已经是第一章了
บทที่ 208 จื่อเชียนรู้เรื่องของรุ่ยรุ่ยแล้ว
บ๗ที่ 208 จื่อเชียนรู้เรื่องของรุ่ยรุ่ยแล้ว
“ใช่ เสียเวลา มันจะเสียเวลา” เป้ยฉ่ายเวยราวกับถูกเรียกสติ สติสัมปชัญญะจึงกลับมาบ้างแล้ว จับแขนเสื้อของหลี่จื่อเชียนไว้มั่น ราวกับจับตัวช่วยสุดท้ายไว้ได้ “จื่อเชียน นายช่วยฉันนะ”
เป้ยฉ่ายเวยลองคิดถ้าตัวเองไปขึ้นรถเอง ไปกลับคงไม่สะดวกเท่
已经是最新一章了
加载中
