บทที่ 85 ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน (3)

บ๗ที่ 85 ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน (3) “ห้ะ จะจัดงานเลี้ยงฉลองหรอ” จิดาภาถามกลับ “ใช่แล้ว จัดมาแล้วสองปี และจะเป็นแบบนี้ททุกปี” แก้วพูด มันกลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติไปแล้ว ฟังถึงตรงนี้ จิดาภาก็รู้สึกตกใจ แล้วก็ยิ้มออกมา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ทุกคนกำลังยืนเม้ากันอยู่ตรงนี้ ก็เลยทำให้พันเดชที่กำลังเดินเข้ามาในออฟฟิศมองเห็นจิดาภาที่กำลังถูกยืนล้อมอยู่ พอเห็นพันเดชเดินเข้ามา ทุกคนก็ทักทายว่า “สวัสดีค่ะท่านประธาน” “อืม” พันเดชพยักหน้าแต่ไม่ได้พูดอะไร ในขณะนั้น แก้วพูดขึ้นว่า “ท่านประธาน จิดาภาได้รับรางวัลชนะเลิศมา ไม่มีของรางวัลพิเศษให้เธอหรอ” พอพูดถึงเรื่องนี้ พันเดชก็ชงักไปซักพักและพูดว่า “งานเลี้ยงคืนวันพรุ่งนี้ทุกคนแต่งตัวสวยๆละ”พอพูดเสร็จก็หันหลังเดินออกไป ทุกคนงงงวย ถามถึงเรื่องรางวัลพิเศษของจิดาภา แต่สิ่งที่ท่านประธานพูดคือ ในขณะนั้น จิดาภาก็พูดขึ้นว่า “จัดงานเดียวได้สอง” คำนี้ทำให้ทุกคนหัวเราะออกมา พอคุยเล่นกันซักพัก ทุกคนก็แยกย้าย ในขณะนั้น จิดาภาก็กลับที่นั่งของตัวเอง คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ มันชั่งเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ แต่ว่าแค่ได้รางวัลของการประกวดไฮไลค์ จิดาภาก็ดีใจมากแล้ว อย่างน้อยความฝันของเธอก็สำเร็จ ตอนที่กำลังจะทำงาน จู่ๆจันวิภาก็พึ่งนึกขึ้นได้ ว่าจะโทรหาเปรมศักดิ์ ดังนั้นเธอจึงรีบกดโทรศัพท์หาเปรมศักดิ์ทันที “ฮัลโหล พี่ชาย ” จิดาภาเรียก “ถึงบริษัทแล้วหรอ”เปรมศักดิ์ถาม “อื้ม ถึงแล้ว” จิดาภาพยักหน้า “ยินดีด้วยนะ ที่ได้รางวัลชนะเลิศของการแข่งขันการออกแบบไฮไลค์” เปรมศักดิ์พูดแสดงความยินดีจากใจ “ขอบคุณค่ะพี่ชาย ฉันก็แปลกใจมากเหมือนกัน”จิดาภาพูด “ความสามารถของเธอเป็นยังไงพี่ก็รู้อยู่ เอางี้ตอนเย็นออกมาฉลองกันมั้ย” “ได้สิ”จิดาภาพยักหน้า “งั้นดีเลย ที่เดิมนะ ให้พี่ไปรับมั้ย” “ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฉันไปเอง”จิดาภาพูด “อื้ม ได้” “เอ้อใช่ ชวนไปรยาไปด้วยสิ คราวที่แล้วฉันเบี้ยวนัดเดี๋ยววันนี้ฉันเลี้ยงเอง” จิดาภาพูดไปยิ้มไป เปรมศักดิ์ซะงักไปซักพัก แล้วพยักหน้าและพูดว่า “โอเคเข้าใจแล้ว” “อื้ม งั้นวางแล้วนะ” “อื้ม” ดังนั้นหลังจากที่วางสายแล้วจิดาภาที่นั่งอยู่ตรงนั้นก็ดูอารมณ์ดีมาก จนถึงตอนเลิกงาน ก็ออกไปคนแรก จองร้านอาหารเสร็จ จิดาภาก็ตรงไปที่ร้าน ตอนที่เธอไปถึง ไปรยาและเปรมศักดิ์ก็ถึงแล้วเหมือนกัน “จิดาภา ทางนี้” ไปรยายืนเรียกจากตรงนู้น ตอนที่มองเห็นพวกเขาจิดาภาก็รีบตรงไปหา “พี่ชาย ไปรยา ขอโทษนะ รถติดเลยมาช้า” “มาช้าไม่เป็นไรก็แค่ต้องเลี้ยง”ไปรยาพูดไปยิ้มไป “ไม่มีปัญหา” จิดาภาพูดอย่างดีใจ “น้องสาววันนี้พี่อารมณ์ดีพี่เลี้ยงเอง” “โถ่เอ้ย คนที่ได้รับรางวัลมันก็เป็นแบบนี้แหละนะ” ไปรยาพูดไปยิ้มไป “แน่นอนอยู่แล้ว”จิดาภาหัวเราะจนหน้าย่น แต่ก็แค่เฉพาะตอนที่อยู่กลับไปรยาเท่านั้นเธอถึงจะแสดงออกถึงความเป็นเด็กน้อยออกมา “เด็กน้อย”ไปรยายิ้มพร้อมยื่นมือออกไป “ยินดีด้วยนะ จิดาภาสุดเก่ง” พอเห็นไปรยายื่นมือออกมา จิดาภาก็ยื่นมือออกมาเหมือนกันทั้งสองยืนก่อนกันแน่น เปรมศักดิ์ที่นั่งมองอยู่ตรงข้าม พอเห็นแบบนี้ก็ยิ้ม พอคุยกันเสร็จ จิดาภาก็หันมามองเปรมศักดิ์และถามว่า “พี่ชาย สั่งอะไรไปรึยัง” “สั่งแล้วละ พี่ชายเนี่ยเอ็นดูเธอจริงๆนะ รู้หมดเลยว่าเธอชอบกินอะไร สั่งไปให้ตั้งนานแล้วละ”ไปรยาพูด