ตอนที่ 57 เรื่องราวของหญิงสาว

ต๭นที่ 57 เรื่องราวของหญิงสาว ประธานพันเดช ในที่สุดคุณก็ยอมรับ เมื่อสักครู่ฉันก็แค่สรรเสริญเยินยอคุณ พันเดช “……” เมื่อดูท่าทางของจิดาภา พันเดชก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาในทันที เขาพบว่า ผู้หญิงคนนี้ มีความน่าสนใจมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาไม่ได้พูดอะไร ดังนั้น จึงสตาร์ทรถและขับออกจากลานจอดรถไป ไม่มีการถามจิดาภาว่าต้องการกินอะไร แต่พาเธอขับรถออกไปที่ร้านอาหารตะวันตก สามทุ่ม เป็นเวลาที่ดีสำหรับการออกเดท เมื่อพวกเขามาถึงก็พบว่าร้านอาหารนั้นมีคนจำนวนมาก แต่ก็ไม่สามารถกีดขวางพันเดช ผู้เป็นแขก VIP ของที่นี่ ดังนั้นจึงมีที่สามารถให้จองล่วงหน้าได้เสมอ จิดาภาไม่เคยพูดมาก่อน แต่ถึงอย่างไรพันเดชก็เป็นคนเลี้ยง แค่เธอกินก็พอแล้ว “ประธานพันเดช เชิญด้านนี้” ผู้จัดการนำพันเดชไปนั่งยังตำแหน่งที่นั่งที่ดี พันเดชนั้นนั่งราวกับเทพเจ้าที่ ส่วนจิดาภาก็นั่งอยู่ตรงข้ามเขา “ประธานพันเดช กรุณารอสักครู่ เราจะรับคำสั่งอาหารคุณ” ผู้จัดกล่าวด้วยความเคารพ เมื่อเห็นท่าทางของผู้จัดการ จิดาภาก็สรุปได้ว่าพันเดชต้องมาที่นี่บ่อยครั้งแน่นอน ช่างเป็นคนร่ำรวยใหญ่โตเสียจริง ๆ ตอนนี้ผู้จัดการเดินออกไปด้วยตัวสั่นเทา และมีพนักงานเดินมารับออเดอร์ในทันที “สเต็กสองที่ สุกแบบมีเดียม และไวน์ร็อธส์ไชลด์หนึ่งขวด” พันเดชกล่าว พนักงานรีบจดคำสั่ง จิดาภา พอเปิดปากก็สั่งร็อธส์ไชลด์เลย ชีวิตของพันเดชช่างฟุ่มเฟือยจริง ๆ พนักงานพยักหน้ารับ “ได้ จะมาในทันที” “รอเดี๋ยว” พนักงานไม่กล้าเดินออกไป จิดาภาอ้าปากจะพูด พนักงานหยุดทันที “ยังมีอะไรที่ต้องการอีกเหรอ?” “สเต็กสุกแบบมีเดียมเวล” พนักงานฟังคำสั่งและพยักหน้ารับทราบ “ได้ รับทราบ” พนักงานจึงเดินจากไป พันเดชมองดูเธอ “สุกแบบมีเดียมกำลังดี” “ฉันไม่ได้ชอบกลิ่นคาวเลือดอย่างนั้น ฉันคิดว่าสุกแบบมีเดียมเวลกำลังดี” จิดาภากล่าว ไม่รู้ว่าทำไม ประโยคง่ายๆที่เธอพูด พันเดชกลับจดจำเข้าไปในหัวใจ โดยไม่ได้พูดอะไรออกมา ในตอนนี้ จิดาภามองไปรอบ ๆ ทั้งหมดเป็นคู่รักที่กำลังดินเนอร์ใต้แสงเทียน ทำไมถึงต้องมานัดกับพันเดชนะ เหมือนกับมาออกเดทไม่มีผิด จิดาภารู้สึกทำตัวไม่ถูก แต่ทว่าพันเดชกลับรู้สึกว่าบรรยากาศนั้นดีมาก ซึ่งเป็นสิ่งที่ต้องการให้เป็นอย่างนี้ “เป็นอย่างไรบ้าง ดูแล้วคืนนี้ได้รับข้อคิดอะไรบ้างไหม?” พันเดชมองดูจิดาภาแล้วถามตามอำเภอใจ “มี” “มีวิธีการแล้ว?” “ไม่ใช่” พันเดช “.......” เขายิ่งพบว่า ผู้หญิงคนนี้นั้นช่างน่าสนใจอย่างต่อเนื่อง อีกทั้งยังเจ้าเล่ห์แพรวพราว จะพูดอะไร จะทำอะไร ก็เป็นตัวของตัวเอง “ดูเหมือนว่าคืนนี้คุณจะดูว่างเปล่า” พันเดชกล่าว “มันไม่จำเป็นเสมอไป ทุกอย่างคือการเรียนรู้ มันต้องได้รับกำไรคืนกลับมา” จิดาภาพูดเบา ๆ พันเดชกำลังอยากจะเปิดปากพูดอะไร แต่ตอนนี้พนักงานกำลังเข็นรถมาเสิร์ฟอาหาร “ประธานพันเดช สเต็กของคุณได้แล้ว” พูดจบ เขาก็ยกขึ้นด้วยมือไปเสิร์ฟ สเต็กถูกวางเรียบร้อย ไวน์แดงถูกเปิดและรินสองแก้ว “ประธานพันเดช ทานให้อร่อย” พนักงานพยักหน้าเล็กน้อย แล้วเดินออกไป ในตอนนี้ จิดาภาและพันเดชก็เริ่มรับประทานอาหาร พนักงานที่นี่บริการค่อนข้างดี ราคาของอาหารคงต้องแพงแน่ ๆ แต่จิดาภาทานอาหารอย่างสงบและสบายใจ เพราะถึงอย่างไรพันเดชก็เป็นคนเลี้ยงอาหาร เมื่อสองปีก่อนไม่สามารถสัมผัสได้ถึงความสะดวกสบายจากพันเดช แต่นึกไม่ถึงว่าสองปีต่อมา เขาจะเลี้ยงอาหารตัวเอง เพียงแค่คิด จิดาภาก็อยากจะหัวเราะ เมื่อเห็นมุมปากของจิดาภากำลังขยับ พันเดชก็ถามเธอ “กำลังคิดอะไรอยู่?” สติของจิดาภากลับมา แล้วยิ้มกลับ “ไม่มีอะไร” จิดาภานั้นทำให้คนรู้สึกว่าลึกลับเป็นอย่างมาก คล้ายกับเป็นผู้หญิงที่มีเรื่องราว ยิ่งทำให้เขาอยากรู้มากขึ้นเรื่อย ๆ