ตอนที่413ประทินใจสลาย   1/    
已经是第一章了
ตอนที่413ประทินใจสลาย
ตอนที่413ประทินใจสลาย จากบ้านไปที่ประตูของวิลล่าทั้งสองเดินเล่นชมนกชมไม้ไปเรื่อยๆใช้เวลาเกือบสิบนาทีถึงจะเดินไปถึงเมื่อใกล้ถึงประตูวิลล่าก็ได้ยินเสียงทะเลาะเบาะแว้งเสียงดังลั่นยิ่งเดินเข้าใกล้ก็ยิ่งได้ยินชัดขึ้น—— "ให้ฉันเข้าไปเดี๋ยวนี้นะฉันก็บอกแล้วไงว่าฉันเป็นคนของท่านประทานเตชิตทำไมถึงฟังไม่รู้เรื่องห่ะแกรู้ไหมว่าที่แกขวางอยู่นี่เป็นใคร?"เสียงคมชัดของประทินดังเอะอะเป็นพิเศษในคืนที่เงียบสงัดแบบนี้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทำอะไรไม่ถูก"ต้องขอประมานโทษด้วยคุณผู้หญิงทางเราไม่มีชื่อของคุณบันทึกในทะเบียนรายชื่อผู้ติดต่อผมจะปล่อยคุณเข้าไปไม่ได้กรุณาขยับรถออกไปด้วยจะได้ไม่ส่งผลกระทบต่อการใช้ถนนตามปกติ" "ฉันบอกแล้วไงว่าฉันรู้จักเตชิตฉันรู้จักจริงๆ!หูหนวกหรือไงไม่เข้าใจภาษาคนใช่ไหม!?"ประทินอารมณ์ฉุนเฉียวสุดๆคำพูดของเธอไม่สอดคล้องกับความรู้สึกแรกที่เห็นเธอ" เมื่อนัชชาและเตชิตเดินไปถึงพวกเขาก็เห็นฉากแบบนี้ผู้จัดการทรัพย์สินนั้นเห็นเขามาถึงเขาแอบโล่งใจ"คุณเตชิต" เตชิตพะงกหัวเล็กน้อยให้สัญณาณว่ารับรู้สายตาของเขาจ้องไปที่ผู้หญิงที่อยู่ด้านหน้าความสุขที่เดินมาเมื่อกี้พลันหายไปในพริบตาในใจเต็มไปด้วยความรังเกียจและดูถูกเหยียดหยาม“เธอมาทำอะไรที่นี่?” "ฉันมาหาคุณไง......"ประทินกำลังจะพูดเรื่องอื่นสายตาเหล่ไปเห็นนัชชาที่อยู่ข้างหลังเขาสีหน้าของหล่อนแข็งทื่อทันใด นัชชาสังเกตเห็นสายตาของหล่อนเลยโบกมือให้หล่อนอย่างใจกว้าง"ไม่คิดว่าจะได้พบคุณประทินเป็นครั้งที่สามที่นี่" ก่อนหน้านี้เธอไม่แน่ชัดความสัมพันธ์ระหว่างเตชิตและประทินนัชชาจึงต้องถอยตั้งหลักไว้แต่ตอนนี้เธอแน่ใจแล้วจึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องกลัวอะไร ยิ่งไปกว่านั้นประทินก็ไม่ได้คิดดีกับเธอตอนนี้ทำให้หล่อนถอยไปก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องเลวร้ายอะไรจะได้ไม่ถลำลึกไปยิ่งกว่านี้ ประทินฉลาดไม่ถามในทันทีว่าทำไมนัชชาถึงอยู่ที่นี่ในใจของหล่อนก็เริ่มพอที่จะเข้าใจเธอเปลี่ยนท่าทีที่ป่าเถื่อนเมื่อกี้อย่างว่องไวถามเตชิตอย่างอ่อนโยน"เตชิตฉันอยากคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวจะได้ไหม?" คำพูดประโยคนี้ของเธอทำให้รปภ.และผู้จัดการตกตะลึงจนตาแทบถลนมันไม่เหมือนกับผู้หญิงที่เอะอะโวยวายเมื่อกี้เลยอย่างกับคนละคน! แสดงได้ยอดเยี่ยมมากต้องจบมาจากโรงเรียนการแสดงแน่ๆ! เตชิตไม่กระพริบตาสักนิดราวกับว่าไม่เห็นเธอในสายตาไม่มองความน่าสงสารที่เธอแสดงออกมา"ไม่ได้ฉันกลัวว่าภรรยาของฉันจะเข้าใจผิด" ภรร......