ตอนที่56อบอุ่น
ตอนที่56อบอุ่น
นึกถึงผู้ชายคนนั้นสายตาของจิดาภานั้นค่อยๆอ่อนโยนขึ้นรถขับเข้าไปในคฤหาสน์ก็เห็นทางเดินทั้งหมดล้อมรอบไปด้วยดอกไม้จิรภาสสวมเสื้อเชิ้ตนั่งอ่านเอกสารอยู่บนเก้าอี้เมื่อได้ยินเสียงผู้ช่วยเขาก็เงยหน้าขึ้นมาองไปที่จิดาภากำลังลงจากรถนำเอกสารไปไว้ข้างๆแล้วพูดคำสองสามคำจากนั้นขายาวก้าวเดินไป
“เหนื่อยแล้วสินะครับ”เขาก้มหัวลงเล็กน้อยจับมือของเธอแล้วเดินไปที่โต๊ะอาหารกลางคฤหาสน์
“ไม่รู้ว่าพวกคุณจะกลับมาเมื่อไหร่เลยเตรียมไว้แค่อาหารออเดิร์ฟเท่านั้น……”
เมื่อเห็นอาหารรสเลิศบนโต๊ะหัวใจของจิดาภาก็เปลี่ยนอ่อนโยน
เหมือนชายราชาที่ไม่เพียงแต่เดินทางข้ามมหาสมุทรมาหาเธอทุกครั้งยังใส่ใจเตรียมของพวกนี้เขาไม่เพียงแต่พาเธอไปดูโลกที่สวยงามยังสามารถให้การดูแลเธอในทุกวิถีทางในโลกนี้ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหนก็มักจะมีคนๆนี้คิดว่าเธอเป็นทรัพย์สมบัติล้ำค่า
ในตาของจิดาภาแดงเล็กน้อยปัญหากวนใจเรื่องงานถูกเธอโยนทิ้งไปในขณะนี้เธอแค่ต้องการเป็นผู้หญิงของเขา
“จิรภาส……”เธอหมุนตัวเงยหน้ามองเขาเข้าใกล้ใบหูของเขากระซิบประโยคหนึ่งอย่างอ่อนโยน
ดวงตาสีเขียวเข้มของผู้ชายคนนี้เป็นประกายเขาจับไหล่ขิงจิดาภาแผ่วเบาถามเธออย่างเอาจริงเอาจัง“คุณแน่ใจนะครับ?”
จิดาภาไม่ได้ใช้คำพูดตอบคำถามเธอชัดเจนดวงตาที่เต็มไปด้วยความรักได้อธิบายทุกอย่างแล้ว
เธอไม่ต้องการเวลาในการพิสูจน์จิรภาสอีกต่อไปแล้วว่าเขาใช่เนื้อคู่ที่แท้จริงของเธอเธออยากเป็นของเขาโดยสมบูรณ์แบบไม่อยากที่จะโดดเดี่ยวบนเส้นที่เต็มไปด้วยหนามอีกต่อไปแล้วเธอเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะสามารถให้อนาคตที่สดใสแก่เธอได้
นับตั้งแต่แต่งงานกันเขาให้ความรู้สึกปลอดภัยแก่เธอไม่น้อยเลยเธอไม่อยากรออีกต่อไปแล้ว
“ครับ”ริมฝีปากบางๆของเขาพ่นคำนี้ออกมาปล่อยให้พี่นัฎและฐานิสาทานอาหารอยู่ที่โต๊ะอาหารของคฤหาสน์ดึงภรรยาคนใหม่ของเขาเดินเข้าไปในห้องนอน
ดวงตาที่อ่อนนุ่มของเขาจ้องมองที่ใบหน้าของเธอ“พร้อมหรือยังครับ?”
จิดาภาปลุกความกล้ากดความรู้สึกตื่นเต้นลงไปที่ก้นบึ้งหัวใจกอดเขาไว้แน่น“เพราะความเอาใจใส่และความรักของคุณฉันถึงได้มีความสุขขนาดนี้นอกจากคุณแล้วฉันไม่ต้องการจับมือกับใครในตลอดชีวิตนี้ฉันชอบคุณจริงๆถึงได้รู้สึกว่าฉันต้องทำสิ่งนี้!”
ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความแน่วแน่ไม่มีสิ่งใดตึงเครียดมากไปกว่าตอนนี้แล้วแต่ก็คาดหวังมากยิ่งขึ้นเช่นกัน
คำว่าชอบของเธอนั้นบริสุทธิ์อย่างที่เธอพูดนั้นเมื่อได้เริ่มต้นแล้วก็จะไม่จบลงง่ายๆ
ก้าวออกไปแล้วก็จะไม่เสียใจในภายหลังเด็ดขาด
จิรภาสรู้สึกเคลิบเคลิ้มกับคำสารภาพอันลึกซึ้งของเธอจับเอวของเธอช้าๆและจูบลงที่ริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา
“ผมรอมาตลอด……รอที่จะได้ครอบครองคุณ”
ความปรารถนาของเขาจะถูกปรากฏตรงหน้าเธออย่างไม่สมควรอุณหภูมิร่างกายของทั้งสองค่อยๆสูงขึ้นลูบคล้ำร่างกายที่สั่นเทาของกันและกันทำให้ความรู้สึกยิ่งร้อนแรกขึ้น…...
บรรยากาศภายในห้องเต็มไปด้วยความคลุมเครือจิดาภาขมวดคิ้วเล็กน้อยมือของเธอคล้องอยู่ที่ไหล่ของจิรภาส“ฉัน……”
“ไม่ต้องพูดอะไรแล้วผมทำเอง……”
เขาก้มศีรษะลงเหงื่อของเขาหล่นลงมาที่หน้าและตกลงบนผิวของจิดาภาเช่นกัน
วันนี้เต็มไปด้วยความสุขและการกระทำที่เอาใจใส่จิดาภาพิงหน้าอกของเขาร่างกายของทั้งสองถูกห่อหุ้มด้วยผ้ามองไปที่ใบหน้าของจิรภาสใกล้ๆริมฝีปากสีแดงของเธอเปล่งเรียกชื่อเขา
นิ้วมือลูบไร้ที่ลงบนริมฝีปากบางของเขาวินาทีต่อมาก็ถูกเขาจับกุมเอาไว้
เขาพลิกกลับและกดจิดาภาลง“ดูเหมือนว่าผมจะไม่ได้ทำให้คุณเหนื่อยมากเกินไปสินะ”
เขายังต้องการอีกหลายครั้งกลัวว่าจิดาภาทนไม่ไหวถึงได้ยั้งมือไว้คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงตัวเล็กๆจะมีเสน่ห์ได้มากขนาดนี้
จิดาภายิ้มอย่างเซ็กซี่เป่าลมใส่หูของเขาอย่างอ่อนโยนจิรภาสหลับตาโน้มตัวไปข้างหน้าบทรักได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง
เช้าวันที่สอง
จิดาภาลืมตาขึ้นเห็นจิรภาสนั่งจ้องมองเธออยู่ร่างกายที่เย้ายวนน่าดึงดูดทำให้เธอยิ้มออกมา
“คิดไม่ถึงว่าผู้ชายของฉันจะดูดีขนาดนี้”
“ดูดี?”น้ำเสียงเย็นชาของเขาเอ่ยขึ้นพร้อมบีบจมูกจิดาภาเบาๆ“ตื่นเถอะคุณมองได้ทั้งชีวิตแหละแค่ไม่เบื่อไปก่อนก็พอ”
จิดาภายิ้มพร้อมโอบกอดจากด้านหลังของเขา“ไม่มีทางเบื่อหรอกค่ะ”
ได้ตื่นขึ้นมาข้างๆเขาการได้เห็นแสงอาทิตย์แรกทำให้จิดาภารู้สึกว่าชีวิตเต็มไปด้วยความหวัง
ทั้งสองลงไปชั้นล่างเพื่อทานอาหารเช้าและรอบตัวพวกเขาเต็มไปด้วยบรรยากาศที่หวานชื่น
“จิดาภา……มีเรื่อง…..”ฐานิสาเดินเข้ามาท่าทีลังเลที่จะพูดอะไรบางอย่าง
“พูดมาเถอะ”
จิดาภาพูดขึ้นพร้อมวางช้อนในมือลง
“ทีมงานรายการเบื้องหลังเชิญคุณไปร่วมงานเลี้ยงเล็กๆในคืนนี้เพื่อเป็นการฉลองให้แก่ความสำเร็จในการถ่ายทำ……”
ภายใต้สถานการณ์ปกติคำเชิญแบบนี้ไม่ควรที่จะปฏิเสธแต่เพราะชนิศาก็เชิญเช่นกันดังนั้นเธอกับชเยศก็จะเข้าร่วมด้วย
จิดาภาคิดไตร่ตรองเล็กน้อย“ตอบรับพวกเขาไปฉันจะไม่เลท”
ฐานิสาชื่นชมในความเด็ดเดี่ยวของจิดาภารีบไปเตรียมพร้อมโดยทันที
จิรภาสที่นั่งอยู่ข้างๆพยักหัวชื่นชม“ทำได้ดีมากครับ”
จิดาภายิ้มแสร้งงอน“คุณไม่กลัวฉันออกไปโดนคนอื่นรังแกหรือไงกัน?”
