ตอนที่ 26 แอบฟัง

ต๭นที่ 26 แอบฟัง จิดาภาไม่ได้สนใจสายตาเหล่านั้น ถ้าต้องมาสนใจสายตาและความคิดของคนอื่น คงจะปวดหัวเปล่าๆ เชื่อมั่นในตัวเองดีที่สุด เธอจึงหันหลังเดินออกมาจากบริษัทโซดิ บริษัทCA แก้วเดินเข้ามาหาทันทีที่จิดาภาถึงบริษัท “จิดาภา เป็นไงบ้าง เขาไม่ได้ทำอะไรเธอใช่ไหม?” แก้วถามอย่างเป็นห่วง พันเดชที่ต้องเดินผ่านแผนกออกแบบเพื่อไปยังห้องทำงานตัวเอง เห็นเข้าพอดี ผู้จัดการเข้ามาพูดคุยกับเขา พันเดชเหมือนจะตั้งใจฟัง แต่ความจริงแล้วเขากำลังแอบฟังจิดาภาคุยกับแก้วต่างหาก เธอไปที่นั่นมาแล้ว? เขามั่นใจมากว่าทันทีที่จิดาภาได้รับ caseนี้ เธอต้องรู้ข่าวลือเกี่ยวกับประธานสินอย่างแน่นอน แต่คิดไม่ถึงว่าในเมื่อรู้แล้วเธอก็ยังไป แต่เดี๋ยวเธอก็มาขอร้องให้เขาช่วย น่าสนใจดี จิดาภาที่ยืนกับแก้วเอ่ย “ กลางวันแสกๆเขาจะทำอะไรฉันล่ะ” แก้วตาโต “งั้น สำเร็จแล้วหรือ” จิดาภาส่ายหน้า “ยังหรอก เขานัดฉันไปคุยคืนนี้แหละ” “คืนนี้?” แก้วขมวดคิ้ว “ฉันว่าแล้วเชียว นี่เธออย่าไปเลยนะ ดูก็รู้ว่าเขาจะทำอะไร ถ้าเธอไปก็เหมือนเอาชีวิตไปทิ้ง!” แก้วพูดอย่างกังวล ถึงจะเป็นแบบนั้น ยังไงเธอก็ยืนยันที่จะไป เพื่อไปรยา และเพื่อตัวเธอเองจะได้ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับพันเดชอีก เธอจะไป ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว จิดาภาส่งยิ้มให้แก้ว “โอเคๆ ฉันรู้แล้ว เธอสบายใจได้ ฉันไม่เป็นไรแน่นอน” แก้วไม่รู้ว่าจิดาภาคิดอะไรอยู่ ตัวเธอเองคงได้แค่เตือนเท่านั้น “ไม่ว่าจะทำอะไร ต้องระวังตัวนะ” “โอเคๆ” จิดาภาตบไหล่แก้วเบาๆ “ทำงานเถอะ” “อืม” ทั้งสองจึงแยกย้าย ทุกบทสนทนานั้นพันเดชได้ยินชัดเจน เจอกันคืนนี้? เหอะ... ดูท่าทางยังไงจิดาภาก็ไปตามนัดสินะ ผู้จัดการที่เข้าใจว่าพันเดชฟังตนอยู่ถามขึ้นมา “ท่านประธานคิดว่าอย่างไรครับ” เขาชักสีหน้า “ค่อยไปคุยที่ห้อง!” พูดเสร็จก่อนเดินจากไป ผู้จัดการนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนรีบตามพันเดชเข้าไปในห้องทำงาน จิดาภาเงยหน้ามองไปยังทิศทางที่อีกคนเดินจากไป แววตาเต็มไปด้วยความรู้สึก สองปี ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ตกค่ำ เธอก็มาโรงแรม Covenant ตามเวลานัด ห้องวีไอพี103 เธอยืนหน้าห้อง สูดลมหายใจใหญ่เข้าปอด ยังไงก็ต้องทำให้ได้! เธอคิดแล้วก้าวเท้าเข้าไปในห้อง เมื่อผลักประตูเข้าไป สิ่งที่เห็นคือโต๊ะตัวใหญ่ คนที่นั่งอยู่บนโต๊ะคือประธานสิน แน่นอนว่าข้างหลังก็คงเป็นคนติดตามคนนั้นที่ให้ที่อยู่แก่เธอ จิดาภาเดินเข้าไป ใบหน้ายกยิ้มเล็กน้อย “ท่านประธาน ดิฉันขออภัย เป็นคนนัดท่านเองแท้ๆกลับให้ท่านเป็นคนจองสถานที่ ” ประธานสินไม่ได้พูดอะไรเมื่อเห็นท่าทางถ่อมตัวนั้น สายตาเลื่อนไปยังที่นั่งด้านหน้า “นั่งสิ”