ตอนที่ 55 ทำงานล่วงเวลาตอนกลางคืน

ต๭นที่ 55 ทำงานล่วงเวลาตอนกลางคืน “จิดาภา ขอถามคุณหน่อยนะว่านัดสำคัญกว่าหรือว่างานสำคัญกว่า” พันเดชรอเธอตอบกลับมา “ตอนนี้ไม่ได้หมายถึงว่ามีแค่คุณคนเดียวเท่านั้น แต่ยังมีชื่อเสียงของบริษัทCAอีก ผมหวังว่าคุณจะตั้งใจทำมันนะ” ประโยคนี้ ทำให้จิดาภาไม่รู้ว่าจะพูดยังไงต่อดี เธอแยกแยะระหว่างเรื่องงานกับเรื่องชีวิตประจำวันออก แต่ทำไมคำพูดของพันเดชดูเหมือนกลายเป็นว่าสำหรับเธอแล้วงานมันไม่สำคัญเลย จิดาภาขมวดคิ้วมองไปยังพันเดชแล้วพยักหน้า “โอเคค่ะ เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะทำงานล่วงเวลาให้” ก่อนหน้านี้ เธอไม่เคยได้ยินว่าต้องทำงานล่วงเวลาเลย แต่พันเดชพูดถึงขนาดนี้แล้ว เธอจะพูดอะไรได้อีกล่ะ คงต้องเป็นแบบนี้แหล่ะ พอได้ยินที่จิดาภาพูด มุมปากของพันเดชก็เผยยิ้มออกมาแล้วพยักหน้า “โอเค แบบนี้ถึงจะถูก เอาล่ะออกไปได้แล้ว！” “ค่ะ！” จิดาภาพยักหน้าแล้วเดินออกไป เธอไม่ได้สังเกตสายตาที่ดูมีเล่ห์ในของพันเดช หลังจากที่ออกไปแล้ว จิดาภาก็รีบหยิบโทรศัพท์โทรหาเปรมศักดิ์ รอไม่นานเขาก็รับสาย “ฮาโหล ，มีอะไรหรอจิดาภา！” เสียงที่อ่อนโยนของเปรมศักดิ์ดังออกมา “พี่คะ ขอโทษด้วยนะคะ เหมือนว่าคืนนี้ฉันจะไปด้วยไม่ได้แล้ว” “ทำไมหรอ” “คืนนี้ต้องทำงานล่วงเวลา ก็เลยไปไม่ได้แล้วน่ะ！” จิดาภาตอบ พอได้ยินแบบนี้ เปรมศักดิ์ก็นิ่งไปสักพัก แล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ดูโอเคว่า “ไม่เป็นไรหรอก คุณทำงานก่อนเถอะ ไว้เดี๋ยวรอมีเวลาเมื่อไหร่ พวกเราค่อยไปกันนะ！” “โอเคค่ะ ได้เลย” จิดาภาตอบตกลง “งั้นเดี๋ยวฉันไปทำงานก่อนนะ！” “ครับ！” ตอนที่จิดาภาเพิ่งวางสายโทรศัพท์ เลขาก็เดินมาพอดี “จิดาภา นี้เป็นเอกสารที่คุณพันเดชให้เอามาให้คุณ！” พูดไปด้วยพร้อมกับเดินหอบเอาเอกสารมาตั้งหนึ่ง “โอเค ขอบคุณค่ะ！” จิดาภาพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม แต่พอได้เห็นนิตยสารฉบับหนึ่งด้านบนถึงเพิ่งจะรู้สึกแปลกใจ พันเดชไม่ใช่เป็นคนที่ซื้อนิตยสารไปทั่ว พวกนี้เป็นฉบับที่คัดคุณภาพมาแล้วทั้งนั้น！ ตอนที่เธออยู่ต่างประเทศก็เห็นแค่ไม่กี่เล่ม คิดไม่ถึงเลยว่าพันเดชจะมีครบทั้งหมดเลย！ ในใจก็รู้สึกประหลาดใจ แล้วจิดาภาก็หอบเอกสารไปไว้บนโต๊ะทำงาน เธอเป็นคนหนึ่งที่ชอบอ่านนิตยสารแบบนี้ พอนั่งลงอ่านก็ไม่รู้สึกว่าเวลาผ่านไปนานแล้ว จนคนอื่นๆเลิกงานกันหมดแล้ว ตอนนี้บริษัทเหลือเธออยู่เพียงคนเดียว เธอก็ยังนั่งอ่านต่อ พอพันเดชจัดการงานต่างๆเสร็จก็เดินออกมาจากห้องทำงาน ได้เหลือบไปเห็นไฟของแผนกออกแบบยังเปิดอยู่และจิดาภาก็ยังนั่งอ่านอย่างตั้งอกตั้งใจอยู่ตรงนั้น สรุปแล้วว่าไม่ได้ไปนัด ฟังนะ！ คิดมาถึงตรงนี้ พันเดชอดไม่ได้ที่จะเผยยิ้มออกมา ส่วนขาก็ควบคุมไม่ได้ที่จะเดินเข้าไป “เป็นยังไงบ้าง น่าสนใจใช่ไหม” เสียงของพันเดชทำให้เธอเงยหน้าขึ้นมา จิดาภาไม่รู้เลยว่าเขาเดินเข้ามา คิดมาโดยตลอดเลยว่าไม่มีคนแล้ว พอได้ยินเสียงก็เลยทำให้ตกใจจนต้องเงยหน้าขึ้นมา ตอนที่เห็นพันเดช จิดาภาถึงกับถอนหายใจ “คุณเดินแบบไม่ใช่เสียงเลยหรอ” จิดาภาไม่เต็มใจที่จะถาม คิ้วแอบขมวดเล็กน้อย เธอคงจะตกใจจริงๆ。 มองเห็นท่าทางแบบนี้ของจิดาภา ทำให้พันเดชรู้สึกว่าเธอน่ารักมากๆ “เป็นเพราะคุณเองต่างหากที่อ่านเพลินอยู่ อย่ามาโทษที่ผมเดินไม่มีเสียงสิ！” พันเดชพูด。 พอฟังคำพูดเขา จิดาภาก็ไม่ได้สนใจเขาแล้วอ่านนิตยสารต่อ “มันน่าสนใจสินะ！” “ใช่！” จิดาภาพยักหน้า “พวกนี้เป็นฉบับพิเศษ ไม่ใช่ว่าใครอ่านก็จะได้อ่านทุกคนหรอกนะ！” พันเดชพูด！ พอได้ยินแบบนี้ จิดาภาก็เงยหน้าขึ้นมามองแล้วยิ้มออกมา “งั้นก็ขอบคุณคุณพันเดชมากๆนะ！”