ตอนที่ 22 แกะเข้าปากเสือ

ต๭นที่ 22 แกะเข้าปากเสือ จิดาภาอ่านเอกสารที่ได้มาซ้ำหลายรอบ มันไม่ได้อยู่ในขอบเขตงานที่เธอทำ คิดได้ดังนั้น คิ้วเรียวก็ขมวดขึ้นทันที เห็นชัดๆเลยว่าพันเดชตั้งใจทำเช่นนี้ ตั้งใจแกล้งเธอ แต่ไม่ว่าอย่างไร เธอก็จะทำต่อไป กลับก็กลับมาแล้ว ยังไงก็ต้องสำเร็จ ไม่เช่นนั้นไปรยาต้องแย่แน่ จิดาภาตัดสินใจอย่างแน่วแน่ อ่านสัญญาฉบับนี้แล้ว โชคดีที่ตอนเรียนอยู่ลอนดอนได้ทำงานหลายๆด้าน ต่างประเทศการศึกษาเปิดกว้าง เธอจึงไม่ได้เรียนแค่ออกแบบ ยังเรียนรู้การเข้าสังคมและการรับมือกับปัญหา แน่นอนว่ารวมไปถึงความสามารถเมื่อต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์ต่างๆด้วย เห็นจิดาภาตั้งใจอ่านเอกสารขนาดนั้น เก้าอี้ที่แก้วนั่งก็เลื่อนมาจนอยู่ข้างๆ จิดาภา “จิดาภา ทำไมเมื่อวานไม่มาทำงานล่ะ!” แก้วถาม ที่บริษัทCA วันแรกก็กล้าไม่มาทำงาน นอกจากจิดาภา ก็ไม่มีใครอีกแล้ว ให้พวกเธอเดาตั้งนาน คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะเจอจิดาภาอีก ได้ยินเสียงแก้ว จิดาภาจึงเงยหน้าขึ้นมองแล้วยิ้มตอบ “มีเรื่องต้องจัดการน่ะ แต่ขอลาแล้วนะ” “ถึงว่าล่ะ พวกเราก็เดากันไปตั้งนาน ยังคิดอยู่เลยว่าเธอโดนไล่ออกแล้ว!” แก้วพูดไปยิ้มไป ที่CAแค่ไม่ทำงานวันแรกถูกไล่ออกก็ไม่ต้องพูดอะไรแล้วล่ะ ได้ยินแก้วพูดเช่นนั้นจิดาภาก็ได้แต่ยิ้มไม่พูดอะไรต่อ ถึงตอนนั้นเธอก็หวังว่าพันเดชจะไล่เธอออก จิดาภาไม่ได้พูดออกไป ไม่อย่างนั้นแก้วคงคิดว่าเธอบ้าไปแล้วแน่ๆ จิดาภากลับมาสนใจเอกสารอีกครั้ง “เธออ่านอะไรอยู่น่ะ” แก้วถามด้วยความสงสัย “อ๋อ งานที่ท่านประธานให้ฉันทำน่ะ!” จิดาภาไม่ปิดบัง แก้วได้ยินเช่นนั้นก็ขยับเข้าใกล้อย่างสงสัย เมื่อเห็นสัญญาลงนามฉบับนี้ “เป็นอันนี้ได้ยังไง” จิดาภาขมวดคิ้ว พูดแบบนี้ต้องมีอะไรแน่ๆ สัญญานี้ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน “มีอะไรหรือเปล่า?” จิดาภาถาม แก้วมองจิดาภาอย่างไม่อยากจะเชื่อ “เธอไปทำอะไรผิดกับท่านประธานหรือเปล่า” เอ่อ…… ดูชัดขนาดนี้เลยหรือ? เธออยากถาม แต่ทำได้เพียงยิ้มตอบกลับไป “ทำไมถามแบบนี้ล่ะ” แก้วมองซ้ายขวา ขยับเข้าใกล้จิดาภา “จะบอกอะไรให้…คู่สัญญานี้ก็คือประธานสินคนนั้นไง ที่ทั้ง แก่/ลามก/เจ้าเลห์” คิ้วเรียวขมวด “อีกอย่างนะ นิสัยทั้งแปลกทั้งน่ารังเกียจ ทั้งบริษัทไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ ขนาดฝ่ายประชาสัมพันธ์ยังโดนเขาเอาเปรียบเลย ตอนนี้ลำบากมาถึงท่านประธานเราแล้ว เขาเองก็ดูปวดหัวมากเชียวล่ะ” แก้วกระซิบ คิดไม่ถึงเลยว่าสัญญาฉบับนี้จะมาอยู่ในมือของจิดาภาได้ เธอประหลาดใจจริงๆ ผู้หญิงที่หน้าตาดีอย่างจิดาภา ต้องถูกเอาเปรียบแน่นอน…… จากที่แก้วเล่า จิดาภาเริ่มเข้าใจเรื่องราวขึ้นมาบ้างแล้ว และเข้าใจความหมาย “จัดการยาก” ที่พันเดชพูดแล้วด้วย ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง แค่นึกถึง case ยุ่งยากนี้ที่พันเดชให้เธอทำ เห็นได้ชัดเลยว่าต้องการให้เธอ… “ เธอคืนสัญญานี้ให้ท่านประธานไปเถอะ ไม่งั้นเธอโดนเอาเปรียบแน่” แล้วตอนนี้เธอมีทางเลือกอะไรบ้าง?