ตอนที่375กล้ามายุ่งกับผู้หญิงของฉัน

ตอนที่375กล้ามายุ่งกับผู้หญิงของฉัน ภาพนี้เหมือนจะเป็นไฟที่จุดอารมณ์โมโหในใจของผู้ชายไม่ถึง2วินาทีความโมโหและความโกรธของเขาก็ถึงสุดขีด น้อยครั้งที่เขาจะโมโหและเสียสติไปแบบนี้ตอนนี้ร่างกายของทั้ง2พัวพันกันทำให้เขาไม่สามารถที่จะควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป เขาเดินไปทางห้องน้ำหญิงและดึงผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมกอดของทรรศินมาข้างๆตัวเองจากนั้นก็เริ่มตัวดึงกระโปรงของเธอลงไปด้านล่างจะได้ไม่ต้องสั้นเกินไป เขาไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้นแค่ใช้สายตาเตือนเธอให้เธอรออยู่ข้างๆ วินาทีต่อไปในตอนที่ทุกคนยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็เห็นผู้ชายยกมือขึ้นสูงแล้วไปชกที่หน้าของทรรศิน ‘คัก’เสียงกระดูกแตกดังขึ้นแค่ฟังก็รู้สึกเจ็บแล้ว วินาทีที่แล้วเขายังมีอารมณ์ความอยากอยู่ต่อวินาทีต่อไปก็ล้มลงไปบนพื้นหัวกระแทกกับพื้นอย่างแรง เขายังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นก็ได้รับความเจ็บปวดอารมณ์ก็ร้อนขึ้นมาแว่นตาตกแตกไปตั้งนานแล้วสายตาของเขาเกือบ300แทบจะมองไม่เห็น“ใครใครตีฉัน” เตชิตไม่ให้เขามีโอกาสหายใจก็รีบไปจับที่คอเสื้อเขาจากนั้นยกตัวเขาขึ้นมากล้ามแขนของเขาที่จับผู้ชายไว้อย่างแรงทำให้เห็นเส้นเลือดที่ตึงออกมา เขาชกไปที่เดิมอีกครั้งด้วยแรงทั้งหมดทำให้หน้าของทรรศินบวมขึ้นมาทันที คนที่อยู่ในห้องก็ต่างออกมาดูกิ๊กของทรรศินตกใจจนเอามือปิดปากไว้แม้กระทั่งประทินที่ก่อเรื่องก็ไม่กล้าเดินเข้าไปดู เตชิตที่โมโหแบบนี้เขาเห็นเป็นครั้งแรกรู้สึกว่าน่ากลัวมาก! ผู้หญิงทุกคนอึ้งไปหมดผู้ชายที่อยู่รอบข้างจะมองดูอย่างเดียวก็ไม่ได้ถึงแม้ในใจจะไม่ยอมก็ต้องไปพูดถอยระยะห่างออกไกลจากเตชิต5เมตรก่อนถึงพูดขึ้นว่า“คุณเตชิตพวกคุณตีกันได้ยังไงครับอย่าเพิ่งตีกันครับมีอะไรก็คุยกันดีๆ” พอได้ยินแบบนี้ทรรศินที่กำลังงงอยู่ก็รู้ว่าใครเป็นคนตีตัวเองเขาเองก็ไม่มีแรงที่จะสู้คืนก็เลยรีบขอร้อง“คุณเตชิตอย่าตีอีกเลยครับโอ๊ยเจ็บจะตายอยู่แล้วผมไปทำอะไรให้คุณไม่พอใจว่ามาเลยครับ......” เหมือนเตชิตไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นในสมองมีแต่ภาพที่เขากอดนัชชาเตชิตมองไปทางทรรศินที่กำลังนอนอยู่บนพื้นยกเท้าขึ้นและเอารองเท้าหนังไปเหยียบที่ปากของเขาขนาดแรงที่เขาออกนั้นไม่น้อยทำให้เห็นเลือดไหลออกมาทันที “อูๆๆๆ?!”ทรรศินตาโตค้างอยากจะตะโกนแต่ทำยังไงก็ไม่มีเสียงแม้กระทั่งฟันก็เริ่มหลวมเขาเจ็บจนร้องไห้ออกมาเจ็บจนแทบจะเป็นลมไป ปากนี้ที่จูบนัชชาเมื่อกี้ นี่ยังไม่จบหลังจากที่เห็นทรรศินพูดไม่ออกเตชิตก็นั่งลงแล้วมองไปทางแขน2ข้างของเขาแล้วเอานิ้วชี้ไปจิ้ม2ทีเสียงเยือกเย็นเหมือนเสียงที่ดังขึ้นมาจากนรก“นายไปจับส่วนไหนของเธออีก?” คนที่เขาหมายถึงทำให้ทรรศินอึ้งไปสักแป๊บถึงจะเข้าใจว่าหมายถึงใครเพราะตอนนี้รู้แล้วคือใครเขายิ่งกลัวไปใหญ่ ข้างหูก็นึกถึงเสียงที่นัชชาตะโกนพูดเมื่อกี้ว่าง‘ฉันคือผู้หญิงของเตชิต’ที่จริงแล้วเธอนั้นไม่ได้โกหกนั่นคือความจริง