ตอนที่ 74 เธออิจฉา（2）

ต๭นที่ 74 เธออิจฉา（2） สองปีผ่านมาไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงสำหรับที่นี่ มีแค่สวนของวิลล่าเปลี่ยนไป พืชที่ปลูกไม่เหมือนเติม ภายนอกวิลล่ายังคงเหมือนเติม ขณะนี้ ยืนอยู่หน้าประตูวิลล่าอีกครั้งเธอรู้สึกอารมณ์ที่แตกต่างไปจากเติมอย่างสิ้นเชิง สองปีก่อน เธอยังมีความรู้สึกโกรธ แม้กระทั่งเมื่อเธอจากไปยังคิดที่จะแก้แค้น แต่ตอนนี้เธอยืนอยู่ที่นี่อีกครั้งเธอรู้สึกสงบมากขึ้น เรื่องที่เกิดขึ้นสองปีก่อนยังติดตาเธอ เธอไม่ได้ลืม แต่ไม่ได้รู้สึกเหมือนเมื่อก่อนแล้ว จิดาภาหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเดินไป กดกริ่งประตู ไม่นาน ประตูถูกเปิด “ป้าแม่ม！”เมื่อเห็นป้าแม่ม จิดาภายิ้ม ป้าแม่ไม่นึกว่า จิดาภาจะมาที่นี่ “คุณ…. คุณจิดาภา！” ป้าแม่ม ดีใจ ถามว่า“ทำไมถึงมาที่นี่ล่ะ？” “ฉันตั้งใจมาเยี่ยมค่ะ！”จิดาภาพูด “เข้ามา เข้ามา！”ป้าแม่มทักทาย ป้าแม่อยู่บ้านนี้เกือบ 10 ปีแล้ว คนในบ้านเคารพป้าแม่ม ฉะนั้นถึงจะให้เธอมาดูแลพันเดช ขนาดพันเดชเป็นคนยิ่งยโสอย่างนี้ยังเคารพป้าแม่มมากเลย！ “ป้าแม่ม อันนี้ให้เธอน่ะ！” “ยังซื้ออะไรมาอีกล่ะ เข้ามาเร็ว！”ป้าแม่มทักทาย จิดาภายิ้ม แล้วเดินเข้าไป การตกแต่งภายในยังคงเหมือนเติม แม้ว่าสองไปผ่านไป ทุกอย่างยังดูสะอาด และใหม่！ “มีป้าแม่มอยู่ ที่นี่ทุกอย่างเหมือนเติมเลย！”จิดาภายิ้มแล้วพูด ป้าแม่มยิ้ม“มานั่ง ฉันไปเอาน้ำให้！” “ไม่เป็นไร ป้าแม่ม！”จิดาภาจับมือป้าแม่ม “ฉันมาหาเธอ คือ จะมาเยี่ยม สองคือจะมีอะไรอยากจะเคลียร์！” มองหน้าจิดาภา ป้าแม่มพยักหน้า ทั้งคู่นั่งอยู่ตรงนั้น จิดาภาเหล่าเรื่องทั้งหมดให้ป้าแม่ม หลังได้ฟังแล้วป้าแม่ม ตกใจแต่ก็ไม่ได้ตกใจมากน่ะ อย่างไรก็ตาม พันเดชไม่รู้ว่าสองปีก่อนจิดาภาตอนออกจากที่นี่เป็นยังไง ตอนนี้ก็เลยจำไม่ได้ แต่ยังไงก็คาดไม่ถึงว่า หลังสองปีพวกเขายังได้เจอกันอีก “อย่างนี้นี่เอง ตอนเจอเธอที่บริษัท ฉันก็ตกใจมาก！”ป้าแม่มพูด จิดาภายิ้ม “ป้าแม่ม ฉันรู้ว่าเรื่องของสองปีนั้น เธอช่วยฉันเก็บความลับไว้ ขอบคุณมาก ！” พอได้ฟังจิดาภาพูด ป้าแม่มยิ้ม “บางสิ่งบางอย่าง อยู่ที่โชคชะตา！”ถ้าเธอพูดแล้ว จิดาภาสองปีก่อนไปต่างประเทศแล้ว จิดาภายังไงก็หาไม่เจออยู่ดี ตอนนี้ เธอยังไม่ได้พูดเลย สองคนนี้ก็ยังเจอกัน ยังอยู่ในบริษัทเดียวกัน นี่ไม่ใช่โชคชะตาพามาแล้วคืออะไร จิดาภารู้ว่าป้าแม่มหมายความว่าอย่างไร แต่ไม่ได้พูดอะไรมาก มองไปที่ป้าแม่ม“ ฉะนั้นตอนนี้ ยังไงขอให้เก็บเป็นความลับน่ะ！” ป้าแม่มพยักหน้า “อืม ฉันรู้ แต่ยังไงสักวันเขาก็ต้องรู้น่ะ เธอต้องทำใจไว้น่ะ！” จิดาภาพยักหน้า “อืม ฉันรู้！” เธอจะไปจากที่นี่ก่อนที่พันเดชจะรู้ แต่เธอยังไงก็นึกไม่ถึง การเปลี่ยนแปลงมาก่อนการวางแผน จิดาภาได้คุยกับป้าแม่มสักพักแล้วออกไป กลัวว่าพันเดชจะกลับมา จิดาภาก็เลยไม่กล้าอยู่นาน