ตอนที่ 92 ปาร์ตี้ （5）

ต๭นที่ 92 ปาร์ตี้(5) “อย่าเพิ่งสนเลยว่าใครส่งมา รีบไปเปลี่ยนชุดให้พวกฉันดูก่อนดีกว่านะ!” พูดเสร็จ เพื่อนร่วมงานก็ส่งเสียงเอะอะโวยวาย เพื่อให้จิดาภาไปเปลี่ยนชุด ยังไม่ทราบเลยว่า ใครเป็นคนส่งมาให้ก็จะใส่แล้ว จึงทำให้จิดาภารู้สึกแปลกๆ แต่พวกเขากำลังส่งเสียงเอะอะกันดังมาก เธอเลยหยิบชุดไปเปลี่ยนในห้องน้ำ เมื่อมองตัวเองในกระจก จิดาภายังประหลาดใจเล็กน้อย แท้จริงแล้วนั้น ใครเป็นคนส่งมาให้กัน แถมยังรู้ไซส์ของเธอชัดเจนอีกด้วย เพราะใส่แล้วพอดีมาก และรวมทั้ง ........ อัญมณีสีน้ำเงินกับสัดส่วนของเธอช่างออกมาดูดีและเข้ากันเอามาก จิดาภามองตัวเองในกระจก และใจลอยเล็กน้อย เมื่อเดินออกมา จิดาภาได้ม้วนผมไปไว้อีกข้างหนึ่ง ดังนั้นทำให้ดูเหมือนเพิ่มความไฮโซและความดูดียิ่งขึ้นไปอีก เพื่อนร่วมงานแผนกออกแบบพร้อมกันยืนเรียง ก็ไม่รู้ว่าตั้งใจหรืออะไร แต่ทุกคนต่างพูดออกมาพร้อมๆกันว่า “ว้าววว !” เห็นท่าทางแบบนั้นของพวกเขา จิดาภาจึงหัวเราะออกมา “อย่าเวอร์ขนาดนั้น เดี๋ยวฉันอดขำไม่ได้นะ!” “จิดาภา สวยมากจริง ๆ!” แก้วอดไม่ได้ที่จะชม เพื่อนร่วมงานหลายคนก็พยักหน้าเห็นด้วย “ว้าวววว ใครกันที่มีสายตาที่เฉียบแหลมแบบนี้ พูดจริง ๆ เธอไม่รู้จริง ๆ เหรอ !?” แก้วมองจิดาภา แล้วถาม จิดาภายกมือขึ้นมา พร้อมพูดว่า “สาบานเลยว่า ฉันไม่รู้จริง ๆ !” พูดเสร็จ จิดาภาก็รู้สึกอะไรบางอย่าง “ไม่รู้ว่าใครเป็นคนส่งมาให้ ใส่แล้วก็ยังรู้สึกแปลกๆ !” เมื่อเห็นสีหน้าและท่าทางของจิดาภา แก้วก็หัวเราะออกมา ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้สุภาพสตรีแผนกออกแบบ คึกคักแบบนี้อยู่พักหนึ่ง เมื่อถึงเวลาบ่ายโมง จะมีรถมารับพวกเขาไปส่งที่งานปาร์ตี้ เมื่อไปถึงที่นั่น จิดาภาเพิ่งจะเข้าใจ ความหมายของคำพูดพันเดช เหมามาทั้งโรงแรม แถมยังฟุ่มเฟือยมากๆด้วย ทั้งหมดเป็นแบบบุฟเฟ่ต์ แถมการตกแต่งภายในก็ดูหรูหรามาก ตอนที่พวกเขาเพิ่งมาถึง หน้าประตูก็มีรถจอดอยู่เป็นจำนวนมาก ตอนแรกจิดาภาคิดว่าจะมีแค่คนในบริษัทเท่านั้น แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นแบบนั้น ยิ่งไปกว่านั้น พันเดชได้พูดโอ้อวดเรื่องนั้นไว้ว่า คนที่มีนิสัยเรียบ ๆ ง่ายๆ ก็ไม่ใช่ว่าจะใจแคบขนาดนั้น บางครั้งจิดาภารู้สึกว่า ตนเองคิดอะไรตื้น ๆ ง่าย ๆ เกินไป “ปาร์ตี้ปีที่แล้ว คนก็เยอะแบบนี้เหรอ?” จิดาภา ถาม แก้วพยักหน้า พร้อมตอบ “ใช่แล้ว!” “นี่แค่ครึ่งหนึ่งนะ ยังมาไม่ครบเลย ถ้ามากันครบ คุณก็จะรู้ได้เลย ว่ามากันเยอะแค่ไหน !” ฟังคำตอบของแก้ว จิดาภาก็คิดตาม และพยักหน้า “อืออ นี่คือนิสัยของประธานพันเดชสินะ !” มันก็ใช่ แต่มันคือการแข่งขันของแวดวงธุรกิจแบบนี้ นี่ไม่เพียงแค่งานปาร์ตี้ แต่ยังเป็นการโจมตีคู่ต่อสู้อีกด้วย จิดาภากับแก้ว และเพื่อนร่วมงานหลายคนเดินเข้าไปในงาน พอเดินเข้างาน พวกเขาก็แยกกัน มีเพียงแค่จิดาภากับแก้วที่อยู่ด้วยกันเท่านั้น ซึ่งตอนนี้ทั้งสองได้ถือไวน์กันคนละแก้ว ยืนตรงนั้น ซึ่งมองพนักงานที่เดินไปเดินมาภายในละแวกนี้ และยังมีตำแหน่งสูง ๆ บางส่วนที่กำลังต้อนรับแขกอยู่ ซึ่งมีเพียงแค่จิดาภาและแก้วสองคนเท่านั้นที่อยู่ตรงนั้น “จิดาภา ครั้งนี้คุณคือผู้เข้าแข่งขันที่ได้รับรางวัลชนะเลิศนะ จะยืนอยู่แต่ตรงนี้เหรอ?” “ไม่งั้นละ?” “คุณจะไม่ไปหาคนอื่น ๆ หน่อยเหรอ?” แก้ว ถาม จิดาภาส่ายหัวทันที “ช่างเถอะ พวกเขาไม่รู้จักฉันสักหน่อย !” ดูจิดาภาพูดแบบนั้น แล้วแก้วก็ยิ้มออกมา “ฉันจะไปห้องน้ำหน่อย คุณไปด้วยไหม?” แก้ว ถาม จิดาภาส่ายหัว “งั้นเดี๋ยวฉันมานะ!” พูดเสร็จ แก้วก็ยกชุดราตรีแล้วเดินไปทันที ให้จิดาภาอยู่ตรงนั้นคนเดียว และในตอนนี้เอง หน้าประตูมีเงาของบุคคลหนึ่งกำลังเดินเข้ามา