ภรรยา?! สองคำนี้ออกมาจากปากเขาไม่เพียงแค่ประทินที่ตกใจแม้แต่นัชชาเองก็ตกใจเหมือนกัน เขาพูดออกมาแล้วอย่างกับสิ่งนั้นออกมาจริงๆ... "ฉันรอคุณนานมากคุณก็ไม่ได้ติดต่อกลับมาฉันเป็นห่วงคุณฉันขอแค่หนึ่งนาทีไม่ขอแค่ครึ่งนาทีครึ่งนาทีก็พอได้ไหม?"ประทินแทบจะแสดงต่อไม่ออกแต่หล่อนก็ยังคงอดกลั้นไว้ "ไม่ได้"เตชิตไม่ลังเลสักนิดที่จะปฏิเสธหล่อนโดยตรง "ก่อนหน้านี้คุณไม่ใช่แบบนี้นี่นา..." "ก่อนหน้านี้เป็นเพราะฉันกับภรรยาเกิดความเข้าใจผิดกันเล็กน้อยเลยดึงเธอเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยฉันต้องขอโทษด้วยส่วนเหตุผลเธอก็คงรู้อยู่แก่ใจฉันคงจะไม่ต้องอธิบายแล้วไม่ต้องกลับมาอีก" ประทินรู้สึกเหมือนมีน้ำเย็นเทราดหัวของเธอเห็นสายตาเยาะเย้ยของรปถ.มือข้างลำตัวของเธอกำแน่นสายตาจ้องไปที่นัชชา"เพราะเธอใช่ไหมคุณถึงทำอย่างนี้กับฉัน?" ในที่สุดก็อดกลั้นไว้ไม่อยู่ "การกระทำของฉันที่มีต่อเธอไม่เกี่ยวกับนัชชาแต่ฉันไม่ปฏิเสธว่าฉันกลัวว่านัชชาจะเข้าใจผิด"คำพูดของเขาเหมือนปักไปที่หัวใจที่โชกเลือดอยู่แล้วของประทิน คนปกติทั่วไปได้ยินขนาดนี้ควรจะยอมแพ้แล้วไม่มีใครจะสามารถทนต่อไปได้ แต่ปฏิกิริยาของประทินนั้นเหนือความนึกคิดของทุกคนเธอสงบมากสงบจนรู้สึกน่ากลัวตอนที่เธอจ้องไปที่นัชชา“ไหนๆเธอก็จากไปแล้วทำไมยังต้องกลับมาอีก?” หากเธอหายไปไม่มีตัวตนเรื่องต่างๆมากมายก็ไม่เกิดขึ้นแล้ว! เตชิตมองแววตาของเธอที่เหมือนไปทางโรคจิตค่อยๆเดินไปกั้นข้างหน้านัชชาแต่เขาไม่รู้ว่าการกระทำนี้ทำให้เธอปวดใจยิ่งขึ้น นัชชาจับมือใหญ่ๆของชายหนุ่มส่ายหัวแสดงว่าเธอไม่เป็นไรเผชิญหน้ากับประทินโดยตรง"คุณประทินฉันอยู่กับเตชิตตั้งแต่เมื่อห้าปีก่อนแล้วแม้ว่าห้าปีที่ผ่านมาฉันจะไม่ได้อยู่ข้างๆเขาแต่ความรู้สึกระหว่างเราไม่เคยหวั่นไหวฉันไม่ได้หวังว่าคุณจะเข้าใจแต่ฉันหวังว่าคุณจะไม่มารบกวนพวกเราอีก" คำพูดของเธอใจกว้างและมีมารยาทถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นเห็นหญิงอื่นมารบกวนสามีของเธอก็คงทำใจกว้างไม่ได้อย่างเธอ รปภ.และผู้จัดการรู้สึกว่านัชชาใจกว้างอยู่เหนือระดับคนเป็นภรรยาตัวจริงมันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง "ขอโทษที่รบกวน?"ประทินพูดสองคำนี้อย่างหนักๆจู่ๆก็หัวเราะออกมาอย่างผิดปกติ"เธอพูดว่าฉันรบกวนพวกเธอเหรอ?" "ไม่ใช่แค่เราแต่ยังรวมไปถึงลูกของเราด้วยคุณประทินฉันรู้ว่าคุณรักเตชิตแต่ขอให้คุณห้ามใจไว้เถอะอย่ามาทำลายครอบครัวของคนอื่น" ลูก ใช่!