เมื่อได้ยินดังนั้นจึงหมวดคิ้ว“ยังมีคนรังแกคุณได้อีกหรอ?”
ตอนแรกเขากังวลว่าการถ่ายทำนี้จะต้องเจอกับความยากลำบากมากมายแต่เขาค่อยๆค้นพบว่าจิดาภาเป็นผู้หญิงที่มีทั้งเหตุผลและเก็บความรู้สึกได้ดีเธอเข้าใจชัดเจนว่าตัวเองต้องการอะไรด้วยเหตุนี้เขาถึงได้หลงใหลในเสน่ห์ส่วนตัวของเธอมากขนาดนี้
เมื่อรู้ข่าวว่าจิดาภาจะมาร่วมงานด้วยชนิศาจึงสั่งให้ผู้ช่วยเตรียมชุดราตรีที่สวยที่สุดให้แก่เธอเธอต้องทำให้ทุกคนมองมาที่เธอได้อย่างแน่นอนเธอต้องเป็นดาราที่เปล่งประกายมากที่สุด
ในค่ำคืนนั้นเมื่อประตูงานเลี้ยงได้เปิดขึ้นชนิศาที่สวมชุดเดรสเดรสเกาะหรูหรายิ้มหวาคล้องแขนชเยศเดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่
“คุณชเยศที่แท้คุณกับคุณชนิศา……”
“พวกเรากำลังจะหมั้นกันครับ”ชเยศตบเบาๆที่มือชนิศาเขาได้ตัดสินใจในเรื่องนี้ไว้อย่างดีแล้ว
ในเมื่อเขาเลิกกับจิดาภาแล้วก็ต้องให้คำมั่นสัญญาแก่ชนิศาไม่ว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นเขาจะไม่มีวันคิดถึงความรู้สึกที่มีต่อจิดาภาอีก
ในขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่นั้นจิดาภาเดินเข้ามาพร้อมกับพี่นัฎและฐานิสา
จิดาภาสวมชุดเรียบง่ายไม่สะดุดตาแต่ดูเหมาะกับบุคลิกของเธอเป็นอย่างมากท่าทางความอ่อนโยนทำให้ผู้คนไม่สามารถละสายตาไปจากเธอได้
เมื่อชนิศาเห็นแววตาที่ชเยศใช้มองไปที่เรือนร่างของจิดาภาก็กำมือแน่นพูดขึ้น“จิดาภาเธอได้ยินแล้วใช่ไหม?”
คำถามนี้เต็มไปด้วยไฟแค้น
ทีปินาวางแก้วแชมเปญลงและเดินไปข้างหน้าจิดภา“เรื่องมันเป็นอดีตไปแล้วตั้งแต่นี้ต่อไปพวกเขาก็จะได้คู่กันแล้วและชนิศาจะยังคงยืนหยัดในวงการบันเทิงกลายเป็นนักแสดงภาพยนตร์เรื่องใหม่หลังจากนี้คุณจะอวยพรให้พวกเขาได้ใช่ไหม?”
ทีปินาจ้องเขม็งไปที่ใบหน้าของจิดาภาต้องการที่จะเห็นสีหน้าเจ็บปวดของเธอเธอไม่ได้พยายามเพื่อบริษัทแต่เพื่อดึงดูดความสนใจของชเยศเมื่อรู้ข่าวว่าพวกเขาจะหมั่นกันจะต้องเสียใจแน่ๆ
“เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงที่มีชื่อเสียงและประสบความสำเร็จมักจะมีผู้ชายข้างกายที่พร้อมจะดูและเธอชนิศาโชคดีมากๆที่ได้รับความรักจากชเยศแต่เธอกับชเยศนั้นไม่ได้ถูกโชคชะตาลิขิตเอาไว้ในอนาคตฉันหวังว่าเธอจะรักษาระยะห่างจากเขาอย่าปล่อยให้คนนอกมาหัวเราะเยาะเอาได้”
ผู้คนรอบข้างต่างตกตะลึงไม่คิดว่าพวกเขาจะเป็น……