ตอนที่ 80 ได้โดยไม่ค่าดฝัน （3）

ต๭นที่ 80 ได้โดยไม่ค่าดฝัน （3） ลีย่าคิสรา เธอใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงสีดำ ผมสีเหลืองมัดไว้ที่หลังหู ลักษณะหน้าและม่านตาของเธอบอกได้เลยว่า เธอเป็นต่างชาติอย่างชัดเจน มองดูแล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่ง ตั้งแต่สายตาแรกที่มองเธอ จิดาภาก็ดูออกว่าเป็นใคร เป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งจริง ๆ ทำให้ความรู้สึกที่แตกต่าง ทันใดนั้น เธอได้เดินขึ้นไปที่นั่งหลัก เริ่มที่จะประกาศผล แยกประกาศตั้งแต่อันดับ 2 ถึง อันดับ 3 แล้วในที่สุด ลีย่าคิสราได้นำเอกสารหนึ่งฉบับขึ้นมา แล้วมองไปที่ผู้คน พูดว่า “จิดาภา ！？” เมื่อได้ยินชื่อของตัวเอง จิดาภาเงยหน้ามอง ทันใดสายตาของลีย่าคิสรามองไปที่เธอ จิดาภาก็เลยได้ยืนขึ้น “ฉันค่ะ！” “คุณจิดาภา คุณสามารถอธิบายความคิดสำหรับแบบของคุณไหมคะ？”ลีย่าคิสราพูด เมื่อได้ยินอย่างนี้ จิดาภาอึ้งไปสักพัก เพื่อเป็นการให้เกียรติกับงานชิ้นนี้ จิดาภาตัดสินใจที่จะพูด “การออกแบบครั้งนี้ ที่แท้จริงแล้ว ฉันอยากจะมอบให้คนแก่ท่านหนึ่ง！” เมื่อพูดถึงตรงนี้ ทุกคนหันมามองที่จิดาภา “แรงบันดาลใจของผลงานชิ้นนี้มาจากเขา คนแก่คนนี้เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง เป็นคนดูแลบ้านของครอบครัวหนึ่ง ลูกชายของเขาเรียนแก่ง ได้เรียนต่อที่ต่างประเทศแล้วกลับมาทำงาน แต่เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ และตอนนั้นเขาเกือบจะได้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานแล้ว มีสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ให้คนแก่คือสร้อยของเขา！”จิดาภาพูด “ตอนนี้คนแก่สติไม่ค่อยดีแล้ว แต่มือของเขาจับสร้อยนั้นไม่หางกับมือเลย นั้นคือเกิดจากการคิดถึงลูกขาย ฉันคิดว่า ถ้าลูกชายของคนแก่นี้รู้ ก็คงคิดถึงเขาเหมือนกัน ฉะนั้นฉันก็ได้ออกแบบสร้อยนี้ชื่อว่า คิดถึง！” เมื่อจิดาภาพูดถึงตรงนี้ ทุกถ้วยคำของเธอทำให้ลีย่าคิสราสีหน้าเปลี่ยนไป สายตาของเธอมองไปที่จิดาภาอย่างลึก หลังพูดจบ จิดาภาหันไปมองลีย่าคิสรา“นี่คือความคิดของการออกแบบของฉัน แม้ว่าเป็นเรื่องราวที่ง่าย ๆ แต่ฉันคิดว่า คนที่เคยผ่านสิ่งนั้นมาต้องเข้าใจความรู้สึกนั้น！！” หลังจากจิดาภาพูดจบ ลีย่าคิสราไม่ได้พูดอะไรนอกจากสายตามองไปที่เธอ สถานการณ์เมื่อลีย่าคิสราไม่พูด ก็ไม่มีใครกล้าที่จะพูด ท้ายที่สุด เธอเป็นผู้จัดงานครั้งนี้ที่ใหญ่ที่สุด แล้วการตัดสินยังอยู่ในมือของเธอ เมื่อเวลาผ่านไปทีละนิดก็ไม่ไม่มีใครพูด จิดาภายืนอยู่ตรงนั้น ก็ไม่รีบร้อนและสายตามองไปที่ลีย่าคิสรา ในที่สุด คนที่ทนไม่ไหวคือตุลยา เธอคิดไม่ถึง ลีย่าคิสราจะให้เธออธิบายต่อหน้าผู้คน “คุณจิดาภา การออกแบบของคุณมีแค่รูปแบบ ไม่มีการ์ดอธิบายเลย ในที่สุด การแข่งขันครั้งนี้ เธอก็แพ้อยู่แล้ว！” “คุณจิดาภา ถ้าฉันซื้อความคิดของเธอด้วยเงินหนึ่งล้านเหรียญ จะได้ไหม！？”ทันใดนั้น ลีย่าคิสราพูดอย่างกะทันหัน คำพูดของลีย่าคิสราทำให้ทุกคนอึ้งไปเลย จิดาภาก็อึ้งไปด้วย เธอคิดว่าอาจจะแพ้ เพราะไม่มีการ์ดอธิบาย แต่คิดไม่ถึง ลีย่าคิสราจะพูดแบบนี้ ตุลยาอึ้งไปสักพัก คำพูดของลีย่าคิสราเหมือนตบหน้าเธออย่างชัดเจน ทันใดนั้น ลีย่าคิสราเดินลงมาจากเวที เดินมาทางจิดาภาอย่างช้า ๆ “ฉันจะซื้อแบบของเธอ！”