล้ว “ใครอีกหล่ะ？” “พระชายาชิงผินไง！” ตอนที่เขาพูดชื่อนี้ขึ้นมา สายตาเต็มไปด้วยความปรารถนา ดวงมู่หย่าใจหายใจคว่ำ “เจ้า……ว่าอะไรนะ？ ผู้หญิงคนนั้น…… เป็นผู้หญิงของหันยี่ฉีเชียวนะ เจ้าอย่าลืมสิว่าบาดแผลบนมือมาได้ยังไง เขาเป็นบุคคลอันตราย” ไม่เพียงแต่จะอันตราย ยังเป็นฝันร้ายของสองแคว้นเย่นและเซียวอีกด้วย！