บทที่90 งานเลี้ยงค็อกเทล（3）

บ๗ที่90 งานเลี้ยงค็อกเทล（3） “โอเค นัดวันเวลาได้แล้วพวกเรามาทำสัญญากัน!” “OK!” “ตกลงตามนี้ ถ้าอย่างนั้นพวกเราขอตัวกลับก่อน” พันเดชโค้งคำนับ และนำต้นฉบับผลงานของจิดาภามอบให้กับลีย่าคิสรา ลีย่าคิสราโค้งศีรษะเล็กน้อย และเดินจากไป หลังจากที่พวกเขากลับไป จิดาภาหันกลับไปจ้องมองที่พันเดช จิดาภารู้สึกผ่อนคลายเล็กน้อย แท้จริงแล้วที่พูดออกไปเมื่อสักครู่ ไม่ใช่ไม่ตื่นเต้น ที่พูดถึงความเจ็บปวดของคนอื่น แต่จิดาภาเองก็ได้ทำการพนันไว้แล้ว และเธอก็ชนะ! ผ่อนคลายเล็กน้อย “เป็นอะไรหรือ? ตื่นเต้น?” เมื่อเห็นจิดาภาที่เป็นอย่างนั้น พันเดชก็อดที่จะถามไม่ได้ “พูดถึงความเจ็บปวดของผู้อื่น คุณไม่ตื่นเต้นเหรอคะ?” จิดาภาถามกลับ เมื่อพูดอย่างนั้น พันเดชกรอกตาไปมาแล้วพลางพูดว่า “คุณจิดาภา ไม่ใช่ว่าคุณอยากจะชนะด้วยความใสสะอาดเหรอ? ทำไมถึงไปหาข้อมูลของคุณลีย่าคิสราล่ะ?” เมื่อเห็นท่าทางของพันเดช จิดาภาก้าวถอยแล้วกล่าวว่า “ฉันเพียงแค่เสิร์ชหาข้อมูลเท่านั้นเอง แนวความคิดนั้นฉันยังเป็นคิดขึ้นมาเอง รูปต้นแบบฉันก็วาดเอง นี้ยังไม่เรียกว่ายุติธรรมอีกเหรอคะ?” ยิ่งไปกว่านั้น การที่คนนอกรู้เรื่องราวของลูกชายของลีย่าคิสรา ก็ไม่ค่อยที่คนคิดถึงมากนัก ฟังที่จินดาภาพูดออกมา พันเดชก็หลุดยิ้มออกมาอีกครั้ง “ไม่สมเหตุสมผลเลยสักนิด!” “นี้คือความจริง!” จิดาภาถือโอกาสเปิดโปงพันเดช ผู้ชายคนนี้ชอบพูดในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง! พันเดชพยักหน้า “ผลิตสินค้าออกมาขายตั้งหนึ่งล้านชิ้น แต่เธอกลับมอบมันให้พวกเขา คุณจิดาภา คุณนี้มันใจดีจริง ๆเลย” จิดาภาหัวเราะ “หนึ่งล้านชิ้น ฉันกลัวว่าหล่อนจะกว้านซื้อผลงานของฉันทั้งหมดน่ะสิ สู้ฉันมอบให้หล่อนเลยไม่ดีกว่าเหรอ ยิ่งไปกว่านั้น ผลงานชิ้นนี้ ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะนำออกมาจำหน่ายตั้งแต่ทีแรก อีกทั้งยังผลงานพวกนั้น ในอนาคตจะต้องทำเงินได้มากอย่างแน่นอน!” จิดาภาตอบกลับพันเดชอย่างฉะฉาน ไม่พูดถึงสิ่งอื่นเพียงแค่นี้ทั้งสองก็คิดไปในทิศทางเดียวกัน พันเดชเองก็คิดเช่นเดียวกัน เพียงแค่ต้องการรักษาผลงานต้นแบบของจิดาภาไว้ ในอนาคต ผลงานชิ้นนี้จะต้องการเป็นสมบัติที่ล้ำค่าและทำเงินได้มากอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น บริษัทของลีย่าคิสราเป็นบริษัทของต่างประเทศ แน่นอนว่าจะต้องทำให้ผลงานชิ้นนี้มีค่าขึ้นเป็นอย่างมาก ดังนั้น นี้คือจุดมุ่งหมายของพันเดช คิดไม่ถึงว่า ในเวลานี้ทั้งสองจะคิดแบบเดียวกัน “ไม่พอ ฉันยังทำให้คุณได้เซ็นสัญญาอีกหนึ่งชิ้นด้วยสินะ?” จิดาภาถามกลับ แม้ว่าเธอจะไม่ทราบว่าสัญญาที่พวกเขาคุยกันนั้นคือเรื่องอะไร แต่ในที่นี้ มันก็เป็นเพราะเธอครึ่งนึงเช่นกัน! เมื่อได้ยินที่จิดาภาพูด พันเดชก็ยิ้มที่มุมปากพร้อมกวาดสายตามองไปที่เธอ “ในบางครั้งผู้หญิงเองก็ฉลาดหลักแหลมเหมือนกันนิ!” “ไม่ชอบเลย！” พันเดชกล่าว เมื่อได้ยินแบบนั้น จิดาภาก็หัวเราะออกมา “ที่จริงแล้วประธานพันเองก็ไม่ได้ชอบฉัน ฉันเองก็ไม่จำเป็นที่จะต้องชอบคุณเช่นกัน!” พันเดชเงยหน้าและกวดสายตาของเธออีกครั้ง ในเวลานั้น จิดาภาเองก็กำลังหัวเราะ “ประธานพันคะ ถ้าหากว่าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ！” “เดี๋ยวสิ!” จิดาภาที่กำลังจะเดินออกจากประตู ถูกพันเดชเรียกเอาไว้ “ยังมีเรื่องอะไรอีกเหรอคะ?” จิดาภาถามกลับ “ตอนเย็นคุณสวมชุดนี้ไปงานเลี้ยงเหรอ?” พันเดชถาม พร้อมมองไปที่เธอ ถึงแม้ว่ามันจะสวยมาก แต่ใส่แบบนี้ไปงานเลี้ยงค็อกเทล มันไม่ธรรมดาไปหน่อยเหรอ? ได้ยินที่พันเดชถาม จิดาภาก้มมองสำรวจชุดที่ตัวเองใส่อยู่ “ไม่ได้เหรอคะ?” “ตอนเย็นเธอก็รู้เองว่าได้หรือไม่ได้!” พันเดชพูดออกมาแค่นั้น เก็บไว้ให้เธอกลับเอาไปคิดเอาเอง จิดาภาขมวดคิ้ว เนื่องจากเธอเองก็ไม่รู้ว่างานเลี้ยงค็อกเทลที่พันเดชจัดขึ้นนั้นมีมาตรฐานอย่างไร