ตอนที่ 11 เจ้ากล้าไล่ข้า

ต๭นที่ 11 เจ้ากล้าไล่ข้า หลังจากกลับมาที่เรือน หลินหมื้นชิงก็ดูบาดแผลให้กับเสี่ยวซิ้ว ตอนที่เห็นรอยแผลจากแส้บนหลังของนาง ก็รู้สึกสงสารจับใจ เสี่ยวซิ้วเป็นคนเดียวที่ดีต่อนางตั้งแต่มาถึงที่นี่ วันนี้ก็เป็นแบบนี้เพราะปกป้องนาง ในใจหลินหมื้นชิงรู้สึกผิด แต่ก็สงสารยิ่งกว่า “คุณหนู ท่านอย่าเสียใจไปเลย เสี่ยวซิ้วเป็นแค่สาวใช้คนหนึ่งเท่านั้น คุณหนูไม่ต้องเสียใจแทนข้าหรอก อีกอย่างก็ไม่ได้เจ็บเลยสักนิด” มองดูหลินหมื้นชิงที่ดวงตามีแต่ความเสียใจ เสี่ยวซิ้วจึงเอ่ยปากปลอบ “ทำไมต้องขอร้องแทนข้าด้วย เจ้าก็รู้ดีว่าพวกนางไม่มีทางฟังคำของเจ้า แถมยังจะหันมาลงโทษเจ้าอีกด้วย ทำไมถึงยังจะทำอย่างนั้น?” สายตาหลินหมื้นชิงหันไปหยุดที่ใบหน้าเสี่ยวซิ้ว เสียงของนางฟังแล้วดูเหมือนอุดอู้ “ข้าอยู่ข้างกายคุณหนูมาหลายปีแล้ว แม้ว่าช่วงหลายมานี้คุณหนูจะบ้าๆบอๆมาโดยตลอด แต่ว่าก็ดีกับเสี่ยวซิ้วมาก เวลามีอะไรน่ากินหรือน่าสนุก ก็คอยคิดถึงเสี่ยวซิ้วเสมอ วันนี้เห็นคุณหนูมีอันตราย เสี่ยวซิ้วจะนิ่งดูดายได้ยังไง แม้ว่าข้าจะเป็นแค่สาวใช้คนหนึ่ง ไม่มีความสามารถปกป้องคุณหนู” ตอนที่เสี่ยวซิ้วพูดจนประโยคสุดท้าย น้ำเสียงก็เต็มไปด้วยความจำใจ จวนเสนาบดีที่ใหญ่ขนาดนี้ เป็นแค่เพียงสาวใช้ฐานะต้อยต่ำคนหนึ่งเท่านั้น นางปกป้องคุณหนูของนางไม่ได้เลยสักนิด ได้ยินคำของนาง ในใจหลินหมื้นชิงยิ่งซาบซึ้ง นางมองดูดวงตาที่เศร้าเสียใจของเสี่ยวซิ้ว ให้กอดนางทีหนึ่ง “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณหนูของเจ้าจะไม่ใช่หลินหมื้นชิงที่ให้ใครก็ได้มารังแกได้เหมือนแต่ก่อนแล้ว ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปข้าจะไม่มีทางให้ใครมารังแกเจ้าอีก เจ้าไม่ได้เป็นแค่สาวใช้ของข้า แต่ยังเป็นน้องสาวของข้า” หลินหมื้นชิงกอดเสี่ยวซิ้วเอาไว้ น้ำเสียงแน่วแน่ ชาติก่อนนางไม่มีครอบครัว ไม่มีเพ่อน ทะลุมิติมาถึงแคว้นชี้ กลับมีสาวใช้คนหนึ่งที่เป็นห่วงนาง นางไม่อยากจะตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้ว นางอยากมีครอบครัว อยากมีคนให้ปกป้อง “คุณหนู......” หลินหมื้นชิงพูดจบ น้ำตาเสี่ยวซิ้วก็ไหลลงมาทันที “คุณหนู เสี่ยวซิ้วเป็นแค่เพียงสาวใช้ฐานะต้อยต่ำคนหนึ่งเท่านั้น จะไปเป็นน้องสาวของคุณหนูได้ยังไงกัน คุณหนูท่านเป็นกิ่งทองใบหยกที่สูงศักดิ์ ถ้าหากให้สาวใช้คนหนึ่งเป็นน้องสาว จะลดฐานะท่านให้ต่ำลงได้” “สาวใช้อะไรสาวใช้ ตั้งแต่นี้ต่อไป เจ้าก็คือน้องสาวของข้า และแม้ว่าข้าจะไม่นับเจ้าเป็นน้องสาว ข้าอยู่ในจวนเสนาบดีนี้ ฐานะก็ไม่ได้สูงส่งอะไรเลย” หลินหมื้นชิงพูดเสียงเย็น ดวงตาสวยมีแววเยาะเย้ย นางไม่ได้สนใจฐานะคุณหนูสามของจวนเสนาบดีอะไรนี่เลยสักนิด