ตอนที่ 3 ปรากฏตัวครั้งแรก

ต๭นที่ 3 ปรากฏตัวครั้งแรก นางมองไปยังคนที่ถือแส้ฟาดนางไม่หยุด นัยน์ตามีแววโหดขึ้น ก่อนที่แส้ถัดไปจะฟาดถึงตัว หลินหมื้นชิงพลิกตัว หลบออกไปได้อย่างง่ายดาย แล้วเอื้อมมือออกไปจับแส้ที่ฟาดมา วินาทีถัดมาสาวใช้ที่ฟาดนางก็ถูกถีบกระเด็นออกไป สาวใช้คนนี้ส่งเสียงร้องคราง ล้มอยู่ที่พื้นลุกไม่ได้ “คุณหนู ช่วยข้าด้วย นังบ้านี่กล้าลงมือตีข้าน้อย คุณหนูท่านต้องแก้แค้นให้ข้าด้วยนะ!” สาวใช้นั่นหมอบอยู่ที่พื้น ร้องขอความช่วยเหลือไม่หยุด “หึ่ม! รนหาที่ตาย” หลินหมื้นชิงขมวดคิ้วขึ้น พูดเสียงเย็นคำหนึ่ง หจากนั้นก็มองไปทางทางสาวใช้นั่นมอง เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นดูท่าทางบอบบาง ดวงตากลมใส หน้าตาสวย ร่างบางในชุดเดรสยาวสีเหลืองอ่อน หลินหมื้นชิงถอนหายใจในใจอย่างอดไม่ได้ เป็นหญิงสาวคนหนึ่งที่สวยเหลือเกิน ครู่หนึ่ง หลินหมื้นชิงตั้งสติ สีหน้าก็เย็นลงในทันที “เมื่อครู่นี้เจ้าเป็นคนให้คนมาตีข้าหรือ?” พูดจบ หลินไอ้ชิวก็ยิ้มเยาะมุมปาก “ข้าให้คนตีเจ้าเอง แล้วจะทำไม?” หลินไอ้ชิวจ้องมองหลินหมื้นชิงอย่างหยิ่งยโส รอยยิ้มในตาล้นออก “ทำไมถึงตีข้า? ข้าไปทำให้อะไรให้เจ้า?” หลินหมื้นชิงถามกลับเสียงเย็นอีกครั้ง “ทำไมถึงตีเจ้า? เจ้าไม่เข้าใจจริงเหรอ? หลินหมื้นชิง คนบ้าอย่างเจ้า ทำไมถึงได้แต่งงานกับท่านอ๋องเทพสงครามผู้สูงส่งได้ เจ้ามีอะไรสู้ข้าได้!” สีหน้าหลินไอ้ชิวเย็นลงในทันที นัยน์ตาเต็มไปด้วยความเย็นเยือก และน่ารังเกียจ แม้แต่ความเกลียดผุดขึ้นมา “คนบ้าอย่างเจ้า แม้แต่ถือรองเท้าให้อ๋องหมิงยังไม่เหมาะเลย เจ้ามีคุณสมบัติอะไรแต่งงานกับเขา! เจ้าแต่งงานกับอ๋องหมิงเป็นการดูหมิ่นและมลทินต่อเขา!” หลินไอ้ชิวที่ดูบอบบาง ไม่คิดว่าคำพูดที่พูดออกมาจะโหดเหี้ยมอย่างนี้ ดวงตาที่โหดเหี้ยมที่จ้องมองหลินหมื้นชิงนั้น ราวกับว่าจะฆ่าเธอให้ตายอย่างนั้น นางไม่พอใจจริงๆ นางเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในเมืองหลวง คุณชายทั้งเมืองหลวง ล้วนแต่ฝันทุกคืนที่จะแต่งงานกับนาง แต่นางไม่ชอบสักคน เพราะว่าตั้งแต่ตอนที่นางอายุ 11 ปี หลังจากครั้งแรกที่เจอเซียวชี่จื่อ ก็ตกหลุมรักแรกพบอ๋องหมิงเทพสงครามแล้ว ตั้งแต่ตอนนั้น ในใจนางก็มีเพียงแต่อ๋องหมิง ในใจก็ตัดสินใจแล้ว ชาตินี้นอกจากอ๋องหมิง จะไม่แต่งงานกับคนอื่น แต่ว่าฮ่องเต้กลับให้น้องสาวคนละแม่สมรสพระราชทานกับอ๋องหมิง และน้องสาวนางคนนี้ยังเป็นคนโง่คนหนึ่ง