บทที่ 241 ทำไมล่ะ ก็หิวนี่

บ๗ที่ 241 ทำไมล่ะ ก็หิวนี่ ฉูเจ๋อหยางชะงักฝีเท้าไปเพียงนิด แววตาลึกล้ำสุดจะหยั่ง แต่ก็ค่อยๆก้าวเดินต่อไปอย่างใจเย็น ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มือเล็กนุ่มๆคู่นั้น โอบล้อมรอบคอของเขาไว้อย่างระมัดระวัง เขารู้สึกได้ถึงความประหม่าของเด็กน้อยในเวลานี้ มันราวกับว่าสำหรับตัวเด็กคนนี้แล้ว กา