ตอนที่17 ไม่มีเจตนาใดๆ

ต๭นที่17 ไม่มีเจตนาใดๆ เธอคิดแต่ว่าอยากลาออก จนลืมเรื่องนี้สนิทไปเลย เขาขมวดคิ้วถาม “ไง เธอตัดสินใจได้รึยัง” เธอยืนคิดสักพัก เรื่องระหว่างเขากับเธอมันไม่ควรเกี่ยวข้องกันอีก เธอพยักหน้า “ฉันจะจ่ายค่าปรับทุกอย่างเองค่ะ” เขาคิดไว้ก่อนหน้านั้นอยู่แล้วว่าเธอจะต้องตอบแบบนี้ เขาหรี่ตามองเธอด้วยสายตานึกไม่ถึง “ต้องจ่ายเป็นจำนวนเงินสองเท่า ดูเหมือนคุณจะมีเงินเยอะเหมือนกันหนิ” “ค่าปรับ ค่าผิดสัญญา ก็น่าจะพอมีอยู่ค่ะ” เธอตอบกลับนิ่งๆ เงินหลายปีที่เธอเก็บสะสมมา ต้องหายไปเพราะเรื่องนี้หรอเนี่ย “OK ถ้าคุณตัดสินใจได้แล้ว ฉันก็พูดอะไรมากไม่ได้ สองล้าน ถ้าคุณจ่ายครบเมื่อไหร่ ผมเซ็นอนุมัติทันที” ว่าไงนะ สองล้านหรอ เธอเอ่ยถามเขาอีกครั้ง “สองล้านหรอคะ” “ใช่ ทำไม ตอนคุณเซ็นสัญญาคุณไม่ได้อ่านดูดีๆหรอ นี่ผมยังไม่คิดค่าที่คุณทำให้เราเสียหายเลย” เขาบอก เธอไม่ค่อยเชื่อ เดินเข้าไปหยิบเอกสารสัญญาขึ้นมาดู มันเขียนไว้แบบนั้นจริงๆด้วย แล้วอีกอย่าง เธอมีเงินเก็บแค่หนึ่งล้าน อีกหนึ่งล้านเธอจะไปหาเอามาจากไหนล่ะ เธอยืนนิ่ง พูดไม่ออก “ทำไม คุณไม่ได้อ่านดีก่อนเซ็นหรอ” เขาถามเธอ เธอยังคงยืนนิ่งไม่พูดอะไร เห็นสีหน้าท่าทางของเธอ พันเดชมั่นใจในตัวเองเป็นอย่างมาก พอสักพักเธอก็เอ่ยพูดขึ้น “ฉันขอเวลาหน่อยได้มั้ยคะ” เขาตอบกลับ “คุณจิดาภา ผมไม่ได้เวลามากขนาดที่จะมารอคุณได้” “ฉันจะพยายามเอามาจ่ายให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้” “ก็ได้ ผมให้เวลาคุณสองวัน ถ้าภายในสองวันคุณยังจ่ายไม่ครบ งั้นผมคงช่วยอะไรไม่ได้อีก” เขาพูด สองวันหรอ พอได้ยินแบบนี้ เธอขมวดคิ้ว เขาจงใจกลั่นแกล้งเธอชัดๆ “สองวัน สองล้านฉันจะไปหามาจากไหนได้ล่ะคะ” “นั่นมันเรื่องของเธอ” จิดาภา “………………” เขาจงใจกลั่นแกล้งเธอ เธอเริ่มโกรธ แต่เขากลับยกยิ้ม “ถ้าคุณกลับมาทำงานต่อ เรื่องทั้งหมดนี้ผมจะถือว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น” เธอยกยิ้ม “ท่านประธาน บริษัทใหญ่โตขนาดนี้ คงไม่ต้องการพนักงานเล็กๆอย่างฉันหรอกมั้งคะ หรือว่า.........คุณมีเจตนาอย่างอื่น” พอได้ยินดังนี้ เขาขมวดคิ้ว อึ้งไปสักพัก ผู้หญิงคนนี้ กำลังท้าทายเขาหรอ