หลินหมื้นชิงนางมีสิทธิ์อะไร! นางมีสิทธิ์อะไรแต่งงานกับอ๋องหมิง นางไม่พอใจ ไม่พอใจจริงๆ! “นั่นสิ คนอย่างเจ้า มีสิทธิ์อะไรมาแย่งอ๋องหมิงกับคุณหนูข้า เจ้ามีสิทธิ์อะไร! คุณหนูของข้าเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในเมืองหลวง เจ้าเป็นใคร ยังกล้าคิดที่จะแต่งงานกับอ๋องหมิง เจ้าไม่ส่องกระจกดูตัวเองหน่อย ทั้งตัวเจ้ามีอะไรสู้คุณหนูข้าได้!” สาวใช้ที่อยู่ข้างหลินไอ้ชิว ตอนนี้ก็อดไม่ได้ร่วมสงครามปากด้วย “หลินหมื้นชิง คนบ้าอย่างเจ้า ข้าไม่มีวันให้เจ้าได้ใจแน่ เป็นถึงอ๋องหมิงเทพสงคราม ผู้หญิงอย่างเจ้าจะไปสร้างมลทินได้ยังไง! เจ้าไม่คู่ควร!” ฟังนายบ่าวสองคนด่าไม่หยุด หลินหมื้นชิงขมวดคิ้วขึ้น นัยน์ตาเยือกเย็น “พอได้แล้ว! ข้าไม่รู้ว่าพวกเจ้ากำลังพูดอะไร ข้าขอบอกพวก้จ้า อย่ามาทำให้ข้าโกรธอีก ไม่อย่างนั้น ข้าจะไม่เกรงใจแล้วนะ!” ในฐานะนักฆ่า ตอนนี้หลินหมื้นชิงควบคุมอารมณ์ของตัวเองที่สุดแล้ว ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าเพิ่งทะลุมิติมา ยังไม่ได้ทำความเข้าใจสภาพแวดล้อมที่ตัวเองเป็นอยู่ นางส่งพวกเขาไปเจอยมบาลนานแล้ว! “บังอาจ! หลินหมื้นชิง เจ้าเป็นตัวอะไร เจ้ากล้าดียังไงมาพูดกับข้าอย่างนี้! ข้าจะบอกท่านพ่อ ให้ท่านลงโทษเจ้า! เด็กๆ สั่งสอนคนบ้านี้แรงๆ!” หลินไอ้ชิวที่มีความสุขกับการรังแกหลินหมื้นชิงตั้งแต่เล็กจนโต หลังจากได้ยินคำพูดของหลินหมื้นชิง ไฟโกรธในใจก็ถูกจุดขึ้น หลินหมื้นชิงเป็นตัวอะไร กล้าดียังไงมาใช้น้ำเสียงอย่างนั้นกับนาง ยังข้าข่มขู่นางอีก! นางเป็นถึงคุณหนูของบ้านอย่างถูกต้อง นางก็เพียงแค่เป็นลูกสาวนอกสมรสลับๆเท่านั้น! “ค่ะ คุณหนู!” หลังได้ยินคำสั่งสาวใช้สองคนด้านหลังหลินไอ้ชิว ก็ยิ้มเยาะเดินไปทางหลินหมื้นชิง มองดูสาวใช้สองคนที่เดินเข้ามา หลินหมื้นชิงสีหน้านิ่ง นัยน์ตาเยือกเย็น “ข้าขอเตือนพวกเจ้าอย่าได้มาทำให้ข้าโกรธ ไม่อย่างนั้นพวกเจ้าจะเสียใจ!” หลินหมื้นชิงมองดูคนที่อยู่ในเหตุการณ์อย่างเยือกเย็น เสียงเย็นเรียบไม่มีความรู้สึกใดๆ “คนบ้าอย่างเจ้า ตอนนี้หัดข่มขู่คนอื่นแล้วเหรอ เจ้าเพิ่งเถียงคุณหนูของพวกข้า ตอนนี้พวกข้าจะสั่งสอนเจ้า เสี่ยวอยู้ เจ้าไปจับนางไว้!” พูดจบ สองคนนั้นก็เดินเข้าไปหานาง “รนหาที่ตาย!” หลินหมื้นชิงนัยน์ตาเย็นลงทันที บรรยากาศรองข้างก็รุนแรงขึ้นมาทันที สาวใช้นั่นยังเดินไปไม่ถึงตัวนาง หลินหมื้นชิงก็ก้าวเข้าไปข้างหน้า มือหนึ่งจับมือสาวใช้คนหนึ่งในนั้นที่ยื่นเข้ามา ข้อมือออกแรง ก็มีเสียงคร่ำครวญของสาวใช้ดังมาทันที