บทที่23 รู้เขารู้เรา

บ๗ที่23 รู้เขารู้เรา เธอพูดได้เลยว่าถ้าปฏิเสธสัญญานี้ พันเดชไม่ปล่อยไปรยาแน่นอน ดังนั้นตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว “เธอมีข้อมูลเกี่ยวกับประธานสินคนนี้อีกไหม” ไปรยาเอ่ยถาม “เยอะมากเลยล่ะ...” แก้วตอบ “บอกฉันหน่อยสิ” ดังคำกล่าว ‘รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง’ จิดาภาต้องเตรียมตัวไว้ก่อน จะได้รับมือทัน แก้วบอกทุกอย่างที่ตนรู้ให้แก่จิดาภา หลังจากเล่าเสร็จ แก้วมองมายังจิดาภา “ นี่เป็นเรื่องที่พนักงานผู้หญิงของบริษัทเราเจอมากับตัว บริษัทอื่นเลวร้ายกว่านี้อีกนะ เธอจะไปจริงๆเหรอ” จิดาภายิ้ม “นี่เป็นงานแรกของฉันที่CAนะ ประธานให้โอกาสขนาดนี้ จะปฏิเสธได้ยังไง” “แต่นี่ไม่ได้อยู่ในขอบเขตงานเธอเลยนะ” “เพราะอย่างนี้ฉันถึงซาบซึ้งที่เขาให้โอกาสฉันพิสูจน์ตัวเองน่ะสิ” จิดาภาแทบจะพูดเน้นทีละคำ แต่ทำไมแก้วรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงกัดฟันกันนะ ดังนั้นในเวลาต่อมา จิดาภาจึงทำความเข้าใจกับสัญญาที่ต้องให้ประธานสินเซ็นอย่างละเอียดอีกรอบ เกือบจะเลิกงาน จิดาภาลุกออกไปกดน้ำ ขณะกำลังเดินอยู่ก็เกือบชนเข้ากับคนๆหนึ่ง ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นตุลยานี่เอง อีกคนอยู่ในชุดสีเขียว ดูสวยมากทีเดียว น้ำในแก้วของจิดาภาเกือบจะกระเด็นโดนอีกคนแล้วเชียว ‘ศัตรูมักจะโคจรมาเจอกัน’ จิดาภาเข้าใจมันแล้วล่ะ ตุลยาจ้องเธอเขม็ง ดีที่หลบทัน ไม่งั้นเปียกไปทั้งตัวแน่ๆ เมื่อเห็นว่าเป็นจิดาภา ใบหน้าหยิ่งยโสนั้นแสดงความไม่พอใจ “เธอ!” แต่จิดาภาไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้าน “ใช่ ฉันเอง” “ทำไมเธอยังอยู่ที่นี่” เธอลาออกไปแล้วไม่ใช่หรือ? ตุลยาสงสัย น้ำเสียงตุลยาดูมั่นใจมาก จิดาภายิ้มนิดๆ “ถ้าไม่อยู่นี่ แล้วจะอยู่ที่ไหนล่ะ” “เธอลาออกแล้วไม่ใช่หรือ” ตุลยาหลุดปากถาม จิดาภาขมวดคิ้ว เรื่องที่เธอลาออกมีคนรู้แค่ไม่กี่คน ตุลยารู้ได้อย่างไร? จิดาภาไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา แต่ทำทีเป็นสงสัย “ตุลยา เธอไปได้ยินใครพูดกันว่าฉันลาออก เธอรู้เรื่องนี้ได้ยังไงกันนะ เอ๊ะหรือว่า อยู่ที่นี่เธอก็มี...” ได้ยินเช่นนั้น ตุลยาก็เกรี้ยวกราดขึ้นมาทันที “พูดบ้าอะไรน่ะ!” จิดาภายังพูดไม่จบตุลยาก็แทรกขึ้นทันที ถ้าพันเดชได้ยินเข้า เธอกับเขาได้จบกันแน่ๆ จิดาภาที่ยืนอยู่ตรงนั้นนิ่งสงบ ดูเหมือนเรื่องที่ตุลยาโมโหเกรี้ยวกราด ไม่ได้เกี่ยวกับเธออย่างไรอย่างนั้น เมื่อเป็นเช่นนี้ยิ่งทำให้ตุลยาโมโหยิ่งกว่าเดิม ตุลยามองเธอพร้อมขู่เสียงเย็น “จิดาภา เรื่องไหนควรพูดเรื่องไหนไม่ควรพูด เธอน่าจะรู้อยู่แล้ว ถ้าไม่อยากถูกไล่ออก ก็อยู่เงียบๆซะ!” พูดจบก็จ้องจิดาภาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ แล้วหมุนตัวเดินไปยังห้องทำงานพันเดช