ตอนที่ 15 อาละวาดในห้องครัว

ต๭นที่ 15 อาละวาดในห้องครัว ตอนที่มาถึงห้องครัว เห็นแม่ครัวกับสาวใช้หลายคนยุ่งไม่หยุด ห้องครัวมีกินหอมลอยออกมา “เจ้าไปดูหน่อยว่ารังนกตุ๋นของคุณหนูรองได้หรือยัง? ส่วนเจ้าไปดูซุปไก่ของฮูหยินหน่อยว่าเป็นยังไง” แม่ครัวสั่งการสาวใช้ในห้องครัวไม่หยุด ได้ยินที่พวกนางพูด ในใจหลินหมื้นชิงยิ่งโกรธขึ้นไปอีก ไฟโกรธในใจกำลังลุกไหม้อยู่ พวกเขากินรังนก ดื่มซุปไก่ แต่ว่านางกับเสี่ยวซิ้วมีเพียงข้าวเปล่า แม้แต่เนื้อสัตว์ก็ไม่มี ต้องบอกเลนว่าฮูหยินเสนาบดีกับคุณหนูรองนี้ ยังคงต่ำทรามไม่มีความเป็นคนจริงๆ! คิดอย่างนี้ หลินหมื้นชิงก็ดึงมือเสี่ยวซิ้วเดินเข้าไปในห้องครัวโดยตรง แม่ครัวที่กำลังยุ่งอยู่ ตอนที่เห็นหลินหมื้นชิงเดินเข้ามา อึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะได้สติมา “เจ้ามาทำอะไร อาหารของพวกเจ้ายกออกไปแล้วไม่ใช่หรือยังไง?” แม่ครัวนั้นมองหลินหมื้นชิงแวบหนึ่ง ท่าทีคำพูดคำจาก็ไม่ดีเลยสักนิด “ข้าแค่มาถามว่าทำไมคุณหนูรองกับฮูหยินกินรังนกดื่มซุปไก่ แต่เรือนของข้า ไม่มีแม้แต่น้ำมันสักนิด?” หลินหมื้นชิงมองดูแม่ครัวด้วยสายตาเย็นชา ถามเสียงเย็น ถ้าหากไม่ใช่เพราะได้ยินคำพูดเมื่อครู่นี้ นางก็ไม่ได้โมโหขนาดนี้หรอก เพราะอะไรอาหารการกินของพวกเขาถึงดีขนาดนี้ ในขณะที่อาหารของนางกับเสี่ยวซิ้วยังสู้คนงานไม่ได้ “ออ...... เจ้าจะไปเทียบกับฮูหยินแล้วก็คุณหนูรองได้ยังไงกัน เจ้าก็ไม่ดูหน่อยว่าเจ้าเป็นตัวอะไร หรือว่าคนที่ฐานะต่ำต้อยอย่างนั้นยังคิดจะกินรังนกหรือยังไง?” แม่ครัวคนนี้ได้ยินที่หลินหมื้นชิงดูด ก็หัวเราะเยาะถามอย่างไม่เหยียดหยาม ได้ยินดังนั้น สายตาของหลินหมื้นชิงก็เย็นขึ้นมาทันที ไฟโกรธในใจตอนนี้ยิ่งลุกไหม้อย่างรุนแรง เป็นแค่เพียงแม่ครัวคนหนึ่งเท่านั้น ยังกล้าใช้ท่าทีแบบนี้พูดกับนาง ไม่ว่าใครก็ตามในจวนเสนาบดีนี้ก็สามารถรังแกนางกับเสี่ยวซิ้วได้จริงๆสินะ! “เจ้ากล้าใช้ท่าทีแบบนี้พูดกับข้า ข้าเป็นคุณหนูสามของจวนเสนาบดีนะ! เจ้าก็แค่คนชั้นล่างคนหนึ่ง ยังกล้าไม่เห็นข้าในสายตา!” “คุณหนูสามของจวนเสนาบดี? เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นคุณหนูจริงๆหรือยังไง ในจวนแห่งนี้ ใครๆก็รู้ว่าเจ้าเป็นเพียงแค่คุณหนูที่มีชื่อแต่ไม่มีเสียง ในสายตาคุณท่านกับฮูหยิน เจ้ายังเท่าคนงานคนหนึ่งเลย ยังกล้าใช้ตำแหน่งคุณหนูมากดข้าอีก ช่างน่าขำ!” แม่ครัวหัวเราะเยาะเหยียดหยาม คำพูดที่พูดออกมายิ่งเหน็บแนมประชดประชัน หลินหมื้นชิงมองดูแม่ครัวนั่นอย่างเย็นชา สายตาเย็นขึ้นมาทันที ในจวนแห่งนี้ ใครก็สามารถรังแกนางได้จริงๆ “เสี่ยวซิ้ว มานี่!” ไม่ใส่ใจแม่ครัวนั่น หลินหมื้นชิงดึงมือเสี่ยวซิ้วเดินเข้าไปในห้องครัว เดินตรงไปยังเตาไฟที่กำลังตุ๋นรังนกอยู่ เปิดฝาหม้อออก กลิ่นหอมของรังนกก็ลอยเข้ามาในจมูก หลินหมื้นชิงแทบจะน้ำลายไหลออกมาอย่างอดไม่ได้ ทะลุมิติมาถึงที่นี่ตั้งนานแล้ว กินแต่อาหารง่ายๆทุกวัน ยังไม่เคยได้กินรังนกที่เป็นของดีแบบนี้มาก่อนเลย “หลินหมื้นชิง เจ้าจะทำอะไร นั่นเป็นรังนกของคุณหนูรองนะ เจ้าห้ามไปยุ่งวุ่นวาย!” แม่ครัวนั่นเพิ่งได้สติมา ก็เดินตรงเข้ามาหน้าหลินหมื้นชิง จ้องมองนางอย่างโมโห นั่นเป็นรังนกของคุณหนูรองเชียว หลินหมื้นชิงนี่คิดอยากจะกินรังนกของคุณหนูรอง ช่างกล้ามากจริงๆ! “วันนี้ข้าก็จะกินรังนกนี่ซะ เจ้าจะทำอะไรข้าได้?” หลินหมื้นชิงหยุดการกระทำที่ทำอยู่ หันหน้าไปทางแม่ครัวนั่น สายตาเย็นเยือก วันนี้นางก็จะกินของดีทั้งหมดในห้องครัวให้หมด นางจะไม่ยอมทนให้คนในจวนแห่งนี้รังแกนางอย่างนี้เด็ดขาด! “เจ้า! เจ้าช่างกล้ามากนะ ของแพงอย่างรังนกนี่ ไม่ใช่ของที่คนต่ำต้อยอย่างเจ้าจะสามารถกินได้ ถ้าหากวันนี้เจ้ากล้ากินรังนกของคุณหนูล่ะก็ ฮูหยินรู้เรื่องเข้าจะต้องตีขาเจ้าจนหักแน่!” คำที่หลินหมื้นชิงพูดออกมา แม่ครัวยิ่งโมโห อดไม่ได้เอ่ยปากข่มขู่ออกมา “เจ้ากำลังข่มขู่ข้าอยู่?” หลินหมื้นชิงหันหน้าไปทางแม่ครัว ใบหน้าสวยก็ยิ่งบูดบึ้งขึ้นมาทันที สายตาเย็นเยือกราวกับคมดาบก็ไม่ปาน ส่งตรงไปยังแม่ครัวโดยตรง นัยน์ตามีแววโหดเหี้ยม ตั้งแต่ทะลุมิติมาถึงที่นี่ ก็ถูกข่มขู่แทบจะทุกวัน นางหลินหมื้นชิงทนไม่ได้ที่สุดกับการที่ถูกคนอื่นข่มขู่ อีกอย่างตอนนี้คนตรงหน้าเป็นเพียงแค่แม่ครัวคนหนึ่งเท่านั้น! ถูกพลังงานที่แผ่ออกมาจากรอบตัวนางทำให้ตกตะลึง สีหน้าแม่ครัวร้อนรนขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด นัยน์ตามีแววหวาดกลัว แต่ว่าคิดอีกที หลินหมื้นชิงเป็นแค่คุณหนูที่มีแต่ชื่อในจวนเสนาบดีเท่านั้น ไม่ได้มีตำแหน่งฐานะอะไรเลย ถ้าหากฮูหยินรู้ว่าวันนี้หลินหมื้นชิงมาอาละวาดที่ห้องครัว ถึงเวลาคนที่ถูกลงโทษคงเป็นนางแน่! เห็นแม่ครัวไม่พูด หลินหมื้นชิงเก็บสายตากลับ “เสี่ยวซิ้ว ไปเอาถ้วยมา” “คุณหนู....” เสี่ยวซิ้วเป็นคนขี้กลัวมาแต่ไหนแต่ไร รู้ว่าวันนี้ถ้าหากดื่มรังนกของคุณหนูไปล่ะก็ จะต้องมีปัญหาตามมาแน่ๆ ดังนั้นนางจึงกลัว “ไม่ต้องกลัว เกิดอะไรขึ้นมีข้ารับมืออยู่ ไม่มีใครหน้าไหนสามารถทำร้ายเจ้าได้” เหมือนกับเดาได้ว่าในใจเสี่ยวซิ้วคิดอะไรอยู่ หลินหมื้นชิงอดไม่ได้ที่จะปลอบใจ ของในห้องครัววันนี้นางกินแน่!