ตอน 108 หลอกแล้วหลอกอีก(1)

ต๭น 108 หลอกแล้วหลอกอีก(1) กลับกัน เขาวิ่งรถมาถึงวัด ยังไม่ถึงดี เขาไม่เชื่อว่าจิดาภาจะไปไหนได้ไกล! คิดถึงตรงนี้ เขาออกรถ ขับห่างออกไปจากสถานที่แห่งนี้ หลังจากกลับมาก็ปาเข้าไปห้าทุ่มแล้ว ป้าแม่มเป็นกังวลมาก ยังไม่ได้นอน รอคอยอยู่ในห้องอย่างใจจดจ่อ จนกระทั่ง พันเดชกลับมา “คุณชาย คุณหนูจิดาภาเธอเป็นอย่างไรบ้าง?” ป้าแม่มรีบถาม คุณหนูจิดาภา？ ฟังถึงตรงนี้ พันเดชก็รู้แล้ว ว่าพวกเขาต้องเคยทำความรู้จักกันมาก่อน คิดไปถึงวันนั้นที่ได้เจอกันที่บริษัท จิดาภามีทีท่าลนลาน ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง! เขาก็ควรสังเกตออกได้ตั้งนานแล้ว นังผู้หญิงบ้า ชักจะปลอมเกินไปแล้ว! คิดไม่ถึงว่าดักซุ่มอยู่ข้างกายเขามาได้เนิ่นนาน เขากลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย ป้าแม่มมองอยู่ด้านข้าง เห็นทีท่าโมโหของพันเดชเช่นนั้น อดไม่ได้ที่จะพูดให้ความยุติธรรมแทนจิดาภาบ้าง “คุณชาย คุณอย่าโมโหไปเลย ถึงแม้ว่าเมื่อสองปีก่อนคุณหนูจิดาภาเธอได้หลอกคุณ แต่เธอก็อยู่ในบ้านตระกูลฐิตานันท์ อย่างเรียบร้อยมาโดยตลอด ไม่เคยทำเรื่องอะไรออกนอกลู่นอกทางเลย” ป้าแม่มพูด ฟังถึงตรงนี้ พันเดชงุนงงไปชั่วขณะเล็กน้อย สามปีก่อนที่หลอกเขา? หมายความว่าอย่างไร？ พันเดชขมวดคิ้ว บ้าจริง จริงๆแล้วผู้หญิงคนนี้หลอกเขากี่เรื่องกันแน่ เวลานี้ พันเดชหันหน้ากลับมามองที่ป้าแม่ม “สองปีก่อน? ที่ว่าสองปีก่อนคือเรื่องอะไร?” พันเ “ไม่ใช่เรื่องที่คุณจิดาภาเธอแต่งชุดในวันแต่งไม่น่าดูให้คุณหรอกเหรอคะ” ป้าแม่มเอ่ย แต่งชุดไม่น่าดู？ ฟังถึงตรงนี้ ในสมองของพันเดชคิดไปถึงครั้งแรกที่ได้เจอกับจิดาภา เธอสวมชุดสูทสีเทาทั่วร่าง รองเท้าส้นสูงสีดำ ผมมัดไว้หลังศีรษะ สวมแว่นที่ใบหน้า ตอนที่เห็นเขา หน้าไร้อารมณ์ ราวกับไม่มีชีวิต สั่งให้ทำอะไรก็ทำอย่างนั้น! แม้แต่ เขาไล่เธอไปให้พ้น เธอก็รับฟังและเดินออกไป ดังนั้น เขาคัดค้านกับวรชิตมาแล้วสิบวัน แต่สุดท้ายไม่ได้ผล ยังต้องแต่งงานกับเธอ แต่ไม่ได้จัดพิธีแต่งงาน จดทะเบียนสมรสเลย ดังนั้นคนภายนอกเลยไม่มีใครรู้ว่าเขาพันเดชนั้นได้แต่งงานแล้ว มีข่าวลือบ้าง แต่ไม่มีการยืนยัน พันเดชยิ่งไม่สามารถบอกกับคนภายนอกได้ ว่าเขาแต่งงานกับคนที่ทั้งอัปลักษณ์ทั้งฉีกหน้าเขา แม้แต่การแต่งตัวยังเหมือนกับสาวแก่ทึนทึก เลยไม่มีใครเคยได้เห็นว่าภรรยาของพันเดชรูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร ดังนั้น ภายนอกจึงมีแต่ข่าวลือ ไม่มีการยืนยัน ความเป็นจริงก็คือ หลังจากจดทะเบียน เขาก็ไม่เคยกลับมาอีก และไม่เคยเจอกับจิดาภาอีกเลย ดังนั้น หนี่งปีที่แต่งงาน เขาจำตัวเธอไม่ได้เลยโดยสิ้นเชิง แม้แต่ ชื่อของเธอเขาก็ไม่เคยรู้ คิดถึงตรงนี้ พันเดชดึงสติกลับมา อย่างนี้เองหรือ ถ้าอย่างนั้นเรื่องทั้งหมด ล้วนเป็นสิ่งที่จิดาภาจงใจแสร้งทำขึ้นมา? “ป้าแม่ม จริงๆแล้วมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?” เวลานี้ พันเดชมองไปยังป้าแม่ม ถามชัดถ้อยชัดคำ กระนั้นเอง ไม่ใช่เพราะเรื่องพวกนี้ถึงได้โกรธหรอกหรือ? ถ้าอย่างนั้นเป็นเพราะ……？ ป้าแม่มฉุกคิด ไม่ใช่ว่าเธอเองเป็นคนหลุดปากหรอกนะ? “ป้า ป้าไม่รู้อะไรเลย” ป้าแม่มรีบพูด “ป้าแม่ม!” ขณะนี้ พันเดชเรียกด้วยสียงอันดัง ป้าแม่มยืนอยู่อย่างนั้น มองพันเดชอย่างอึกอัก พูดก็ไม่ได้ ไม่พูดก็ไม่ได้ “ป้าแม่ม ตั้งแต่ผมสิบขวบ ป้าก็เป็นคนเลี้ยงดูผม จนถึงตอนนี้ ขณะนี้ ผมยังเชื่อป้าได้อยู่อีกไหม?” พันเดชมองแล้วถามป้าแม่มอย่างชัดถ้อยชัดคำ คำพูดของพันเดช ใช้ทั้งไม้นวมและไม้แข็ง ป้าแม่มเป็นคนใจอ่อนอย่างนั้น จะไม่ประนีประนอมได้อย่างไร สุดท้าย ป้าแม่มคิดแล้วคิดอีก “เอาล่ะ ป้าจะบอกคุณ เรื่องมันก็มีอยู่ว่า……” ครั้นแล้ว เธอนำเรื่องสองปีก่อน ที่จิดาภาเป็นผู้ดำเนินเรื่องเล่าให้แก่พันเดชฟัง