ตอนที่ 91 ปาร์ตี้ （4）

ต๭นที่ 91 ปาร์ตี้ （4） “ใช่แล้ว เมื่อถึงเวลาที่คุณต้องกล่าวสุนทรพจน์ ก็ขอให้เป็นไปอย่างราบรื่นด้วยนะครับ” พันเดชกล่าว กล่าวสุนทรพจน์…….. ? จิดาภาขมวดคิ้วอย่างงงๆ “…… ทำไม ? หวั่นใจ ? ” พันเดชย้อนถาม ดูท่าทางพันเดชที่เหมือนจะหยอกล้อแบบนั้นแล้ว จิดาภาจะยอมได้อย่างไรกัน เธอยิ้มออกมาเล็กน้อย “ฉันแค่กลุ้มใจนิดหน่อยกับการกล่าวสุนทรพจน์ก็เท่านั้นเอง”พูดเสร็จก็ทิ้งรอยยิ้มกวนๆไว้ให้พันเดช แล้วหันหลังเดินจากไป มองด้านหลังของจิดาภาแล้วพันเดชก็ยิ้มออกมา และเดินออกไปเช่นกัน ทุกคนมักจะพูดกันว่าสังคมของเหล่าไฮโซ มักจะมีแต่ความสุรุ่ยสุร่าย และนั้นคงจะเป็นเรื่องจริง เป็นเพียงแค่ผู้ที่ได้รับรางวัลการชนะเลิศ ก็จำต้องสุรุ่ยสุร่ายขนาดนี้ ซึ่งการจองโรงแรมแบบเหมาทั้งโรงแรมก็อยู่ภายใต้ของการบริหารการจัดการของพันเดชด้วย เมื่อใกล้จะถึงเวลาเลิกงาน ทุกคนในบริษัทCAก็จะมีการพูดโอ้อวดต่างๆนาๆกัน แต่ก็ไม่ได้มีอะไรผิดพลาดเลย ชุดสูทของสุภาพบุรุษและชุดราตรีของสุภาพสตรี ได้เปลี่ยนกันที่บริษัทเป็นที่เรียบร้อยแล้ว มีเพียงแค่จิดาภา ซึ่งตอนนี้เขาเข้าใจความหมายที่พันเดชพูดเมื่อกี้นี้แล้ว ซึ่งแก้วก็เดินมา แล้วมองจิดาภาพร้อมกับถามว่า “จิดาภา คุณไม่ได้เอาชุดราตรีมาเหรอ?” จิดาภาส่ายหัว “ไม่ได้เอามา!” “…… คุณจะใส่ชุดนี้ไปงานเหรอ?” แก้วถาม จิดาภามองตนเองแล้วพูดว่า “ไม่ได้เหรอ?” จริงๆแล้วเธอไม่ค่อยให้คำสำคัญมากเท่าไหร่นัก “……ไม่ใช่ไม่โอเค แต่ว่า.......เอ่อ.......วันนี้ไม่ว่ายังไงคุณก็เป็นบุคคลสำคัญอยู่ดี แล้วจะใส่ชุดที่มันเรียบ ๆ ง่าย ๆ แบบนี้อะเหรอ ! ” แก้วกล่าว “…..เรียบ ๆ ง่าย ๆ เหรอ?” จิดาภาย้อนถามซ้ำอีกครั้ง แล้วยิ้มออกมา “ยังดี !” “จิดาภา คุณแต่งตัวค่อนข้างจะเรียบ ๆ ไม่ฉูดฉานอะไรเลยนะ” แก้วกล่าว หลังจากที่ฟังแก้วพูด จิดาภาก็ยิ้มออกมา “บางทีฉันใส่ชุดเรียบ ๆ แบบนี้ หรือว่าสีฉูดฉาดแบบพวกคุณ ฉันก็สามารถแสดงความสามารถของฉันออกมาได้เต็มร้อยเช่นกันนะ !” จิดาภากล่าวเชิงล้อเล่น คำพูดของเธอ ทำให้แก้วหัวเราะออกมา “คุณดูพวกเขาสิ นั้นไม่ใช่ชุดราตรีสำหรับการเข้าร่วมงาน ซึ่งมีคุณแค่คนเดียวที่แต่งตัว เรียบ ๆ แบบนี้เนี้ยะ!” “เรียบ ๆ ไม่ฉูดฉาด