ตอนที่ 10 แต่งงานกับนางดีไหม   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 10 แต่งงานกับนางดีไหม
ต๭นที่ 10 แต่งงานกับนางดีไหม เมื่อก่อนไม่ว่าจะลงโทษหลินหมื้นชิงยังไง นางก็ไม่เคยกล้าขัดขืน แต่ว่าวันนี้นางเหมือนกับว่าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เปลี่ยนมาเก่งกาจได้ขนาดนี้ อีกอย่างคำพูดคำจา ไม่ได้มีร่องรอยความโง่เลยแม้แต่นิด “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ข้าหลินหมื้นชิงไม่ใช่คนที่ใครจะมารักแกก็ได้ ถ้าหากพวกเจ้าคิดอยากจะหาเรื่องข้า ข้ายินดีต้อนรับเสมอ และก็เสี่ยงซื้วเป็นคนของข้า ถ้าหากพวกเจ้ากล้าแตะต้องนางแม้แต่ปลายก้อย ข้าก็จะเอาคืนด้วยวิธีการเดียวกัน!” ไฟโกรธของหลิวซูอวิ๋น หลินหมื้นชิงไม่ได้นำมาใส่ใจแม้แต่น้อย นางไม่ได้เป็นเจ้าของร่างกายนี้ ทำไมต้องทนให้พวกเขารักแก “ท่านแม่ น้องเป็นบ้าไปแล้วใช่ไหม กล้าพูดจาข่มขู่ท่านอย่างนี้ออกมา อีกอย่างยังอยู่ต่อหน้าท่านอ๋องหมิง นี่มันทำขายหน้าจวนเสนาบดีพวกเราจริงๆ” หลินไอ้ชิวเองก็ถูกหลินหมื้นชิงทำให้ตะลึง แต่ว่าหลังจากได้สติ ในใจกลับแอบดีใจ ท่าทางโอหังอวดดีแบบนี้ของหลินหมื้นชิงถูกอ๋องหมิงเจอเข้า ในใจก็คงจะรังเกียจนางแล้วแน่ๆ เพราะยังไงผู้ชายต่างก็ชอบกุลสตรีที่กริยามารยาทเพียบพร้อมอย่างนางทั้งนั้น การกระทำของหลินหมื้นชิงเมื่อครู่ไม่มีลักษณะของกุลสตรีเลยสักนิด เป็นผู้หญิงที่ป่าเถื่อนไม่มีมารยาทชัดๆ! หลินไอ้ชิวแอบหันไปมองยังเซียวชี่จื่อ ดวงตาสวยเต็มไปด้วยความรักใคร่ ตั้งแต่ตอนที่เจอเซียวชี่จื่อครั้งแรก นางก็ถูกความเย่อหยิ่งและบรรยากาศที่ทรงพลังบนตัวเขาดึงดูด แต่กลับไม่เคยได้ใกล้ชิดมาก่อน วันนี้ได้ยืนมองเขาอยู่ใกล้ๆอย่างนี้ ในใจหลินไอ้ชิวตื่นเต้นระสับกระส่าย หลายปีผ่านไป เขายิ่งอยู่ยิ่งเก่งกาจมากขึ้น ทำให้นางอดที่จะถลำลึกยิ่งขึ้น “เมื่อก่อนข้าเป็นคนบ้า แต่ว่านับจากนี้ไป ข้าจะบอกพวกเจ้าทุกคนไว้ ข้าหลินหมื้นชิงเป็นคนปกติ มีสติปกติดียิ่งกว่าพวกเจ้าทุกคน ดังนั้นอย่างได้คิดจะหาเรื่องข้าเหมือนแต่ก่อนอีก ข้าไม่ใช่ข้าในอดีตอีกแล้ว ถ้าหากพวกเจ้าไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวเองล่ะก็ ก็อยู่ให้ห่างข้า!” หลินหมื้นชิงพูดเสียงเย็นชา สายตาที่มองไปยังหลินไอ้ชิวเต็มไปด้วยเกลียดชัง แต่ว่าตอนที่เห็นสายตาของหลินหมื้นชิงที่มองไปยังเซียวชี่จื่อ ก็ยิ้มเยาะที่มุมปากไม่ได้ “คนในจวนเสนาบดีนี้ใครๆก็รู้ว่าคุณหนูรองมีใจให้กับท่านอ๋องหมิงมาตั้งแต่เด็ก ต้นตอของเรื่องราวทั้งหมดในวันนี้ก็เพราะอ๋องหมิง ถ้าหากคุณหนูรองไม่อยากให้ข้าแต่งงานกับอ๋องหมิง ถ้างั้นเจ้าก็พูดกับท่านอ๋องเองเลยสิ ทำให้ท่านอ๋องเลือกเจ้าก็แค่นี้” มองดูท่าทางของหลินไอ้ชิวที่แสดงเป็นกุลสตรีที่กริยามารยาทเพียบพร้อมต่อหน้าเซียวชี่จื่อ หลินหมื้นชิงก็ทนดูต่อไม่ไหวแล้ว นางยิ่งแสดงต่อหน้าเซียวชี่จื่อ นางยิ่งอยากจะกระชากหน้ากากปลอมๆนั่นของนาง ใครให้ผู้หญิงคนนี้หาเรื่องนางก่อน แต่ไหนแต่ไรนางมีแค้นก็ต้องชำระมาตลอด เซียวชี่จื่อขมวดคิ้วเล็กน้อย นัยน์ตามีแววโกรธ ที่หลินหมื้นชิงคนนี้พูดหมายความว่าอะไร ไม่อยากแต่งงานกับเขาเหรอ? หรือว่าจงใจพูดอย่างนั้นออกมา เป้าหมายเพื่อดึงดูดความสนใจจากเขา กำลังหลอกเขาให้ตายใจก่อนอย่างนั้นเหรอ? “น้อง เจ้า! เจ้าเกินไปแล้วนะ ต่อหน้าท่านอ๋อง ทำไมเจ้าถึงได้พูดอะไรไม่รู้จักอายอย่างนี้ออกมากัน!” หลินไอ้ชิวได้ยินดังนั้น สีหน้าเปลี่ยนทันที สายตาที่มองไปยังหลินหมื้นชิงมีแต่ความชิงชัง หลินหมื้นชิงนี่จงใจพูดอย่างนี้ต่อหน้าอ๋องหมิงชัดๆ พอนางเอ่ยปาก จะต้องส่งผลกระทบต่อความประทับใจต่อนางของอ๋องหมิงแน่นอน “ท่านอ๋อง คนในแคว้นชี้ไม่มีใครไม่รู้ว่าคุณหนูรองของจวนเสนาบดีนั้นสวยงามมากแค่ไหน อีกอย่างยิ่งมีใจต่อท่านอ๋อง ท่านอ๋องแต่งงานกับนางเป็นยังไง?” หลินหมื้นชิงหันสายตาไปยังเซียวชี่จื่อที่ดูอยู่ข้างๆ น้ำเสียงมีความเยาะเย้ย แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไรสักคำตั้งแต่ต้นจนจบ เหมือนกับคนนอกอย่างนั้น แต่ว่าหลินหมื้นชิงก็ยังรับรู้ได้ว่า วันนี้ผู้ชายคนนี้มาที่นี่เป้าหมายไม่ธรรมดาแน่นอน อีกอย่างดูไปแล้วเขาก็ไม่ได้เป็นมิตรกับตัวเองเท่าไหร่ ได้ยินดังนั้น สีหน้าเซียวชี่จื่อก็เย็นชาขึ้นมาทันที เขาหันสายตาไปยังหน้าของหลินหมื้นชิง นัยน์ตาแผ่ไอความเย็นเยือกออกมา ผู้หญิงคนนี้กล้าเปลี่ยนเรื่องมายังเขา ช่างกล้าไม่น้อย! หลินจิ๋นโจวรับรู้ได้ถึงความเย็นเยือกที่แผ่ออกมาจากตัวเขา รู้สึกใจหล่นไปอยู่ตาตุ่ม ยิ่งแอบโทษหลินหมื้นชิงในใจ คนที่อยู่หน้าเขาไม่ใช่คนธรรมดาแต่เป็นท่านอ๋องเซียวชี่จื่อเทพสงครามของแคว้นชี้เชียวนะ หลินหมื้นชิงกล้ากำเริบเสิบสานอย่างนี้ต่อหน้าเขา เบื่อหน่ายชีวิตไปแล้วจริงๆ นางรู้หรือเปล่าว่าเซียวชี่จื่อแสดงถึงอำนาจและฐานะอะไร ถ้าหากทำให้เขาโกรธ คนทั้งจวนเสนาบดีก็รับผลที่ตามมาไม่ได้! “ชิงเอ๋อ อย่าพูดไปเรื่อย เจ้ารีบกลับเรือนของเจ้าไปทบทวนความผิดตัวเองเดี๋ยวนี้เลย ไม่มีคำอนุญาตจากข้า ไม่ต้องออกจากเรือนแม้แต่ก้าวเดียว!” หลินจิ๋นโจวมองดูใบหน้าหล่อเหลาที่เย็นเยือกของเซียวชี่จื่อแวบหนึ่ง วินาทีถัดมาก็สั่งการเสียงเย็นกับหลินหมื้นชิง หลินหมื้นชิงที่แต่เดิมก็ไม่ได้อยากจะอยู่ที่นี่ต่ออยู่แล้ว หลังจากได้ยินที่หลินจิ๋นโจวพูด ก็มองไปดูยังเซียวชี่จื่อแวบหนึ่ง จากนั้นก็พยุงเสี่ยวซิ้วออกไป คนพวกนี้ที่หาเรื่องนางวันนี้ นางจำเอาไว้หมดแล้ว ถ้าหากยังมีอีกครั้งหนึ่ง นางไม่ปล่อยไปแบบนี้ง่ายๆแน่! 
已经是最新一章了
加载中