ลูก! ประทินเหมือนจับฟางเส้นสุดท้ายแห่งศักดิ์ศรีของตัวเอง"เตชิตเป็นเพราะลูกคุณถึงทำอย่างนี้กับฉันใช่ไหมเพราะว่ามีลูกกับเธอคุณเลยต้องอยู่กับเธอใช่ไหม?" เตชิตมองไปที่เธอที่ดูเหมือนจะขาดสติไปแล้วไม่มีความอดทนที่จะพูดอะไรต่อกับเธอเขาพูดอย่างเย็นชา"ขับรถออกไป" ประโยคนี้เป็นคำพูดส่งแขก ประทินกว่าจะได้พบเขาถ้าตอนนี้กลับไปครั้งหน้ายังไม่รู้ว่าจะได้พบเขาอีกเมื่อไร อีกอย่างมาเจอเขายังพูดได้ไม่กี่ประโยคแน่นอนว่าหล่อนไม่กลับไปง่ายๆแน่หล่อนเดินไปข้างหน้าดึงแขนชายหนุ่มไว้อย่างไม่คิดอะไรทั้งสิ้น"เตชิตคุณฟังฉันประโยคสองประโยคก่อนได้ไหมคิดว่าฉันขอร้องล่ะแม้ว่าคุณจะไม่เต็มใจก็ตามคิดว่าเห็นแกหน้าคุณตาคุณยายแห่งตระกูลจิวะพงษ์...อ่ะ!" พูดยังไม่ทันจบหล่อนอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่อรู้ตัวก็ถูกเตชิตสะบัดมืออย่างไม่ใยดี ประทินก้าวถอยหลังไปหลายก้าวถึงจะพยุงตัวอยู่หล่อนจ้องมองชายที่ยืนอยู่ตรงข้ามอย่างตกตะลึงไม่เชื่อว่าเตชิตจะผลักหล่อน การกระทำต่อมาของชายหนุ่มเหมือนโยนเธอลงไปในนรกหล่อนยังเห็นชายหนุ่มยกมือขึ้นปัดที่ที่โดนเธอสัมผัส เพราะ...เขาคิดว่าเธอสกปรกหรือ? หัวใจของประทินรู้สึกเหมือนมีเข็มพันเล่มปักอยู่ที่ใจเจ็บปวดรวดร้าวเหลือเกินเขารังเกียจหล่อนไม่ว่าจะสายตาหรือสัมผัสขนาดนี้แค่สัมผัสผ่านเสื้อผ้าก็ไม่ได้? ความอดทนของนัชชาเริ่มหมดลงเห็นหล่อนพัวพันกับสามีก็เริ่มจะมีอารมณ์“คุณประทินกรุณาให้เกียรติตัวเองด้วย” เตชิตไม่อยากยุ่งเกี่ยวอะไรกับเธออีกหันไปพูดกำชับกับผู้จัดการทรัพย์สิน"หารถลากมาเถอะค่าใช้จ่ายฉันจะรับผิดชอบเองอีกอย่างคือถ้าเจอคนประเภทนี้อีกไม่ต้องรายงานฉัน" ผู้จัดการพยักหน้าทันที"ได้ครับคุณเตชิตเราสัญญาว่าจะไม่มีในครั้งต่อไป" พูดจบเขาก็จูงมือนัชชาไม่หันมามองเธอสักนิดเดินกลับไปที่บ้านของตัวเองทิ้งประทินที่พูดอ้อนวอนไม่หยุดไว้ข้างหลัง นัชชาพยายามจะไม่มองย้อนกลับไปแต่ถามชายที่เดินเคียงข้างตนอย่างกังวลว่า"แบบนี้จะไม่มีปัญหาจริงๆเหรอ?หรือไม่คุณคุยกับเธอสักนิดไหม" ประทินเป็นแบบนี้รู้สึกน่ากลัวอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกับคนจิตแตก เตชิตโดนเธอตามหลอกหลอนในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ทำให้เขารู้จักนิสัยที่แท้จริงของหล่อนเขาจึงไม่แยแสกับสิ่งที่เกิดขึ้น"ไม่ต้องหรอกยิ่งคุยก็ยิ่งยืดเยื้อไม่จบไม่สิ้นสักที" ตอนแรกถ้าเขาไม่คิดว่าได้รับการแนะนำมาจากคุณตาคุณยายเขาคงไม่ไว้หน้าเลยสักนิดตอนนี้นัชชากับลูกกลับมาหาเขาแล้วเขาต้องสะกัดความคิดของประทินเรื่องของเขาสักที แต่สิ่งที่เตชิตคาดไม่ถึงก็คือการกระทำที่ให้ประทินหยุดคิดเรื่องของเขาจะกลายเป็นระเบิดนับถอยหลังในอนาคต
已经是最新一章了
加载中