เรื่องราวในวันนี้นางก็ดูออกแล้วว่า ในจวนแห่งนี้ ไม่ได้มีใครเห็นนางอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย “คุณหนู......” เสี่ยวซิ้วมองดูหลินหมื้นชิง อยากจะพูดอะไรอีก อยากจะปลอบใจ แต่ก็กลับไม่รู้จะพูดอะไร “อ๋องหมิงเสด็จ!” ตอนที่หลินหมื้ชิงกำลังจะพูดอะไรอีก นอกประตูก็มีเสียงๆหนึ่งดังมา คิ้วสวยของขมวดขึ้นเล็กน้อย ในใจหลินหมื้นชิงมีแต่ความสงสัย ไม่รู้ว่าอยู่ๆอ๋องหมิงมาทำอะไรที่เรือนของนาง หรือว่าก่อนหน้านี้ยังดูไม่พอ? แม้ว่าตอนที่เจอเซียวชี่จื่อครั้งแรก ถูกเขาทำให้ประหลาดใจ แต่ว่าตอนที่อยู่ห้องโถงท่าทางที่ไม่เกี่ยวข้องกับตัวเองนั้นของเขา ทำให้หลินหมื้นชิงไม่ได้มีความรู้สึกดีอะไรต่อเขาเลยแม้แต่น้อย แต่ว่าเขาเป็นถึงท่านอ๋องที่อำนาจล้นเหลือ แม้ว่าในใจเขาจะมีความรู้สึกไม่พอใจมากแค่ไหน ก็ยังต้องเข้าไปต้อนรับ “คารวะท่านอ๋องหมิง ไม่ทราบว่าท่านอ๋องมาถึงนี่ มีธุระอะไร?” มาถึงหน้าประตู หลินหมื้นชิงโค้งตัวคำนับเล็กน้อย ถามน้ำเสียงราบเรียบ “ก็มาดูพระชายาของข้าในอนาคตสักหน่อยไง?” สายตาเซียวชี่จื่อมองดูหลินหมื้นชิงเรียบๆ น้ำเสียงนิ่งจนฟังไม่ออกว่ากำลังรู้สึกอะไร “ตอนนี้ท่านอ๋องก็ได้เห็นแล้ว ถ้าหากไม่มีธุระอื่นอะไร เชิญท่านอ๋องกลับเถอะ!” หลินหมื้นชิงจงใจไม่ไปมองใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังโกรธของเซียวชี่จื่อ พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา จากนั้นก็หันหลังไม่สนใจเขาอีก ไม่รู้ว่าเหตุผลที่ผู้ชายคนนี้มาที่นี่คืออะไร แต่ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่บุคคลที่ธรรมดาแน่นอน ถ้าหากเป็นไปได้ นางไม่อยากจะเกี่ยวข้องใดๆกับเขาเลย ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทุกครั้งที่สบตากับเขา นางมักจะมีความรู้สึกว่าถูกมองทะลุตลอด ความรู้สึกแบบนั้นทำให้ในใจของนางร้อนรนอย่างบอกไม่ถูก ตอนที่เผชิญหน้ากับผู้ชายคนนี้ ความสงบนิ่งทั้งหมดของนาง ราวกับว่าไม่ได้ช่วยอะไรเลย “เจ้ากล้ามากนะ บังอาจกล้าไล่ข้า?” หลินหมื้นชิงไม่เคยกลัวใครมาแต่ไหนแต่ไร แต่ว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าเซียวชี่จื่อ นางกับรู้สึกว่าตัวเองร้อนรนอย่างชัดเจน ความแหลมคมลึกล้ำของผู้ชายคนนี้ ให้ความกดดันบางอย่างกับคนอย่างไม่รู้ตัว “ท่านอ๋อง วันนี้ที่ห้องโถงก่อนหน้านี้ ก็น่าจะดูจนพอแล้วมั้ง ข้าว่าเหตุผลที่ท่านอ๋องมาที่นี่ในวันนี้ก็น่าจะบรรลุแล้วล่ะมั้ง?” บังคับตัวเองให้ใจเย็นลง หลินหมื้นชิงเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงเรียบๆ นางไม่คิดว่าวันนี้อ๋องหมิงจะมาเพื่อเยี่ยมนางแน่ เกรงว่าน่าจะมีเป้าหมายถือสินะ?