ตอนที่ 75 เธออิจฉา （3）

ต๭นที่ 75 เธออิจฉา （3） “ป้าแม่ม ดูแลตัวเองด้วยน่ะ！” ป้าแม่มพยักหน้า “เธอก็เช่นกัน ดูแลตัวเองด้วยน่ะ！” จิดาภาพยักหน้า แล้วเดินออกไป ป้าแม่มยืนมองไปที่จิดาภาแล้วใส่หัว คนดีอย่างนี้แต่คุณชายไม่รู้จักรักษาเอาไว้ จิดาภาออกไปไม่นาน เสียงโทรศัพท์ได้ดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อมองเห็นเบอร์ของพันเดช ถึงจะรับ “ฮัลโหล……” เมื่อพันเดชกำลังจะกดวางสาย เพราะดังขึ้นมาว่าเบอร์ที่โทรไปปิดเครื่อง เขาไม่ได้คิดอะไรมาก พูดว่า “ในที่สุดก็ได้รับสายแล้วหรือ？” “ประธานพันเดช มีเรื่องอะไรไหม？”จิดาภาถามอย่างตรง ๆ “เธออยู่ที่ไหน？” “อยู่บ้านค่ะ！” “รู้สึกไม่สบายหรือ！？”พันเดชถาม “อืม！”จิดาภาตอบแล้วไม่พูดมาก “มีอะไรไหมคะ？”จิดาภาถามกลับ “ไม่มีอะไร ก็แค่อยากรู้ว่าแบบเธอถึงไหนแล้ว！” จิดาภา “……วางใจได้ค่ะ ประธานพันเดช ฉันจะยื่นส่งตามกำหนด！” “ก็ดี！” “ถ้าไม่มีอะไร ฉันขอวางสายน่ะ ！”พูดจบวางสายเลยไม่ทันให้โอกาสพันเดชพูด พันเดชจับโทรศัพท์ไว้ รู้สึกหงุดหงิด ครั้งแรกที่มีผู้หญิงรีบที่จะว่างสายเขา พันเดชรู้สึกไม่พอใจมาก…… หลังจากวางสายแล้ว จิดาภารู้สึกสบายใจมาก รู้สึกง่วงนอนแล้ว เธอได้เรียกรถกลับบ้าน หลังได้อาบน้ำ ก็ขึ้นเตียงนอนเลย ตอนกลางคืน ที่จริงพันเดชไม่มีงานเลี้ยงก็เลยได้กลับบ้านไป น้อยครั้งที่เขาจะกลับมาเร็ว ป้าแม่มรู้สึกประหลาดใจ “คุณชาย ทานข้าวยังค่ะ ต้องการข้าวไหมคะ！” “อืม กินนิดหน่อยก็ดีน่ะ！”พันเดชพูด ดูท่าทางอารมณ์ไม่ค่อยดี นั่งอยู่ตรงนั้น ก็เห็นมีผลไม้ถุงหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะ เขาขมวดคิ้ว “วันนี้มีคนมาหาหรือ？” พอพูดถึงเรื่องนี้ ป้าแม่มอึ้งไปสักพัก รีบเก็บผลไม้“อืม วันนี้มีญาติมาหาฉัน คุณชาย ฉันไปทำผลไม้ให้กินน่ะ！”ป้าแม่มรีบเอาผลไม้ไว้ที่ห้องครัว พันเดชนั่งอยู่ตรงนั้นไม่ได้พูดอะไร…… วันรุ่งขึ้น จิดาภานอนจนถึงเช้า แม้ว่าตอนเย็นได้กินอะไรแล้ว แต่ยังนอนได้สบายมาก ตอนเช้าตื่นมา ดื่มนม แล้วกินไข่ดาวและไส้กรอกก็ไปทำงานแล้ว สำหรับจิดาภา เธอคิดว่า อาหารเช้าต้องกินน่ะ สองปีนี้ ชีวิตของเธอยิ่งอยู่ยิ่งดี หลังอาหารเช้า จิดาภาหยิบแบบที่วาดแล้วไปบริษัท สองวันนี้ยุ่งเรื่องของการแข่งขัน จิดาภาและพันเดชไม่ได้เจอกัน ต่างคนต่างทำงาน พอถึงวันสุดท้ายแล้ว แบบต้องให้นักออกแบบและเจ้าของบริษัทไปส่งด้วยกัน แล้วยังต้องปิดซอง “เป็นไงบ้าง？วาดเสร็จยัง ？”พันเดชมองจิดาภาแล้วถาม จิดาภาพยักหน้า “อืม！” “ไปกัน ！” แล้วทั้งคู่ก็ได้ไปทางสถานที่ที่นิสบอกไว้ จิดาภาถือแบบมาตลอด อารมณ์ดี ถึงตอนนี้ ผลการแข่งขันจะเป็นยังไง สำหรับเธอมันไม่สำคัญมาก ที่สำคัญคือ การออกแบบครั้งนี้ จิดาภารู้สึกได้ว่าแม้ว่าไม่เป็นที่หนึ่ง แบบอันนี้ยังไงก็ได้อันดับ นึกถึงตรงนี้ อารมณ์ของจิดาภาก็สบายขึ้นเยอะเลย พันเดชมองไปที่จิดาภา “ดูท่าทางแล้วเธอมั่นใจกับแบบครั้งนี้ ！”