แผ่นหลังของทรรศินเต็มไปด้วยเหงื่อเขางอตัวกลมคิดยังไงก็คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะเกี่ยวข้องกับเตชิตจริงๆ ก็เลยรีบขอร้อง“คุณเตชิตฉันผิดไปแล้วไม่รู้ว่าคุณนัชชาคือคนของคุณถ้าถ้าฉันรู้ก็คงไม่กล้าทำแบบนั้น!” “ฉันถามว่าไปจับที่ส่วนไหน”เขาย้ำอีกทีคำพูดเขานั้นพูดอย่างชัดเจนไม่มีความคิดที่อยากจะปล่อยเขาไป ทรรศินยิ่งไม่กล้าพูดไปใหญ่เลือดยังไหลออกจากปากของเขาเขารู้สึกเจ็บจนจะฉี่แตก เตชิตไม่คิดที่จะเสียเวลาแบบนี้ต่อเข้าไปจับที่แขนของผู้ชาย2ข้างแล้วกดแรงๆ ‘คัก’ เสียงดังขึ้นเบาๆทรรศินยังไม่ทันร้องก็สลบไปแล้ว แขนทั้งสองข้างของเขาหักไปเลยจากนั้นเขาก็โดนปล่อยลงไปบนพื้นทุกอย่างเงียบไปหมด คนที่อยู่ในเหตุการณ์อึ้งไปหมดเลยทุกคนคิดไม่ถึงว่าเตชิตที่ชอบอยู่โดดเดี่ยวเวลาโมโหขึ้นมานั้นโหดร้ายขนาดนี้ นัชชาหดตัวอยู่ที่มุมตั้งแต่ต้นจนจบเธอไม่ได้มองเลยหลับตาไว้ตลอดการที่ควบคุมร่างกายไม่ไหวบวกกับเรื่องที่ทำให้ตกใจเมื่อสักครู่ตอนนี้ทำให้เธอเสียสติไปหมดเลย เตชิตเดินไปตรงหน้าของเธอสีหน้าแย่และน่ากลัวเหมือนเดิมโดยเฉพาะตอนที่เธอไปมองเห็นรอยแดงที่คอของเธอเขาก็ขมวดคิ้วแน่นแล้วดึงเธอมาโดยที่ไม่สนใจว่าเธอนั้นยังใส่ส้นสูงอยู่ก็เดินออกไปจากร้านไป ตอนที่เดินผ่านคนที่มาด้วยกันวันนี้เตชิตหยุดเดินแล้วไปสบกับตาของพวกนั้นที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว“ขอโทษที่ทำให้เป็นแบบนี้เดี๋ยวจะให้คนมาจัดการ” เขาพูดคำนี้เสร็จก็ออกไปเลยไม่มีใครกล้าขวางทางเขาไว้ หลังจากที่เขาไปคนที่มาด้วยกันถึงจะไปดูทรรศินที่กำลังสลบอยู่“คุณทรรศินๆ” กิ๊กของทรรศินตกใจจนหน้าซีดเธอรีบเอากระเป๋าแล้วหนีออกไปจากที่นี่ ประทินมองไปทางสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าของเธอแล้วประสานกอดที่ร่างกายตัวเองที่เธอกอดเพราะอยากจะได้ความอบอุ่นแต่มือก็ไปสัมผัสโดนสิ่แข็งๆในกระเป๋า เธอเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองคิดยังไงหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วถ่ายวีดีโอเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น กล้องที่ดำๆกำลังถ่ายทุกอย่างที่เกิดขึ้นความพินาศของเขาและความกลัวของคนอื่นความน่ากลัวของเตชิตเธอได้อัดลงไปทุกอย่าง …… นัชชาแทบจะโดนเขาลากมาตลอดทางทีแรกเธอก็ขาพลิกอยู่แล้วตามไม่ทันเขาหรอกแต่เขาไม่สนจะเป็นจะตายของเธอลากเธอออกมาตลอดทาง ซอยหนึ่งที่เล็กมากปกติไม่ค่อยมีคนผ่าน เตชิตบอกให้บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลังถอยไปและผลักเธอเข้าไปในซอย นัชชายยืนไม่นิ่งพิงที่กำแพงและหายใจแรงๆรู้สึกโล่งอกแต่ก็ดีที่ออกมาจากที่ที่แบบนั้นจมูกได้สูดอากาศที่บริสุทธิ์ แต่สภาพนี้ไม่ได้คงอยู่นานวินาทีต่อไปผู้ชายเข้ามาใกล้เธอไม่พูดอะไรทั้งนั้นยื่นมือไปกระชากกระโปรงของเธอ กระโปรงรัดตัวเธอจนรู้สึกเจ็บก็เลยพูดว่า“นายทำอะไรของนายเนี่ย!” ผู้ชายไม่ตอบเขาทำเหมือนไม่ได้ยินจากนั้นก็ฉีกเสื้อของเธอทำให้เห็นผิวกายที่ขาวเนียนนัชชาไม่ลืมว่านี่คือด้านนอกรีบยกมือไปปิดแต่กลับโดนเขาเอามือไปกั้นไว้ที่กำแพง ทีแรกเธอก็ไม่มีแรงอยู่แล้วตอนนี้ทำได้แต่ตะโกน“ปล่อยฉันนะปล่อยฉัน!”