บทที่ 83 ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน(1)

บ๗ที่ 83 ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน(1) จิดาภาเดินตามพันเดชมาหลังจากนั้นก็ขึ้นรถ พอขึ้นรถ จิดาภาก็สังเกตสีหน้าของพันเดช เขาแค่ทำหน้าตึงๆ และไม่ได้พูดอะไร “ท่านประธาน ทำแบบนี้ มันไม่ค่อยดีใช่มั้ย” จิดาภาหลอกถาม “อะไรที่ไม่ค่อยดีงั้นหรอ” “ทิ้งคุณตุลยาไว้ แล้วเราสองคนก็เดินออกมา มันไม่ค่อยเหมาะสมเลยว่ามั้ย” จิดาภาถาม บอกตามตรง ตอนมองเห็นพันเดชเดินออกมาอย่างไร้น้ำใจ ในฐานะของผู้หญิงด้วยกันก็รู้สึกเห็นใจ พอได้ยินแบบนี้ สายตาของพันเดชก็กวาดมองไปที่เธอ “พวกเรากำลังกลับบริษัท มีเรื่องอะไรไม่เหมาะสมงั้นหรอ” จิดาภา “...” โอเค เธอพูดมากเกินไป “หรือเธอไม่โกรธเรื่องที่เขาเอาบัตรเข้าแข่งขันของเธอไป” พันเดชมองไปที่เธอและถามขึ้น จิดาภา พยักหน้า “โกรธสิ” โกรธหรอ แต่ว่าพันเดชไม่ได้มองเห็นความโกรธบนใบหน้าของจิดาภาเลย “แต่ว่าโกรธแล้วได้อะไร”จิดาภากล่าว “สิ่งที่ต้องเกิดขึ้น ช้าเร็วก็ต้องเกิด สู้ปลงดีกว่าพร้อมเปิดรับกับทุกปัญหาที่กำลังจะเกิด” พอได้ยินแบบนี้ พันเดชก็ยิ้มมุมปาก “ถ้าวันนี้ไม่ได้รางวัล คุณยังจะพูดแบบนี้อยู่มั้ย” เขาไม่เชื่อว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่โกรธเลยซักนิด จิดาภาคิดทบทวนอย่างจริงจัง หันหน้ามามองพันเดช “เอาจริงๆนะ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคิดว่าตุลยาก็จะไม่ทำแบบนี้” “ความหมายของคุณคือ คุณกำลังโทษผม” พันเดชขมวดคิ้วแล้วหันไปถาม “ฉันแต่พูดตามความจริงเท่านั้น” สาเหตุที่แท้จริงก็เกิดจากพันเดชจริงๆ ถ้าหากไม่ใช่เพราะเขา ตุลยาจะเจตนาร้ายกับเธอทำไม หลังจากฟังคำพูดของจิดาภา พันเดชก็ยิ้มมุมปาก “คุณจิดาภา ปรบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกนะ” จิดาภา”...” จู่ๆเธอก็นิ่งไป ไม่รู้ว่าทำไม พวกเขาพูดถึงหัวข้อนี้แล้วรู้สึกถึงความอบอุ่น มองไปที่จิดาภาไม่พูดอะไร พันเดช ก็ยิ้มแล้วยิ้มที่มุมปาก ในขณะนั้น จู่ๆจิดาภาก็นึกอะไรขึ้นได้ “เรื่องบัตรเข้าแข่งขัน คุณเป็นคนจัดการหรอ” จู่ๆจิดาภาก็ถามขึ้น ไม่ใช่ “พันเดชส่ายหัว” “งั้น” มันหายไปแล้วไม่ใช่หรอ ทำไมถึงไปอยู่ที่ลีย่าคิสราได้ “นิสบอกว่า บัตรเข้าแข่งขันผู้ช่วยของลีย่าคิสราเป็นคนหาเจอในห้องน้ำ” พันเดชพูด พอฟังถึงตรงนี้จิดาภาก็รู้สึกตกใจ “งั้นผู้ช่วยคนนี้ก็เป็นผู้มีพระคุณของฉันหนะสิ” จิดาภาพูดแบบยิ้มๆ ที่จริงแล้วเธอคิดไม่ถึงจุดจบแบบนี้เลย ตอนที่ไป เธอแค่ไปด้วยความเกรงใจเท่านั้น คิดไม่ถึงว่ารางวัลจะเป็นของเธอ ถ้าจะบอกว่าไม่ดีใจก็คงดกหก การเข้าแข่งขันไฮไลค์จะเอามาซึ่งสีสันในเส้นทางการออกแบบของเธอ ต่อไปนี้เดินบนเส้นทางนี้ เธอก็จะเดินง่ายมากขึ้น พอคิดถึงตรงนี้ จิดาภาก็สูดหายใจเข้าลึกๆ ผ่อนคลายจิตใจ พอเห็นท่าทางของจิดาภา พันเดชก็ยิ้มแบบไม่รู้ตัว ในขณะนั้นเองโทรศัพท์ของจิดาภาก็ดังขึ้น จิดาภาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา หลังจากที่จิดาภาเห็นหน้าจอเธอก็รีบเอามือปิด การกระแอบๆของแบบนั้นก็ไม่รอดพ้นสายตาของพันเดชไปได้ เขาก็ขับรถต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และไม่พูด จิดาภาไม่อยากรับสาย แต่โทรศัพท์ก็ดังไม่หยุด ช่วยไม่ได้ จิดาภาก็กดรับสายและฟัง “ฮัลโหล” “ยินดีด้วยนะ จิดาภา ได้รางวัลที่หนึ่ง” คนที่โทรมาก็คือเปรมศักดิ์ “ทำไมรู้ไวจัง” จิดาภาถามอย่างตกใจ