เป็นสิ่งที่สวยงามและตระการตาที่สุดแล้วนะ” จิดาภากล่าว ซึ่งทั้งหมดนั้นเธอมีเหตุผลในแบบของเธอเอง แก้วยิ้ม และไม่ได้พูดอะไรออกมาต่อ ในขณะนั้นเอง บริเวณหน้าประตูก็มีเสียงดังขึ้น “ขอโทษครับ ไม่ทราบว่าใครคือคุณจิดาภาครับ?” “ฉันค่ะ!” เมื่อได้ยินว่ามีคนเรียกชื่อของตน จิดาภาก็พูดตอบกลับไปในทันที หลังจากบุคคลท่านนั้นเห็นจิดาภา ก็เดินมาพร้อมพูดทันทีว่า “พัสดุของคุณครับ !” เป็นกล่องที่ใหญ่มาก ๆ กล่องหนึ่ง เมื่อเห็นอย่างนั้น เพื่อนร่วมงานผู้หญิงทั้งแผนกออกแบบก็พร้อมใจกันหันมามอง “ในโอกาส ?” “ผมก็ไม่ทราบหรอกครับ แต่คือมีคุณสุภาพบุรุษท่านหนึ่งเป็นคนจัดเตรียมเอาไว้ให้คุณครับ” บุคคลท่านนั้นกล่าว หลังจากได้ยินแบบนั้น จิดาภาก็ขมวดคิ้ว และมองไปยังกล่อง ซึ่งบนใบเสร็จก็มีลายเซ็น ..... บุคคลท่านนั้นได้วางของแล้วเดินออกไปทันที จิดาภาจ้องกล่องอยู่สักพัก แล้วจึงเปิดกล่องใบนั้นขึ้น “ว้าวววว” พอเปิดกล่อง ผู้คนรอบข้างก็อุทานออกมาด้วยความตกตะลึง เพราะภายในกล่องมีชุดราตรีอยู่หนึ่งชุด อัญมณีสีเงิน ดู....ค่อนข้างจะมีเกียรติและมีฐานะเอามาก ๆ ซึ่งรวมทั้งจิดาภาที่ทั้งแปลงใจและประหลาดใจ “จิดาภา ใครที่เข้าใจคุณได้ขนาดนี้ แถมยังส่งชุดราตรีมาให้คุณอีกด้วย!” แก้วกล่าวพร้อมทั้งมองอยู่ข้าง ๆ เพื่อนร่วมงานหลายคนเดินเข้ามาดูใกล้ๆ “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน!” กล่าวเสร็จ จิดาภาก็เอาฝากล่องวางลงข้างๆ แล้วหยิบชุดขึ้นมาดู เป็นชุดราตรีอัญมณีสีเงินยาว แบบมีไหล่ข้างเดียว ดูแล้วสวยงามมาก ๆ “ไม่รู้? ทำไมจะไม่รู้ละ อาจเป็นแฟนของคุณก็ได้นะ?”เพื่อนร่วมงานถาม แฟน ? หลังจากได้ยินคำนี้ จิดาภาก็ขมวดคิ้ว “ฉันไม่มีแฟน!” ประโยคเดียว ทำให้เพื่อนร่วมงานทั้งแผนกออกแบบแปลกใจอย่างมาก “งั้นก็อาจจะแอบรัก หรือไม่ก็กำลังจีบ!” เพื่อนร่วมงานพูดในสิ่งที่ตนกำลังคาดคะเนไปต่าง ๆ “อย่าเพิ่งสนเลยว่าใครส่งมา รีบไปเปลี่ยนชุดให้พวกฉันดูก่อนดีกว่านะ!” พูดเสร็จเพื่อนร่วมงานก็ส่งเสียงเอะอะโวยวาย เพื่อให้จิดาภาไปเปลี่ยนชุด ยังไม่ทราบเลยว่า ใครเป็นคนส่งมาให้ก็จะใส่แล้ว จึงทำให้จิดาภารู้สึกแปลกๆ แต่พวกเขากำลังส่งเสียงเอะอะกันดังมาก เธอเลยหยิบชุดไปเปลี่ยนในห้องน้ำ